บทที่ 6 ความหวังกลับมาลุกเป็นไฟอีกครั้ง

ในคืนนี้ ลูกวัวตัวน้อยอย่างผม เป็นลูกวัวที่ทำงานหนักมาก ที่นา ผืนหนึ่งที่ฉันรู้สึกว่ากำลังจะแห้งแล้งไปอย่างเต็มที่ แล้วเกิดใหม่ ด้วยความอุดมสมบูรณ์ และความชื้นแฉะที่ผมปลูกฝังลงไป

สดแค่ไหน ผมได้ไถนาผืนดินอย่างน้อยห้าครั้งในคืนนี้ และถึง แม้ว่าวัวที่แข็งแกร่งที่สุดก็ต้องเหนื่อยจนล้มลง ผมใช้แรงมาก ขนาดนี้ ถ้าดินแดนผืนนี้ยังไม่อุดมสมบูรณ์ขึ้นมา งั้นผมก็จะกลาย เป็นคนที่ไร้ประโยชคนหนึ่งจริงๆ

ทันทีที่ตื่นขึ้นมาแต่เช้าตรู่ เยฉันก็กอดผมอย่างอ้อนวอน และ ร้องขอจากผมอีกครั้ง แต่ว่าผมไม่มีแรงแล้วจริงๆ ผมจึงต้อง ปฏิเสธไป : “พี่สาว ขาของผมสั่นเทาแล้ว ได้โปรดคุณปล่อยผม ไปเถอะ”

เฉินหัวเราะคิกคักด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขมาก มือของเธอ ยังคงละเล่นน้องชายของผมอยู่ และยิ้มให้ผมและพูดว่า : “เจ้า ศัตรูตัวน้อย คุณคงรู้สึกว่าพี่สาวหิวโหยมากๆ ใช่หรือไม่? มัน ทำให้คุณตกใจหรือไม่?”

“มันโทษคุณไม่ได้ พี่สาว คุณไม่ต้องกังวลเลย ผมจะอยู่เคียง ข้างของคุณในอนาคตเอง ผมจะไม่ทำให้คุณได้หิวโหย และยิ่ง ไม่ทำให้คุณรู้สึกเหงา” ผมรู้สึกว่าเยฉันนั้นก็เพียงแค่ต้องการที่จะ ได้ยินคำพูดนี้ของผม ผมสัญญาว่าจะทำให้เธอเชื่อฟังและพ่าย แพ้อยู่ภายใต้ลูกวัวอย่างผมได้อย่างแน่นอน
แน่นอนว่าเฉันมีความสุขมาก กอดผมและแสดงความรัก ใครต่อผม ราวกับว่าเธอเป็นเด็กหญิงสาวอายุสิบเจ็ดหรือสิบ แปดปี แล้วพูดว่าเสียงหวานแหวว ; “เจ้าศัตรูตัวน้อย เจ้าดีมาก จริงๆ”

เมื่อตื่นขึ้นมาจากเตียง เฉันบอกว่ายังมีบางสิ่งที่ต้องทำกับ กองถ่าย และเธอก็ต้องจากไปก่อน ผมแสร้งทำเป็นอยากรู้อยาก เห็นและถามเธอว่า : “ใช่ๆ พี่สาว ทีมงานกองถ่ายของพวกคุณ จะใช้เวลานานแค่ไหน สำหรับการคัดเลือกนักแสดง?”

