บทที่ 19 เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของเสียง

ฉันหลังเดินเล่นอยู่ในมหาวิทยาลัยเพียงคนเดียว แล้วตอนนี้ เสียจึงก็โทรมา ฉินหลังจึงรับ: “หัวหน้า ตอนนี้พวกเธอก็คงซ้อม กันอยู่ที่สนามซ้อมฝั่งตะวันตกอีกแล้ว ฉันจะไปเดี๋ยวนี้!

เสี้ยจึงหาฉินหลั่งก็ไม่ได้มีเรื่องอื่นหรอก จะให้ตนเองไปย้าย

เสื้อผ้าที่สนามซ้อมอีกแล้วแน่ๆ

“ความคิดของนายยังธรรมดาเลยจริงๆ เฮ้อ ฉันดูทั้ง มหาวิทยาลัยแล้วก็ไม่มีใครธรรมดาไปกว่านายแล้วแหละ” ใน น้ำเสียงของเสียจึงเต็มไปด้วยการเหยียดหยามอย่างมากที เดียว: “วันนี้ไม่ได้เรียกนายมาย้ายของ ตอนนี้รีบมาที่ฮิโรชิม่ารัก แล้วกัน”

พูดจบ เสี้ยฉ่งก็วางสาย

ในใจของฉันหลังกลัดกลุ้มทีเดียว เสี้ยฉ่งจะพบตนเองมีเรื่อง อะไรกันแน่?

ฉินหลั่งรีบเดินออกไปนอกมหาวิทยาลัย

ฮิโรชิม่ารักเป็นร้านเครื่องดื่มชั้นนำแห่งหนึ่งที่อยู่นอก มหาวิทยาลัยจีนหลิง โดยทั่วไปก็จะเป็นนักศึกษาที่มีเงินอยู่บ้าง ของมหาวิทยาลัยจีนหลิงที่ไปเป็นลูกค้า

ฉินหลั่งเดินเข้าไปในร้าน เพียงมองหาเสียง เสียงยังคงมี สไตล์การแต่งตัวที่สวยงามอ่อนวัย กางเกงยีนส์ รองเท้าส้นเตี้ยผมสีน้ำตาล แต่งหน้าอย่างประณีตงดงาม

หัวหน้า แค่เธอคนเดียว?” ฉินหลั่งถามอย่างประหลาดใจ

“ก็แค่ฉันไม่ได้เหรอ?” เสียงพูดอย่างอารมณ์ไม่ดี

“คุณผู้ชาย ดื่มอะไรดีครับ?” พนักงานชายคนหนึ่งเดินเข้ามา ถามอย่างนอบน้อม

“คุณไม่ต้องถามเขาหรอก เขาไม่เคยมาที่นี่ค่ะ” เสี้ยจึงพูดกับ

พนักงาน: “เอาอะไรมาก็ได้ค่ะคาปูชิโน่ก็ได้”

เสี้ยฉ่งพลางดื่มกาแฟ แล้วก็พินิจพิเคราะห์ฉินหลั่งไปด้วย ใน หัวก็กำลังพิจารณาอย่างรวดเร็ว สรุปแล้วฉินหลั่งเหมาะสมกับ แผนการนั้นของตนเองหรือเปล่านะ

แต่ฉินหลั่งที่กำลังโดนเสี้ยจึงมองขนาดนี้ ก็รู้สึกว่าทั้งร่างกาย ไม่อิสระเลย เขารู้สึกอยู่ตลอดว่า ที่เสี้ยจึงเรียกตนเองมา ต้องมี จุดประสงค์แปลกๆอะไรแน่นอน

ในสายตาของเสียงปรากฏรอยยิ้มออกมา ท่าทางพอใจฉัน หลั่งอย่างชัดเจน

“ฉันจะพูดกับนายตรงๆเลยแล้วกันนะ” เสี้ยนึงกำลังมองฉัน หลั่งแล้วพูดขึ้น: “ครั้งนี้ที่ฉันเรียกนายมาก็อยากจะให้นายช่วย ฉันเรื่องหนึ่ง ฉันอยากให้นายเป็นแฟนของลูกพี่ลูกน้องฉัน!”

