ตอนที่ 4

เอกสารในมือที่นักสืบส่งมาให้นั้นเต็มไปด้วยความแพศยา ของผู้หญิงคนนั้น ชายหนุ่มขบกรามแน่นจนขึ้นสันนูน ความ ขยะแขยงยังคงติดแน่นอยู่ในความรู้สึก ผู้หญิงคนนี้ขาดสมบัติ ของคำว่าแม่ในทุกๆ ประการ หล่อนไม่ควรที่จะดูแลลูกสาวของ ไมเคิลอีกแม้แต่วันเดียว คิริลขยกระดาษในมือก่อนจะปาลงถัง ขยะอย่างไม่สบอารมณ์

“ผู้หญิงแพศยา”

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าแม่นี่เลวระยำแค่ไหน แต่ร่างกายของ เขากลับผงาดทุกครั้งที่ได้เผชิญหน้ากับเจ้าหล่อน มันบ้า มันบ้า มากๆ แต่เขาก็ไม่สามารถควบคุมมันได้ มีบางอย่างในผู้หญิงคน นั้นที่ติดตราตรึงอยู่ในสมองของเขา อะไรบางอย่างที่แม้แต่เขา เองก็ยังไม่รู้เลยว่ามันคืออะไร

ศีรษะทระนงสะบัดแรงๆ แต่กระนั้นภาพเมื่อวานตอนเย็น ยามที่หล่อนอยู่ตรงหน้าของเขาก็ยังคงชัดเจนอยู่ในสมอง ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกยามที่อยู่ใกล้ชิดกับ เขา ก่อนที่จะลนลานถอยหลังออกห่าง ท่าทางไม่เหมือนกับผู้ หญิงเจนโลกเลยสักนิด เหมือนกับสาวไร้เดียงสาไม่เคยมือชา ยมากๆ ต่างหาก แต่มันจะใช้ได้ยังไงกันล่ะเจ้าหล่อนแสนจะ โชกโชนสังเวียนกามแบบสุดๆ แล้วคิริลก็กระแทกลมหายใจ ออกมาอย่างหงุดหงิด เกลียดตัวเองนักที่เอาแต่คิดถึงเรื่องแม่นั่นตลอดเวลาแบบนี้แต่ช่างเถอะพอเขาได้เอามาอยู่ในความดูแล ของตนเองเมื่อไหร่ ยายแม่นรกนั่นก็จะหายไปจากหัวของเขา อย่างสิ้นเชิง

ศิริลระบายยิ้มออกมา ก่อนจะลุกขึ้นยืนและก้าวออกไปจาก ห้องทํางานของตัวเอง

“วันนี้ผมจะไม่กลับเข้ามาอีก มีอะไรโน้ตเอาไว้และแจ้งผม พรุ่งนี้”

“ค่ะ ท่านประธาน

ชายหนุ่มก้าวเข้าไปในลิฟต์แก้ว ขณะต่อสายหานักสืบที่ตัว เองเชื่อมั่นว่าฝีมือดีที่สุดในรัสเซีย

“สืบเรื่องคาวๆ ของแม่นต่อไป เพราะบางทีฉันอาจจะต้องใช้

มันขึ้นศาล”

“ครับคุณคิลล์”

“เอ่อ และที่สำคัญผมอยากรู้ว่าแม่นี่ชื่อเนื้อนางหรือเนื้อนวล กันแน่ เพราะตอนนี้ผมสับสนมาก

“เอ่อ… ผมยืนยันว่าชื่อเนื้อนางครับ”

คิ้วเข้มของคิริลเลิกสูงด้วยความกังขา ขณะก้าวออกจาก ลิฟต์เมื่อถึงลานจอดรถ

“แต่แม่นั่นยืนยันว่าตัวเองชื่อเนื้อนวล

นักสืบหัวเราะเบาๆ อย่างมั่นใจในตัวเอง
“คงจะเป็นชื่อเล่น ชื่อจริงมั้งครับ” คิริลคิดตามและก็เลิกติดใจไปโดยปริยาย