“มันบอกไม่ถูก นักแสดงเป็นกุญแจสำคัญของละครเรื่องหนึ่ง หากนักแสดงไม่ดี พวกเขาจะไม่สามารถสร้างผลงานที่ดีออกมา ได้ ในที่สุดก็จะไม่มีรายได้เข้ามา และเงินของนักลงทุนก็จะลอย หายไป ดังนั้น จึงต้องระมัดระวังในด้านนี้ให้มาก

เย่นแต่งตัวไปด้วยและพูดคุยไปด้วย ทันใดนั้นเฉันก็ เปลี่ยนจากเด็กผู้หญิงตัวเล็กที่มีเสน่ห์ และหิวโหยจนทนไม่ไหว กลายเป็นผู้หญิงที่มีอำนาจในที่ทำงานทันที

“เจ้าศัตรูตัวน้อย โทรหาฉันถ้าไม่มีอะไรจะทำในตอนกลางคืน และฉันจะจากไปก่อนละ” เฉินเข้ามาแล้วก็ติดใส่ปากอย่าง ตะกละตะกลาม พูดด้วยรอยยิ้ม และพูดจบเธอก็จากไปก่อน

ผมยังไม่ได้เอ่ยปากพูดเรื่องที่เกี่ยวกับเสี่ยวเฟย ผมคิดว่า ถ้า ผมพูดในตอนนี้ มันค่อนข้างที่จะชัดเจนเกินไป เท่าที่ได้ยินความ หมายของเฉินนั้น พวกเขาอาจยังไม่ได้ปักหลักเรื่องของบทบาท นักแสดง ดังนั้น ผมก็ต้องรอจนมั่นคงกว่านี้ และรอจนกว่าผมจะทําให้เธอติดใจก่อน อีกอย่าง ผลของสิ่งเรื่องต่างๆ ของเสี่ยวเฟย นั้น ควรจะออกมาได้ดีกว่า

จากเดิม ผมควรจะไปทำงานในวันนี้ แต่ว่า เพื่อที่จะทำให้เ ฉินกวางผู้หิวโหยเต็มอิ่มนั้น ผมได้ตระหนักถึงศักยภาพของผมที่ ซ่อนอยู่ออกมาอย่างจริงจัง และผมก็ได้แผร่พลังงานในร่างกาย ออกมาไม่น้อยนัก ดังนั้น ผมจึงตัดสินใจส่งข้อความถึงหัวหน้า ของผม ขอลางาน และกลับบ้านไปพักผ่อน

ชาวนาไม่สนใจลูกวัว ลูกวัวตัวน้อยอย่างผม ก็ต้องดูแลตัวเอง ยิ่งไปกว่านั้น ความหมายที่เยฉันพูดเมื่อกี้นั้น คือเธอยังจะนัดผม ออกมาอีก ในตอนกลางคืนนี้ ดังนั้นผมจึงยิ่งต้องการพักฟื้น

เมื่อออกจากโรงแรม ผมนั่งแท็กซี่กลับบ้านโดยตรง และซื้อ อาหารเช้าที่หน้าปากซอยของชุมชน

เมื่อผลักประตูเข้าไป ผมเห็นเสี่ยวเฟยนั่งอยู่บนโซฟา จ้อง

เขม็งที่ที่เขี่ยบุหรี่ที่อยู่บนโต๊ะกาแฟ

เมื่อเห็นลักษณะที่ซบเซาของเสี่ยวเฟยนั้น ผมก็รู้สึกทุกข์ใจที่ จะต้องตาย

“ที่รัก คุณตื่นแล้วเหรอ รีบทานอาหารเช้า” ผมต้องทำเหมือน มีความสุขมาก เสี่ยวเฟยเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ถ้าผมจะซึมเศร้า เข้าไปอีกคน มันจะไม่ได้ช่วยเหลืออารมณ์ของเสี่ยวเฟยเลย ผม จึงต้องพยายามทำให้ความสุขของผม ติดเชื้อไปยังอาการซึม เศร้าของเสี่ยวเฟย

ผมวางอาหารเช้าไว้ต่อหน้าเสี่ยวเฟยแล้วก็นั่งลง และกอดเธอแล้วพูดเบาๆว่า “ที่รัก ทานข้าวหน่อยนะ คนดี”

เสี่ยวเฟยหันศีรษะของเธอมาอย่างช้าๆ และต้องมองผมอย่าง เฉื่อยชา และพูดอย่างไร้อารมณ์ว่า “สามี ฉันเป็นคนที่ไร้ประโย ชน์จริงๆ ใช่ไหม?”