“แฟน!”

ฉินหลังตกตะลึงเล็กน้อย ฉินหลังเคยได้ยินเธอบอกว่า ลูกพี่ลูกน้องของเสียจึงอายุเยอะแล้ว ยังไม่แต่งงาน คนในครอบครัว ก็เลยเร่งรัดเธอมากๆ ราวกับยังเป็นสาวสวย

“หัวหน้า เธออย่าล้อเล่นหนา” ในสายตาของเสียง ตนเองก็ เป็นแค่คนธรรมดาจนๆ คนหนึ่ง เธอจะให้ตนเองเป็นแฟนของ ลูกพี่ลูกน้องเธอ จะเป็นไปได้ยังไง?

“ใครจะมีเวลามาล้อเล่นกับนาย!” เสียงถลึงตาใส่ฉินหลั่ง “สำหรับเรื่องแฟนลูกพี่ลูกน้องฉันไม่มีความต้องการอื่น ต้องการ เพียงคนที่ซื่อสัตย์ เชื่อฟังเธอ เธอก็จะรับไว้พิจารณาแล้ว ฉันว่า นายตรงตามมาตรฐานนี้มากเลย!

“แต่ว่า…… ในใจของฉินหลั่งเต็มไปด้วยความสงสัยอย่างยิ่ง

“แต่อะไร? ให้นายเป็นแฟนของลูกพี่ลูกน้องฉัน ทำให้นายไม่ ได้รับความเป็นธรรมยังไง?” เสียงพูดอย่างแข็งกร้าว: “อยาก จะพูดอะไรก็กลืนลงไปในท้องเลยนะ ต่อไปเป็นแฟนที่ซื่อสัตย์ ของลูกพี่ลูกน้องฉันถึงจะถูก!!

“พอแล้ว นายนั่งอยู่ตรงนี้ก่อน อีกเดี๋ยวลูกพี่ลูกน้องฉันจะมา แล้ว ทำตัวให้ดีหน่อยล่ะ!” พูดจบ ออกจากร้านไป โทรหาลูกพี่ลูกน้อง เสี้ยนึงก็หยิบมือถือ แล้วเดิน

“ฮัลโหล พี่คะ ใกล้ถึงหรือยัง?”

“ใกล้แล้ว อีก1-2กิโลก็ถึงแล้ว” ลูกพี่ลูกน้องของเสียงกำลัง รีบขับรถมาที่นี่: “พี่ให้เธอช่วยหาคนให้หาเรียบร้อยหรือยัง?”

“เรียบร้อยค่ะ ตอนนี้เขาอยู่ในฮิโรชิม่ารักแล้ว” เสี้ยจึงพูดอย่างภูมิใจ “พี่คะ หนูรับรองเลยว่า คนที่หนูหามาให้คนนี้ ธรรมดาและจนสุดๆแน่นอน มหาวิทยาลัยพวกเราไม่มีใครแย่ไป กว่าเขาแล้ว! ถ้าพี่เจอเขาตามถนน จะต้องจินตนาการไม่ออก แน่ๆ ว่าเขาเป็นนักศึกษา ต้องคิดว่าเขาทำงานที่ไซต์ก่อสร้างสัก ที่แหงๆ!”

