บทที่ 12 ฉันกลัวคุณจมน้ำตาย

“มาเร็ว น้องชาย เจอกันครั้งแรก แก้วนี้ฉันคารวะ คุณ! “เฮ่อเซ่าฉุนยกแก้วเหล้าขึ้นมาและพูด”คนอายุน้อย และมีความสามารถอย่างคุณ ฉันเฮ่อเช่าฉุนนับถือจริงๆ”

“ขอบคุณ” เซี่ยหยางคิดอยู่ชั่วครู่ ยกแก้วขึ้นมาแล้วชน แก้วกับเขา

คำพังเพยจีนเคยบอกไว้เหล้าและบุหรี่สามารถเปิดทาง สู่การร่วมมือในธุรกิจได้ ตราบใดที่คุณเริ่มดื่มแก้วแรก แก้วที่สองก็คงปฏิเสธได้ยาก กับคนแปลกหน้าก็เป็นแบบ นี้เหมือนกัน

เซี่ยหยางไม่ได้เป็นคนที่ดื่มเก่ง ไม่นาน เขาก็โดนเฮ่อ เซ่าฉุนและเชฟเหลียนคนนั้น และผู้หญิงเซ็กซี่อีกสามคน ผลัดกันชนเหล้ากับเขา เขาโดนมอบเหล้าครั้งแล้วครั้ง เล่า

ยังดีที่ร่างกายของเขาผ่านการดูดซึมน้ำศักดิ์สิทธิ์มา เยอะ ทำให้เขาแข็งแกร่งกว่าคนทั่วไปเยอะมาก

ดังนั้น ตอนนี้อีกฝ่ายดื่มกันจนเมา ถึงแม้ใบหน้าของเขา จะแดงก่ำ แต่เขายังมีสติอยู่ เขารู้สึกว่าตัวเองยังไม่เมาสัก นิด
เหล้าดื่มไปเยอะก็ทำให้คนใจกล้า จู่ๆผู้หญิงเซ็กซี่ที่ชื่อ เปอเอ่อก็เอามือมาวางบนต้นขาของเซี่ยหยาง เธอหายใจ ออกมาและพูด: “พ่อหนุ่มน้อยสุดหล่อ ฉันอยาก…………”

“คุณอยากอะไร? “เซี่ยหยางถาม

“ฉันอยากเข้าห้องน้ำ”เข่อเอ่อเอนตัวลงและพูดใกล้ๆ ของเขาด้วยรอยยิ้ม“คุณพาฉันไปได้ไหม? ”

“ไม่ได้ ไม่ได้”เซี่ยหยางส่ายหัวและพูด”ฉันก็เมาเหมือน กัน เธอรอแป๊บ เดี๋ยวฉันเรียกพนักงานพาเธอไป

วันนี้ไม่ใช่วันหยุดสุดสัปดาห์ ตอนนี้ก็เป็นช่วงเช้า ในร้าน ลูกค้าไม่เยอะ และพนักงานก็ไม่มีงานให้ทำและพวกเขา กำลังพักผ่อนอยู่ มีพนักงานหญิงคนหนึ่งได้รับสัญญาณ จากเซี่ยหยาง เธอก็พาเข่อเอ่อไปเข้าห้องน้ำทันที

“น้องชายคอแข็งจริงๆ” มือของเฮ่อเซ่าฉุนก็ลูบคลำไป บนตัวของผู้หญิงที่อยู่ข้างๆและพูดด้วยรอยยิ้ม “พวกเรา ไปร้องเพลงในตัวเมืองสักหน่อยไหม? ·

“ไม่ไปไม่ไป เอาไว้คราวหน้าค่อยไป”เซี่ยหยางพูด ปฏิเสธ“ดื่มไปเยอะ แค่เคลื่อนไหวนิดหน่อยก็รู้สึกไม่ค่อย สบายตัว
“ไปเที่ยวด้วยกันเถอะ ถ้าไม่ไปคุณจะเสียใจ! “เฮ่อเช่า ฉุนยังคงพูดจูงใจ”คุณคงไม่รู้ น้ำเสียงของเอเอ่อไพเราะ มาก”

