ตอนที่ 2
เนื้อนวลมาถึงบ้านก็รีบปิดประตูลงกลอนอย่างแน่นหนาด้วย ความหวาดกลัว กลัวว่าคริสจะตามมายื้อแย่งเอาไปจากหล่อน เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นหล่อนคงต้องขาดใจตายแน่นอน หญิงสาว น้ำตารื้นนัยน์ตา ขณะก้มลงมองร่างอวบอ้วนของเอวาที่นอนอยู่ ในเปลด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรักความเอ็นดู เด็กน้อยห ลับไปแล้วปากก็ยังคาบขวดนมอยู่เลย มือบางยื่นไปดึงขวดนม ออกมาแผ่วเบา พลางพูดทั้งน้ำตาด้วยน้ำเสียงรักใคร่
“น้าจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาแย่งหนูไปทั้งนั้น เอวา เรา สองคนจะต้องอยู่ด้วยกัน”
หญิงสาวก้มลงจูบหน้าผากมนของเอวาแผ่วเบา จากนั้นก็ กำลังจะเอาขวดนมในมือไปล้าง แต่เสียงประตูหน้าบ้านถูกเคาะ แรงๆ เสียก่อน หัวใจสาวตกไปอยู่ที่ตาตุ่มทันที กลัว… หวาด กลัวว่าจะเป็นคิริล เขา… แย่งเอวาไปจากหล่อน ถ้าเป็นเขา… แน่นอนว่าเขาจะต้องมา
เนื้อนวลหน้าซีดเผือด ไร้สีเลือด มองหลานสาวตัวน้อยด้วย สายตาอาลัยอาวรณ์ ไม่… หล่อนไม่มีทางยอม หล่อนจะสู้ตาย คิดได้ดังนั้นหญิงสาวก็รีบถลาไปหยิบไม้กวาดมาถือเอาไว้ในมือ และเดินไปหยุดที่ประตูหน้าบ้าน ยืนรวบรวมความกล้าอยู่อึดใจ ก็ตัดสินใจเปิดมันออก และ…
“โอ๊ย! เจ็บจะตีทำไม…
เสียงผู้ชายคุ้นหูทำให้เนื้อนวลที่หลับหูหลับตาฟาดตาม ไม้กวาดใส่ต้องรีบลืมตา และก็ต้องยิ้มเจื่อนๆ ขอโทษขอโพย เมื่อแขกตรงหน้าไม่ใช่คิริล
“พี่โอเนล”
โอเนลคือคู่ขาของพี่สาวของหล่อนเมื่อหกเดือนก่อน ทั้งคู่ ลักลอบคบกัน หล่อนรู้เห็นมาตลอด และห้ามปรามมาตลอด ซึ่ง สุดท้ายทั้งคู่ก็เลิกรากันไป แต่ไม่รู้ว่าเลิกเพราะคำเตือนของ หล่อน หรือเพราะว่าพี่สาวของหล่อนได้พบเป้าหมายคนใหม่กัน แน่
“ก็ใช่น่ะสิ พี่เอง แล้วเกิดเป็นบ้าอะไรขึ้นมา เอาไม้มาตีพเจ้าของชื่อโวยวายอย่างโกรธจัด เนื้อนวลรีบยกมือไหว้เนี่ย”
อย่างสํานึกผิด
“ฉัน…ฉันขอโทษพี่โอเนล ฉัน…ฉันคิดว่า…
“คิดว่าอะไรไม่ทราบ
โอเนลจ้องหน้าหญิงสาวเขม็ง เจ็บไปทั้งตัว เนื้อนวลแรงดี
ชะมัด
“เอ่อ…คือฉันคิดว่า…เป็นขโมยน่ะจ้ะ”
หญิงสาวยิ้มเจื่อนๆ เพราะรู้ดีว่าคำแก้ตัวของตนเองนั้นหาได้ สมเหตุสมผลไม่
แขกหนุ่มผู้มาเยือนถอนใจออกมาแรงๆ ก่อนจะค่อนคอด อย่างไม่พอใจ
“ขโมยบ้านเธอน่ะสิเนื้อนวลที่เคาะประตูเรียกเจ้าขอ
งบ้านน่ะ”
เนื้อนวลจนปัญญาที่จะแก้ตัวได้อีก ทำได้แค่เพียงยิ้มอย่าง สำนึกผิดเพียงเท่านั้น ก่อนจะเอ่ยถามธุระจากผู้ชายตรงหน้าเมื่อ นึกขึ้นได้