“อย่างนี้ ก็ใช้ได้เลยสิ!” ลูกพี่ลูกน้องเธอดีใจอย่างชัดเจน: “แบบนี้พี่ก็ยิ่งมีโอกาสที่จะได้ครอบครองจ้าวเหว่ยแล้วสินะ”

“พี่ แต่หนูก็ไม่เข้าใจอยู่ดี พี่อยากจะครอบครองจ้าวเหว่ย แล้ว ทำไมต้องหาคนธรรมดาจนๆมาแกล้งเป็นแฟนด้วย จ้าวเหวยนั่น แค่พี่กระดิกนิ้ว ก็จัดการได้แล้วไม่ใช่เหรอ?” เสี้ยจึงไม่ค่อย เข้าใจวิธีการของลูกพี่ลูกน้องเธอสักเท่าไหร่

“ประสบการณ์เธอยังน้อย จ้าวเหว่ยนั่นเป็นถึงผู้จัดการรายได้ ต่อปีเป็นล้าน มีกำลังแข็งแกร่งกว่าพี่ไม่น้อยเลย แม้ว่าเขาชอบพี่ แต่ถึงที่สุดแล้ว อำนาจที่เป็นฝ่ายกระทำยังคงอยู่ในมือของเขา ฉันอยากจะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์อย่างนี้ ก็ต้องทำให้เขามี ความรู้สึกไม่ปลอดภัย อย่างนี้ เขาจะได้รีบมาขอพี่แต่งงาน

“แล้วทำไมถึงต้องการคนธรรมดาๆจนๆด้วยล่ะคะ?” เสียถึง ยังคงไม่เข้าใจ

“ยัยเด็กคนนี้ เธอลองคิดดู ถ้าคนธรรมดาๆ จนๆ คนหนึ่งเป็น แฟนพี่ได้ แต่จ้าวเหว่ยกลับไม่ได้ นี่ไม่ได้หมายถึงว่า แม้กระทั่ง คนธรรมดาจนๆจ้าวเหว่ยก็สู้ไม่ได้เหรอ? ในใจของจ้าวเหว่ยก็จะ ไม่สงบนิ่งแล้ว อย่างนี้ ก็จะเห็นคุณค่าในตัวพี่มากขึ้น แล้วก็จะพัฒนาความสัมพันธ์ของเราสองคนให้เร็วยิ่งขึ้น

“โหว…พี่คะ พี่ยังคงฉลาดอยู่เสมอเลย” ตอนนี้ถือว่าเสียง เข้าใจเจตนาของลูกพี่ลูกน้องอย่างถึงที่สุดแล้ว

วางโทรศัพท์ยังไม่ถึงหนึ่งนาที รถยนต์บิวอิกก์สีดำคันหนึ่งก็ จอดอยู่ที่ทางเข้าของฮิโรชิม่ารัก ผู้หญิงที่รูปร่างงดงามคนหนึ่ง เดินลงมาจากรถ ผมยาวเป็นลอน เอวเล็กๆ หัวไหล่ราวกับใช้มีด แกะสลัก และขายาวๆที่สวมถุงน่องสีดำ

แค่เธอลงจากรถ ก็ดึงดูดสายตาของผู้ชายที่เดินผ่านไปผ่าน มารอบๆได้อย่างทันที ดูแล้วสาวสวยคนนี้ราวกับเป็นถึงระดับ นางแบบ

“พี่คะ” เสี้ยฉ่งส่งเสียงเรียกไปทางสาวสวย รีบเดินเข้าไปหา เธอ

“ปะ คนที่เธอพามาอยู่ข้างในสินะ? พวกเราเข้าไปกัน” ฝั่งพี่ สาวคิด แล้วก็พูดกับเสี้ยฉ่ง “เรื่องที่พวกเราใช้เขาเป็นเครื่องมือ เธอไม่ได้บอกเขาใช่ไหม? อย่าเพิ่งบอกเขานะ อย่างนี้คงสมจริง มากขึ้นสักหน่อย จะได้ไม่มีพิรุธต่อหน้าจ้าวเหว่ย!”

