บทที่ 3 เป็นเพราะเขาชอบ

สามี ?

สองคํานี้ พูดออกมาได้ง่าย

มหิตาตกตะลึง ไม่มีการตอบอะไร

ณัฐเห็นแบบนี้ เขาก็ขดริมฝีปาก และเรื่องตลกของเขาก็ค่อยๆ แยกย้ายกันไป “ทำไม คุณไม่ยอมรับหรอ

แม้ว่าเขานั่งรถเข็นอยู่ก็ตาม แต่ผู้หญิงที่อยากจะแต่งงานกับ เขานับไม่ถ้วน

…มทิตาไม่ได้พูดอะไร แค่ขมวดคิ้ว

“ข้อมูลของคุณทั้งหมด ผมได้ตรวจแล้ว”ณัฐพูดแบบเบาๆ

ข้อมูล?

เขาตรวจหมดแล้ว

ดูจากแบบนี้ก็แสดงว่าฐานะของณัฐไม่ธรรมดา

มทิตาเอนตัวพิงหัวเตียง แล้วมองไปที่เขา “คุณอยากจะ แต่งงานกับฉันมากหรอ

“ใช่ครับ”ณัฐเหล่ตา เสียงของเขาเงียบนุ่ม

“ทําไม”เธอถามอีก
“ก็อยากจะแต่งงานกับคุณเขาตอบมาเบาๆ นัยน์ตาล็กเต็ม ไปด้วยความเอื้ออาทร

เขาพูดน้อย และหวงแหนคำพูดเหมือนทอง มทิตาไม่ได้เป็นคนโง่ ไม่เชื่อคำพูดของเขา

ฉะนั้น เธอเปลี่ยนไปคิดดู แล้วว่า หรือว่าคุณชอบความเชย ของฉัน”

เธออยู่ที่บ้าน พี่สาวไม่ชอบเธอ พ่อแม่ไม่รัก ทำเหมือนเป็นตัวตลก ก็เพราะว่าอยากมีที่ยืนที่บ้าน เธอไม่เคยตั้งใจไปแต่งตัวตัวเอง

“ณัฐไม่มีคําตอบ

บรรยากาศเงียบสงบ

หลังจากนั้น ณัฐมองไปที่เธอ แล้วพูดข้อมูลของเธอออกมา

“มทิตา เปรมปรีดิ อายุ 19 ปี ตอนนี้เรียนปีที่สอง วิชาเอกคือ ประวัติศาสตร์ ที่บ้านทั้งพ่อ แม่เลี้ยงและพี่สาวก็เบียดเธอ บังคับ ให้เธอแต่งงานกับผู้ชายแก่ๆ…..

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เขาหยุดพูด

เขามองเธอด้วยสายตาเย็นชาราวเหมือนน้ำแข็ง

สิ่งที่เขาพูดเป็นความจริง

เงินที่เธอใช้ในเรียน เป็นเงินที่เธอประหยัดในการใช้ชีวิตและทํางานนอกเวลามา

แต่เธอเป็นเพราะว่าสุดหล่อ ปฏิเสธการบังคับแต่งงานที่บ้าน แต่ตอนนี้ สุดหล่อของเธอก็ปฏิเสธเธอไปแล้ว แต่การบังคับแต่งงานที่บ้านก็คงเป็นไปตามเรื่อยๆ มุทิตาจ้องมองใบหน้าของเขาอย่างว่างเปล่าว่า “คุณต้องการ อะไร”

ณัฐนั่งอยู่ ความพลังของเขาทั้งแข็งแกร่งและครอบงำ

เขาพูดสองคำนี้ออกมาเบาๆ “ชอบ”

เขาได้รับบาดเจ็บ ขาหักทั้งสองข้าง

ในความมืดมิดของชีวิต มีคนหนึ่งส่งข้อความถึงเขาเป็นเวลา สามเดือน

ไม่ว่าจะเป็นฝนตกหรือแดดออก ส่งข้อความตรงเวลาทุกวัน

“คุณไม่รังเกียจฉันเชยหรอ”มหิตายังคงถามต่อไป

“แล้วคุณล่ะ รังเกียจผม…….. การไหม” พอพูดถึงคำสุดท้าย รอยยิ้มบนใบหน้าของ ณัฐ ค่อย ๆ จางหายไป

“แต่คุณหล่อมาก” มทิตาตอบทันที ทำให้ความคิดของเขาถูก รบกวนไป

“อือ” เขาเม้มปาก และเห็นด้วย

“แต่ฉันเชยมาก”
“อ๋อ”

“ฉันชอบดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ชอบต่อสู้กับคนอื่น อารมณ์ไม่ดี ชอบกัดฟันตอนนอน……..

“ลุง คุณ ให้ปฏิกิริยากับฉันหน่อยดิ

“ผมไม่รังเกียจ”

“ยอม”

มหิตายอมแล้ว

เธอไม่ได้โง่ ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าคุณ หน้าตาดี ใส่แบรนด์ดัง ถ้าไม่แต่งงานกับเขา เธอน่าจะบ้าไปแล้ว

แทนที่จะถูกบังคับให้แต่งงานกับคนแก่ๆ นั้น แต่งงานกับลุง

ข้างหน้า กวา

อย่างน้อย ความรู้สึกที่ลุงมีให้ไม่ได้ทำให้เธอรำคาญ

เพิ่งออกจากโรงแรม มทิตาถูกนักข่าวกลุ่มหนึ่งขวางทางไป มทิตาผลักรถเข็นของณัฐ ใบหน้าและท่าทางมึนงง

เกิดอะไรขึ้น

หลังจากนั้น นักข่าวกลุ่มหนึ่งรีบวิ่งมา

คําถามเพียบของนักข่าวถามมา
“คุณณัฐ ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ คุณเป็นใคร

“คุณณัฐ ขอถามหน่อยค่ะว่าผู้หญิงที่อยู่กับคุณเมื่อคืน เป็น

แฟนของคุณไหมคะ” “คุณณัฐ มีข่าวลือบอกว่าคุณมีปัญหาทางเพศ เรื่องนี้จริใหม่”

“คุณผู้หญิงสะดวกตอบไหมคะ”

มีปัญหาทางเพศหรือ

คำถามเยอะมาก แต่มทิตาได้ยินสองคำนี้เฉย ๆ

นี่ไม่ใช่การดูถูกลุงเหรอ

เธอทนไม่ไหวแล้ว เธอโกรธมากแล้วอยากจะตอบโต้กลับ

“พวกคุณมีปัญหาทั้งสิ้น ชีวิตส่วนตัวของลุงมีความสุขมาก ทำไมต้องบอกให้พวกคุณรู้ระวังฉันจะฟ้องพวกคุณใส่ร้าย…….