ตอนที่9 เจ้าหญิง

ตอนที่ 9 เจ้าหญิง

ความรู้สึกเช่นนี้ราวกับนางได้มายังโลกที่ไม่คุ้นเคย อย่างสิ้นเชิง…….

ไม่ว่าในกรณีใดความตื่นตัวและทักษะการประเมินที่ แม่นยำของสายลับกำลังบอกนาง เมื่อความแข็งแกร่ง ฟื้นฟูขึ้นมา ทักษะในการรับมือและหลบหนีพร้อมที่จะ เผชิญหน้ากับอันตราย เพียงแต่เรื่องราวยังไม่กระจ่างจึง ไม่เหมาะที่จะลงมือผลีผลาม ดังนั้นนางจึงแสร้งทำเป็น หมดสติ

เรื่องราวที่เกิดขึ้นต่อเนื่องหลายวันมานี้ ทำให้นางตื่น ตระหนกรุนแรง!

ทุกวันจะมีแพทย์เฉพาะทางมาช่วยวินิจฉัยอาการป่วย ของนาง อีกทั้งยังป้อนน้ำแกงโอสถแสนขมให้กับนางอีก ด้วย….

และในทุกวันจะมีคนรับใช้มาปรนนิบัติป้อนข้าวป้อนน้ำ ผลัดเปลี่ยนเสื้อชำระร่างกายนาง…

ไม่มีศัตรู!
ไร้การข่มขู่ต้อนให้จนมุม!

ยิ่งปราศจากการทรมานที่เขย่าขวัญผู้คน!

นางเพลิดเพลินกับการต้อนรับที่ประหนึ่งกับ…..เจ้าหญิง

ทั้งหมดทั้งมวลล้วนเกินกว่าขอบเขตการจินตนาการของ ซินเหยา นางสับสนโดยสมบูรณ์

“ฉันอยู่ที่ไหนกันเนี่ย?”

นางตระหนักว่าหากต้องการจะเข้าใจสภาพแวดล้อม ของตน หนทางเพียงหนึ่งเดียวนั้นก็คือการเรียนรู้ภาษา ของคนแปลกหน้าเหล่านั้น!

นางเป็นอัจฉริยะที่มีความสามารถทางภาษา ยามที่แสร้ง หลับก็พยายามลอกเลียนอย่างตั้งใจ ศึกษา เรียนรู้คำพูด ของทุกคน

ครึ่งเดือนให้หลัง นางก็เชี่ยวชาญพื้นฐานทักษะทาง ภาษาของโลกนี้

นางยังทราบถึงข้อเท็จจริงอย่างช้าๆ
ตื่นตระหนกไร้ที่เปรียบ กับความจริงอันน่าเหลือเชื่อ

นางข้ามโลกมา!

คาดไม่ถึงว่านางได้กลายเป็นผู้เดินทางข้ามโลกที่นิยม กันมากที่สุดในยุคปัจจุบัน!

นี่ใช่โลก(เดิม)ของนางหรือไม่นางไม่แน่ใจ หนึ่งเดียว ที่นางพอจะมั่นใจก็คือ นางอาศัยอยู่ในช่วงยุคสมัยที่ไม่ ปรกติไม่ใช่ยุคคริสตศักราชแต่เป็นยุคสมัยราชวงศ์เทียน สั่ง

อำนาจทางการเมืองของประเทศนี้ขับเคลื่อนด้วยราช วงศ์เทียนส้ง เป็นประเทศที่อุดมสมบูรณ์อย่างมากมาย อาณาเขตกว้างใหญ่ กองทัพเต็มประสิทธิภาพ กว่าหนึ่ง ร้อยปีที่แล้ว จักรพรรดิหลายพระองค์แห่งราชวงศ์เทียน ส่งริเริ่มศึกสงครามต้าซิ่งตระเตรียมไพร่พล ทหาร ม้า เข้าตียึดผืนแผ่นดินใหญ่ ร้อยกว่าปีที่ผ่านมานี้ ประเทศ ล้วนไร้การศึกสงคราม เศรษฐกิจและวัฒนธรรมภายใน ประเทศได้รับความก้าวหน้ามหาศาลการพัฒนาการ ยิ่งยวด