“พี่คะ หนูก็ไม่ได้โง่นะ” เสียจึงยิ้ม: “เพียงแค่คิดว่าพี่ที่เงื่อนไข ดีขนาดนี้ แต่อยากจะคบกับคนธรรมดาจนๆแบบเขา หนูก็รู้สึกว่า พี่ไม่คุ้มเลย”

“ไม่เป็นไรหรอก ก็แค่ทำการแสดงเท่านั้นเอง” คนพี่กลับสงบ นิ่งอย่างชัดเจน: “กี่วันนี้ใช้ประโยชน์จากเขาสักหน่อย รอให้พี่ได้ จ้าวเหว่ยมาครอบครองเสียก่อน คนๆนี้ก็ไม่มีคุณค่าที่จะต้องใช้ประโยชน์อีกแล้ว ถึงเวลาพี่ก็จะทิ้งเขา หวังว่าคนที่เธอหามาคน นั้น หน้าตาคงไม่แย่มากนะ อันที่จริงวันนี้ พี่ต้องเผชิญหน้ากับ เขาตลอด”

“หน้าตาเขาพอใช้ได้ค่ะ ตอนนี้พวกเราเข้าไปกันเถอะ เสี้ยนึงกับลูกพี่ลูกน้องก็เดินเข้าไปในร้าน “ฉินหลั่ง พี่ฉันมาแล้ว นายยังนั่งดื่มอยู่อีกนะ!” เสี้ยนึงกำลัง พูดจบ

เรียกฉินหลังจากด้านหลัง

ฉินหลั่งได้ยินแล้ว รีบลุกขึ้นทันที หมุนตัวกลับมา

ตอนที่เขาได้เห็นลูกพี่ลูกน้องของเสียง ฉินหลั่งก็ตกตะลึงไป แล้ว คนที่มาเป็นคนที่อยู่ในธนาคารซิตี้แบงก์ครั้งนั้น ที่สร้าง ความอับอายในห้องโถงของเขาผู้จัดการหยางซื่อ

ตอนที่หยางซื่อเห็นด้านหลังของฉันหลัง ก็รู้สึกว่าคนที่น้อง สาวหามาช่างธรรมดาจริงๆ แต่ ตอนที่เธอเห็นใบหน้าของฉัน หลั่ง ก็จำได้ทันทีว่าเขาคือผู้ชายคนนั้นที่อยู่ในธนาคาร เธอตื่น ตระหนกตกใจแล้ว

วันนั้น เธอได้ยินกับหู ที่ผู้จัดการลูกค้าสัมพันธ์บอกว่า บัตรที่ ทรงเกียรติใบนั้น เป็นของฉันหลั่งเอง นี่ก็หมายความว่า ทรัพย์ สมบัติของฉินหลั่ง อย่างน้อยที่สุดก็อยู่ที่สามสิบล้าน

หลังจากนั้น เธอยังเข้าไปขนาบด้านข้างผู้จัดการลูกค้า สัมพันธ์ เคยถามว่าฉินหลั่งรวยขนาดไหนกันแน่ ด้วยข้อมูลจาก คำพูดของผู้จัดการลูกค้าสัมพันธ์ หยางซื่อ ได้วินิจฉัยด้วย ตนเองออกมา ความร่ำรวยของฉินหลั่ง มากมายจนยากที่จะจินตนาการได้!

คนที่อยู่ตรงหน้าเป็นคนรวยเหนือระดับ โดยทั่วไปคนหนึ่ง หยางซื่อ ไม่รู้จะทำยังไงดีเลย

“สวัสดีค่ะ” แววตาของหยางซื่อ ปรากฏความเคารพออกมา ท่าทางก็ค่อนข้างนอบน้อม

“รีบดึงเก้าอี้ออกมาให้พี่ฉันสิ มีตาไหมล่ะนายนี่!” ดวงตาเรียว

ยาวของเสียจึงจ้องไปที่ฉินหลั่งพูดขึ้น

“ไม่ต้อง ฉันทำเองได้” หยางซื่อ ใช้สายตาห้ามเสี่ยงเอาไว้ ดึงเก้าอี้ออกมาด้วยตนเอง แล้วนั่งลงไป