“ใครเสียงไพเราะมาก! “หลังจากไปห้องนํ้าเพื่อล้าง หน้า เบ่อเอ๋อเปิดเสื้อบนหน้าอกให้กว้างขึ้นเดินผาย สะโพกเข้ามานั่งที่ข้างๆเซี่ยหยางหัวเราะและพูด”ฉันเคย ได้รับรางวัลชนะเลิศการแข่งขันร้องเพลงนะ”

หลังจากเกลี้ยกล่อมหลายครั้ง เฮ่อเซ่าฉุนพบว่าเซี่ย หยางเป็นคนหัวดื้อ เอาแต่ดื่มเหล้า ทำให้เขาทนไม่ได้เริ่ม รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา

เขาสูบบุหรี่อย่างเงียบๆ พูดด้วยสีหน้าจริงจัง: “เซี่ย หยาง ฉันรู้ว่าคุณจัดส่งผักสดและเนื้อปลาให้กับร้านฝู หมั่นโหลว ฉันก็จะบอกคุณอย่างตรงไปตรงมา ฉันกับ เถ้าแก่ของร้านฟูหมั่นโหลวที่ชื่อเฉินเจียเป็นศัตรูกัน ผัก สดที่คุณปลูกรสชาติดีมากๆ ขนาดเชฟเหลียนที่เรื่องมาก เรื่องอาหารยังชมว่าผักของคุณรสชาติดี ถ้าคุณยอมร่วม มือกับเรา พวกเราช่วยกันทําธุรกิจและหาเงินด้วยกัน? ”

“ต้องขอโทษด้วยจริง”เซี่ยหยางส่ายหัวและพูดด้วย รอยยิ้ม”ในอนาคตถ้าผลผลิตของฉันเยอะขึ้น ฉันอาจจะ พิจารณาข้อเสนอของคุณ”
“ฉันจะให้ราคาคุณสูงกว่าที่ร้านฝูหมั่นโหลวให้คุณห้าสิบ เปอร์เซ็นต์! บ้าน รถยนต์หรือผู้หญิงถ้าคุณต้องการ ฉัน ให้คุณได้ทุกอย่าง”เฮ่อเช่าฉุนมองไปที่สามสาวเซ็กซี่ที่อยู่ บนโต๊ะและพูดด้วยรอยยิ้ม”ถ้าคุณต้องการผู้หญิงสามคน นี้ไปทำเรื่องที่น่าตื่นเต้นกับคุณ ฉันก็ไม่มีปัญหา”

“โอ๊ย พูดน่าเกลียดจริงๆ!

“เขาจะไหวเหรอ? ”

“พ่อหนุ่มสุดหล่อ คุณอยากไหม? ”

เมื่อสาวๆหลายคนได้ยินคำพูดของเฮ่อเซ่าฉุน พวกเธอ รู้สึกตื่นเต้น และบรรยากาศบนโต๊ะก็ดูผ่อนคลายเช่นกัน

“ต้องขอโทษด้วยจริงๆ”เซี่ยหยางยังคงส่ายหัวและ

ปฏิเสธ

“ฉันให้ราคาสูงกว่าร้านฝูหมั่นโหลวหนึ่งเท่า! “เฮ่อเช่า ฉุนกัดฟันและพูด

“นอกจากว่าคุณจะยอมจ่ายมากกว่าร้านฝูหมั่นโหลวสิบ เท่า”เซี่ยหยางส่ายหัว พูดด้วยสีหน้าจริงจัง“ถ้าไม่ได้ก็ไม่ ต้องมาเจรจา”
พูดจบ เขายืนขึ้นทันที เขาไม่อยากเสียเวลากับคนพวก นี้อีกต่อไป

“พ่อหนุ่มน้อยคุณพูดก้าวร้าวเกินไป! “เชฟเหลียนที่ไม่ ค่อยพูดได้ยืนขึ้นมา จ้องมองเซี่ยหยางด้วยสีหน้าที่ไม่ เป็นมิตร

“พูดก้าวร้าวแล้วคุณจะทำไม? “เซี่ยหยางรู้สึกโกรธ แล้วนั่งลงอีกครั้ง เขานั่งไขว่ห้าง หยิบชามใบเล็กขึ้นมา แล้วดีดนิ้วลงไปที่ขอบชามใบนั้น ชามใบนี้ที่ดูแข็งแรงเมื่อ โดนเขาใช้นิ้วดีดก็แตกออกหนึ่งส่วน ได้ยินเสียง ‘เพล้ และเศษชามก็ตกลงพื้น

“เพลง! ”

ก่อนที่ทุกคนจะรู้ตัว เซี่ยหยางก็ใช้นิ้วดีดเบาๆอีกครั้ง ชามใบเล็กก็แตกอีกครั้ง ครั้งนี้ทุกคนเห็นอย่างชัดเจน ผู้ชายคนนี้น่าจะฝึกศิลปะป้องกันตัว และเขามีศิลปะ ป้องกันตัวที่ไม่ธรรมดา!

