บทที่ 6 ตรวจของ

ตรวจของ?

มทิตาเข้าใจแล้ว พวกเขาไม่เคยเห็นเธอเป็นคนเทอ

ครอบครัวตัวตลกมาก

มหิตานั่งอยู่บนเตียง ตาขุ่นมัวไม่มีจุดโฟกัส

เธอคิดอยู่ว่า ยังสามารถหาลุงที่ชื่อณัฐมาช่วยเหลือเธอได้เปล่า

เมื่อเธอค้นหาทั้งตัวแล้ว พบว่าโทรศัพท์เธอหายไป

น่าจะตกอยู่ในห้องรับแขก

ตายแล้ว

นี่คือชั้น 15 ถ้าเธออยากหนี ก็หนีไม่พ้น

ค่ำลง แม่เลี้ยงก็ส่งอาหารมา “มทิตา แม่ทำแบบนี้ก็เพื่อเธอ เท่านั้น ถ้าเธอแต่งงานกับผู้ชายคนนี้ เรื่องการกินการใช้ แกก็ไม่ ต้องกังวลหลังครึ่งชีวิต

“ทำไมคุณไม่แต่ง”มทิตามองด้วยความโกรธและกลอกตามา ที่เธอ โกรธจนเหมือนภูเขาไฟกำลังจะปะทุ

“แก…… แม่เลี้ยงโกรธมาก มือหยุดในอากาศ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ลงลงมา

“คืนนี้ตรวจของ ฉันไม่อยากทะเลาะกับแก” แม่เลี้ยงกัดริม ฝีปาก วางมือลง แล้ววางจานไว้ และเดินจากไปด้วยความโกรธ

เห็นอาหารในจาน มทิตากลืนอย่างหนัก หิวทั้งวัน น้ำก็ไม่ได้กิน

เธอ หิวมาก

ยกจานขึ้นมา และกินอย่างตะกละตะกลาม

เธอไม่โง่ถึงจะไปเกี่ยงเรื่องอาหาร

ในห้องรับแขก โทรศัพท์มือถือของมหิตานอนอยู่บนโซฟา

หน้าจอแสงขึ้นมากะทันหัน มีข้อความส่งมา “เธอไม่เป็นไรไหม”

บันทึกว่า สุดหล่อ

มันคือเบอร์โทรศัพท์ของณัฐ เธอยังไม่มีเวลามาแก้บันทึกนี้ แต่พนิตาซึ่งบังเอิญอยู่ในห้องรับแขกเห็นข้อความนี้พอดี

สุดหล่อ?

เป็นคนที่มทิตาชอบรึเปล่า

เธอเปิดโทรศัพท์ แล้วกดเบอร์โทรนี้ไป

เร็วมากที่อีกฝ่ายรับสาย
เสียงที่ต่ำและเหมือนเสียงแม่เหล็กนั้นดังขึ้น ทำให้คนฟังแล้ว ไม่ไหว “มทิตา เกิดอะไรขึ้น

เสียงเข้าไปในหูไพเราะน่าฟัง เหมือนมีเวทมนตร์ กระทบ หัวใจมาก

พนิตา ตะลึงไปชั่วครู่

แต่สักครู่ เธอก็ปฏิกิริยากลับมา พูดอย่างรำคาญว่า “คืนนี้ ผ่านไป มทิตาก็เป็นคนที่มีสามีแล้ว คุณอย่าโทรหาเธอดีกว่า”

พูดจบ แล้ววางสายไป

ไม่นาม ที่บ้านมีผู้ชายที่หัวอ้วนๆ หูใหญ่ ๆ มา

ดูเขาเหมือนอายุสามสิบ

เขาเป็นคนที่พ่อป้องปราบหมั้นไว้ให้กับเธอ

คนในบ้านต้อนรับผู้ชายที่เข้าบ้านด้วยความเคารพ แล้วก็พา ผู้ชายคนนั้นไปที่ประตูห้องของมุทิตา

มทิตานั่งอยู่ข้างเตียง เห็นมีคนเข้ามา เธอลุกขึ้นมองที่ประตู อย่างระมัดระวัง “คุณเป็นใคร”

พ่อป้องปราบยืนอยู่หลังชาย และแค่เห็นหัว อธิบายด้วยรอย ยิ้ม มทิตา เขาเป็นสามีของแก

สามี?

มทิตารู้สึกตื่นตระหนก พวกเขาเอาคนนี้เข้าบ้านได้ยังไง
ผู้ชายคนนั้นยิ้มเต็มหน้า สายตาที่จ้องมองไปที่มหิตานั้น เหมือนมีเจตนาไม่ดี เขาเดินไปที่เตียง กริน มทิตา คืนนี้ผ่านไป คุณก็เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของผม

คืนนี้ผ่านไป ผู้ชายคนนี้อยากค้างคืนที่นี่ พวกเขาอยากทำ อะไรกัน

นึกถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไป มทิตาก็อยากรีบวิ่งหนีไป

เพิ่งมาถึงที่ประตู ก็ถูกพ่อป้องปราบหยุดไว้ “มทิตา ฟังดีๆนะ พ่อทำแบบนี้ก็เพื่อเธอ

เพื่อเธอหรอ

เพื่อเธอก็คือการนำหมาป่าเข้ามาในห้องและปล่อยให้เขา ละเมิดความบริสุทธิ์ของเธอหรอ

อ๋อ ไม่ใช่ อยู่ในสายตาของพ่อป้องปราบ เธอยังมีความ

บริสุทธิ์อะไร

พ่อป้องปราบผลักมทิตาไปที่ข้างๆ ผู้ชาย แล้วก็ขยิบตาให้ ผู้ชายด้วย ผู้ชายเข้าใจทันที และคว้าข้อมือของมทิตาไว้

มทิตารีบร้อนมากจนเหงื่อออกทั้งตัว หันหน้าไปทางประตูและ ร้องไห้ “พ่อ……”

แต่แล้วประตูห้องนอนก็ถูกล็อกไปทันที พ่อป้องปราบพูดเกลี้ย กล่อมไม่ยอมหยุดที่ประตูมทิตา พ่อทำแบบนี้ก็เพราะแก พวก เราไปก่อน พวกคุณทำเสร็จแล้วเราค่อยกลับมา