“ดูสิ่งที่คุณพูดสิ ถ้าคุณเป็นคนที่ไร้ประโยชน์ งั้นผมก็เป็นได้ แค่เศษขยะแล้ว คุณดีกว่าสามีของคุณมาก ฮิฮิ ” ผมพูดด้วยรอย ยิ้ม

เสี่ยวเฟยค่อยๆวางหัวเธอมาบนไหล่ของผม น้ำตาไหล และ ไหลลงจาบนแก้มเงียบๆของเสี่ยวเฟยอีกครั้ง เมื่อเห็นเสี่ยวเฟย ร้องไห้อย่างเงียบๆเช่นนี้ หัวใจของผมก็แตกสลายทันที

“สามี ฉันยึดมั่นกับสิ่งที่ฉันเรียกว่าความฝันมาโดยตลอด แต่ สุดท้ายแล้ว ฉันก็เป็นได้แค่คนที่ไม่มีทักษะการแสดงเลย ฉันยัง คงเพ้อฝันที่อยากเป็นนักแสดงคนหนึ่งอย่างไร้สาระ ฉันนั้นตลก มากใช่ไหม สามี?” เสี่ยวเฟยยังคงพูดด้วยน้ำเสียงไม่ร้อนไม่เย็น และพูดอย่างเบาๆ

ถ้าเสี่ยวเฟียร้องไห้ออกมาและพูด ผมก็จะวางใจได้เล็กน้อย

แต่ยิ่งเสี่ยวเฟยมีทัศนคติ และรูปลักษณ์เช่นนี้มากเท่าไหร่ ผมก็

ยิ่งรู้สึกกลัวมากขึ้นในใจ เสี่ยวเฟยทำสิ่งต่างๆ เพื่อทำร้ายตัวเอง

มาก่อน และผมก็รู้สึกกังวลจริงๆ ว่าเธอจะทำแบบเช่นเดิมอีกครั้ง

หากเธอเป็นอะไรไปจริงๆ ผมก็จะเป็นเหมือนเยฉินซึ่งต้องทนทุกข์

ทรมานจากความเจ็บปวดที่มาจากความเหงา และความโดดเดี่ยว บนโลกใบนี้
ถ้าเป็นเช่นนั้น ผมไม่รู้ว่าผมจะสามารถอดทนได้นานแค่ไหน ผมเป็นลูกวัวตัวหนึ่ง แต่ผมไม่อยากจะเป็นลูกวัวที่โดดเดี่ยว ผม ต้องใช้ชีวิตที่มีความสุขคู่กับเสี่ยวเฟยทั้งหมดในชีวิตของผม

“ใช่แล้ว ที่รัก เมื่อวานนี้ ผมไปทานอาหารเย็นกับหัวหน้า สำนัก ผมได้ยินพวกเขาคุยถึงกองถ่ายที่คุณสัมภาษณ์ด้วย คุณ ลองเดาว่ามันเป็นยังไง? ผู้นำของเราพูดว่า ถ้าผมสนใจที่จะขอ หนึ่งบทบาท มันจะไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้นะ “เพื่อทำให้เสี่ยวเฟ ยมีกำลังใจที่จะยืนขึ้นต่อสู้อีกครั้ง ผมจึงต้องนำความหวังให้แก่ เธอก่อน

เหตุผลที่ทำให้เสี่ยวเฟยเจ็บปวดมากขนาดนี้ ก็เพราะความ หวังในฝันของเธอถูกทำลายไป ตราบใดที่มันสามารถแข็งข้อขึ้น มาได้อีกครั้ง ผมเชื่อว่าเธอจะยืนขึ้นมาต่อสู้ได้อีกครั้ง

เมื่อเธอได้ยินข่าวนี้แล้ว เสี่ยวเฟยก็เริ่มมีพลังขึ้นมาทันที และ มองมาที่ผมอย่างสงสัยเล็กน้อย : “สามี คุณ คุณพูดจริงใช่ ไหม?”

