ตอนที่13 ผู้ผ่านการคัดเลือก

ช่วง 2-3 อาทิตย์ที่ผ่านมานี้ถือว่าเป็นช่วงที่เหนื่อยมากที่สุด ตั้งแต่หินเจอมาเลยก็ว่าได้ การคัดเลือกผู้คนจากผู้คนมหาศาล แม้จะมีเดวิดช่วยคัดกรองซะส่วนใหญ่แต่ส่วนน้อยที่เหลือก็ยัง เยอะอยู่ดี

เขาต้องเช็คข้อมูลรายบุคคลด้วยตัวเองเพื่อทำการตัดสินใจ ในขั้นตอนสุดท้าย ที่สำคัญทุกผลการทดสอบที่เกิดขึ้นเขาเป็น คนคัดเลือกด้วยตัวเอง อย่างเช่น การคัดเลือกสถาปนิก

มีผู้คนเป็นร้อยเป็นพันคนที่ได้รับการคัดเลือกเข้าทดสอบ แต่ คนที่มารับการทดสอบกลับมีแค่หลักสิบ มากไปกว่านั้นคน ที่ทําการทดสอบผ่านมีเพียงแค่หลักหน่วยเท่านั้น

จริงๆ ทุกผลงานของการออกแบบที่ทำเสร็จ เดวิดจะทำการ สแกนทันทีและส่งมาให้หินโดยตรง เพื่อให้หินทำการตัดสินใจ ด้วยตัวเอง ซึ่งหินก็ไม่ได้ใช้เวลาในการตัดสินใจนานนัก อันไหน ถูกใจเขาก็แค่เลือกเท่านั้นเอง

มีเพียงแค่ 3 คนเท่านั้นที่ผ่านการทดสอบของสถาปนิก แต่ผล งานที่ถูกใจเขากลับมีแค่ของอเล็กซ์เท่านั้น เขาค่อนข้างชอบความแปลกใหม่และการออกแบบที่ไม่ เหมือนใครของสถาปนิกคนนี้ที่สุด

สุดท้ายเขาจึงได้เลือกแบบบ้านที่อเล็กซ์ได้ออกแบบ ส่วน สถาปนิกอีก 3 คนที่เหลือถึงแม้ผลงานจะไม่ได้เข้าตาหิน แต่หิน ไม่ได้คัดออกแต่อย่างใด

นี่ก็เป็นหนึ่งในแผนการของหินด้วยเช่นกัน เขาก็ไม่ได้คิดที่จะ ให้สถาปนิกแค่คนเดียวออกแบบทุกอย่าง นั่นเป็นงานที่หนักมาก เกินไปสําหรับคนหนึ่งคน

เขามีความคิดที่จะจัดตั้งทีมเบื้องต้นเพื่อความสะดวกและ รวดเร็วในการทํางานในอนาคตอันใกล้นี้ ถึงตอนนั้นถ้าหากมีชื่อ เสียงการหาบุคลากรเพื่อทำงานจะไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป

ผลจากการคัดเลือกในตอนนี้ หินได้วิศวกรมาทั้งหมด 8 คน และสถาปนิก 4 คน เท่านั้น อาจจะเป็นจำนวนที่ไม่ได้มากเท่าไหร่ นักแต่ก็เพียงพอสำหรับงานในตอนนี้

มหาวิทยาลัยจะเปิดเทอม ในอีก 2 เดือนข้างหน้า ซึ่งหิน ต้องการสร้างบ้านให้เสร็จก่อนเปิดเทอม

ใช่แล้ว นั่นก็คือหินต้องการให้สร้างบ้าน ในขนาดพื้นที่ 900ตร.ม. ภายในระยะ 2 เดือน!!!
(แก้จาก 600 เป็น 900 นะครับ)

ปกติเขาใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งปีสำหรับบ้านที่พื้นที่ไม่ถึง 200 ตร.ม. แต่นี่ให้สร้างบ้านในพื้นที่ 900 ตร.ม. ภายในสองเดือน น มันช่างเป็นเรื่องที่ตลกสิ้นดี

ถ้าหากว่าคุณนึกภาพไม่ออกว่า 900 ตร.ม.นี่มันใหญ่ขนาด ไหน คุณลองนึกภาพถึงสนามฟุตบอลขนาดใหญ่ที่ใช้แข่งกัน ระดับโลก เพียงแต่ว่าขนาดเต็มของสนามฟุตบอลนั้นประมาณ 1900 ตารางเมตร นั่นหมายความว่า บ้านที่จะสร้างหลังนี้กิน พื้นที่เกือบครึ่งสนามฟุตบอล นั่นเป็นขนาดที่ใหญ่โตมากๆ พื้นที่ ขนาดนี้พอจะสร้างบ้านที่ดีๆ ได้ตั้ง 5-6 หลังเลยทีเดียว

