บทที่ 2 ฉวยโอกาส

หนูเสเริ่มลนลาน น้ำเสียงก็อ่อนลง เธอเอ่ย “เฉินเฉียง มัน…มัน เป็นเรื่องเข้าใจผิดทั้งนั้น

ผมหัวเราะขึ้นมาทันที พลางยิ่งออกแรงบีบแขนเธอไว้ เอ่ย “ครู หนูที่เคารพรักครับ ครูคิดว่าเฉินหุ้นจะเชื่อว่านี่เป็นเรื่องเข้าใจผิด งั้นหรือ”ผมพูด พลางเก็บมือถือเข้าไปซ่อนไว้ในกระเป๋า ส่วนมือ อีกข้างหนึ่ง ค่อยๆสอดเข้าไปใต้กระโปรงเธอ วันนี้เธอใส่ถุงน่อง มาด้วย จึงทำให้เรียวขานุ่มลื่นและดึงแน่นมาก

ฉีก… ถุงน่องถูกฉีกขาดแล้ว ผมสัมผัสได้ถึงขอบกางเกงใน หนูเสถูกผมลูบไล้จนหน้าแดงไปหมด น้ำเสียงก็เริ่มสั่นเครือ เธอเอ่ย”เฉินเฉียง นาย นายอย่าทำแบบนี้ ฉัน ฉันเป็นพี่สะใภ้ นายนะ ไม่ว่ายังไงเราก็เป็นญาติกัน”

เมื่อพูดขึ้นเรื่องนี้ผมก็โมโหขึ้นมาอีกครั้ง น้ำหนักของมือ หนักขึ้นมาไม่น้อย บีบจนพี่สะใภ้ถึงกับร้องลั่น สุดท้ายจึงตะคอก ขึ้น”ทีนี้พี่รู้แล้วหรือว่าพี่เป็นพี่สะใภ้ของผม ตอนนั้นที่ใส่ร้ายว่า ผมแอบดูพี่อาบน้ำ ทำไมถึงจำไม่ได้ และยังด่าว่าผมเป็นลูก นอกคอกเป็นพันธุ์ชั่ว ไหนบอกผมหน่อยสิ ระหว่างผมกับครูหนูที่ ถูกประเมินให้เป็นครูระดับกลาง ใครกันแน่ที่เป็นพันธุ์ชั่ว

“ฉัน ฉันต่างหากที่เป็นพันธุ์ชั่ว”เธอเอ่ยอย่างเสียงทุ้ม

อย่าถามว่าตอนนี้ผมสนุกขนาดไหน เธอถึงกับยอมรับด้วย ปากตัวเองแล้วว่าตนคือพันธุ์ชั่ว แต่แค่นี้ผมจะได้อย่างไรกัน
ผมตะคอกใส่เธอ”พี่ไม่ได้กินข้าวมาหรือไง เสียงดังหน่อยสิ เอาแรงตอนที่พี่เอากันกับตาเฒ่าหยางยู่ไฉนั้นออกมา พูดว่านี่คือ พันธุ์ชั่ว”

“ฉันคือพันธุ์ชั่ว ฉันคือพันธุ์ที่ชั่วที่สุด” หนูเสตะโกนพูด จากนั้น ยังลอบมองผมอย่างระมัดระวัง ถามผมว่าพอใจหรือยัง

ผมพอใจสุดๆไปเลย แต่ความสุขในการแก้แค้นกลับทำให้ผม

หยุดไม่ลง

รู้สึกว่าสัมผัสบนมือนุ่มลื่นขึ้นเรื่อยๆ ผมนึกถึงภาพของนางเอก หนังญี่ปุ่นที่ถูกสั่งสอน ๆ ก็เกิดความคึกคะนองขึ้นๆ ชนิ้วขึ้นมา สั่งเธอ”พันธุ์ชั่ว เลียของบนนิ้วผมให้สะอาด

“เฉินเฉียง นาย นายทำเกินไปแล้วนะ” หนูเสเอ่ยอย่างเกรี้ยว โกรธ เธอไม่ยินยอม

แต่ผมไม่สนใจเธอหรอก เอ่ยไปทันที ไม่อยากทำก็ได้ งั้นรอ

ให้เฉินหุ้นมาหักขาพี่ก็แล้วกัน”