เสียจึงรู้สึกแปลกๆอยู่บ้าง พี่เธอเป็นอะไรไป ฉันหลังก็แค่คน ธรรมดาจนๆ คนหนึ่ง ฉันว่าเขาสักหน่อยจะเป็นอะไร? พี่ต้องการ แฟนที่ซื่อสัตย์ เชื่อฟังไม่ใช่เหรอ ฉันก็แค่จะแสดงให้ดูว่านาย ซื่อสัตย์ขนาดไหน เชื่อฟังขนาดไหนไหม? ทำไมท่าทางถึง เหมือนไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่เลย?

คงจะเป็นเพราะพี่อยากจะดีกับเขาก่อนล่ะมั้ง ผูกมัดจิตใจเขา เอาไว้ก่อน แล้วก็ค่อยเพิ่มการควบคุมฉินหลั่ง!

“พี่คะ หนูขอแนะนำพี่หน่อย เขาชื่อฉันหลั่ง นักศึกษาปีสอง ของมหาวิทยาลัยพวกเรา ซื่อสัตย์ใช้ได้เลย หนูรู้สึกว่าเขาเหมาะ สมกับพี่” เสี้ยฉ่งกำลังมองพี่สาว บนใบหน้ามีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ แทรกอยู่ด้วย

กำลังมองฉินหลั่งที่ไม่รู้อะไรเลย ในใจของเสียจึงก็มีความสุขเป็นพิเศษ นายคนนี้ยังไม่รู้อีก ฉันกับพี่กำลังใช้เขาเป็นเครื่อง มือ? ยังคงคิดว่าพี่สาวฉันถูกใจนายจริงๆอย่างนั้นเหรอ? รอให้ ถึงวันที่พี่สาวฉันทิ้งนายก่อนเถอะ ดูสิว่าตอนนั้นนายจะมีอาการ ยังไง

เสียจึงแนะนำฉันหลังให้พี่สาวเธอรู้จักแล้ว จากนั้นก็เริ่มสั่งผล ไม้กับของหวาน เนื่องจากวันนี้ลูกค้าค่อนข้างเยอะ พนักงานจึง ไม่น่ามาเสิร์ฟสักที

“ฉินหลั่ง นายจะนั่งนิ่งทำอะไรอยู่อีก? รีบไปถามว่าเกิดอะไร ขึ้น?” เสียจึงใช้มือเคาะๆ โต๊ะ จ้องไปที่ฉินหลั่งเขม็งพูดขึ้น

“คุณนั่งเถอะ ฉันไปดูให้เอง” หยางซื่อรีบพูด ให้คนรวย เหนือระดับไปถามพนักงาน ส่วนพวกเธอนั่งรอ หยางซื่อ ก็รู้สึก ว่าน่าหวั่นเกรงเป็นพิเศษ

เสี้ยจึงดึงหยางซือฉีที่กำลังจะยืนขึ้นลงมา: “พี่คะ นั่งลง ผู้ชาย อย่างเขาจะนั่งอยู่ตรงนี้ แล้วก็ให้พวกเราผู้หญิงสองคนไปงั้นเห รอ?”

สายตาของเสียงจ้องไปที่ฉินหลั่งอย่างไม่พอใจ: “ไปสิ! นาย ยังคงหน้าหนาขนาดนั้นจริงๆนะ คิดจะให้พี่ฉันไปงั้นเหรอ?”

