บทที่ 3 ถูกตี
จ้าว งงเป็นคนที่สวยมาก เป็นดาวประจำห้องที่ทุกคนยอมรับ ผู้ชายทุกคนในห้องต่างชอบเธอ ความจริงแล้วผมไม่มีโอกาสได้ เกี่ยวข้องอะไรกับสาวสวยอย่างเธอด้วยซ้ำ แต่เนื่องจากผลการ เรียนของเธอไม่ดีนัก จึงมาถามคำถามผมเป็นประจำ
หวังเหล่ยก็กำลังตามจีบจ้าวชิงชิงอยู่ และผมคิดว่าที่หวังเหล่ ยมาหาเรื่องผมเป็นประจำ นั่นก็เพราะจ้าวชิงซึ่งมาถามคำถาม ผมบ่อยๆ
ผมเกรงว่าการที่จ้าวชิงชิงออกหน้าแทนผม มันจะยิ่งทำให้หวัง เหล่ยรังแกผมมากยิ่งขึ้น จึงได้ลุกขึ้นและเดินตามเขาไปอย่างว่า ง่าย จ้าวชิงชิงกลับดึงแขนผมไว้ไม่ยอมให้ไป
และในขณะนี้หวังเหล่ยก็เอ่ยขึ้นอย่างดูถูก “ชิงชิง มันเป็นไอ้ขี้
พลาด ต่อให้เธอช่วยมันก็ไม่มีประโยชน์หรอก”
จ้าวชิงชิงก็โมโหขึ้นมาเช่นกัน พูดใส่หวังเหล่ย”หวังเหล่ย ถ้า นายยังรังแกเขาอีก ฉันจะไปฟ้องครู” เธอหันมาพูดกับผมอีก “เฉิน เฉียง นายเป็นเหมือนผู้ชายหน่อยไม่ได้หรือไง อย่าให้ใครรังแก นายบ่อยๆ
คำพูดนี้ของเธอได้ใจผมมากเหลือเกิน ผมแอบกำหมัด แน่น ผมอยากจะใช้กำลังชกหวังเหล่ยให้หมอบราบไปเลย แต่ ผมไม่กล้า หวังเหล่ยพาคนมาตั้งหลายคน
ทีนี้หวังเหล่ยหันมาพูดกับผม เฉินเฉียง กรอมึงที่ห้องน้ำนะ ถ้า นายไม่ไป กูเอามึงตายแน่ หลังพูดจบเขาก็เดินออกไปอย่างโอ ห้งสุดๆ
“ขอโทษนะ ฉันไปล่ะ ตอนที่ผมพูดประโยคนี้ออกไป ผมไม่ กล้าสบสายตาจ้าวชิงชิงเลยด้วยซ้ำ ตอนนี้เธอคงผิดหวังต่อผม มากแน่ๆ ความรู้สึกแบบนี้มันทรมานเหลือเกิน แต่ผมก็จำต้องไป รับมัน
ในวินาทีที่ผมหันหลังไปนั้น จ้าวชิงชิงร้องเรียกผมไว้ เธอ เอ่ย”เฉินเฉียง ฉันมองนายผิดไป นายมันไอ้ขี้ขลาดจริงๆ
ร่างของผมกระตุกขึ้นเล็กน้อย เคียดแค้นในใจสุดๆ
ทันทีที่ก้าวเข้าไปในประตูห้องน้ำ ผมก็ถูกลูกน้องคนหนึ่งของ หวังเหล่ยกระชากคอเสื้อและลากไปตรงหน้าเขาทันที ซึ่งขณะนี้ หวังเหล่ยกำลังสูบบุหรี่อยู่ ผมได้กล่าวสวัสดีเขาไป และถามว่ามี เรื่องอะไรกับผมหรือเปล่า
หวังเหล่ยกระตุกปากยิ้มอย่างเยือกเย็น ก่อนจะฟาดฝ่ามือลง มาบนใบหน้าของผม ผมไม่กล้าขัดขืน ได้แต่กัดฟันและยอมรับ มัน
“รู้ไหมว่าทำไมถึงตบหน้ามึง”หวังเหล่ยถาม
ผมส่ายหน้าพร้อมกับพูดไปว่าไม่รู้ และใครจะไปคิดว่าทันทีที่ คำว่า “ไม่รู้”ออกจากปาก ฝ่ามือของหวังเหล่ยก็ฟาดลงมาบน หน้าผมอีกครั้ง ผมเจ็บจนอุทานขึ้น ส่งผลทำให้หวังเหล่ยและลูก น้องของเขาต่างพากันหัวเราะเยาะผม
หวังเหล่ยยิ่งตบก็ยิ่งนึกสนุก จนสุดท้ายจึงค่อยบอกเหตุผล ที่แท้จริงมา เขาบอกว่าสองทีแรกหลูเลเป็นคนฝากมา หนูเสบอก ให้เขาตบผมวันละสองที่ทุกวัน เพื่อไม่ให้ผมลืม
