ตอนที่ 1 คนที่มีความแข็งแกร่งและยืดหยุ่น

ตอนที่ 1 คนที่มีความแข็งแกร่งและยืดหยุ่น

ร้อน ร้อนมาก

ในพื้นที่มืดมิดและอับชื้น ร่างกายทั้งหมดของแขไข กำลังจะระเบิด เธอรู้สึกเหมือนเธอกำลังนอนอยู่บนพื้นผิว ของเหล็ก ร่างกายกำลังแปรปรวนและกำลังจะตาย

จิตสำนึกของเธอค่อยๆจางหายไป เป็นเพราะแก๊สรอบๆ ตัวเธอเลยทำให้เธอรู้สึกเหมือนร่างกายผิดปกติ เหงื่อเธอ ออกอย่างต่อเนื่อง กระดูกของเธอเหมือนกับมีมดเข้าไป และค่อยๆกัดกินกระดูกของเธอ เธอใช้แรงที่เหลืออยู่เล็ก น้อยพยุงร่างกายตัวเองออกไป ร่างกายเธออ่อนแรง แม้ จะลุกขึ้นยืนก็ยังยากลำบาก

“ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย….” จิตใต้สำนึกของการอยู่รอด ทำให้เธอตะเกียกตะกายไปยังประตูที่ปิดอยู่ แก๊สรอบตัว เธอเป็นเหมือนไอน้ำร้อนที่กำลังเผาเธอ

ทรมาน ทรมานจริงๆ ทรมานจนจะตายอยู่แล้ว

เธอจะตายไม่ได้ เธอยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ยังไม่ ได้ทำ……
“มีใครอยู่ไหม ช่วยฉันด้วย…” อยากจะตะโกน อยากจะ กรีดร้อง แต่สิ่งเดียวที่ลําคอของเธอทำได้คือร้องครวญ ครางเหมือนลูกแมว

ที่ที่เธอกำลังตะเกียกตะกายความเย็นเริ่มหลั่งไหล คือ นํ้า ซึมซาบเข้ามาและมีความรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่แข ไขกลับไม่รู้สึกอึดอัด แต่ดูเหมือนว่าจะผ่อนคลายลง

ในเวลานี้ ประตูด้านหน้าที่ปิดไว้นั้นถูกเปิดจากด้าน นอกและมีเสียงดังโครมครามเหมือนมีพลังที่น่าตกตะลึง ทำให้มีแสงสว่างเข้ามาในห้องที่มืดมิดนี้

ในความมืดมิด เธอเห็นร่างสูงใหญ่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ แต่เธอกลับมองหน้าคนคนนั้นได้ไม่ชัดเจน ร่างกายของ เธอคลานเข้าไปยังเท้าของเขาอย่างควบคุมไม่ได้ เธอใช้ มือทั้งสองเขาจับเท้าของเขาไว้ และน้ำตาเธอคลอ ภาย ใต้แสงจันทร์เต็มไปด้วยความน่าสงสารและน่าสมเพช “ช่วยฉันด้วย…

ชายคนนั้นย่อตัวลง และใช้นิ้วชี้กับนิ้วโป้งยกคางเธอ ขึ้นโดยไร้ซึ่งความอ่อนโยน น้ำเสียงของเขาเป็นเสียงที่ เยือกเย็นราวกับลมเย็นที่มาจากทะเล น้ำเสียงที่เยือกเย็น ทำให้จิตใจผู้คนหล่นวูบลงได้ “คนพื้นเมืองเหรอ?”

“ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย ฉันจะตายแล้ว…” แขไขมีอาการ ผิดปกติ เธอตอบไม่ตรงคําถาม
ชายหนุ่มจึงเพิ่มน้ำเสียงหนักแน่นขึ้น และบีบคางเธอแรง ขึ้น “ตอบฉัน!”