แม่งเอ๊ยนี่มันรังแกกันชัดๆ?

เซฟเหลียนไม่รู้จะพูดอะไร สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป มองไปที่เฮ่อเซาฉุน จากนั้นก็นั่งลงที่เดิม

“น้องชายต้องการฉีกหน้ากันใช่ไหม? “เฮ่อเซ่าฉุนหรี่ตาและถาม

“ฉันไม่ใช่ญาติและไม่ได้สนิทกับพวกคุณ จะฉีกหน้า พวกคุณทำไม? แค่ไม่อยากร่วมมือทำธุรกิจด้วยกันแค่ นั้น มันก็เหมือนกับคนที่ไม่ชอบทํา คุณก็บังคับเขาไม่ ได้”เซี่ยหยางพูดด้วยรอยยิ้ม”ส่งแขก เชิญไปชำระเงินที่ หน้าเคาน์เตอร์

“บัดซบ คอยดูแล้วกัน ! “เฮ่อเซ่าฉุนยืนขึ้น ใบหน้าของ เขาเย็นชามากๆ

“คุณผู้ชายครับ ราคาทั้งหมดสองพันห้าร้อยสามสิบ หยวน”พนักงานหน้าเคาน์เตอร์รีบวิ่งไปที่โต๊ะและพูด

เซี่ยหยางมองชามแตกที่อยู่บนพื้นและพูด: “เสี่ยวหลี่ คิดค่าชามที่แตกเข้าไปด้วย”

เสี่ยวหลี่พยักหน้า พูดเบาๆว่า : “คุณผู้ชายครับ ราคา ทั้งหมดสองพันห้าร้อยห้าสิบหยวน”

เฮ่อเซ่าฉุนเป็นคนรวย และเขาไม่ได้มีนิสัยกินแล้วไม่ จ่าย เขาหยิบเงินก้อนหนึ่งขึ้นมานับแล้วโยนลงไปบนโต๊ะ พูดอย่างเย็นชา: “พ่อหนุ่ม คอยดูแล้วกัน ผ่านไปไม่นาน คุณต้องมาขอร้องฉันแน่นอน!

“คุณคิดไปเองหรือเปล่า”เซี่ยหยางมองบน จุดบุหรี่แล้วกลับเข้าบ้านด้วยท่าทางสบายๆ

เนื่องจากเขาดื่มเหล้า บวกกับเขาพยายามห้ามใจตัวเอง ที่จะลากหญิงสาวที่ชื่อเขือเอ๋อเข้าไปมีอะไรที่ห้องนอน ทำให้เซี่ยหยางรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย กลับถึงบ้านแล้วนอน ลง ไม่นานก็หลับไป

เขานอนจนถึงตอนบ่าย ตื่นมาก็เตรียมตัวจะเข้าไปใน โลกแห่งหยก เฉินเจียก็รีบวิ่งออกไปที่ลานหน้าบ้านตัวเอง

ก่อนที่เซี่ยหยางจะปลูกผักชนิดใหม่ได้ ร้านกินทั่วเมือง ก็ถือเป็นร้านอาหารขนาดใหญ่ที่มีลูกค้ามากที่สุดใน อำเภอซานเฉิง ร้านฝูหมั่นโหลวอยู่อันดับสองหรือไม่ก็ อันดับสาม เนื่องจากร้านฟูหมั่นโหลวใช้เวลาไม่ถึงหนึ่ง เดือนก็สามารถทำให้ลูกค้าเข้าร้านมากที่สุดและกลาย เป็นอันดับหนึ่งของอำเภอซานเฉิง ทำให้ธุรกิจของร้านกิน ทั่วเมืองลดลงอย่างมาก ตอนนี้ทั้งสองร้านเริ่มตรวจสอบ อย่างละเอียดเพื่อเตรียมตัวต่อสู้และแย่งลูกค้ากัน