ในโลกนี้การให้ความสำคัญด้านการทหารเปรียบเป็นก ระแสลมขับเคลื่อน กำลังการทหารอันเกรียงไกรคือ รากฐานการปกป้องประเทศอันมีประสิทธิภาพ
ไม่ว่าบุรุษหรือสตรี ทุกคนล้วนต้องร่ำเรียนวิชายุทธ์ แม้ กระทั่งเด็กเล็กปฐมวัยสามขวบล้วนต้องฝึกฝน ที่ประเทศ เช่นนี้จึงปรากฏผู้เชี่ยวชาญด้านวิชาการต่อสู้นับไม่ถ้วน ที่ได้รับการขนานนามมีชื่อเสียงมากที่สุดคือสามตระกูล แห่งวิชาการต่อการต่อสู้ จวนจื่อจินโจว๋อ๋อง ตระกูลเปียว ฉีป่ายโหว* จวนเฉิงเซี่ยงถางเปิ่น*

(โหว* บรรดาศักดิ์ขุนนางจีนใราชสำนัก/ เฉิงเซี่ยง* เสนาบดี)

จวนจื่อจินโจว๋อ๋องควบคุมกองกำลังทหารเสือชั้นหัวกระ ทหนึ่งแสนนาย เป็นอ๋องที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งทิศเหนือ

ตระกูลเปียวฉีป่ายโหวครอบครองกำลังทหารสามแสน นาย คุ้มครองจักรวรรดิฝั่งทิศใต้ ชื่อเสียงน่าเกรงขามทั่ว ดินแดนเขย่าขวัญใต้หล้า

จวนเสนาบดีถางเปิ่นควบคุมอำนาจทหารและทหาร องครักษ์ที่คุ้มครองเมืองชั้นในหนึ่งหมื่นนาย รับผิดชอบ พิทักษ์ความปลอดภัยเมืองหลวงแห่งจักรวรรดิ และ ในฐานะเสนาบดีที่สืบทอดสกุลถางเปิ่น จึงได้ควบคุม เส้นเลือดสำคัญทางการค้าและภาษีของพระราชสำนัก ทั้งหมด ร่ารวยอิทธิพลเรืองอำนาจ

สาเหตุที่สามตระกูลใหญ่มีอำนาจเกรงขามสะเทือนใต้ หล้าต่อเนื่องมาหลายศตวรรษ นอกเหนือจากทรัพย์สินยศถาบรรดาศักดิ์ที่เหนือล้ำ ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นก็คือ ทักษะยุทธ์อันเหนือขึ้น

ทรัพย์สมบัติสามารถหดหาย อำนาจสามารถถดถอน ทว่าวรยุทธ์ชั้นยอดนั้นกลับมากพอที่ทำให้สามตระกูล ใหญ่ยืนหยัดชั่วนิรันดร์ ห้อมล้อมอยู่ภายใต้ราชวงศ์มูหรุง ปกครองใต้หล้า

ที่แท้จวนอ๋องโจว์เฉกเช่นอำนาจฝ่ามือปิดผืนฟ้า

ซินเหยาตกตะลึงอยู่เงียบๆ

แล้วที่น่าตกตะลึงยิ่งไปกว่านั้นก็คือ เห็นได้ชัดว่าคนของ จวนอ๋องโจว่ได้ปฏิบัติว่านางเป็นคุณหนูเก้าที่สาบสูญไป จากจวนอ๋องเมื่อยี่สิบปีก่อน…หรง

ซินเหยาแสร้งหมดสติเพื่อลอบฟังข่าวสาร ปะติดปะต่อที ละชิ้นทีละส่วนก็พอเข้าใจได้คร่าวๆ

ที่แท้คุณชายสี่แห่งจวนอ๋องโจว์ โจว๋หยุนถึงบังเอิญพบซิ นเหยาที่ถนน…..