ทันทีที่ผมได้ยินว่าเป็นแผนการของหนูเส
ทันที
ก็เกรี้ยวโกรธขึ้นมา
แม่งเอ้ย ผมยังไม่ได้ไปหาเรื่องเธอเลย แต่เธอกลับมาทำผม ก่อนสักแล้ว เดิมทีผมแค่คิดจะใช้คลิปขู่ไม่ให้เธอมารังแกผม แต่ ใครจะไปคิดว่าเธอกลับส่งคนมาทําร้ายผม
ในเมื่อเป็นแบบนี้หนูเส เธอร้ายมาก่อน งั้นก็อย่าหาผมใจร้าย
ก็แล้วกัน
สุดท้ายหวังเหล่ยถีบผมอีกสองที และยังกำชับให้ผมอยู่ให้ ห่างจากจ้าวชิงชิงหน่อย ไม่อย่างนั้น ต่อไปจะไม่ใช่แค่ตบสองที
เมื่อเผชิญต่อความแข็งกร้าวของหวังเหล่ย สิ่งที่ผมทำได้ใน ตอนนี้ก็คือก้มหน้าก้มตายอมรับ ณ ขณะนี้ยังไม่มีวิธีการที่ดีกว่า นี้ที่จะมารับมือกับเขา
ตอนที่กลับไปยังห้องเรียน จ้าวชิงชิงเหลือบมองผมแว๊บหนึ่ง แต่ทว่าสุดท้ายกลับไม่ได้สนใจผม อาจเพราะความอ่อนแอของ ผม ทำให้เธอรู้สึกว่าผมเป็นคนไร้ประโยชน์ทั้ง
ผมรู้สึกล้มเหลวมาก จึงนั่งลงบนที่นั่งและอ่านหนังสือ ทว่าจ้าว ชิงชิงกลับแย่งหนังสือผมไปโยนลงกับพื้น และยังต่อว่าผมอีก ว่านายจะอ่านหนังสืออีกทำไม นิสัยแบบนี้อย่างนาย ต่อให้สอบ เข้ามหาวิทยาลัยชิงหวา มหาวิทยาลัยปักกิ่งก็ถูกรังแกอยู่ดี”
คำพูดนี้ได้ทิ่มแทงทำร้ายจิตใจผมอย่างแรง แต่ผมก็รู้ดี ว่าเธอ ก็หวังดีกับผม ไม่ได้จะด่าผมจริงๆ
หนูเส หวังเหลย ฝากไว้ก่อนเถอะ
หลังเลิกจากการศึกษาด้วยตัวเองในภาคค่ำแล้ว ผมก็ส่ง ข้อความไปหาหนูเส ให้เธอไปรอผมที่ห้องเก็บของ คราวนี้จะ เธอให้เละไปเลย
ไม่นาน หนูเสก็ตอบข้อความผมมา เธอบอกว่าไม่ไป แถมยัง ถามผมอีกว่าเมื่อกลางวันถูกตบไปสองที่เป็นไงบ้าง สบายไหม ผมตอบกลับเธอไปทันทีว่า “แม่งเอ้ย” เธอคิดว่าเอาหวังเหล่ยอ อกมาแล้วฉันจะกลัวจนหัวหดนั้นหรือ กูไม่เชื่อเว้ย หากเธอไม่ไป รอผมที่ห้องเก็บของแล้วล่ะก็ แม่งก็รอให้คลิปของเธอกับตาเฒ่า ขี้เหร่นั้นแพร่ออกไปละกัน
หนูเสกลัวแล้ว บอกผมไม่ให้วู่วาม ใจเย็นๆ และยังบอกอีกว่า เธอจะรีบไปรอที่ห้องเก็บของเดี๋ยวนี้แหละ
ผมพูดในใจว่าทำแบบนี้แต่แรกก็สิ้นเรื่อง ผมกลัวหวังเหล่ย จริง แต่ผมไม่กลัวหนูเส ถ้าวันนี้เธอไม่ปรนนิบัติจนผมพอใจ ผม ไม่มีทางปล่อยเธอไปเด็ดขาด
และเป็นไปตามคาด ตอนที่ผมเดินไปยังห้องเก็บของ หนูเสได้ รอผมอยู่ที่นั่นตั้งนานแล้ว วันนี้หนูเสแต่งตัวมีเสน่ห์เป็นพิเศษ ใส่ กระโปรงสีดำหุ้มก้นแนบเนื้อ กระโปรงตัวนั้นสั่นจนแทบจะเห็น แก้มก้นอยู่แล้ว บนขาสวยเรียวยาวคู่นั้นคือถุงน่องสีเนื้อ
ผิวสวยขาวเนียนกับกระโปรงหุ้มก้นเซ็กซี่สีดำประสานรวมกันเกิดการเปรียบเทียบที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง กระตุ้นให้ผมแทบจะ ควบคุมตัวเองไม่อยู่
