บทที่ 17 การประชุมอุตสาหกรรมการก่อสร้าง

ณ ริมถนน ภายในรถ โรลส์รอยซ์

จูหมิงและป้ายเหลียนฮัวกินซาลาเปาที่เพิ่งซื้อมาด้วยกัน เมื่อ นึกถึงสีหน้าที่ดูตะลีตะลานของจ้าวหย่วน ในเมื่อกี้นี้ ทั้งสองคนก็ มองหน้าเข้าหากัน เหมือนเป็นเพื่อนสนิทที่รู้จักกันมาหลายๆปี แล้ว

“คุณชายสาม ฉันรู้ว่าคุณมาเพื่ออะไร”จู่ๆป้ายเหลียนฮัวก็พูด

ขึ้นมา

จูหมิงตกใจ ตระกูลที่มีโอกาสลักพาตัวจชิงมากที่สุดก็คือตระ กูลป้าย ดังนั้นเขาเลยคิดจะทำความสัมพันธ์ให้สนิทกับป้ายเหลื ยนฮัว เพราะตั้งแต่ยังเด็กอยู่พวกเขาก็เป็นเพื่อนที่ดีมาก่อน ถ้า หาก ซึ่งอยู่บ้านเธอ เธอจะเปิดเผยเบาะแสบางอย่างแน่นอน

“จริงหรือ นั้นคุณลองพูดมาสิ”จูหมิงทำตัวลึกซึ้ง

“จูหมิง ขอให้คุณตกกับฉันเรื่องหนึ่ง ฉันก็จะช่วยคุณทำเรื่อง นั้น ให้ได้แน่ๆ”ป้ายเหลียนฮัวหันมามองเขาอย่างกะทันหัน สายตาเต็มไปด้วยความจริงจัง

หัวใจของจูหมิงเต้นเร็วมาก เขาเอาเรื่องที่ป้ายเหลียนฮัวจะพูด นั้นพอได้ เขาไม่อยากให้เธอพูดออกมา แต่…..

“ไปที่หนึ่งกับฉันเถอะ ขอให้คุณทำได้ ฉันก็จะให้คุณได้พบกับ เขา”
จูหมิงตัวสั่นขึ้นมา จูซึ่งอยู่ในมือของเธอจริงหรือ? แต่เธอพูด แบบนี้เหมือนแบบว่ายังมีความลับอีกอย่าง หรือว่า…….นี่เป็น เพียงกับดัก

“คุณรู้สึกว่าฉันจะทำร้ายคุณหรือไม่ต้องห่วง เป็นแค่การ ประชุมครั้งหนึ่ง”ป้ายเหลียนฮัวยิ้มออกมาอย่างล้อเล่น

เวลาบ่ายสองโมง ณ ศูนย์แสดงสินค้านานาชาติของเมืองไม่ห

ยูน

หลินเสี่ยวเขือพาหย่วนเซอหมู่เข้ามาในศูนย์แสดงสินค้า นานาชาติอย่างเร่งรีบ ครั้งนี้การประชุมอาคารอัจฉริยะแห่งชาติ จะจัดขึ้นที่นี่

เมื่อเห็นว่าเธอทําตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หย่วนเซอหาก็ ขมวดคิ้ว เมื่อคืนเธอได้ยินหลินเสี่ยวเขือร้องไห้ทันคืนเลยนะ แต่ โชคดีที่เช้านี้เธอได้พักผ่อนไปช่วงพักหนึ่งและแต่งหน้า เลยไม่ ปรากฏร่องรอยแห่งการร้องไห้

จูหมิง ตกลงคุณเกิดอะไรขึ้น? หรือว่าโดนจับจริงๆ หรือ? ดังนั้น ถึงโทรไม่ติด ที่นี่เป็นเมืองให้หยูน ถ้าหากติดต่อเขาไม่ได้ และ หลินเสี่ยวเข่อก็ถูกคนรังแก เธอไม่มีวิธีใดเลยนะ

