บทที่ 16 พวกเขามาเข้าห้องน้ำ

“ที่รัก พวกเราจะไปกินข้าวที่ไหน?” เส้เหวินจึงยิ่งมองเหวินก็ ยิ่งสบายตา

“รออีกเดี๋ยวเดียวเธอก็รู้แล้ว!” จูจี้เหวินยิ้มบางๆ มือหนึ่งกำลัง จับพวงมาลัยอยู่ อีกมือหนึ่งยื่นไปวางอยู่บนต้นขาของเส้เหวินจิ้ง กําลังสูบๆไล้ๆอยู่

เสื้อผู้หญิงอย่างเขารู้ว่า ในมหาวิทยาลัยตนเองไว้หน้าเส้เหวิน

จึงเป็นอย่างดี ลวนลามเธอแค่นี้ เส้เหวินจึงจะว่าอะไรได้

เส้เหวินจึงมอง มือของจูจี้เหวินที่วางอยู่บนต้นขาของตนเอง ก็ ไม่ได้พูดอะไร

ในที่สุดจูจี้เหวินก็จอดรถไว้ที่หน้าโรงแรมแห่งหนึ่ง

“ว้าว Sofitel Galaxy Hotel ที่รัก พาฉันมากินข้าวที่นี่เหรอ?” เส้เหวินจิ้งเบิกตาโพลง มองตึกที่หรูหราด้านหน้าอย่างไม่กล้าจะ เชื่อ

อยากให้รู้ว่า Sofitel Galaxy Hotel เป็นหนึ่งในโรงแรม ระดับสูงที่สุดของจีนหลิง

“ดีใจไหม ตอนนี้พวกเรารีบเข้าไปกันเถอะ ฉันจองโต๊ะไว้แล้ว!” จูจี้เหวินยิ้มบางๆ พูดขึ้น วันนี้จองโต๊ะไว้ที่ Sofitel Galaxy จูจี้เหวินก็เสียเงินไปมากมายแล้ว อันที่จริงกินข้าวที่ Sofitel Galaxy ไม่ต่ำกว่าสองพันหยวนแน่นอน สำหรับ นักศึกษาคนหนึ่ง กินข้าวหนึ่งมื้อต้องจ่ายถึงสองพันหยวน ก็แพง เกินไปจริงๆ!

แต่เห็นเส้เหวินจึงมีความสุขขนาดนี้ จี้เหวินก็รู้สึกคุ้มค่าแล้ว! เส้เหวินจึงกำลังคล้องแขนของจูจี้เหวิน เดินเข้าไปในประตู ใหญ่ของโรงแรม

ในทันที บริกรสาวก็เดินเข้ามาทักทายทั้งสองคน “สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับสู่…Sofitel Galaxy… ขอถามหน่อย…เอ่อ…ไม่ ทราบว่าคุณได้จองโต๊ะไว้หรือยังคะ?” บริกรพูดจบ ก็ยิ้มเขินๆ “ดิฉันเพิ่งมาใหม่ การทำงานยังไม่ชำนาญนัก โปรดเข้าใจดิฉัน ด้วยนะคะ”

“ไม่เป็นไร” จูจี้เหวินพูด “ฉันจองโต๊ะเอาไว้แล้ว เบอร์ 8!”

“เบอร์ 8 ได้ค่ะ ดิฉันจะพาคุณไปเดี๋ยวนี้ ตามดิฉันมาเลยค่ะ! บริกรพูดจบ ก็เดินนําหน้าไป

เดินตามบริกรขึ้นไปชั้นสอง เดินมาถึงโต๊ะเบอร์ 8
ได้เห็นถึงวิวทิวทัศน์ของโต๊ะเบอร์ 8 จี้เหวินกับเส้เหวินจึง พึงพอใจเป็นอย่างมาก สมภาคภูมิที่เป็นโรงแรมใหญ่ระดับสูง ของเมืองจีนหลิง เพียงเรื่องการตกแต่งโรงแรมอื่นๆ ก็ไม่สามารถ เปรียบเทียบได้แล้ว!