ไม้นี้ใช้ได้ผลจริงๆ หนูเสไม่ได้พูดอะไรอีก เข้ามาอมนิ้วผมไว้ ลิ้นน้อยอมชมพูค่อยๆเลียไปมา สีหน้าที่ได้อารมณ์สุดๆนั้น เหมือนนางเอกหนังเอวีไม่มีผิด

หลังจากที่เธอเลียอยู่นานหลายนาที แล้วจึงหยุดลง ถามผมว่า พอใจหรือยัง ผมจะพอใจได้อย่างไร ผมยังต้องการให้เธอใช้ ปากปรนนิบัติผมต่อนินา ผมจึงสั่งให้เธอเลียผม แต่ให้ตายยังไง เธอก็ไม่ยอม แถมยังขู่ผมอีกว่า “เฉินเฉียง หากพี่ชายนายรู้ว่า นายทำแบบนี้กับฉัน ต่อให้ฉันจะถูกเขาหักขา นายเองก็หนีไม่รอดเช่นกัน”

มันทำให้ผมยิ่งโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ บีบปากเธอไว้ พลาง เอ่ย แน่จริงพี่ก็ไปบอก ผมจะส่งคลิปเข้าไปในเว็บโรงเรียน เดี๋ยวนี้แหละ ให้คณะครูและนักเรียนในโรงเรียนได้ชื่นชมเสียง ครางอันเร่าร้อนของพี่

หนูเสกลัวแล้ว ขอร้องอ้อนวอนช่วยนายเลียก็ได้ แต่วันนี้ไม่ ได้ ฉันบอกพี่นายไปว่าวันนี้ฉันทำโอ หากยังไม่กลับไปเขาต้อง สงสัยแน่ๆ”

ผมรู้ว่าเฉินหุ้นเข้มงวดกับเธอไม่น้อยเหมือนกัน อีกอย่างก็ไม่ อยากบังคับเธอมากเกินไป จนสุดท้ายทำอะไรไม่สำเร็จ ผมจึง ถามเธอ แล้วเมื่อไหร่”

“วันเสาร์ เสาร์นี้ฉันจะโกหกพี่นายว่าไปสอนพิเศษเด็ก จากนั้น ไปเปิดห้องกับนายหนูเสตอบ

ผมครุ่นคิดครู่หนึ่ง รู้สึกว่าวิธีนี้ใช้ได้ จึงได้ตกลงไป แต่ผมกลัว ว่าสุดท้ายเธอจะหลอกผม จึงเอ่ยอีกว่า “ทางที่ดีอย่าคิดหลอก ผมนะ คลิปนี้ผมได้สำรองไว้ที่ Baidu Panแล้ว ต่อให้มือถือผม หายมันก็ยังอยู่”

เมื่อหนูเสได้ฟังดังนั้นเธอก็ยืนยันหนักแน่นว่าไม่โกหกแน่นอน และในขณะนั้นเอง ก็ได้ยินเสียงคนหนึ่งตะโกนขึ้น“เฉินเฉียง นายทำบ้าอะไรอยู่ที่สนามกีฬา

พอผมเงยหน้าขึ้นก็พบว่าเป็นนักเลงประจำห้องหวังเหล่ย ผม รีบลุกขึ้นยืน โชคดีที่แสงในสนามกีฬาไม่สว่างนัก ไม่อย่างนั้นเขาต้องเห็นในสิ่งที่ผมทำกับหนูเสเมื่อกี้นี้แน่ๆ

หนูเสก็รีบจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยและลุกขึ้นยืน มองหน้าผม ด้วยสายตาแปลกๆ ไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่

“เอ่อ ครูหนูก็อยู่ที่นี่ด้วยหรือครับ”หวังเหล่ยชะงักไปเล็กน้อย เหมือนจะคิดได้ว่าเมื่อกี้ตนพูดผิดไป ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ เกาหัวตัว เองอย่างทำตัวไม่ถูก

“เฉินเฉียง กรอมึงที่หอพักตั้งนาน กูเอาของไปเก็บไว้ที่หอพัก ให้มึงเรียบร้อยแล้ว”

เมื่อได้ฟังดังนี้ ก็รู้ทันทีว่าหวังเหลี่ยมาหาผมทำไม

จะว่าไปคนที่ผมกลัวที่สุดในห้องก็คือหวังเหล่ย เพราะผลการ เรียนของผมค่อนข้างดี เขาจึงให้ผมทำการบ้านแทนเขาบ่อยๆ หากผมไม่ยอมทำ เขาก็จะให้คนมาทำร้ายผม บางครั้งถึงขั้น ทำให้ผมอับอายต่อหน้าเพื่อนๆ ในห้องอย่างเปิดเผย