ไปตามที่นั่งบนการ์ดเชิญ ทั้งสองคนขีดเข้าไปข้างในเวลานี้ คนที่มานั้นมากกว่าครึ่งหนึ่งแล้ว

ทั้งสองคนกำลังจะเดินผ่านทางเดินข้างหน้า แต่ถูกคนขวาง ทาง คือจ้าวหย่วนนั่นเอง ข้างๆของเขามีหลิวเฟยเฟยสามคนนั่ง อยู่ และยังมีคนชรา50กว่าขวบ2คนด้วย
“โว้ย ฉันจะเตือนพวกแกไว้นะ ข้างหน้าไม่ใช่บริเวณที่พวกแก จะไปได้นะ”จ้าวหย่วนส่ายหน้า

หลินเสี่ยวเข่อสองคนมองไปข้างหน้า รู้สึกมึนงงมาก ที่นั่งข้าง หลังล้วนเป็นเก้าอี้ธรรมตาเรียงตัวอยู่ด้วยกัน แต่บรรยากาศของ ข้างหน้านี้แตกต่างกัน มีโต๊ะแถวหนึ่งที่ทำจากหินอ่อนอย่างวิจิตร งดงาม ควบคู่กับเบาะหนังหรูหรา ดูจากแสงสว่างภายในตัว เบาะแล้ว น่าจะเป็นเบาะนั่งอัจฉริยะที่ควบคุมด้วยหน้าจอสัมผัส พร้อมสามารถปรับปรุงมุมได้ และยังมีฟังก์ชั่นการนวดอัจฉริยะ ด้วย

สีหน้าของหลินหวั่นนิ่งเต็มไปด้วยความดูถูก”แม้กระทั่ง ตระกูลจ้าวยังไปนั่งข้างหน้าไม่ได้เลย แกว่าแกได้หรือ? พวกนั้น ล้วนเป็นที่นั่งของคนใหญ่คนโต แกยังเดินไปข้างหน้าอย่างหน้า ไม่อายอีก ไม่กลัวขายหน้าหรือ!”

“ใช่ไง การประชุมของปัจจุบันช่างไม่เข้มงวดหรือเกิน ใครๆก็ มาร่วมได้”หลิวเฟยเฟยพูดคล้อยตาม

ชายชราอายุ50กว่าที่อยู่ข้างๆตะลึงไปสักพัก “คนเขาอาจนั่ง

อยู่ข้างหน้าอยู่แล้ว อย่าไปพูดแบบนั้น”

“ท่านจาง คุณไม่รู้มาก่อนว่า สองคนนี้แม้กระทั่งของโรงแรม ยังจองเป็นกลุ่มเลย ยังไปปลอมตัวถ่ายรูปที่ภัตตาคารระดับหก ดาวของคนอื่นด้วย คุณว่าคนแบบนี้มีสิทธิ์ไปนั่งหน้าเหรอ? เป็น แค่คนชนบทที่ไม่เคยเห็นโลกกว้างภายนอกหรอก”สีหน้าของ จ้าวหย่วนเต็มไปด้วยความดูถูก
แม้ว่าก่อนหน้านี้ได้ประสบอุปสรรคที่โรงแรมร้างเทียน แต่ เรื่องนี้ถูกจ้าวหย่วนละเลย โดยจิตสำนึก เพราะนี่เป็นทั้งการ ประชุมอุตสาหกรรมการก่อสร้าง คนบ้านนอกอย่างพวกเธอ จะ เป็นคนใหญ่คนโตได้ยังไงล่ะ