ขนาดของบ้านนี้เพียงพอที่จะให้คนอยู่มากถึง 15-20 คน ใน ตอนนี้หินพักอาศัยอยู่แค่คนเดียว แต่เขาก็ไม่แน่ใจเช่นกันว่าใน อนาคตจะมีคนมาอยู่เพิ่มหรือไม่ แต่การสร้างขนาดใหญ่ไว้ก่อน ก็ไม่ได้เสียหายอะไร ในเมื่อเรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา

ที่สำคัญหินตั้งใจว่า จะให้บ้านหลังนี้เป็นบ้านที่เขาจะอยู่เป็น หลัก เพราะมันเป็นหลังแรกที่ที่เขาสร้างขึ้นด้วยความต้องการ ของตนเองจริงๆ
หินไม่ต้องการเสียเวลาแม้เพียงเล็กน้อย จึงได้ให้เดวิดปรับ ตารางการบินของสายการบินหลายแห่ง เพื่อให้เวลาลงจอดของ เครื่องบินที่ผู้ผ่านการคัดเลือกได้โดยสารมา มีเวลาลงจอดใกล้ เคียงกันที่สุดเพื่อให้สะดวกต่อการเดินทาง มาหาเขา อย่าง พร้อมกัน

เดวิดได้ติดต่อบริษัทขนส่ง เพื่อให้ไปรับผู้ที่ผ่านการคัดเลือก กลุ่มนี้ ใช้เวลาไม่นานนัก ผู้ที่ผ่านการคัดเลือกทั้ง 20 คนก็มากัน จนครบทุกคน รถตู้จากบริษัทขนส่งจึงได้พาผู้โดยสารกลุ่มนี้ไป ยังจุดหมายปลายทางที่กำหนดไว้

ร้านกาแฟชื่อดังใกล้มหาลัยได้เป็นสถานที่สำหรับการ วางแผนงานในครั้งนี้ของหิน ร้านกาแฟร้านนี้นอกจากจะเป็นที่ นิยมของเหล่านักศึกษาแล้ว ยังเป็นที่นิยมอย่างมากของเหล่าผู้ที่ ชื่นชอบกาแฟ นอกจากกาแฟที่รสชาติดีและมีเอกลักษณ์แล้ว บรรยากาศยังดีมากอีกด้วย มีมุมสำหรับนั่งชิลล์ หรือนั่งทำงาน โดยเฉพาะ

หินได้ติดต่อไปยังร้านเพื่อที่จะให้จัดห้องประชุมสำหรับคน 15 คน พร้อมทั้งของว่างและเครื่องดื่ม ห้องที่ทางร้านจัดให้เป็นห้อง ประชุมที่สองฝากของผนังทําด้วยกระจกใส คนที่อยู่ภายในห้องสามารถมอง เห็นคนที่เดินผ่านไปมาด้านนอกได้ แต่คนที่เดินผ่านไปมาด้าน นอกก็สามารถมองเห็นคนที่อยู่ภายในห้องด้วยเช่นกัน แม้จะเป็น เช่นนั้น แต่ภายในห้องกลับเก็บเสียงได้อย่างดี แม้จะมีคนเอาหู แบบฝาผนังก็ไม่สามารถได้ยินเสียงแต่อย่างใด

ใช้เวลาไม่นานนัก ผู้ผ่านการคัดเลือกทั้งหมดก็ได้มาถึง พนักงานของทางร้านที่หินได้จัดเตรียมไว้ได้พากลุ่มผู้คัดเลือก เหล่านั้นเข้ามายังห้องประชุม แม้ช่วงนี้จะเป็นช่วงปิดเทอม ที่ ผู้คนไม่ค่อยเยอะนัก แต่การที่มีกลุ่มชาวต่างชาติกลุ่มใหญ่มาก ถึงสิบกว่าคนเดินเข้ามาในร้านพร้อมกันก็ทำให้ตกเป็นเป้า สายตาของคนทั้งร้านทันที

แม้จะมีหลายคนรู้สึกเหนื่อยล้ากับการเดินทางติดต่อกันถึง 12 ซม. แต่ก็ไม่ได้แสดงท่าทีอืดอาดแต่อย่างไร หลังจากทุกคนได้ เข้ามาในห้องแล้ว หินจึงได้เอ่ยขึ้น

