บทที่015 สถานการณ์ที่อึดอัด

บทที่015 สถานการณ์ที่อึดอัด

ซูป๋อไห่คิดไม่ถึงว่าลูกสาวที่ไม่เคยกล้าเถียงเขาวันนี้ กลับโกรธแบบนี้ก็อึ้งไปนิดหน่อย

แน่นอนว่าซูจิ๋นซียังไม่ระบายออกมาหมด หล่อนเอาหอก ทิ่มแทงไปที่ซูฮวนหวั่น “ทำไม่ได้ก็ไม่ต้องเสนอหน้าทำ สิ เธอแสดงเองไม่ได้กลับให้คนอื่นเป็นแพะรับบาปแทน เพราะตระกูลซูของฉันดีกับเธอมากไปใช่ไหมถึงได้ดีใจ จนลืมตัวแบบนี้ ลืมแล้วเหรอว่าเธอแค่ลูกพี่เลี้ยง ซูฮวน หวั่น เธอมีทุกวันนี้ได้ถ้าไม่มีฉันซูจิ๋นซีคอยช่วยเหลือ เธอ จะได้มันมาได้ไง? วันนี้ยังจะให้ฉันเอาทุกอย่างให้เธออีก ทําไมหน้าด้านขนาดนี้? ”

“เธอ…เธอ…..ฉันรู้แล้วเธอบอกว่าเราเป็นเพื่อนกัน แต่ ความจริงก็ดูถูกฉัน เรื่องวันนี้เป็นเพราะเธอวางแผนใช่ ไหม? เธออยากเอาทุกอย่างของฉันไป! “ซูฮวนหวั่น โกรธเพราะซูจิ๋นซีสุดๆ จนหน้าแดงซีดไปหมด

หล่อนเป็นลูกสาวของซูป๋อไห่เช่นกัน แต่เพราะว่าเป็นลูก ลับๆเลยเป็นคนใช้ให้ตระกูลซูมาหลายปีแล้ว

ทุกครั้งที่เห็นซูจิ๋นซีทำตัวสูงส่งก็โกรธจนอยากจะตาย

“เธออยากจะคิดยังไงก็เชิญ ที่จริงฉันว่าจะไม่รับงานนั้นด้วยซ้ำ แต่พอได้ยินเธอพูดแล้วฉันว่าเปลี่ยนใจดีกว่า ซูฮวนหวั่น ฉันจะกลับไปวงการบันเทิงใหม่อีกครั้ง”

ซูจิ๋นซีเหลือบมองซูฮวนหวั่นช้าๆ แต่ไหนแต่ไรมาหล่อน ไม่ใช่ความน่าสงสารให้คนมาเห็นใจ

ของที่หล่อนอยากได้ก็ต้องได้

เสิ่นซือหมิงรีบดึงซูจิ๋นซีเข้ามาในอ้อมแขนแล้วพูด ปลอบ”จิ๋นซี ฮวนหวั่นไม่รู้เรื่องคุณอย่าถือสาเลย วันนี้เกิด เรื่องมากมาย หล่อนเลยควบคุมตัวเองไม่ได้

ซูจิ๋นซียิ้มเบาๆ ดันเสื่นซือหมิงออกอย่างไร้ความรู้สึก

“คนนึงคือพ่อฉัน อีกคนคือแฟน เกิดเรื่องยังช่วยซูฮวน

หรั่นพูด ฉันตาสว่างละจริงๆ พวกคุณต่างหากที่เป็น

ครอบครัวเดียวกัน ฉันจะไปได้ยัง? ”

ซูจิ๋นซีคิดว่าถ้าอยู่ต่อต้องระเบิดออกมาแน่

หล่อนวิ่งออกไปจากตระกูลซู พอโบกแท็กซี่ได้ก็ไม่สนที่ เสิ่นซือหมิงตามออกมาขวางไว้ กลับปิดประตูรถแล้วออก

ไป

เป็นครั้งแรกที่เสิ่นซือหมิงควบคุมอารมณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้กับซูจิ๋นซี เขามองรถที่ค่อยๆไกลออกไปแล้วด่าออกมา อย่างทนไม่ไหว “ห่า”

พอเขากลับไปที่บ้านอีกครั้ง ซูฮวนหวั่นที่หยุดร้องไห้ก็ รีบถาม”เป็นไงบ้าง? ซูจิ๋นซียอมไหม?

ให้ซูจิ๋นซีเป็นแพะรับบาปแทนซูฮวนหวั่น ปูทางให้ เรื่อง แบบนี้ไม่มีอีกแล้ว

ทุกครั้งซูจิ๋นซีจะทำตามพวกเขาอย่างเชื่อฟัง คืนนี้กลับ เกินความคาดหมายมากขึ้นไปอีก

“หล่อนขึ้นรถไปแล้ว”เสิ่นซือหมิงนั่งข้างซูฮวนหวั่น

สีหน้าดูแย่

ท่าทีที่ซูจิ๋นซีทำกับเขา ทำให้เขาไม่พอใจอย่างมาก

ทั้งห้องรับแขกเต็มไปด้วยความเงียบแปลกๆแล้วก็เป็น เสิ่นซือหมิงที่เปิดปากพูด”พวกเราน่าจะใจร้อนไป ผมจะ ค่อยๆให้จิ๋นซีกลับไปคิดดีๆ”

“อือ แล้วก็เรื่องนายกับฮวนหวั่น ก็หาเวลาไปพูดกับจิ๋นซี ให้ชัดเจนด้วย”ซูป๋อไห่พูดจบก็มีฉินเฟินพยุงขึ้นไปข้างบน
ซูฮวนหวั่นกับซูจิ๋นซีเป็นลูกสาวของเขาทั้งคู่ ดังนั้นไม่ว่า ยังไงคนนั้นก็ลูก คนนี้ก็ลูก ลำบากใจเหมือนกัน

แต่ในใจของซูป๋อไห่กลับรู้สึกผิดกับซูฮวนหวั่นมากกว่า ที่ให้พวกเขาสองแม่ลูกโดนคนอื่นต่อว่าขู่เข็ญมาหลายปี อีกอย่างฮวนหรั่นก็ท้องกับซือหมิงด้วย เพื่อความสุขของ ฮวนหวั่นแล้ว เลยได้แต่ยอมเสียจิ๋นซี

ในห้องรับแขกขนาดใหญ่นั้นเลยเหลือแค่เสิ่นซือหมิงกับ ซูฮวนหรั่มสองคน

ซูฮวนหรั่นนั่งลงที่ขาเสิ่นซือหมิง สองมือประคองหน้า ชายหนุ่ม “ซือหมิง บทนั่นสำคัญกับฉันมากนะ ไม่มีทางให้ ซูจิ๋นซีแย่งไปได้เด็ดขาด ไม่งั้นความตั้งใจของฉันทั้งหมด ก็สูญเปล่าสิ”

“ผมจะทำให้ดีที่สุด”

ซูจิ๋นซีที่นั่งรถออกไป หลังจากรถออกไปได้สิบกว่านาที แล้วก็คิดขึ้นมาได้ว่าลืมโทรศัพท์ไว้ที่ตระกูลซู

หล่อนเลยบอกให้คนขับขับกลับไปที่เดิมเพื่อเอา โทรศัพท์ ซูจิ๋นซีกลับคิดไม่ถึงว่าครั้งนี้หล่อนกลับไปจะได้ รู้ความจริงอีกเรื่องนึง