“อื้อ…” เขาใช้มือจับคางเธอไว้ ฝั่งตรงข้ามมีพลังกำลัง มาก แต่เธอกลับรู้สึกสบายใจ

หนุ่มหล่อขมวดคิ้ว ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่า ต้องอุ้ม แขไขขึ้นจากพื้นและรีบออกจากห้องนี้ให้เร็วที่สุด

แขไขรู้สึกว่าตรงจุดที่โดนเขาสัมผัสนั้นเย็นสบายราวกับ น้ำแข็ง เธออดไม่ได้ที่จะขยับเข้าไปให้ใกล้มากขึ้น เธอ เงยหน้าขึ้นและประทับจูบตรงคางของเขา

เหวิณออกมาทํางานด้านนอกเป็นเวลานาน และถามตัว เองว่าฉากไหนที่ไม่เห็นเคยเห็นมาก่อน ผู้หญิงมีมากมาย กว่าขนวัว เขาควบคุมตนเองได้มากยิ่งขึ้น และไม่ให้ ทําให้หัวใจของเขาแปรปรวนเลย

แต่ในเวลานี้เขากลับรู้สึกว่า จุดที่เธอได้จูบนั้นร้อนเป็น

ไฟ

ความรู้สึกดังกล่าวมาอย่างรวดเร็ว จนทำให้เขารู้สึก ว่า….

เขาจำกลิ่นแปลกๆในช่วงเวลาที่บุกเข้าไปที่ประตูได้ จึง รู้สึกประหลาดใจ
ให้ตาย โดนกับดักแล้ว!

ชายคนนั้นสบถต่า และรีบเร่งฝีเท้า และก้าวไปยังบันได เชือกที่หล่นลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ มือข้างหนึ่งอุ้มผู้ หญิงไว้ และมืออีกข้างก็จับบันไดเชือกไว้อย่างดี ความ แข็งแกร่งเขาราวกับเครื่องจักร เขาก้าวขึ้นไปได้อย่าง ว่องไวและแม่นยำ

20 นาทีต่อมา เมื่อเฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนพื้น เขาไม่ได้ พูดอะไรเลยสักคำ เขามีใบหน้าที่อึมครึมและอุ้มหญิงสาว คนนั้นลงมา โดยไม่สนใจคนอื่นๆ วิณเดินตรงเข้าไปยังใน ย่านที่พักอาศัย

ในบ้านหลังเล็กๆมีเพียงเตียงตรงมุมห้อง และเก้าอี้เพียง สองตัว เขาวางเธอลงบนเตียงอย่างไม่อ่อนโยน และอด ไม่ได้ที่จะข่มขู่เธอ

“ฉัน ฉันกลัว…” น้ำเสียงที่สั่นเครือของหญิงสาวดังขึ้น

คงเป็นเหตุผลจากจิตใต้สำนึกจึงเป็นเช่นนี้ ถึงแม้จะสั้น แต่เขารู้ ว่าผู้หญิงคนนี้ ยังบริสุทธิ์

วิณปัดผมของเธอที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อและติดอยู่ตรงแก้ม ของเธอ มือใหญ่ๆปัดจนเห็นใบหน้าของเธออย่างชัดเจน จนถึงตอนนี้ เขาเพิ่งจะเห็นใบหน้าจริงๆของเธอในสายตา ของเขา ใบหน้ารูปไข่ขาวสะอาดและประณีตงดงาม หน้าผากอวบอิ่ม ดั้งจมูกที่งดงาม ดวงตากลมโตที่ มีเอกลักษณ์ ขนตาเรียงยาวตรงปลายเปลือกตา ไฝเม็ด เล็กๆตรงใต้ตาและน้ำตาสะท้อนจากหางตาเธอ

ทันใดนั้นวิณก็รู้สึกสงสารขึ้น “ชื่ออะไร?”

เธอทนทรมานไม่ไหวและโดนเขาหลอกถาม “ไข่ หวาน……

แขไข

คำสามคำวิ่งผ่านหัวใจของเขา ริมฝีปากเขายิ้มโค้ง งดงามเหมือนกับพอใจ “ไข่หวาน? “