“ว่าแต่พี่โอเนลมีธุระอะไรหรือจ๊ะ
“ขอพี่เข้าไปนั่งข้างในได้ไหม เรื่องมันยาวนะ”
หญิงสาวหันกลับไปมองภายในบ้านตัวเอง ก่อนจะหันมา
จ้องหน้าแขกหนุ่มอย่างชั่งใจอยู่ครู่ใหญ่ก็พยักหน้าอนุญาต “ก็ได้จ๊ะ แต่ฉันต้องเปิดประตูเอาไว้นะ มันน่าเกลียดน่ะเพราะ
ฉันอยู่กับเอวาสองคน
แขกหนุ่มตรงหน้าของหล่อนพยักหน้ารับ และเดินเข้าไปทันที
เนื้อนวลมองตามไปด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเป็นกังวล ลางสังหรณ์บางอย่างร้องเตือนว่าหล่อนกำลังจะเดือดร้อนอีก แล้ว
“เอ่อ พี่โอเนลมีอะไรจะคุยกับฉันหรือจ๊ะ”
หล่อนวางแก้วน้ำในมือลงกับโต๊ะตรงหน้าของแขกหนุ่ม จาก นั้นก็รีบไปทรุดกายลงนั่งบนโซฟาตัวตรงกันข้ามกัน มองเขาอย่างกระวนกระวาย
โอเนลหยิบน้ำขึ้นไปดื่ม จากนั้นก็วางลง และจ้องหน้าหล่อน
“นวลก็รู้ใช่ไหมว่าพี่กับนางเคยคบหากัน
“ลักลอบคบหากัน
เนื้อนวลเค้นเสียงไม่พอใจออกไป แต่โอเนลไม่สนใจ เขาไหว ไหล่และพูดจุดประสงค์ของตัวเองขึ้นมา
“ตลอดเวลาที่พี่กับนางคบกัน พี่จ่ายทุกอย่างให้กับนาง
ทั้งหมด”
“มันก็สมควรแล้วนี่คะ ในเมื่อพี่โอเนลคิดจะเป็นชู้กับเมียชาว
บ้าน”
หญิงสาวสวนกลับอย่างเผ็ดร้อน แต่ผู้ชายตรงหน้าก็ยังทำเป็น
ไม่สะทกสะท้านเช่นเดิม และพูดในสิ่งที่เขาต้องการออกมา
เรื่อยๆ
“และก่อนที่นางจะทิ้งพี่ไป นางได้ทำสัญญากู้เงินจากพี่ไปหนึ่ง แสนเหรียญ”
“ว่าไงนะคะ?!”
เนื้อนวลเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบเปลี่ยนเป็น เฉยๆ เมื่อควบคุมตัวเองได้
“นั่นพี่โอเนลก็ต้องไปตามเอาคืนจากพี่นางเอง นวลไม่เกี่ยว” คนตรงหน้าจ้องมองหล่อนนิ่ง ก่อนจะหยิบกระดาษบางอย่างที่หล่อนพึ่งเห็นว่าเขาถือมาด้วยนมาให้ตรงหน้า
“อะไรคะ”
“ก็อ่านดูสิ แล้วจะรู้ว่ามันคืออะไร
เนื้อนวลรับกระดาษสีขาวจากมือของโอเนลมาอ่านเร็วๆ แล้ว ก็ต้องหน้าซีดเผือดไร้สีเลือดขึ้นมาในทันทีเมื่อทุกอย่างกระจ่าง
ในสมอง
“ไม่จริง…
โอเนลไหวไหล่น้อยๆ และพูดขึ้นอย่างไม่แยแส
“ความจริงพี่ก็รู้ว่ามันไม่ถูกต้องนะที่นวลต้องมารับใช้หนี้แทน พี่สาวแบบนี้ แต่นางทำพี่เจ็บก่อน ดังนั้นเงินก้อนนี้พี่ต้องเอาคืน”
เสมือนมือทั้งสองข้างไร้เรี่ยวแรงขึ้นมาในทันที กระดาษ สัญญาในมือของหล่อนร่วงลงกับพื้น หัวใจของหล่อนก็ไม่ต่างกัน นี่เนื้อนางทำกับหล่อนอย่างนี้ได้ยังไง กล้าปลอมลายมือของ หล่อนแบบนี้ได้ยังไง น้ำตาแห่งความเสียใจเอ่อซึมออกมาอย่าง สุดควบคุม
“พี่โอเนล… พี่ก็รู้ว่าไม่ใช่ฉัน… แล้วทำไมพี่ถึง….