พื้นที่กว้างขวาง โคมไฟแขวนคริสตัล เชิงเทียนสีทอง เก้าอี้ และผ้าปูโต๊ะที่เรียบง่ายแต่ยังคงหรูหรา

พวกเขาเพิ่งจะนั่งลง นักดนตรีที่ประกอบด้วยกลุ่มของชาวต่าง ชาติผมทองตาฟ้าที่เป็นระเบียบก็เดินเข้ามา! ดีดหีบเพลง สี ไวโอลิน และยังมีวาไรตี้โชว์ที่ใช้จานเปล่าในการแสดงอีกด้วย!

เพียงครู่เดียวตำแหน่งที่นั่งของจูจี้เหวินก็กลายเป็นจุดสนใจ ของทั้งร้าน!

คนอื่นๆทยอยๆหันมามองแล้วส่งสายตาอิจฉามาที่พวกเขา

ขณะนี้ เส้เหวินจึงรู้สึกว่าตนเองมีหน้ามีตาเป็นพิเศษ ราวกับ

เป็นเจ้าหญิงที่ได้รับความเคารพและชื่นชม!

“ขอบคุณมากๆเลย รัก ฉันมีความสุขสุดๆเลย!” เส้เหวินจิ้งก อดจูจี้เหวินด้วยความดีใจ นึกถึงก่อนหน้านี้ที่อยู่กับฉันหลัง ทําได้เพียงกินอาหารข้างทางเท่านั้น เส้เหวินจึงยิ่งดีอกดีใจที่ทิ้งฉินหลั่งไป

เส้เหวินจิ้งจึงถ่ายเซลฟี่ “มา ที่รัก มองกล้อง!”

เส้เหวินจิ้งกับจูจี้เหวินเซลฟี่ไปแล้วหนึ่งรูป และเจตนาถ่ายวิว ทิวทัศน์ของโต๊ะกินข้าว กับชาวต่างชาติคนนั้นเข้าไปด้วย! โพ สลงไปในแวดวงเพื่อน พร้อมทั้งยังระบุตำแหน่งสถานที่เป็น พิเศษอีกด้วย

ครู่เดียว ในแวดวงเพื่อนก็เริ่มมีคนตอบกลับมาแล้ว

“เหวินจึง ไม่นึกว่าเธอจะหนีไปกินข้าวที่ Sofitel Galaxy แล้ว! เจ๋งมาก!”

“เมื่อไรจะพาฉันไปบ้าง เพื่อนฉันยังไม่มีใครเคยไปเลยนะ!” “คุณนายเศรษฐี เลี้ยงหน่อย!

ภายใต้เสียงที่อิจฉาและประหลาดใจ ทำให้ความภูมิใจที่ไม่ เคยมีมาก่อนของเส้เหวินจึงขยายตัวมากขึ้น ก็ยิ่งทำให้เธอแน่ว แน่ว่า ทิ้งฉินหลั่งเป็นตัวเลือกที่ฉลาดเฉียบแหลมจริงๆ! ถ้าเธอยัง คบกับฉินหลั่งอยู่ ชีวิตนี้ ตนเองก็ไม่ต้องคิดจะเหยียบทางเข้าของ Sofitel Galaxy หรอก!
ทางด้านฉินหลัง ตอนที่ฉินหลั่งเห็นเส้เหวินจิ้งจูบกับจูจี้เหวิน ต่อหน้าทุกคน ในใจของเขาเจ็บปวดเล็กน้อย แต่ที่มากกว่า กลับ เป็นการทอดถอนใจที่เส้เหวินจึงไม่รู้จักเอาตัวรอดเสียเลย

เขารู้ดีว่า จูจี้เหวินเป็นคนยังไง ไม่นึกว่าเส้เหวินจึงจะยอมคบ กับคนอย่างนี้! โง่เหลือเกินจริงๆ

จี้เหวินขับแค่พาสสาทคนหนึ่ง? ดีมากแล้วเหรอ? เรื่อยๆ เปื่อยๆตนเองก็ได้เฟอรารี่มาขับแล้ว!