“ขอให้ทุกคนใส่หูฟังที่ถูกจัดเตรียมไว้บนโต๊ะให้เรียบร้อย แล้วนั่งลงได้ตามสบายเลยครับ หินเอ่ยขึ้นเป็นภาษาอังกฤษ เนื่องจากเป็นภาษากลางของโลกใบนี้และผู้คนส่วนใหญ่ในที่นี้ สามารถฟังภาษาอังกฤษได้

แม้จะมีบางคนที่ภาษาอังกฤษไม่แข็งแล้วไม่เข้าใจที่หินพูด แต่เมื่อเห็นคนในห้องส่วนใหญ่ทำในลักษณะ เดียวกันเขาก็ทำตามทันที หลังจากที่หินพูดออกมามีอยู่ไม่กี่คนที่ ใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวลเนื่องจากภาษาของเขายังไม่แข็ง นัก เขากลัวว่าเมื่อพูดคุยแล้วเขาจะสื่อสารกับคนอื่นไม่เข้าใจ

“สวัสดีอย่างเป็นทางการครับผม ผมชื่อ ไตรภพ วีรเดชสกุล พวกคุณสามารถเรียกผมว่าหิน นับแต่นี้เป็นต้นไปผมคือหัวหน้า ของพวกคุณ” หลังจากหินเอ่ยจบคนทั้งหมดในห้องก็เต็มไปด้วย ความประหลาดใจ

มองยังไงหินก็เป็นเพียงเด็กอายุประมาณ 20 ปีเท่านั้น แต่ กลับกลายมาเป็นหัวหน้าของพวกเขา ถ้าหากทุกอย่างไม่ได้ถูก จัดเตรียมมาก่อนพวกเขาทั้งหมดคงทำใจเชื่อได้ยากกว่านี้ แต่ เหตุการณ์ช่วงที่ผ่านมาทำให้พวกเขาคิดว่า นี่ก็เป็นแค่เหตุการณ์ แปลกๆ ที่เพิ่มขึ้นมาอีกเหตุการณ์หนึ่ง แต่ก็ไม่มีใครเอ่ยทักท้วง แต่อย่างใด ทุกคนภายในห้องฟังหินพูดอย่างตั้งใจ

“ผมต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ เนื่องจากความเร่งรีบ อาจจะทำให้ หลายคนลำบาก แต่เนื่องจากเงื่อนไขของเวลาทำให้ผมต้อง จัดการงานนี้ให้เสร็จให้ไวที่สุด”
“ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ ผมต้องการให้คุณสร้างบ้าน ขนาด 20*45 ตารางเมตร ภายในเวลา 2 เดือน สิ้นเสียงของหินก็เกิด เสียงฮือฮาขึ้นมาทันที

“มันจะเป็นไปได้ยังไง ขนาดบ้านปกติยังใช้เวลาเกือบครึ่งปี ในการสร้าง ที่สําคัญนั่นยังมีขนาดพื้นที่แค่ 150 ตารางเมตรเอง นะ แต่นี่มันตั้ง 900 ตารางเมตรเชียวนะ นี่มันเกือบครึ่งหนึ่งของ สนามฟุตบอลโลกเชียว”

เสียงชายหนุ่มผมทองคนหนึ่งพูดขึ้นมา

*900 ตารางเมตรเลยนะคุณ ไม่ใช่ 90 ที่จะใช้เวลาแค่ 2 เดือนก็สร้างเสร็จ” ชายหนุ่มอีกคนช่วยพูดเสริม

หินคาดแล้วว่ามันต้องเป็นแบบนี้เขาเพียงยิ้มขึ้นเท่านั้น หลัง จากเสียงเริ่มเบาลงเขาจึงกล่าวต่อว่า

“พวกคุณลืมไปแล้วเหรอว่าคุณมานั่งอยู่ตรงนี้ได้ยังไง บท

ทดสอบที่แสนยากเย็นที่พวกคุณได้รับ คุณยังผ่านมันมาได้

ภายในห้องเริ่มกลับมาสงบอีกครั้ง จริงสิ บททดสอบที่เราคิด ว่าไม่น่าทำได้เรายังทำมันผ่านเลย หลายๆ คนเริ่มคิดตามที่หิน พูด

“สำหรับผมไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ นี่คือโอกาสพวกคุณ จะได้แสดงความสามารถให้ผมเห็น แต่ถ้าหาก ใครคิดว่าตัวเองไม่มีความสามารถมากพอที่จะทำงานนี้สามารถ ขอถอนตัวได้และผมจะส่งคุณกลับไปโดยที่คุณไม่ต้องออกเงิน จ่ายแม้แต่สตางค์เดียว คุณสามารถบอกผมได้เลยในตอนนี้