“ใช่พี่รู้ทุกอย่าง แต่พี่จะไม่ยอมเสียเงินจำนวนนั้นฟรีๆ และ นวลก็ต้องเป็นคนใช้คืนพี่
“แต่ฉันจะไปหามันมาจากที่ไหนล่ะ แค่จะกินให้ชนเดือนฉันก็ แทบจะไม่พอกินอยู่แล้ว พี่โอเนล… พี่ไปตามจากพี่นางเอาเถอะฉัน… ไม่มีปัญญาจริงๆ”
“แต่นวลต้องรับผิดชอบแทนพี่สาวของตัวเอง”
โอเนลยังยืนกรานคำเดิมอย่างเลือดเย็น
“ฉัน…ฉันไม่ยอมหรอกนะ ฉันจะไปแจ้งความ ฉันไม่ได้เป็นคน เซ็นเอกสารนั่น”
“ก็เอาสิ ถ้าใจดำกล้าทำกับพี่สาวของตัวเองได้ก็ทำเลย พี่ไม่ ได้ทุกข์ร้อนอะไรอยู่แล้ว
เสียงหัวเราะของโอเนลทำให้เนื้อนวลน้ำตาไหลออกมาอาบ แก้ม หล่อนเจ็บปวด ทุกข์ทรมาน และตอนนี้หนทางเดินบนโลก ใบนี้ก็ไร้แสงสว่างโดยสิ้นเชิง
“พี่โอเนล… ได้โปรดเถอะ… ฉันไม่มีเงินจริงๆ “นั่นไม่ใช่เรื่องที่จะต้องสนใจ เธอจะต้องชดใช้เงินจำนวนนั้น แทนพี่สาวแพศยาของเธอเนื้อนวล
“แต่ฉันไม่มีเงิน…
“พี่ให้เวลาเธอหนึ่งอาทิตย์กับเงินจำนวนหนึ่งแสนเหรียญ ถ้า หามาไม่ได้…
สายตาของโอเนลตวัดไปจับจ้องที่เปลของเอวา เนื้อนวลเห็น แล้วก็หน้าซีดเผือด เข้าใจทันทีว่าผู้ชายตรงหน้ากำลังคิดชั่วอะไร อยู่ในหัว
“อย่าแม้แต่จะคิดนะพี่โอเนล”
เจ้าของชื่อหัวเราะลั่น หันมาจ้องหน้าหล่อนเช่นเดิม
“เด็กคนนี้แม้จะโชคร้ายมีแม่ร่านหลายตัว แต่ก็ยังโชคดีนะที่มี น้าทั้งรักทั้งเอ็นดูแบบเธอเนื้อนวล
แม้มันจะเป็นคำชม แต่เนื้อนวลกับไม่ได้รู้สึกดีกับมันเลย ตอน นี้หัวใจของหล่อนกำลังเต็มไปด้วยความขลาดกลัว ตอนนี้ไม่ใช่ แค่คิริลคนเดียวหรอกที่หล่อนต้องขลาดกลัว แต่มีโอเนลอดีต ชู้รักของเนื้อนางอีกคน
บ้าจริง แล้วนี่หล่อนจะทำยังไงดีนะ จะทำยังไงดี?
หญิงสาวคิดอย่างอึดอัดและไร้ทางออก
“เอาเป็นว่าอีกหนึ่งอาทิตย์เจอกัน และหวังว่าวันนั้นเธอจะ สามารถคืนเงินได้ทั้งหมด
โอเนลผุดลุกขึ้นยืน เนื้อนวลลุกขึ้นยืนตามด้วยแข้งขาที่สั่นเทา
“ฉัน…ฉันขอผ่อนใช้ได้ไหม…ฉัน…”
“พี่ต้องการทั้งหมด และถ้าไม่ได้ เธอจะไม่มีวันได้เห็นเด็กใน เปลนั่นอีก…”
สายตาของโอเนลเหี้ยมโหดและชั่วร้าย นี่ไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าเนื้อนางไปเลือกคบกับผู้ชายร้ายกาจอย่างโอเนลได้ยังไงกัน หรืออาจจะเป็นเพราะทั้งคู่ร้ายพอๆ กันก็เป็นได้
“พี่ไม่ได้ขู่ แต่พี่จะทำจริงๆ
โอเนลเดินไปหยุดที่หน้าประตู เนื้อนวลกัดฟันเดินตามออกไป“ฉัน… ฉันจะพยายาม…
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