“นายคงไม่ได้กำลังคิดถึงเธอใช่ไหม?” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดัง

ขึ้นมาข้างกายฉันหลัง

ฉันหลังกลับมาจากห้วงความคิด แค่มอง ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่หลี่เสี้ย มายืนอยู่ข้างกายตนเอง

“เปล่า แค่รู้สึกว่าเส้เหวินจึงไม่ค่อยคุ้มค่าเลยก็เท่านั้น!” ฉิน

หลั่งยิ้มบางๆ

“นั่นก็เป็นกรรมที่เธอเองต้องได้รับแล้วแหละ ทิ้งผู้ชายดีๆที่ ไม่มีใครเทียบได้อย่างนาย แล้วไปคว้าเหวินขยะสังคมอย่าง นั้น” หลี่เสี้ยพูดอย่างไม่พอใจ กำลังมองแววตาของฉันหลังแล้วก็ มีรอยยิ้มเล็กน้อย: “ไป เย็นนี้พวกเราไปกินข้าวกัน ฉันเลี้ยงนาย เซียนหย่าจุนนอกมหาวิทยาลัย นายอยากกินอะไรก็ได้

“อ้อ..” หลี่เลี้ยพูดอย่างนี้ ฉันหลังจึงนึกขึ้นได้ ก่อนหน้านี้ ตนเองเคยพูดเอาไว้ว่าจะเลี้ยงข้าวหลี่เสี่ย วันนี้มานี้ก็ยังไม่ได้ ทําสักที

“ครั้งนี้ฉันเลี้ยงเธอเอง ไป พวกเราไปกินข้าวที่ Sofitel Galaxy Hotel nu!”

“ฉินหลั่ง ครั้งที่แล้วทีนายเพิ่งอกหัก ที่ขี้โม้เอาไว้ก็ช่างมันเถอะ วันนี้นายยังจะมามุกนี้อีกเหรอ?” หลี่เสี้ยมองฉินหลั่งยิ้มๆพูดขึ้น

Sofitel Galaxy นั่นเป็นสถานที่อะไร หลี่เสียก็รู้ดี ไม่ใช่ที่ที่

นักศึกษาอย่างพวกเขาจะไปกินได้อยู่แล้ว “มากับฉันก็พอ!” ฉินหลั่งก็ขี้เกียจจะอธิบายกับหลี่เลี้ย

ฉินหลั่งดึงหลี่เสี้ยมาจนถึงหน้าประตูมหาวิทยาลัย เรียกรถ

แท็กซี่คันหนึ่ง ไป Sofitel Galaxy Hotel ทันที

ลงจากรถแล้ว ฉินหลั่งก็ไม่รีรอ ดึงมือของหลี่เสียเข้าไปทันที

หลี่เสี้ยลนลานแล้ว รีบดึงฉินหลั่งเอาไว้ ขมวดคิ้วพูด: “ฉินหลั่ง เลิกเล่นได้แล้ว ที่นี่ไม่ใช่ที่ทีพวกเราควรจะมานะ”

ฉินหลั่งยิ้มบางๆพูดขึ้น: “เธอสบายใจได้ ในเมื่อฉันพาเธอมา เลี้ยงข้าว ก็ต้องไม่ทำให้เธอเสียหน้าอยู่แล้วสิ” กำลังพูด และไม่ สนใจหลี่เสียอีกแล้ว ดึงเธอเข้าไปในโรงแรมทันที

“เดี๋ยวก่อน ฉันอยากไปเข้าห้องน้ำ

เข้าไปในห้องโถง เห็นการตกแต่งห้องโถงเหลืองอร่าม แวววาวมาก หลี่เสี้ยก็ขี้ขลาดเสียแล้ว เธอรู้สึกว่าขาอ่อนเล็กน้อย ในใจกังวลมากเป็นพิเศษ อยากจะไปผ่อนคลายที่ห้องน้ำสัก หน่อย