ผมเกลียดเขามาก อยากจะแก้แค้นเขา แต่ความคิดนี้ก็ได้แต่ แอบเก็บซ่อนไว้ในใจเท่านั้น เพราะผมมีตัวคนเดียว แต่เขากลับ มีลูกน้องสิบกว่าคน

หนูเสยิ้มเป็นการทักทายหวังเหลย แต่รอยยิ้มนั้นช่างฝุ่นเหลือ เกิน

“ครูครับ ดึกขนาดนี้แล้วทำไมครูถึงอยู่กับเฉินเฉียงล่ะครับ”

หนูเสบอกว่าไม่มีอะไร เธอโกหกไปว่าเมื่อกี้เธอมาวิ่งออก กำลังกายที่สนาม แล้วหกล้ม ผมมาเห็นพอดี จึงได้เข้ามาช่วยพยุงเธอให้ลุกขึ้น

เมื่อได้ยินหนูเสพูดเช่นนี้ ผมก็รีบพูดเสริมทันทีว่าครูหนูพูดถูก คิดจะโกหก ให้สำเร็จ ทว่าท่าทีของหวังเหล่ยกลับกึ่งเชื่อกึ่งสงสัย ไม่รู้ในใจของเขากำลังคิดอะไรอยู่

และในขณะนั้นเอง หนูเสก็เอ่ยปากพูดขึ้นอีกครั้ง”เอ่อ เฉิน เฉียง ครูเพิ่งนึกได้ว่ามีเรื่องที่ต้องคุยกับหวังเหลย เธอกลับหอพัก ไปก่อนเถอะ อีกอย่าง เรื่องเมื่อกี้ครูขอบใจเธอมากนะ”

ขอบใจผม?

หี สิ่งที่อยากจะพูดจริงๆน่าจะเป็นเอาผมให้ตายมากกว่าตั้ง แต่ถึงยังไง ในมือผมก็มีคลิปนั้น ผมไม่กลัวหรอกว่าหนูเสจะ กล้าเล่นลูกไม้อะไรกับผม

เมื่อคิดได้เช่นนี้ ผมก็ยิ่งรู้สึกสบายใจขึ้นมา บอกกับหนูเสว่า สวัสดีครับครู จากนั้นก็หมุนตัวเดินจากไป

ทว่าขณะที่ผมจะเดินจากมาหนูเสกลับส่งสายตาเตือนมายังผม ที่หนึ่ง ผมเข้าใจในสิ่งที่เธอต้องการจะสื่ออยู่แล้ว ผมไม่ได้โง่สัก หน่อย ก่อนจะที่บรรลุเป้าหมายของผม ผมไม่แตกหักกับหลูเลอยู่ แล้ว

วันรุ่งขึ้น ในขณะที่เรียนหนังสือ ผมยังคงคิดอยู่ว่าจะเอาคืนหล เสอย่างไรดี ทว่าหวังเหล่ยกลับพาคนกลุ่มหนึ่งมาหาผม

ทันทีที่เห็นหวังเหล่ย ในใจผมก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาทันที ไม่รู้ว่าเขาต้องการจะทำอะไรกันแน่
“เฉินเฉียง ไปห้องน้ำกับก

ทันทีที่ได้ยินประโยคนี้ผมก็กลัวขึ้นมาแล้ว เพราะทุกคนต่างรู้ กันดี ว่าห้องน้ำนอกจากเป็นที่ถ่ายหนักถ่ายเบาแล้ว ยังเป็นที่สูบ บุหรี่และชกต่อยกันอีกด้วย

แต่ก็ไม่มีทางเลือก ในห้องนี้หวังเหล่ยคือขาใหญ่ เขาจะให้ผม ทำอะไรผมก็ต้องทำ ไม่อย่างนั้น จุดจบมีเพียงอย่างเดียวก็คือถูก

และในขณะที่ผมลุกขึ้นและเตรียมตัวจะตามเขาไปนั้น ๆ จ้าว ชิงชิงกลับมารั้งผมไว้ เฉินเฉียง นายไปกับเขาไม่ได้นะ