“โอเค เอาล่ะงั้นคุณก็ทำงานของคุณไป สืบเรื่องราวของแม่ นี่กับผู้ชายของหล่อนให้ละเอียด

“รับทราบครับคุณคิลล์ เอ่อ… ว่าแต่คุณคิลล์ไม่อยากให้ผม สืบประวัติของเธอบ้างหรือครับว่าเธอเกิดที่ไหน อายุเท่าไหร่ และ…

“หุบปาก ผมไม่ต้องการรู้เรื่องอะไรของผู้หญิงคนนี้ นอกจาก ความเลวระยามักมากของหล่อนที่จะเป็นประโยชน์หากผมต้อง ฟ้องเพื่อขอสิทธิ์ในการดูแลลูกของไมเคิลเท่านั้น”

เมื่อคิริลยังยืนกรานคำเดิม คนฟังก็ตอบรับอย่างอ่อนน้อม “ตกลงครับ ผมจะจัดให้ตามความต้องการของคุณคิลล์ ครับ”

คิริลไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก เขากดปิดสายการสนทนา และ ก้าวขึ้นไปนั่งบนรถสปอร์ตสีขาวสะอาดของตัวเอง ไม่นานรถ ราคาแพงระยับก็แล่นออกไปด้วยความเร็วสูงปานติดปีกมุ่งหน้า ตรงดิ่งไปยังบ้านหลังกะทัดรัดของไมเคิลทันที ซึ่งก็ใช้เวลาไม่ถึง ครึ่งชั่วโมงก็มาถึงจุดหมาย รถสปอร์ตจอดสนิทอยู่ใต้ร่มไม้ ก่อน ที่เจ้าของรถหล่อลากไส้ก้าวลงมา

นัยน์ตาสีเขียวมรกตทอดมองเข้าไปภายในบ้านนิ่ง เสียง ร้องไห้กระจองอแงของเด็กซึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเอวาลูกสาวของไมเคิลดังลั่นขึ้น

“บ้าชะมัด เลี้ยงลูกยังไงปล่อยให้ร้องไห้แบบนี้

คริลบ่นอุบอย่างไม่พอใจ และก้าวยาวๆ เข้าไปภายในบ้าน หลังเล็กตรงหน้าอย่างรวดเร็ว ตั้งใจจะไปเล่นงานเนื้อนวลให้ ถึงที่สุด แต่พอก้าวขึ้นบันไดมาเสียงร้องไห้จ้าของเอวาก็มีเสียง ครวญครางของชายหญิงคู่หนึ่งดังแทรกขึ้นมา

“อ้า… อ้ย… อย่าเลียตรงนั้นพี่แหม…”

เนื้อตัวของคิริลเกร็งทื่อขึ้นมาในทันทีเมื่อสมองรู้ดีว่าเสียงที่ ได้ยินมันเกิดขึ้นจากกิจกรรมอะไร เขากำหมัดแน่น ความเกลียด ซึ่งยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นมากมาย

“อ๊า…. เร็วเข้า เข้ามาเร็วๆ เข้า เด็กร้องไห้แล้ว ซี๊ด…

เสียงของฝ่ายหญิงยังดังไม่เลิก พอๆ กับเสียงครางที่กระหม ขึ้นนั่นแหละ แต่ตอนนี้ไม่ใช่มีแค่เสียงครางเท่านั้นที่ดังขึ้นมา มัน ยังมีเสียงพริบพรับของเนื้อกระแทกเนื้อดังตามมาอีก

“ระย่า!”

คิริลทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาแทบจะกระโจนไปยังต้นเสียง มือหนากระชากประตูซึ่งมั่นใจว่ามันคือห้องนอนให้เปิดออก และ ก้าวเข้าไป ซึ่งภาพที่เห็นก็คือ…

“ว้าย…! เข้ามาได้ยังไง…

หญิงที่กำลังโยกอย่างเมามันอยู่กับหนุ่มร่างใหญ่ร้องลั่นและรีบดึงผ้ามาคลุมตัวอย่างรวดเร็วด้วยความอับอาย

ศิริลไม่สามารถโกหกได้ว่าไม่ดีใจที่ผู้หญิงตรงหน้าไม่ใช่ เนื้อนวล

“ฉันไม่ได้ตั้งใจเข้ามาขัดจังหวะ แต่เด็กกำลังร้องไห้อยู่ ตอน ที่พวกคุณกำลังขย่มกันอย่างสนุกสนาน บนเตียงของเจ้าของ บ้านเสียด้วย

ผู้หญิงตรงหน้าของเขาหน้าเลื่อนลงอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งตอน นี้เขาเอาเหตุการณ์ได้อย่างง่ายดายว่าผู้หญิงตรงหน้านั้นคือใคร

“ฉัน… ฉันก็แค่…”

“เอาล่ะไม่ต้องแก้ตัว เพราะนั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันอยากจะรับฟัง เอาเป็นว่าเชิญขยมกันต่อไปให้สบายใจ ส่วนเด็กในเปล ฉันจะ รับผิดชอบดูแลเอง”

แล้วคิริลก็ปิดประตูให้เมื่อพูดจบ จากนั้นก็รีบไปซ้อนร่าง ตุ้ยนุ้ยของเอวาขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน ก้าวตรงไปยังรถสปอร์ต ของตัวเองทันที

โอราลาที่คว้าผ้าขนหนูพันกายมาได้ผืนเดียวรีบวิ่งตาม แต่ ก็ไม่สามารถเอาเอวากลับคืนมาได้ เพราะตอนนี้รถสีขาวราคา แพงระยับตรงหน้าได้แล่นออกไปจากบ้านเสียแล้ว

“แล้วจะทำยังไงดี พี่นวลฆ่าฉันแน่…

โอราลาบ่นหน้าเสีย
“ไม่เอาน่าอย่าคิดมาก เราก็บอกว่าจู่ๆ ไอ้หมอนั่นมันมาอุ้ม ไป เราห้ามไม่ได้ก็แค่นั้นเอง”

แทมชายหนุ่มร่างใหญ่ยักษ์เสนอแนะทางออกให้แฟนสาว ซึ่งนั่นก็ทำให้โอราลายิ้มออกมาได้เล็กน้อย

“จริงสินะ งั้นพี่แทมกลับไปก่อนนะ เดี๋ยวอีกไม่นานพี่นวล จะมาแล้ว ฉันไม่อยากให้พี่นวลรู้ว่าฉันทำอะไรบ้างตอนที่พี่นวล ไม่อยู่ เดี๋ยวไม่ได้เงินค่าจ้างเลี้ยงหนูเอวา

“แต่ว่าเรา… ยังไม่ถึงสวรรค์รอบสามกันเลยนะ

แทมอิดออดเพราะยังไม่อิ่ม แต่โอราลากังวลใจเกินกว่าจะ ทํามันต่อได้อีก

“เดี๋ยวคืนนี้เราก็สนุกกันได้น่าพี่แทม เอาให้ฟ้าสางกันไป ข้างหนึ่งเลย นะกลับไปก่อน เดี๋ยวฉันจะรีบโทรไปหาพี่นวล บอก เรื่องหนูเอวาถูกขโมย นะพี่แหมนะ”

คนถูกขอร้องระบายลมหายใจออกมาอย่างขัดใจ แต่ก็ได้ ทางเลือก

“ก็ได้ แต่คืนนี้ทั้งคืนจำเอาไว้นะ

“จ๊ะพี่แทม ฉันให้พี่ทั้งคืนแน่

แล้วโอราลาก็รีบดันตัวให้แฟนหนุ่มออกไปจากรั้วบ้าน จาก นั้นก็รีบกระโจนกลับเข้าไปในบ้าน คว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมากด หาเนื้อนวลทันที พร้อมๆ กับแสร้งทำสุ่มเสียงตกใจ
“พี่นวล… รีบกลับมาบ้านนะ หนูเอวาถูกขโมยไปแล้ว”