“ยิ้ม ฉันไปด้วย!” ฉินหลั่งทอดถอนใจเล็กน้อย

หลี่เสียเข้าไปในห้องน้ำหญิง ฉินหลั่งอยู่ที่อ่างล้างมือ

ตอนนี้ มีคนสองคนเข้ามาจากด้านนอก เป็นเส้เหวินจึงกับจู เหวินนั่นเอง เมื่อครู่เส้เหวินจึงไม่ระวังทำของหวานหกใส่เสื้อผ้า จี้เหวินจึงพาเธอมาล้างออก

“นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง!

เส้เหวินจึงคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าฉันหลังจะมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ “เหวินจิ้ง….….….”
ฉินหลังก็ประหลาดใจมากทีเดียว “นายเรียกว่าเหวินจึงงั้นเหรอ?”

จูจี้เหวินเดินเข้าไปอย่างโมโห ทำปากมัยต่าออกมาราวกับว่า ถ้าฉันหลังไม่ยอม เขาก็จะไม่เกรงใจแล้ว: “ฉันจะเตือนนายเป็น ครั้งสุดท้าย ต่อไปอย่ามาเรียกชื่อของเหวินจึง ยิ่งห้ามคิดอะไร กับเธอทั้งนั้น!”

ฉินหลั่งไม่ได้พูดอะไรกับจี้เหวินอีก หันกลับไปล้างมือ

ดวงตาของเส้เหวินจิ้งกลอกไปกลอกมา เดินเข้าไปที่ก๊อกน้ำที่ อยู่ใกล้ฉินหลั่งที่สุด เปิดก๊อก เอานิ้วมืออุดช่องที่น้ำไหลเอาไว้ เอียงหัวก๊อกน้ำแล้วหันไปมองฉันหลัง จากนั้นก็เอานิ้วมือออก น้ำจึงพุ่งไปทางฉินหลั่ง

“เธอ…” หน้าของฉินหลั่งเต็มไปด้วยน้ำที่พุ่งออกมา

“ฮ่าๆ สมน้ำหน้านาย!” เห็นฉินหลั่งที่มีน้ำไหลลงมาจากบนหัว เส้เหวินจึงก็หัวเราะปลาบปลื้ม

ฉินหลั่งไม่อยากจะทะเลาะกับพวกเขา ในเมื่อไม่ทำให้พวกเขา ไม่พอใจ ฉันก็ยังไปไม่ได้อีกใช่ไหม?

ฉินหลั่งอยากจะออกไปจากประตู เส้เหวินจึงใช้ไหล่กระแทกเข้าไปที่จูจี้เหวินเบาๆ แล้วส่งสายตาให้ จี้เหวิน เข้าใจและแย่งชิงเอาไว้ก่อนฉันหลัง ขวางอยู่ที่ทางเข้า แล้วยัง ใช้ขาพา เอาไว้บนประตู

“อยากจะไปแล้วเหรอ? จะง่ายขนาดนั้นที่ไหนล่ะ? นายเรียกว่า พี่ชาย กับพี่สะใภ้สักหน่อยสิ แล้วพวกเราจะปล่อยนายออกไป!”

เส้เหวินจึงมองฉินหลั่งแล้วยิ้มอย่างเย็นชา “ฉันดูแล้วนาย คงจะแอบเข้ามาสินะ! เป็นแค่คนจนๆก็ยังกล้าที่จะมา Sofitel Hotel นายนี่มันกล้าหาญจริงๆ! ถ้าวันนี้นายไม่เรียก ฉันก็จะ เรียกรปภ.ของโรงแรมมา!”

เธอกลับอยากให้ฉินหลั่งได้ลิ้มรส การเรียกแฟนเก่าว่าพี่สะใภ้ มันรู้สึกยังไง!