หินมองไปรอบๆ พร้อมกับรอยยิ้มเย็น ที่ทำให้หลายผมรู้สึก เสียวสันหลังขึ้นมา แต่ถึงอย่างนั้นกลับไม่มีใครเสนอตัวเองแต่ อย่างไร

“ฉะนั้นผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะไม่ได้ยินคำว่า ทำไม่ได้ เป็น ไปไม่ได้ หรืออะไรทำนองนี้อีก” เมื่อซักครู่หินรู้สึกโกรธขึ้นมา นิดๆ เนื่องจากเขาไม่ชอบให้ผู้คนลดค่าตัวเองลง เขาเชื่อว่าคน ทุกคนมีศักยภาพในตัวเอง การบอกตัวเองว่าทำไม่ได้ก็เหมือน กับการตัดหนทางสู่ความสำเร็จนั้นทิ้งไป ถ้าหากเราได้เริ่มแม้ ท้ายที่สุดมันจะล้มเหลวแต่มันก็ไม่ใช่ความล้มเหลวทั้งหมดแต่ อย่างใด เพราะอย่างน้อยเราก็ได้ประสบการณ์ได้ความรู้เพื่อใช้ พัฒนาต่อไปได้ในอนาคต แต่การไม่เริ่มคือความล้มเหลวอย่าง แท้จริง

“เอาล่ะ ผมไม่สนใจหรอกว่าคุณจะจบอะไรมา เรียนจบจาก ที่ไหน หรือมีประสบการณ์ในการทำงานมากเท่าไหร่ ผมสนใจ แค่เพียงผลงานเท่านั้น หลังจากนี้พวกคุณจะเป็นเพื่อนร่วมงาน กัน พวกคุณจะทำงานกันอย่างไรก็ได้ แต่ต้องให้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด นั่นหมายความว่า ระหว่างดำเนินงานผมจะไม่มาขัดขวางการทํางานของพวกคุณ และเคารพในการตัดสินใจของพวกคุณ

“งานชิ้นนี้ฟังดูอาจจะเหลือเชื่ออยู่บ้างแต่ผมมั่นใจในความ สามารถของพวกคุณทุกคน และเชื่อว่าพวกคุณทุกคนจะดึง ศักยภาพของตัวเองออกมาใช้อย่างเต็มที่

“คุณหนคะ พวกเราคิดว่าพวกเรามั่นใจในศักยภาพของตัว เอง แต่ว่าในเรื่องของแรงงานจํานวนคน….”

สาวสวยคนหนึ่งเอ่ยขึ้น ผมสีบรอนด์กับผิวสีขาวของเธอเข้า กันอย่างลงตัว เธอมีใบหน้าที่สวยงามและหุ่นที่แสนเย้ายวนใจ และเธอก็เป็นเพียงผู้หญิงคนเดียวในผู้ผ่านการคัดเลือกทั้ง 12 คน

“ไม่ต้องห่วงครับคุณแอนนา ผมได้ติดต่อบริษัทรับเหมาไว้ เรียบร้อยแล้ว ซึ่งพร้อมที่จะทำงานทั้งช่วงกลางวันและกลางคืน ได้ตามที่พวกคุณต้องการ” หินไม่ได้ติดต่อบริษัทรับเหมาทั่วไป แต่เขาติดต่อบริษัทรับเหมาสำหรับสร้างตึกใหญ่โดยเฉพาะ เพราะมีคนงานค่อนข้างมาก เขาได้ตกลงให้บริษัทแบ่งคนงาน ออกเป็นสองช่วง ช่วงเช้าและช่วงเย็น ทำให้การก่อสร้างจะถูก ดำเนินการไปอย่างต่อเนื่อง
“ส่วนหัวหน้าของโครงการนี้ ผมจะยกให้เป็นของคุณอเล็กซ์ นะครับ เนื่องจากบ้านหลังนี้จะถูกสร้างจากงานที่เขาเป็นคน ออกแบบ” หินหันไปมองอเล็กซ์

“คุณน่าจะเข้าใจมันมากที่สุด ฉะนั้นผมฝากด้วยนะครับ” หิน เอ่ยขึ้นพร้อมกันกับที่ อเล็กซ์เอ่ยตอบรับ

“ทีนี้ผมจะให้พวกคุณทำความรู้จักและปรึกษากัน ถ้าหากว่ามี

ปัญหาหรือเรื่องสอบถามอะไรสามารถเอ่ยถามผมได้ทันที”