เพื่อทำให้ธุรกิจของตัวเองมั่นคง ไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามฉวย โอกาส เมื่อเฉินเจียได้ข่าวก็รีบมาที่หมู่บ้านตงเจียวทันที

เธอมาเพื่อยืนยันว่าเซี่ยหยางได้ทำข้อตกลงอะไรกับ ร้านกินทั่วเมืองหรือเปล่า!
“บอกฉันตามตรง คุณได้ร่วมมือกับเฮ่อเช่าฉุนที่เป็น เจ้าของร้านกินทั่วเมืองหรือเปล่า? “เฉินเจียชอบใส่ กางเกงยีน ถึงแม้จะเป็นฤดูร้อนเธอก็เปลี่ยนจากกางเกง ยีนขายาวเป็นขาสั้น วันนี้เธอได้ใส่กางเกงยีนขาสั้น ใส่ เสื้อยืดสีขาว ขาสองข้างอันเรียวยาว ขาวดุจหิมะของ เธอหาให้เซี่ยหยางหัวร้อน

“ไม่มีไม่มี”เซี่ยหยางรีบโบกมือทันที พูดด้วยรอย ยิ้ม“ตอนนี้ผลิตได้น้อย จะร่วมมือกับพวกเขาได้ยังไง”

“เซี่ยหยางนายแน่มาก ความหมายของคุณก็คือ ถ้า อนาคตผลิตได้เยอะมากๆคุณก็จะร่วมมือกับพวกเขาใช ไหม? “เฉินเจียที่พึ่งเดินไปยังสวนผักแล้วหยิบแตงกวา สองลูกเมื่อได้ยินก็รีบวิ่งมาข้างหน้าเซี่ยหยางพูดด้วย ความโกรธ พ่อค้าที่ไม่มีจิตสำนึกอย่างเขา ถ้าคุณร่วมมือ กับพวกมัน มันจะเกิดความหายนะของลูกค้าทุกคน? ”

“เพราะอะไร? “เซี่ยหยางถาม

“เฮิง วันนี้ฉันกังวลมากเลยไม่ได้นำข้อมูลที่รวบรวมมา ด้วย ไว้คราวหน้าฉันจะให้คุณเห็นสิ่งเลวร้ายที่เฮ่อเซ่าฉุน ทำในช่วงหลายปีมานี้ คุณก็จะเข้าใจเอง”เฉินเจียนั่งลง หยิบแตงกวาขึ้นมาแล้วกัดกิน ขาเรียวยาวอันขาวๆของ เธอไขว้กันอยู่ ทำให้เซี่ยหยางมองเห็นแล้วกลืนน้ำลายตัว เอง
“มองอะไร! “เฉินเจียสังเกตเห็นเซี่ยหยางกำลังแอบมอง ขาอ้นเรียวยาวของเธออยู่ เธอรู้สึกดีใจ แต่ปากของเธอก็ ยังด่า”ถ้ายังดูอีกฉันจะควักลูกตาของคุณออกมา! ”

“เฮ้อๆ”เซี่ยหยางแตะที่จมูกตัวเองและยิ้ม ครุ่นคิดในใจ ว่าผู้หญิงสวยๆคนนี้จะประทับใจในตัวเขามากน้อยแค่

ไหน

“ฉันอยากกินปลาย่าง”เฉินเจียเปลี่ยนเรื่องและพูด”พวก เราไปจับปลาตัวเล็กๆที่บ่อกันเถอะ”

“คุณพูดขึ้นมาฉันก็อยากกินเหมือนกัน”เซี่ยหยางหยิบ ตาข่ายจับปลาและพูด”ไปกันเถอะ พาคุณไปกินปลา จับ ปลาตัวใหญ่เลย”

“ยังงี้ค่อยโอเคหน่อย! “เฉินเจียดีใจและเดินขึ้นมากอด แขนของเซี่ยหยาง พูดด้วยรอยยิ้ม “ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนที่ ไว้ใจได้”

“ชายหญิงไม่ควรถูกเนื้อต้องตัวกัน! “สองคนพึ่งเดิน ออกจากบ้าน มีคนในเมืองหลายคนก็เดินเข้ามา มองพวก เขาสองคนด้วยความประหลาดใจ เซี่ยหยางสีหน้าแดง เล็กน้อยและพูดเบาๆ