เส้เหวินจึงรู้สึกว่ายิ่งได้รังแกฉินหลั่ง ในใจตนเองก็ยิ่งมีความ

สุข

ฉินหลั่งโมโหขึ้นมาบ้างแล้วจริงๆ ฉันยอมอ่อนข้อให้พวกเขา มาพอแล้วนะ พวกเขาได้คืบแล้วจะยังเอาศอกอีกสินะ?

พอดีกับตอนนี้ หลี่เสี้ยเดินออกมาจากข้างในแล้ว และเธอก็ได้ ยินที่เส้เหวินจึงพูดเมื่อครู่

“เส้เหวินจิ้ง เธอเกินไปหรือเปล่า พวกเราไปยั่วอะไรเธอเหรอ เธอมีสิทธิ์อะไรถึงจะเรียกรปภ.มาจับพวกเรา?” หลี่เสี้ยมองเส้เหวินจึงอย่างโมโห

“อ้อ เธอก็อยู่ที่นี่สินะ เป็นหมาตัวผู้ตัวเมียคู่หนึ่ง!

เส้เหวินจึงยิ้มเย็นชา กลอกสายตาเจ้าเล่ห์ พูดขึ้น: “ฉันมีสิทธิ์ อะไรถึงเรียกรปภ.มาจับพวกเธอ เป็นไปได้ว่าพวกเธอสองคนไม่ ได้มากินข้าวที่นี่ หึ พวกเธอสองคนคิดว่าที่นี่เป็นKFC ที่พวกเธอ อยากจะเข้าก็เข้ามาได้งั้นเหรอ!”

ท่าทีที่รุนแรงของเส้เหวินจึงพูดจนหลี่เสี้ยเงียบกริบ

เมื่อกี้ที่อยู่ในห้องน้ำ หลี่เสียก็เข้าใจแล้ว ฉินหลังจากตนเอง มาที่นี่ ต้องล้อตนเองเล่นแน่ๆ

ตอนแรกที่เธอออกมา ก็อยากจะลากฉินหลั่งออกไปจากที่นี่อยู่ แล้ว คิดไม่ถึง ไม่นึกว่าจะเจอ เส้เหวินจึงกับจูจี้เหวินที่นี่

เห็นท่าทางนี้ของเส้เหวินจิ้ง กลัวว่าคงจะคุยกันดีๆไม่ได้แล้ว ถ้ายังรอต่อไปเธอก็ไม่รู้ว่าจะมีเรื่องอะไรออกมาอีก รีบออกไปจะ ดีกว่า

“ฉินหลั่ง พวกเราไปกันเถอะ” หลี่เสี้ยดึงฉินหลั่งเตรียมจะออกไป!
“คิดจะไปอย่างนี้!”

เส้เหวินจึงกับจูจี้เหวินขวางอยู่ที่ประตูห้องน้ำ เริ่มร้องตะโกน เสียงดัง: “ทุกคนรีบมาดูเร็ว มีคนไม่กินข้าวแต่ตั้งใจมาเข้า ห้องน้ำ ในโรงแรม ทุกคนรีบมาดูเร็ว ผู้จัดการโรงแรมล่ะ ไม่ จัดการหน่อยเหรอ?”

เส้เหวินจึงตะโกนขนาดนี้ แขกที่ผ่านไปผ่านมารอบๆก็โดน ดึงดูดเข้ามากันทั้งนั้น

“ทุกคนดูชายหญิงคู่นี้สิ แอบมาเข้าห้องน้ำใน Sofitel โรงแรมเปิดประตูเอาไว้เพื่อทำธุรกิจ คุณจะมาใช้ฟรีๆอย่างนี้ไม่ อายเหรอ? ห้องน้ำชั้นสูงขนาดนี้ ไม่ต้องจ่ายเงินสักเหมาเดียว ก็ โชคดีได้ใช้ห้องน้ำดีขนาดนี้แล้ว คุณคิดว่าบนโลกนี้มีเรื่องดี ขนาดนี้เหรอ?”

เส้เหวินจึงพูดอย่างนี้ คนอื่นก็เริ่มครามออกมาตามๆกัน

“นั่นสิ ตอนนี้คุณภาพชีวิตของคนน่ากังวลจริงๆ มาเข้าห้องน้ำ สะเปะสะปะได้ยังไง?”

