บทที่006 มีแฟนแล้วยังกล้ามีชู้

บทที่006 มีแฟนแล้วยังกล้ามีชู้

“พี่ลี่ ผู้หญิงคนนั้นชื่อซูจิ๋นซี ยี่สิบสองปี เป็นลูกของซูป่อ ไห่แล้วก็เป็นแฟนกับเสิ่นซือหมิงผู้บริหารบริษัทบริษัทบัน เทิงเทียนหยู”

พอสวี่หรันพูดจบก็ถอนหายใจ”ผู้หญิงคนนี้มีแฟนแล้วยัง กล้ามายุ่งกับพี่อีก มั่วสุดๆ”

ลี่ถิงเซียวฟังสวี่หรันพูดเงียบๆ สายตาลึกซึ้งกลับมองไป ที่ร่างหญิงสาวที่สวมผ้าคลุมถ่ายละครอยู่ไกลๆ

ถึงใบหน้าจะมีผ้าคลุมปิดไว้ แต่แค่ลี่ถิงเซียวมองคนถ่าย ละครแวบเดียวก็มองออกทันทีว่าเป็นซูจิ๋นซี

ลูกสาวของซูป่อไห่ไม่มีทางไปทำอะไรพวกนั้นแน่ อีก อย่างเลือดสดบนเตียงเมื่อคืนนั้นลี่ถิงเซียวก็กล้าเชื่อว่าซู จิ๋นซีไม่ใช่คนมั่วแน่นอน

เขาแปลกใจมากว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ที่ทำให้ผู้หญิงคน นี้กล้ามายุ่งกับเขาอย่างกล้าหาญ?

ถึงเขาจะสวมชุดออกกำลังกายทั่วไปแต่กลับมีแรงดึงดูดไปทั้งตัว
“ไป” เสียงของถึงเซียวพูดห้วนๆ

“ไป? ไปไหน? พี่ลี่เป้าหมายเรายังไม่ออกมาเลย ใบ หน้าสวี่ รันเต็มไปด้วยความสงสัย ในตอนที่เขาพูดนั้น เองลี่ถิงเขียวก็เดินออกไปแล้ว

ถึงเซียว “ชื้อเสื้อผ้า”

ใบหน้าสวีหนมีคำถาม ถามออกไปอย่างไม่ค่อยเชื่ออีก ครั้งว่า”ซื้อ……อเสื้อผ้า? ”

“เลิกพูดมากซะที”

ซูจิ๋นซีที่กำลังแสดงเป็นซูฮวนหวั่นไม่ทันสังเกตเห็นถึง เซียว หล่อนที่มีผ้าคลุมหน้านั้นปิดแต่ในใจก็เข้าไปถึงตัว บทบาทแล้ว

ถึงจะมีผ้ามาคลุมหน้าหล่อน ดวงตาคู่นั้นที่มีคำพูด มากมายกลับเต็มไปด้วยอารมณ์

ผู้กำกับที่หน้าเซ็งๆพอเห็นความสามารถของนักแสดง หญิงครั้งนี้ก็ทนไม่ไหวตาเบิกโตขึ้นมา

ดีมาก ดีมากจริงๆ
ในครั้งนี้ซูฮวนหวั่นยากที่จะแสดงออกมาได้แบบนี้ แวว ตาแบบนั้นเป็นอะไรที่เขาอยากได้

“ดีมาก ต้องการfeelแบบนี้แหละ”ผู้กำกับตื่นเต้นอยู่ข้างๆ คนในกองพอเห็นฉากนี้ก็ตะลึง

ในแววตาคู่นั้นมีความรักและเกลียดชังที่แม้แต่พวกเขาก็ รู้สึกได้

ไม่ต้องสงสัยเลย ครั้งนี้ซูจิ๋นซีสามารถผ่านไปได้

พอผู้กำกับพูด’คัต’ หลายคนก็ชมหล่อนออกมา

“ฮวนหวั่น คุณแสดงดีมากจริงๆ ทำให้ผมอึ้งไปเลย”ผู้ กำกับเดินไปที่ข้างๆซูจิ๋นซี ตบบ่าซูจิ๋นซีอย่างดีใจ

ซูจิ๋นซีไม่พูดอะไร ได้แต่ส่งอารมณ์ดีใจออกไปทาง สายตา

ตอนที่ซูจิ๋นซีจะกลับไปห้องแต่งหน้าก็คิดไม่ถึงว่ามีเสียง กลุ่มคนแปลกหน้าเข้ามา

“หล่อนไม่ใช่ซูฮวนหวั่น ที่แขนซูฮวนหวั่นมีไฝ ผู้หญิงคน นี้ไม่มี กองของพวกคุณอ้างว่าไม่เคยใช้สแตนด์อิน นี่มัน ย้อมแมวขายชัดๆ”
ตอนนั้นเอง ใบหน้าของทุกคนก็แน่นิ่งไป สายตาที่สงสัย มองไปที่ซูจิ๋นซีที่สวมผ้าคลุม

แน่นอนว่าพวกเขาอยากดูว่าแขนของซูจิ๋นซีมีไผ่หรือไม่ แต่เสียดายที่ซูจิ๋นซีไม่ยกมือขึ้นมา

ผู้ชายที่พูดเดินไปหน้าซูจิ๋นซี หยิบกล้องในมือเขาก็รู้ทัน ทีว่าเป็นนักข่าว

“คุณพูดอะไรซ้ำขั้วน่ะ นี่ฮวนหวั่นเอง”กาวเหวินผู้จัดการ ของซูฮวนหวั่นรีบมาบังตรงหน้าซูจิ๋นซี ใบหน้าเต็มไปด้วย ความระมัดระวัง

ทุกครั้งที่ให้ซูจิ๋นซีแสดงแทนซูฮวนหวั่นก็ทำได้ราบรื่น ตลอด ครั้งนี้จู่ๆมาโดนจับได้ได้ยังไร?

“เหอะ คุณจะกลัวอะไร? ใช่ซูฮวนหวั่นหรือไม่ใช่ ถอด ผ้าคลุมหน้าดูก็รู้แล้ว”