ตอนที่3 ฉันไม่ใช่ฆาตกร

ตอนที่3 ฉันไม่ใช่ฆาตกร

เวินซินรับแหวนของเจียงอี้ไป แต่ก่อนวันแต่งงานหนึ่งวัน เธอกลับหายตัวไปเสียก่อน

เวินซินทิ้งจดหมายไว้หนึ่งฉบับ ในจดหมายมีแต่ค่าขอ โทษเต็มไปหมด แล้วบอกว่าเธอกับเจียงอี้ไม่เหมาะสมกัน ขอให้พ่อกับแม่ยกโทษให้เธอด้วย

เมื่อครอบครัวของเธอเห็นจดหมายที่เธอทิ้งไว้เช่นนั้น ทำเอาพวกเขาแทบเป็นบ้า พวกเขาไม่กล้าเอาเรื่องนี้ไป บอกกับครอบครัวของเจียงอี้ เพราะครอบครัวของเขา เป็นนักธุรกิจลำดับต้นๆของเมืองAแห่งนี้ หากบอกพวก เขาไปว่าเวินซินหายตัวไปแล้วนั้น พวกเขาคงจะต้อง รู้สึกขายหน้าเป็นอย่างมากแน่ๆ แต่ระหว่างพวกเขาสอง ครอบครัวยังมีเรื่องธุรกิจที่ต้องเกี่ยวข้องกันอยู่ ครอบครัว ของเวินซินก็กลัวจะเสียโอกาสนั้นด้วยเช่นกัน

หลังจากการคิดพิจารณาแล้วนั้น บิดาของเงินหน่วนก็ หาแนวทางโดยการให้เป็นหน่วนแฝงตัวเป็นเวินซินเพื่อ แต่งงานกับเจียงอี้ไปก่อน และเมื่อหาตัวเวินซินเจอแล้ว สองพี่น้องค่อยสลับตัวกันกลับคืน

เวินหน่วนเองก็ลังเลอยู่นาน จนก่อนหน้าที่จะแต่งงาน เพียงสองชั่วโมง เธอถึงได้รับปากว่าจะปลอมตัวเป็นเวินซินแล้วแต่งงานกับเจียงอี้

ที่เธอรับปากสวมรอยเป็นเวินซินเพื่อแต่งงานกับเจียงอี้ นั้น ไม่ใช่เพียงเพราะแค่จะกู้หน้าให้กับครอบครัวของเธอ เท่านั้น แต่อีกสาเหตุหนึ่งเป็นเพราะเธอไม่อยากเห็นเจียง อี้หาเวินซินไม่เจอในวันแต่งงานของเขาแล้วต้องมีท่าทาง สิ้นหวัง

เวินหน่วนได้แต่งงานกับเจียงอี้ เขาสวมแหวนเพชรอัน วาววับลงบนนิ้วนางของเธอ แล้วจูบที่หน้าผากของเธอ พลางกล่าวกับเธอว่า “เวินซิน ผมสัญญาว่าจะทำให้คุณมี ความสุขตลอดไป”

เงินหน่วนขอบตาร้อนผ่าน ในใจเจ็บปวดราวกับโดนมีด กรีด เจียงอี้ใช้ริมฝีปากจูบน้ำตาของเธอเบาๆ เขาคิดว่านี่ คงเป็นนํ้าตาแห่งความสุขของเธอ

หลังจากงานแต่งงาน เวินหน่วนใช้ข้ออ้างที่ว่าตัวเองไม่ สมายเพื่อหลบหน้าเจียงอี้

เธอเองคิดว่าจะหาเวินซินเจอในไม่ช้า แล้วถึงเวลานั้น พวกเธอสองคนก็สลับตัวกัน

แต่เธอไม่คิดเลยว่าที่เธอเพิ่งจะแต่งงานกับเจียงอี้ไป เพียงวันที่ห้า แต่สิ่งที่เธอรอคอยนั้นกลับเป็นร่างไร้ วิญญาณของเวินซิน
เวินซินถูกฆ่า ตายอย่างน่าเวทนา ศพถูกไฟเผา เสียจน จำหน้าจำตาไม่ได้ หากไม่ใช่เป็นเพราะหลักฐานที่ทิ้งไว้ อยู่ในสถานที่นั้น ก็จะไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเป็นเงินซิน

การตายของเวินซินกระทันหันราวกับฟ้าผ่า ครอบครัว ของเวินหน่วนต้องเละเป็นโจ๊กแน่ๆ เรื่องใหญ่เช่นนี้พวก เขาจะปิดบังเจียงอี้ได้อย่างไรกัน?