“ครูหนูสุดที่รักของผม รู้ไหมว่าผมเรียกครูมาที่นี่ทำไมผม เลียนแบบคำพูดของหวังเหลย ตั้งใจจะระบายความอัดอั้นตันใจ ทั้งหมดที่ผมได้รับมาจากเขามาลงที่เธอทั้งหมด
สีหน้าของหนูเสไม่สู้ดีนัก เธอไม่ได้ตอบคำถามของผม โดยตรง แต่เป็นการพูดกับผมด้วยน้ำเสียงของการปรึกษา”เฉิน เฉียง เมื่อคืน นายได้ฉวยโอกาสฉันไปมากพอแล้ว เพราะฉะนั้น ตอนนี้นายควรจะปล่อยฉันไปได้แล้ว ลบคลิปในมือถือของนาย ไปได้แล้วมั้ง”
ทันทีที่ได้ฟังหนูเสพูดแบบนี้ ผมขำขึ้นมาทันที มองหน้าเธอ พร้อมกับเอ่ยพูด “ครูหนูครับ ครูสามารถที่จะเลือกลืมเรื่องบาง เรื่องได้ แต่ผมทำไม่ได้ โดยเฉพาะเรื่องที่ครูเพิ่งเอ่ยขึ้นเมื่อครึ่ง ชั่วโมงก่อนหน้านี้ แถมยังใช้มันมาข่มขู่ผมอีก สนุกมากงั้นหรือ
“เฉินเฉียง นายฟังฉันนะ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด ฉันแค่ให้……..”
“พอได้แล้ว”ผมฟาดฝ่ามือลงไปบนใบหน้าหนูเสทันที ผม ลงมือหนักมาก เพียงชั่วครู่ ใบหน้าที่ขาวเนียนของเธอก็ปรากฏ รอยฝ่ามือหนึ่งขึ้นทันที ตบจนเธอมึนไปเลย
น้ำตาของหนูเสไหลลงมายิ่งๆ มองหน้าผมอย่างเกรี้ยวโกรธ เอ่ย “เฉินเฉียง นี่นายกล้าทำร้ายฉันหรือ นายรู้ไหมแม้แต่พี่ชาย นายยังไม่กล้าตบฉันเลย นาย….
ผมขยี้หูเล็กน้อย ไม่ได้รอให้เธอพูดจบ ผมฟาดฝ่ามือลงไปบนหน้าเธออีกที ผมบอกว่าผมไม่มีพี่ชาย เมื่อก่อนไม่เคยมี ตอนนี้ก็ ไม่มี อย่าคิดจะใช้เงินจูนมากดขี่ผม มันใช้ไม่ได้ผล
“แล้วนายจะให้ฉันทำยังไง นายถึงจะยอมรามือ”
ผมกัดฟันพูด “พี่บอกว่าวันเสาร์จะให้ผมเอาพี่ไม่ใช่หรือไง ผม รอให้ถึงวันเสาร์ไม่ไหวแล้ว จะเอาเดี๋ยวนี้”
หนูเสปฏิเสธไม่ได้ วันนี้ วันนี้ฉันไม่สะดวก
“แม่งเอ้ย ไม่ได้ก็ต้องได้ ไม่งั้นกูจะปล่อยคลิปออกไป ให้ทุก คนได้เห็นความร่านของพี่ผมโกรธจนตะคอกขึ้น พุ่งเข้าไปอย่าง อดใจรอไม่ได้ กดทับร่างเธอไว้
“เฉินเฉียง นายว่าใครร่าน ฉันว่าแม่นายต่างหากที่ร่าน ทำไม ถึงได้คลอดลูกที่หน้าด้านอย่างนายได้
ทันทีที่ผมได้ฟังประโยคนี้ เปลวเพลิงในใจก็พุ่งขึ้นสมองทันที
พุ่งเข้าใส่เธอและฉีกเสื้อผ้าเธออย่างบ้าคลั่ง
หนูเสขัดขืนสุดชีวิต เธอขอโทษผมไม่หยุด บอกว่าตนเองพูด ผิดไป ผมบอกว่ากูไม่สน ไม่ว่ายังไงวันนี้ผมก็ต้องเอาเธอให้ได้
ฉีก… เสื้อในของหนูเสถูกผมกระชากลง ลูกท้อสวยสองลูกเด้ง ออกมาทันที เห็นแล้วผมรู้สึกคอแห้งผากขึ้นมาทันที มุดหัวลงไป และขบกัดไปทั่ว
ไม่ว่ายังไง วันนี้ผมก็จะจัดการนางผู้หญิงร่านคนนี้ให้ได้
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