บทที่ 3

งานศพขวัญใจถูกจัดขึ้นที่วัดอยู่สองวันก่อนเข้าพิธี สอง น้าหลานย้ายมาพักที่เดียวกัน ท่ามกลางความโศกเศร้า แต่ทุกชีวิตต้องเดินหน้าต่อไป

เธอใช้เวลาหาข้อมูลอย่างละเอียดเกี่ยวกับมาร์ติโน่ ลอมบาร์ดี ความรู้สึกบอกเธอว่าเขาอาจเป็นพ่อของหลาน สาวเธอ และทำใจอยู่ร่วมสองเดือนกว่าจะเดินทางข้ามน้ำ ข้ามทะเลไปหาเขาเพื่อขอรับสิทธิ์ดูแลหลานสาวแต่เพียง ผู้เดียว

อิตาลี ประเทศในฝันของใครหลายคนหากพูดถึงสถาน ที่ท่องเที่ยวความมหัศจรรย์ของโลก ยุโรปเป็นอีกที่ที่ผู้คน อยากมา และจอมขวัญก็เคยอยากมาที่นี่เหมือนกันเพราะ เลือดในกายครึ่งหนึ่งเป็นของอิตาลีทำให้เธอสนใจและ ศึกษาเกี่ยวกับประเทศนี้

ครั้งหนึ่งตอนเด็กพ่อและแม่พาพวกเรามาที่นี่ นครที่ เต็มไปด้วยสิ่งมหัศจรรย์ สถานที่ท่องเที่ยวน่าตื่นตาตื่น ใจ ตลอดการเดินทางหลายชั่วโมงกับหลานสาว เธอก็ มาปรากฏกายด้านหน้าบริษัทใหญ่ของตระกูลลอมบาร์ ดี จากข้อมูลที่สืบหาทั้งเพื่อนที่อยู่ที่นี่กับข้อมูลบนโลก อินเทอร์เน็ตทำให้เธอกล้ามายืนด้านหน้าบริษัทยักษ์ใหญ่ ผู้นำด้านเพชรและอัญมณีของยุโรป

ความหรูหราใหญ่โตตรงหน้า มันทำให้ความมั่นใจจากบ้านลดไปเป็นกอง การจะเข้าไปพบเขาคงไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ดูเหมือนโชคชะตาจะไม่ใจร้ายเกินไป เพราะจู่ ๆ รถตู้ หรูสีดำแล่นมาจอดด้านหน้าพร้อมบอดี้การ์ดหลายนาย ลงมาคอยดูแลความปลอดภัยให้ผู้เป็นนาย เธออุ้มร่าง หลานเข้าไปขวางทาง

“คุณคือมาร์ติโน่ ลอมบาร์ดีใช่ไหมคะ”

“ช่วยหลีกไปด้วยครับคุณผู้หญิง” ชายชุดดำขยับเข้ามา ขวางอย่างว่องไวส่งเสียงเรียบ

จอมขวัญวางร่างหลานลงบนพื้นดันให้อยู่ข้างหลังเธอ มองข้ามชายตรงหน้าไปทางชายหนุ่มที่เธอถามอย่างกลัว

“ไม่เป็นไร ฉันอยากคุยกับเธอ” มาร์ซิโอ้บอกบอดี้การ์ด มองสาวน้อยข้างกายอีกฝ่าย รู้สึกแปลกใจไม่น้อยที่คราว นี้เป็นผู้หญิงเอเชีย “เมื่อครู่คุณหมายถึงมาร์ติโน่ น้องชาย ผมหรือ”

“น้องชายหรือคะ ถ้างั้นคุณก็ไม่ใช่เขา”

“ครับ ผมมาร์ซิโอ้ เป็นพี่ชายเขา พอดีเราเป็นฝาแฝดกัน ว่าแต่คุณมีธุระอะไรกับน้องชายผม”

“เขาเป็นพ่อของหลานฉัน และฉันต้องการมาขอรับสิทธิ์ดูแลเธอแต่เพียงคนเดียว” จอมขวัญบอกน้ำเสียง หนักแน่น สายตาจริงจังคู่นั้นมองตรงไปทางชายหนุ่มที่มี สีหน้าไม่ตกใจกับสิ่งที่ตนเอ่ย

มาร์ซิโอ้ย่อตัวลงมองสาวน้อยที่ขยับไปหลบหลังหญิง สาว ยื่นมือให้ทักทาย เธอคนแรกที่เข้ามาบอกว่านี่คือลูก ของน้องชายเขา แต่เป็นคนแรกที่มาขอรับสิทธิ์เลี้ยงดูเอง ผู้หญิงที่เข้ามามักเรียกร้องให้รับสิทธิ์ดูแลบุตร หรือไม่ก็ เรียกค่าเลี้ยงดู ซึ่งนิสัยน้องเขาไม่ใช่คนไม่มีความรับผิด ชอบหากเป็นตนก็ว่าไปอย่าง