หลินเสี่ยวเบ่อเห็นว่าคนที่หยิ่งอย่างข้าวหย่วนยังเคารพท่าน จางคนนั้นเลย แต่ท่านจางก็ไม่มีสิทธิ์นั่งข้างหน้าด้วย เลยรู้สึก หวาดกลัวในใจ เพราะว่าบริษัทรับเหมาก่อสร้างหลินชื่อแม้ กระทั่งในเมืองไห่เทียนยังเป็นบริษัทแค่เล็กๆจิ๋วๆเอง ดังนั้นเลย ให้หย่วนเซอหวู่ว่าการ์ดเชิญออกมาเทียบดู

“ยังต้องมาเทียบอีกหรือไม่มีสมองหรือไง รีบไปนั่งหลังสุด เลย พวกแกไม่มีสิทธิ์มานั่งที่นี่ด้วยซ้ำ”จ้าวหย่วน โกรธแล้ว

“ใช่แล้ว บริษัทเล็กๆที่มาจากบ้านนอก มีสิทธิ์ได้มาดูก็เป็นบุญ

กุศลใหญ่ยิ่งแล้ว ยังคิดจะเป็นวีไอพีอีก ไม่รู้จักอับอายหรือ?”

“ผู้รักษาความปลอดภัย มาที่นี่สิ ไอ้สองคนนี้คิดจะก่อเรื่อง ไม่ พวกเธอออกไปประเดี๋ยวนี้”จ้าวหย่วน โบกมือ และก็มีผู้รักษา ความปลอดภัยเดินมาอย่างรวดเร็ว

คนที่มาในการประชุมครั้งนี้ล้วนเป็นผู้มีตระกูลที่มาจากทั่ว ประเทศ ดังนั้นเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงคนมาก่อการร้าย ผู้รักษาความ ปลอดภัยล้วนได้มาจากตำรวจพิเศษ ล้วนได้พกปืนในตัว ทำให้ หยวนเซอหวกลัวจนหน้าซีด

“คุณพี่คะ อย่าเพิ่งรีบค่ะ ให้ฉันเทียบกับการ์ดดูก่อนได้ไหม คะ?”หลินเสี่ยวเข่อว้าวุ่นใจขึ้นมา
พอเพิ่งพูดเสร็จ ทุกคนก็หัวเราะกันใหญ่

“น้องไปข้างหลังเถอะ ที่มันไม่ใช่ที่ที่แกสามารถมาแกล้งโง่ได้

“โง่จริงๆเลย ที่นั่งข้างหน้าล้วนเป็นสำหรับคนใหญ่คนโต แก ยังจะไปอีก รนหาที่ตายหรือไง?

“โชคดีที่ตอนนี้ยังไม่ได้เริ่ม รีบไปนั่งข้างหลังเถอะ อย่าให้ต้อง อับอายเลย”

สีหน้าของจ้าวหย่วนเต็มไปด้วยความดูถูก โบกมือให้ผู้รักษา ความปลอดภัยไล่คนออกไป

ผู้รักษาความปลอดภัยเอ่ยเสียงเย็นชาออกมา เล็งปืนกลมือ ไปที่ผู้หญิงทั้งสอง ทันใดนั้นพวกเธอก็กลัวจนหน้าซีด

พอดีในเวลานี้ ได้ยินมีคนเอ่ยเสียงเย็นชาออกมา หลินเสี่ยวเข่อ ใจสั่นขึ้นมา รีบมองไปต้นกำเนิดของเสียง นั่น มาจากชั้นสอง ถูกปิดทับด้วยผ้าโปร่งบางๆ และแสงสลัวๆ จึงไม่ เห็นเงาคนเลย

“พอเถอะ อย่าแกล้งแล้ว ข้างบนนั้นแกยิ่งขึ้นไปไม่ได้ เป็นผู้ บริหารของบริษัทออกแบบสถาปัตยกรรมป่าย จำกัด ซึ่งเป็นเจ้า ภาพของงานนี้ และแขกพิเศษที่พวกเขาเชิญมา รีบออกไปให้พ้น เถอะ อย่าให้ต้องเสียหน้า”จ้าวหย่วนหนึ่งกำเริบมาก