“ด้านนอกก็มีห้องน้ำสาธารณะไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่ไปเข้า? ไม่ ยอมจ่ายเงินแล้วยังคิดจะเข้าห้องน้ำชั้นสูง ทำไมความคิดดี ขนาดนี้?”

“กลัวว่าจะไม่ได้แค่มาเข้าห้องน้ำอย่างเดียวนะสี คงยังคิดจะแอบใช้อินเตอร์เน็ตด้วย ถ้าไม่โดนพบเข้าซะก่อน พวกเขาอาจจะหามุมนอนหลับตรงไหนก็ได้นะเนี่ย

ตอนนี้ ผู้จัดการโรงแรมก็มาแล้ว

เส้เหวินจึงเดินเข้าไปต่อหน้าของผู้จัดการ ชี้ไปที่พวกฉันหลัง พูดเสียงแหลม: “ผู้จัดการ คุณดูสิตอนนี้จะจัดการยังไง? ถ้า ใครๆก็สามารถมาเข้าห้องน้ำได้ ฉันว่าโรงแรมพวกคุณก็ไม่ได้ ชั้นสูงขนาดนั้นเหมือนกับที่ด้านนอกเค้าพูดกันนะ”

“รอสักครู่นะคะ”

ผู้จัดการยิ้มสู้ แล้วก็หันไปทางฉินหลั่ง “คุณทั้งสองคะ สิ่ง อ่านวยความสะดวกทั้งหมดของโรงแรมพวกเราเตรียมไว้เพื่อ แขกของพวกเราเท่านั้นค่ะ ไม่ได้บริการคนภายนอก ตอนนี้ ขอ ให้พวกคุณออกไปเถอะค่ะ ขอโทษนะคะ

“ฉินหลั่ง พวกเราไปเถอะ” หลี่เลี้ยพูดกับฉินหลั่งอย่างขี้ขลาด โดนคนมากมายมองอยู่ หลี่เลี้ยก็รู้สึกขายหน้าทำตัวไม่ถูกแล้ว แต่เวลานี้ ฉินหลั่งกลับดึงเธอเอาไว้ มองเธออย่างสุขุม: “พวก เราไม่ไป
“ผู้จัดการก็ไล่แล้ว พวกเธอยังไม่ไปอีก นี่หน้าไม่อายจริงๆ นะ!” เส้เหวินจึงตอบโต้ขึ้นมาอีก “พวกเธอยังคิดจะใช้ อินเตอร์เน็ตของที่นี่อีกใช่ไหม? ยังคิดจะเดินไปเดินมาต่อหน้า แขกที่เสียเงินขนาดนี้อย่างพวกฉัน ตั้งใจทำให้พวกฉัน สะอิดสะเอียน ไม่ให้พวกฉันกินให้อร่อยอย่างเต็มที่ สุดท้ายก็ ทําให้ชื่อเสียงของ Sofitel Hotel ฉาวโฉ่ใช่ไหม?”

ผู้จัดการก็คิดแบบนั้น ฉินหลังตั้งใจสร้างปัญหา เธอขมวดคิ้ว ขึ้นมา: “คุณผู้ชายคะ เชิญคุณออกไปตอนนี้เถอะค่ะ ไม่อย่างนั้น ฉันจะเรียกรปภ.แล้วนะคะ!”

ในใจของเส้เหวินจึงดีใจอย่างยิ่ง เธอคาดหวังว่าจะได้เห็น ฉากที่ฉินหลั่งโดนรปภ.พาออกไปจริงๆ

“พวกเขาเป็นลูกค้า แล้วพวกเราไม่ใช่เหรอ?”