“สวัสดีสาวน้อย”

“น้าขวัญขา ข้าวต้มมัดกลัว” หลานตัวแสบสิ้นฤทธิ์จับ กระโปรงเธอแน่น

“คุณพอบอกได้ไหมคะว่าน้องชายคุณอยู่ที่ไหน”

คนเป็นแฝดพี่ยิ้มยอมลามือ ลุกขึ้นเต็มความสูง มองอีก ฝ่ายสายตานิ่งอย่างพิจารณา

“คุณแน่ใจได้ยังไงว่าน้องผมเป็นพ่อของเด็กคนนี้”

จอมขวัญก้มมองหลาน แล้วเงยหน้าตอบด้วยความ มั่นใจ เธอจะไม่ยอมให้คำพูดมาทำลายความเชื่อมั่นของ ตัวเองทั้งที่ความจริงเธอคิดเรื่องนี้มาโดยตลอด
“ฉันมั่นใจค่ะ แต่ถ้าเขาไม่ใช่พ่อของข้าวต้มมัด ฉันยินดี กลับเมืองไทย ที่มานี่เพราะเป็นคำสั่งเสียของพี่สาวฉัน”

มาร์ซิโอ้ยิ้ม เขาผ่านมารยาทหญิงร้อยแปดมาเยอะ แต่ เพราะเห็นความจริงใจจากหญิงสาวตรงหน้า บางทีสวรรค์ อาจอยากแกล้งน้องชายเขา ปากกระตุกเล็กน้อยเพราะ เขาจะได้อำนวยเปิดทางสมดั่งใจพระผู้เป็นเจ้า

“แม่ของเด็ก”

“พี่สาวฉันเสียแล้วค่ะ เธออยากให้ฉันตามหาพ่อของ ข้าวต้มมัด ฉันก็เลยทำตามคำขอสุดท้ายของเธอ” จอม ขวัญบอก แม้ความจริงแล้วเธอไม่อยากทําเรื่องรับเลี้ยง ข้าวต้มมัดเป็นบุตร แต่เธอลองปรึกษาผู้รู้แล้วและเขาย้ำ เป็นเสียงเดียวกันว่าให้หาพ่อของเด็ก และเพื่อไม่ให้เกิด ข้อผิดพลาดตามมาภายหลัง เธอจําเป็นต้องมาขอสิทธิ์ เลี้ยงดูถึงที่นี่

“เรื่องพ่อของลูกผมตอบแทนน้องชายไม่ได้ แต่ผมรู้ที่อยู่ ของเขา เดี๋ยวจะให้คนขับรถไปส่งพวกคุณ แต่คุณแน่ใจ หรือ น้องชายผมร้ายนะ”

“เอ่อ ฉันแค่ไปขอรับสิทธิ์เลี้ยงดูหลาน เขาคงไม่ฆ่าฉัน หรอกมั้งคะ”
“เปาโลนายไปส่งคุณผู้หญิงท่านนี้กับหลานที่เหมืองที” ชายหนุ่มสั่งลูกน้อง

“ครับเจ้านาย”

“ขอบคุณมากค่ะ” จอมขวัญระบายยิ้มดีใจ ทุกอย่าง

กำลังจะจบ

“น้าขวัญ ข้าวต้มมัดจะได้เจอคุณพ่อแล้วเหรอคะ”

แรงกระตุกกระโปรงเบา ๆ พร้อมเสียงเล็กถาม

“เรายังไม่แน่ใจว่าเขาเป็นพ่อข้าวต้มมัด แต่น้าจะพิสูจน์ ให้ได้จ้ะ” จอมขวัญย่อตัวลงนั่งลูบผมหลานสาวบอกด้วย ความไม่มั่นใจ

“เชิญครับคุณผู้หญิง”

เปาโลเผยมือไปทางรถตู้สีดำ เธอมองกล้า ๆ กลัว ๆ แต่ ก็ยอมขึ้นไป เชื่อว่าพวกเขาคงไม่ทําอะไร ตลอดเส้นทาง ไปเหมืองของตระกูล ลอมบาร์ดี จอมขวัญเต้นตื่นอย่าง น่าประหลาดนั่งเล่นกับหลานสาว วันนี้เธอต้องจบเรื่อง ให้ได้ และรับแพรวาเป็นลูกบุญธรรมแล้วกลับเมืองไทย ทันที