เมื่อเจียงอี้รู้ความจริงเรื่องที่เป็นหน่วนปลอมมาเป็นเงิน ซินแล้วแต่งงานกับเขา แล้วยิ่งเห็นร่างไร้วิญญาณของ เวินซินที่ถูกฆาตกรรมเช่นนั้น เขาราวกับสัตว์ร้ายที่กำลัง จนตรอก จึงพุ่งไปบีบคอของเวินหน่วน แม้กระทั่งปลาย นิ้วของเขาก็แทบจะจิกเข้าไปที่ผิวหนังของเธอแล้วด้วย

“ทำไม ทำไมคุณต้องหลอกผม?”

“คุณหลอกผมทำไม?”

เจียงอี้ย้ำคำถามนั้นกับเวินหน่วน

เวินหน่วนรู้สึกหายใจไม่ออก เธอรู้สึกว่าวินาทีนั้นเหมือน เธอกำลังจะตาย เจ็บปวดเหลือเกิน

“ถ้าคุณบอกผมเร็วกว่านี้ว่าเวินซินหนีไป ผมก็จะไปตาม หาเธอ และถ้าผมไปตามหาเธอ ก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ เงินหน่วน คุณเป็นฆาตกร…”

แววตาของเจียงอี้แดงกล่ำ ราวกับมีไฟลุกขึ้นมาที่อยาก จะแผดเผาเป็นหน่วนให้มอดเป็นขี้เถ้า

เป็นหน่วนไม่คิดเลยว่าเวินซินจะต้องมาตายแบบนี้

สิ่งที่ทำให้เธอคิดไม่ถึงไปอีกนั่นก็คือ เธอไม่รู้ว่าเจียงอี้ ไปรู้มากจากที่ไหนเรื่องที่เธอแอบรักเขามาโดยตลอด

เจียงอี้ราวกับคนบ้าดึงผมเธอแล้วเหวี่ยงเธอลงไปที่พื้น อย่างแรง จ้องมองเธอแล้วพูดกับเธอว่า “การตายของเวิน ซิน คุณหนีไม่พ้นหรอกคุณต้องรับผิดชอบ เพราะคุณเป็น คนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้”

เขาพูดกับเธอ”คุณรักผมขนาดนั้นเลยหรือ? เพื่อให้ ได้แต่งงานกับผม ถึงกับต้องฆ่าพี่สาวแท้ๆของตัวเองได้ อย่างไร?”

เขาพูดกับเธอ“เงินหน่วน ผมจะเอาคุณเข้าคุกด้วยตัว ของผมเอง”

เขาพูดกับเธฮ “ชีวิตนี้ผมจะทำให้คุณได้ลิ้มลองกับ ความยากลําบาก…”
คำพูดทุกคำราวกับเป็นมีดกรีดลงกลางใจของเธอ แม้แต่ คำพูดที่จะโต้แย้งเขากลับไปเธอกลับพูดออกมาไม่ได้ เลย เพราะเธอรู้ว่าถึงพูดไป เขาก็คงไม่เชื่อเธออยู่ดี

คืนนั้น ไม่มีความอ่อนโยน อีกทั้งยิ่งไม่มีแม้แต่ความ สงสารหรือเห็นอกเห็นใจ มีเพียงแต่ความเกลียดชัง และความโกรธแค้น เขาบีบคางเธอเพื่อให้มองหน้าเขา หัวเราะด้วยความเย็นชาแล้วจึงเข้าไปในร่างกายของเธอ