“คุณพี่รักษาความปลอดภัยคะ ขอถามหน่อยค่ะ ชั้นสองขึ้นไป ยังไงคะ?”หลินเสี่ยวเข่อใจร้อนขึ้นมา เธอได้ยินเสียงของจูหมิง
“เสี่ยวเข่อ คุณทําอะไรเนี่ย?”หยวนเซอหวู่กระซิบอยู่ข้างๆเธอ เธอหวาดกลัวจนสุดๆแล้ว ปืนสองกระบอกนั้นมาที่หน้าคิ้วของ พวกเธออย่างเย็นชา

“เชิญท่านทั้งสองกลับเถอะ ถ้าไม่นั่งตามการ์ดเชิญ ก็เชิญออก มาประเดี๋ยวนี้”ผู้รักษาความปลอดภัยตวาดใส่

“ได้ยินหรือเปล่า? ยังไม่ออกไปอีก แม่งเอ๊ย ไม่อับอายหรือไง แกมาจากบริษัทอะไร?บริษัทรับเหมาก่อสร้างหลินซื่อ ใช่ไหม? ไม่กลัวว่าเข้าบัญชีดำของธุรกิจทั่วประเทศเหรอ?”จ้าวหย่วนเกิด ความคิดที่เลวร้ายขึ้นมา

หลินหวั่นฉิงขมวดคิ้ว เธอก็เป็นคนของตระกูลหลินเช่นกัน ถ้า หากหลินชื่อเข้าบัญชีดำ นั้นเธอก็ต้องซวยไปด้วย แต่เมื่อนึกถึง ว่าตัวเองก็ใกล้จะแต่งเข้าตระกูลแล้ว ก็ไม่ถือว่าเป็นคนของ ตระกูลหลินแล้ว แต่ถ้าหากหลินเสี่ยวเพื่อทำให้ตระกูลหลินเข้า บัญชีด่า นั้นหลินเสี่ยวเข่อก็ต้องซวยแล้ว

“ขอถามหน่อยค่ะคุณพี่ ชั้นสองไปยังไงคะ?”หลินเสี่ยวเข่อรา วกับว่าไม่ได้ยินค่าเตือนนั้น

จ้าวหย่วนแอบดีใจ และลุกขึ้นมาทันที “พวกแกมาจากบริษัท ไหน?รีบบอกมาเดี๋ยวนี้ กล้ามาก่อเรื่องในนี้ จัดให้เข้าบัญชีดำ เลย ยกเลิกสิทธิ์ในการเหมางาน”

“เฮ้อ!”พอดีในเวลานี้ มีเสียงเย็นชาเอ่ยขึ้นมาอีก

“ใคร? ใครมาทำเสียงใส่ฉันกล้าปรากฏตัวออกมาไหม”จ้าว หย่วนโมโหขึ้นมา เห็นได้ชัดว่านี่มันต่อต้านเขาอยู่
หลินเสี่ยวเข่อฟังจนตัวสั่น นี่เป็นเสียงที่เธอใฝ่ฝันมาทุกวันทุก คืนนั่นเอง พอดีในเวลานี้ ไฟของชั้นสองดวงหนึ่งสว่างขึ้น เงาร่าง ที่สูงใหญ่ร่างหนึ่งปรากฏต่อหน้าทุกคน

นี่เป็นใคร? ทุกคนล้วนซุบซิบกันขึ้นมา เพราะว่าตำแหน่งนั้น มันอยู่ตรงกลางเลย เป็นตำแหน่งที่ไว้แก่แขกที่มีเกียรติที่สุด หรือ ว่าเป็นกรรมการระดับสูงของตระกูลป้าย?

หลินเสี่ยวเข่ออดไม่ได้ที่จะมองขึ้นมา ทันใดนั้นรู้สึกทั้งดีใจทั้ง แปลกใจ เป็นจูหมิงจริงๆด้วย