“เด็กน้อยเจ้ากลัวอะไร? “เฉินเจียชอบดูลักษณะยอมแพ้ของเซี่ยหยาง กอดแขนของเขาไว้แน่นและพูดด้วย รอยยิ้ม “หญิงสาวบริสุทธิ์อย่างฉันยังไม่กลัวเลยแล้วคุณ จะกลัวทำไม! ? ”

บ่อปลาห่างจากบ้านไม่ไกลนัก ใช้เวลาไม่นานพวกเขา สองคนก็เดินมาถึง

แม้ว่าการขยายพันธุ์ของบ่อปลาจะเพิ่มขึ้น แต่หลี่เอ้อนิ้ว ยังคงขยันขันแข็ง หลังจากที่เขาจัดสรรแบ่งงานจนเสร็จ เขาได้มอบหมายการควบคุมดูแลงานต่างๆให้กับลูกน้อง ที่เขาได้เลือกไว้ แต่ตัวเองกลับไม่ใส่เสื้อแล้วลงไปจับ ปลาในแม่น้ำ เขาดูเพลิดเพลินมีความสุข

เมื่อถึงบ่อปลา เฉินเจียตื่นเต้นและหยิบตาข่ายและวิ่ง ไปจับปลา เธอเหลือบมองเห็นเรือไม้ลำเล็กที่จอดอยู่ข้าง แม่น้ำ เธอรีบกระโดดขึ้นไปบนเรือ เล่นอย่างสนุกสนาน

“โอโห! พี่หยาง ความสัมพันธ์คืบหน้าเร็วมาก! “ตาของ หลี่เอ้อนิ้วเบิกกว้างและเดินมาด้านหน้าของเซี่ยหยาง พูด ง อย่างตกตะลึง”คบกันแล้วเหรอ? เมื่อไรจะแต่งงาน! ? ”

“ยังไม่เร็วขนาดนั้น! “ใบหน้าของเซี่ยหยางเต็มไปด้วย ความเคลิบเคลิ้ม รู้สึกว่าเขายังไม่ยอมตื่นเพราะได้กลิ่น หอมอันสดชื่นจากตัวเธอ
“อ้า! ”

ในขณะนี้มีเสียงกรีดร้องมาจากแม่น้ำ เมื่อทั้งสองคนหัน ไปดู ก็เห็นเฉินเจียลื่นล้ม มีเสียงดังตุ๊บ เธอตกลงไปใน แม่น้ำ

เซี่ยหยางตกใจมากๆ รีบวิ่งไปที่แม่น้ำแล้วกระโดดลงไป

แม่น้ำนี้ไม่ลึกมาก ลึกประมาณหนึ่งถึงสองเมตร แต่ถ้า คนที่ตกลงไปในน้ำเป็นคนว่ายน้ำไม่เป็น ก็จะอันตรายถึง ชีวิตได้!

สำหรับเขาที่เป็นเด็กชนบทและเติบโตมาพร้อมกับการ จับปลาในแม่น้ำ ทำให้เซี่ยหยางว่ายน้ำเก่งมาก หลังจาก ที่เขากระโดดลงไป เขาก็รีบดำน้ำไปยังตำแหน่งของเฉิน เจียอย่างรวดเร็ว

ผ่านไปชั่วพริบตาเขาก็กอดเอวของเฉินเจียไว้ ทั้งสอง คนก็โผล่หัวขึ้นมายังผิวน้ำอย่างรวดเร็ว เซี่ยหยางถอด เธอไว้แล้วรีบว่ายไปที่ชายฝั่ง หลังจากว่ายน้ำได้สักครู่ เขาก็รู้สึกเฉินเจียไม่ได้ดิ้นรนหรือตื่นตระหนกอะไรเลย

“เธอ?

“เธออะไร! “เฉินเจียหน้าแดง พูดด้วยความโกรธฉันว่ายนําเป็น คุณกระโดดลงน้ำอย่างรีบร้อนทำไม? คุณ คิดจะแต๊ะอั๋งฉันใช่ไหม?

“ไม่ใช่ ฉันกลัวเธอจมน้ำเสียชีวิต” เซี่ยหยางจับจมูกตัว เองด้วยความเขินอาย

แม่งเอ๊ย แกล้งกันแบบนี้ไม่ได้นะ!