“ผมเป็นสามีของคุณ จะโกหกคุณได้ยังไง ? ”

ผมกอดเสี่ยวเฟยอยู่ เต็มไปด้วยความปรารถนา และพูดอย่าง หวานแหวว : “ที่รัก ถ้าคุณได้เป็นดาราใหญ่ในอนาคตแล้ว คุณ จะต้องห้ามลืมสามีอย่างผมไปนะ”

ทันใดนั้น จิตวิญญาณของเสี่ยวเฟยก็ดีขึ้นมาก และเธอก็มี ความสุขเหมือนกระต่ายตัวน้อยที่มีความสุข เธอกอดผมอย่าง นุ่มนวล และร่างของเธอก็ติดอยู่กับตัวผม เธอพูดอย่างมีความสุขมากมาย : “สามี ถ้าหัวหน้าสำนักของคุณช่วยได้จริงก็ดีแล้ว

เสี่ยวเฟยเงยหน้าเธออีกครั้ง จ้องมองผมอย่างนุ่มนวลเป็น พิเศษ และพูดกับผมอย่างเคร่งขรึม : “สามี ถ้าฉันได้รับรางวัล ราชินีนักแสดงหนังในอนาคต เราสองคนจะไปที่เวทีรับรางวัลนั้น รับรางวัลพร้อมกัน ฉันจะบอกให้ทั้งโลกใบนี้ ให้ทุกคนรู้ว่าฉันมี สามีที่ดีคนหนึ่ง! ”

ผมก็หัวเราะ และจูบลงใส่บนหน้าผากของเสี่ยวเฟยอย่างแนบ เนียน และยิ้มอย่างมีความสุข : “นี่คือสิ่งที่คุณพูดเองนะ ภรรยา”

“อืม!” เสี่ยวเฟยพยักหน้าอย่างจริงจัง

เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมีความสุขของเสี่ยวเฟย หลังจากมีความหวังอีกครั้ง ผมก็รู้สึกว่าไม่ว่าผมจะทำอะไรมันก็ คุ้มค่ามาก รอยยิ้มของเสี่ยวเฟยนั้น เหมือนกับแสงอาทิตย์จริงๆ และสวยงามมาก ผมบอกเฉินว่า เธอสวยงามจนทำให้ผมแทบ ขาดหายใจนั้น ก็แค่เพื่อที่จะทำให้เธอรู้สึกดีใจ คนที่สวยจน ทําให้ขาดหายใจนั้น แท้จริงแล้ว ก็คือเสี่ยวเฟยของผมนั่นเอง

“ภรรยา คุณควรฝึกฝนอย่างหนักในสองวันนี้ ผมจะหาวิธีที่จะ บอกผู้นำของเราให้ เมื่อถึงเวลากองถ่ายจะมาหาคุณ คุณควร เตรียมพร้อมใช่ไหม?” ผมยิ้มหวานและพูดกับเสี่ยวเฟย

เสี่ยวเฟยกระโดดขึ้น และวิ่งเข้าไปในห้องนอนอย่างตื่นเต้น และพูดอย่างจริงจัง และวิตกกังวล : “ใช่แล้วๆ ฉันต้องฝึกให้ เยอะขึ้น สามีคุณอย่ามารบกวนฉัน ฉันอยากจะฝึกอย่างหนัก!!
หลังจากพูดจบแล้ว เสี่ยวเฟยก็มุดเข้าไปในห้องนอน และปิด ประตู เมื่อเห็นเสี่ยวเฟยมีกำลังใจ และกระโดดเหมือนกระต่าย เช่นนี้ หัวใจของผมที่ลอยอยู่ก็หล่นลงมาในที่สุด