ฉินหลั่งมองผู้จัดการแล้วพูดขึ้น “ฉันจองโต๊ะที่นี่เอาไว้แล้ว

“พวกนายจองโต๊ะไว้แล้ว?” เส้เหวินจึงปรากฏท่าทาง ประหลาดใจ แล้วก็หัวเราะออกมา เธอดูแล้ว ที่ฉินหลั่งพูดอย่างนี้ ก็เป็นแค่เรื่องตลก

ถ้าคนจนอย่างฉินหลั่งสามารถจองโต๊ะที่ Sofitel Galaxy Hotel ได้ นั่นก็ลดระดับเกินไปแล้ว และคงไม่โดนเรียกว่าเป็น โรงแรมที่จองโต๊ะได้ยากที่สุดแห่งหนึ่งในเมืองจีนหลังหรอก!

ฉินหลั่งเอ้ยฉินหลัง นายโง่พอแล้วจริงๆ! นายคิดจะใช้ ประโยคนี้กู้สถานการณ์เหรอ แต่ผลลัพธ์ก็แค่ ทำให้นายล้มลงไป อย่างน่าเวทนากว่าเดิม!

เส้เหวินจึงค่อนข้างรอไม่ไหวที่อีกเดี๋ยวจะได้เห็นฉินหลั่งท่าทาง เก้ๆกังๆ หลังจากโดนถามจนไปต่อไม่ได้แล้ว!

คนอื่นๆก็ยังคงมีท่าทีที่อยากจะดูโชว์นี้ต่อไป เสื้อผ้าของฉัน หลั่งดูแล้วก็ไม่เหมือนกับคนที่สามารถจองโต๊ะที่ Sofitel Hotel ได้จริงๆ

“คุณผู้ชายคะ โปรดอย่าท้าทายความอดทนที่มีขีดจำกัดของ ฉันเลยค่ะ ถ้าคุณยังสร้างปัญหาต่อไปอีก อย่างนั้น ต้องขอโทษ ด้วย ฉันคงทําได้เพียงใช้กำลังบีบบังคับตามมาตรการแล้วค่ะ!” ผู้จัดการวางวิทยุสื่อสารไว้ที่ข้างปากแล้ว

หลี่เสียก็กังวลใจ ตอนนี้ในหัวของเธอกำลังครุ่นคิดวิธีกู้คืน สถานการณ์อย่างบ้าคลั่ง แต่อันที่จริงเธอก็เป็นแค่นักศึกษาจนๆ อยู่ใน Sofitel Hotel เธอไม่มีกำลังพอที่จะช่วยเหลืออะไรได้ ตั้งแต่แรกแล้ว!

“ฉันจองโต๊ะเบอร์ 8 ของโรงแรมพวกคุณไว้ไม่เชื่อคุณก็ดู!” พูดแล้ว ฉินหลั่งก็เปิดมือถือของตนเองเอาข้อความที่จองสําเร็จแล้วให้ผู้จัดการดู

“ฮ่าๆ พวกนายจองโต๊ะเบอร์ 8? บังเอิญเกินไปแล้ว พวกเราก็ จองโต๊ะเบอร์ 8 ไว้พอดี นายว่าน่าสนุกไหมล่ะ?” แค่เส้เหวินจึง ได้ยินฉินหลั่งพูดจบ ก็หัวเราะขึ้นมาทันที

เธอรู้สึกว่า ก่อนที่ฉินหลังจะมา เพื่อรับมือกับคนของโรงแรม จึงทําการปลอมแปลงข้อความขึ้นมา แค่คิดไม่ถึง ไม่นึกเลยว่า โต๊ะที่เขาปลอมแปลงจะเป็นโต๊ะของตนเอง

นี่ก็วิ่งชนกําแพงจนหงายหลังแล้วนะ!

ผู้จัดการรับมือถือของฉันหลังมาดู บนใบหน้าก็รีบเปลี่ยนเป็น รอยยิ้มทันที คืนมือถือให้ฉันหลังอย่างนอบน้อม: “ขอโทษด้วย นะคะ เมื่อครู่เข้าใจผิดแล้ว เป็นความผิดของพวกเราเองค่ะ ดิฉัน จะพาคุณไปเดี๋ยวนี้ค่ะ!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