เสียงปฏิบัติกับเขาด้วยท่าทางอย่างนี้มาโดยตลอด ฉินหลั่ง ก็ชินตั้งนานแล้ว เขาไม่ได้พูดอะไร ลุกขึ้นเดินไปที่เคาน์เตอร์

ถามอยู่ที่เคาน์เตอร์แล้ว ฉินหลั่งก็ไปเข้าห้องน้ำครู่หนึ่ง เพิ่งจะ ล้างมือเดินออกมา ก็พบหยางซื้อกำลังยืนอยู่ซึ่งๆหน้า ยิ้มเล็ก น้อยมองเขาอย่างเอาอกเอาใจ
“คุณชายฉิน ขอโทษจริงๆนะคะ เสี้ยจึงไม่รู้เรื่องรู้ราว ไม่นึกว่า เมื่อจะทำกับคุณขนาดนั้น ฉันขอโทษแทนเธอด้วยนะคะ…….. หยางซื่อ พูดอย่างประหม่า

“ไม่เป็นไรครับ เสียงก็ทำกับผมแบบนี้อยู่เสมอ ผมก็ไม่ได้ เก็บมาใส่ใจหรอก” ฉินหลั่งยิ้มบางๆ แล้วมองตาของหยางชื่อ “คุณรู้ตัวตนของผมแล้ว?

ฉินหลั่งจําได้ว่า คราวที่แล้วจนกระทั่งออกไป หยางซื่อ ก็ไม่ เชื่อทั้งนั้น ว่าตนเองเป็นลูกคนรวยที่เหนือระดับกว่าคนทั่วไป หยางซือฉีพยักหน้า

แม้จะไม่ชัดเจนว่าตัวตนของฉันหลังคืออะไรกันแน่ แต่เธอ แน่ใจว่า ฉินหลังเป็นคุณชายผู้ทรงเกียรติที่ยากจะจินตนาการได้ ถึงความร่ำรวย!

“ผมไม่ค่อยเข้าใจ คุณก็เงื่อนไขดีขนาดนี้ ทำไมต้องหาคน

ธรรมดาจนๆมาเป็นแฟนล่ะ?” ฉินหลั่งถามอย่างค่อนข้างแปลกใจ

“อ่า…นี่..” หยางซื่อตอนนี้ก็ไม่รู้จะตอบคำถามยังไงดี ถ้าให้ ฉินหลั่งรู้ว่าตนเองจะใช้ประโยชน์จากเขา เพื่อไล่ตามอีกคนหนึ่ง นั่นก็จบสิ้นแล้ว!

ฉินหลั่งมีเงินกว่าจ้าวเหว่ยอย่างมากมาย หยางซื่อ รู้สึกว่า คราวนี้เป็นโอกาสที่มีความเป็นไปได้มาก ถ้าได้ครอบครองฉิน หลั่ง เธอก็จะบินไปบนยอดไม้กลายเป็นนกฟินิกซ์ ก้าวเข้าไปใน ตระกูลที่ร่ำรวยกลายเป็นคุณนายที่มั่งคั่ง
แทบจะในทันทีที่ในหัวของหยางซื่อ ผลดความคิดที่แจ่มชัด ออกมา ใช้โอกาสนี้ ไม่ยอมเปลี่ยนใจจากฉินหลั่ง ต้องครอบ ครองเขาให้ได้!

“ครั้งที่แล้วที่ธนาคารฉันเข้าใจคุณผิด ในใจของฉันตำหนิ ตนเองอย่างมาก แล้วก็ไม่สบายใจที่ตนเองเป็นผู้หญิงที่หลงรัก คนรวยและรังเกียจคนจน ดังนั้น ฉันจึงตัดสินใจหาใครสักคนที่ เงื่อนไขไม่ดี มาช่วยตนเองแก้ไขข้อบกพร่องนี้ แน่นอนว่า ถ้าฉัน กับเขาอยู่ร่วมกันอย่างสนิทสนมกลมเกลียว ฉันกับเขาคงมีการ พัฒนาต่อไป และสุดท้ายก็เดินเข้าห้องโถงงานแต่งด้วยกัน

หยางซื่อพูดอย่างจริงใจ เธอพยายามที่จะแสดงความจิตใจ ดีของตนเองต่อหน้าของฉินหลั่ง เพื่อให้ได้รับความรู้สึกดีๆจาก ฉินหลั่ง