“สวัสดีครับผมชื่ออดัม มาจากอินเดีย” ทันใดนั้นชายอินเดีย อายุประมาณ 30 ได้หันไปทักชาวอเมริกันคนหนึ่ง

“สวัสดีครับผม คริสเตียน มาจากอังกฤษ” ชายผิวขาวเจ้าของ ดวงตาสีฟ้าเอ่ยตอบ

“ผมประหลาดใจมากที่คุณพูดฮินดีได้ชัดขนาดนี้ คุณเคยไป อยู่อินเดียมาก่อนหรือ” อดัมถามขึ้นอย่างประหลาดใจ เขา ประหลาดใจมากที่หัวหน้าวัยหนุ่มของเขาพูดฮินดีได้แถมยังจะมี แอนนาสาวผมบรอนด์สุดสวยคนนั้นอีก เขาจึงหันมาทัก คริสเตียนที่อยู่ข้างๆ เขา เพราะเมื่อสักครู่อดัมก็ได้ยินคริสเตียน พูดฮินดี

“เปล่านี่ผมพูดอังกฤษนะ” คริสเตียนตอบกลับอย่า
“ไม่ใช่ นี่ไงคุณกำลังพูดยินดีกับผมอยู่” อดัมแย้งขึ้น

ไอ้ฝรั่งนี่มันกำลังเล่นตลกอะไรเนี่ย อดัมคิดขึ้นในใจ “ผมเปล่า ผมกำลังพูดอังกฤษอยู่และคุณก็กำลังพูดอังกฤษกับ ผมอยู่นี่ไง”

เสียงของทั้งสองแม้จะไม่ได้ดังนักแต่ก็พอจะทำให้ทั้งห้อง ได้ยิน แต่นั่นก็ยิ่งทำให้หลายคนประหลาดใจเพราะพวกเขา ได้ยินทั้งสองคนนั้นพูดภาษาของประเทศตัวเอง

“อะไรกันไม่ใช่ว่าพวกคุณสองคนพูดภาษาดอยทช์อยู่หรอก หรือ?” หนุ่มเยอรมันคนหนึ่งเอ่ยขึ้น

อดัมเห็นแววตาของคริสเตียนไม่ได้เสแสร้งแม้แต่น้อยแล้วจะ

ยังคำพูดของไอหนุ่มเยอรมันคนนั้นอีกทำให้เขาเริ่มเอะใจบาง

อย่าง

“หรือว่า…” เขาจึงเลือนมือขึ้นไปหยิบหูฟังบลูทูธที่หูตัวเอง ออกและนั่นก็ทำให้เขากระจ่าง เพราะเขาได้ยินเสียงของ คริสเตียนที่กำลังพูดภาษาอังกฤษพึมพำไปมาพร้อมทั้งไอหนุ่ม เยอรมันคนนั้นที่พูดภาษาแปลกๆ เขาเดาว่านั้นคงเป็นภาษา เยอรมัน เพื่อยืนยันในสิ่งที่ตัวเองคิดเขาจึงพูดเป็นภาษายินดีออกไป

“คุณทํางานอะไร” อดัมหันไปพูดกับคริสเตียนและหนุ่ม เยอรมันคนนั้น

“วิศวกรไฟฟ้า” คริสเตรียนเอ่ยขึ้นเป็นภาษาอังกฤษ อดัมพอ

จะเข้าใจภาษาอังกฤษอยู่บ้างจึงฟังออก

“! #@$^%&*” หนุ่มเยอรมันเอ่ยขึ้นเป็นภาษาที่อดัมไม่

เข้าใจ หลังจากนั้นอดัมจึงหยิบหูฟังบลูทูธขึ้นสวมอีกครั้งก่อนถาม

คําถามเดิมอีกครั้ง

“คุณทํางานอะไร”

“วิศวกรไฟฟ้า”

“วิศวกรเครื่องกล”

อดัมได้ยินเสียงตอบกลับของคริสเตียนและหนุ่มชาวเยอรมัน เป็นภาษาฮินดี ทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความตก ตะลึงสุดๆ

คุณทำได้ยังไง นี่มันเครื่องแปลงภาษาชัดๆ ” อดัม “คะ คะ… หันไปถามหินด้วยความประหลาดใจสุดๆ

หินยิ้มก่อนจะเอ่ยขึ้นมาว่า

“นี่ไม่ใช่เรื่องสุดท้ายหรอกนะที่คุณจะประหลาดใจ”