บทที่3 เธอท่าหมาที่บ้านท้องหรือ

เป็นคู่นอนแต่ก็ไม่ได้เปล่าประโยชน์ เฮ่อหยินจ่ายเงินที่พ่อเธอ เป็นหนี้ให้ทั้งหมด ยังซื้อบ้านให้เธอ และยังให้เงินกับเธอทุก เดือน ที่แท้ที่ทำดีกับเจียนเจียหรูก็เพราะอยากพาเธอไปขายใน ตลาดมืด!

ตายเสียยังดีกว่า “แยกไม่ได้ อยากจะเห็นคุณไปตลอดชีวิต” นอกจากจะไม่ต้องทำงานหาเงินแล้ว เจียนเจียหรูก็ต้องการที่จะ เรียนเพิ่มความรู้ให้ตัวเองด้วย น่าเศร้าที่เจ้านายใจร้ายมาก ทุก วันเปลี่ยนลวดลายที่ทำกับเธอ เวลาเข้าเรียนก็นอนหลับ จะเรียน รู้เรื่องได้ยังไง? พอคิดถึงเส้นเลือดก็สูบฉีด เจียนเจียหรอดไม่ ได้ที่จะคิดถึงอดีตและโทษเขา “คะแนนฉันไม่ดีหรือเป็นเพราะ นาย?” เจ้านายยิ้มแบบมีเลศนัย : “อืมม ฉันต้องรับผิดชอบ ถ้า งั้นหาครูมาสอนพิเศษให้เธอแล้วกัน” เจียนเจียหรูรีบหุบปาก เห้ ออออ เธอก้มหน้าก้มตา เฮ่อหยินหน้าหล่อๆ นั่นไม่ยิ้ม เขายิ้มที นึงดอกไม้บานเลย เจียนเจียหรูนอนกับเขาสามปี หน้าตาดูมีน้ำมี นวล ทุกครั้งที่เขายิ้ม เธอก็จะเป็นเด็กดีขึ้นมาทันที เฮ่อหยินพา เธอมาดินเนอร์ที่ร้านอาหารหรู ความสนใจของเจียนเจียหรูก็อยู่ บนอาหารในจาน “วันนี้เรามาฉลองอะไรกันหรอ” เฮ่อหยินเงย หน้าขึ้นมา ความหล่อความนิ่งของเขาตาที่เหมือนหมึกมอง จ้องมาที่เธอ เขาก็ยังไม่มีความรู้สึกใดใดออกมา ทำให้คนที่ถูก มองเหมือนถูกสะกด เจียนเจียหรูตาขาวและตาดำหันไปหันมา ปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลง “คุณได้งานใหญ่หรอ?”“ฉลองครบรอบบริษัท?” “เป็นวันเกิดปู่ย่าพ่อแม่ลุงป้าคุณ?” “เธอท้องหรอ?” เฮ่อหยินตบโต๊ะ ไม่แรงและไม่เบาเกินไป เขียน เจียหรูตกใจ ตกใจว่าพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า รีบแก้ตัว “เธอท่า หมาที่บ้านท้อง?” เฮ่อหยินยิ้ม : “เรารู้จักกันสามปีแล้ว” เขียน เจียนหรูฟุ้งซ่าน เจ้านาย คุณเอาใจตัวเองไปไหม? ครบรอบหนึ่ง ไม่ฉลอง ครบรอบสองปีไม่ฉลอง อยู่ดีๆ ปีที่สามมาฉลอง? ขับรถ กลับบ้าน ในรถยนต์ไม่ต้องเปิดแอร์เย็น แต่ว่าเฮ่อหยินไม่ทํา ตามที่เธอขอกลับเปิดแอร์เย็นมาก เจียนเจียหรู มองไปหน้าที่เย็น ชานั่น ก็ไม่กล้าพูด ได้แต่ใช้ตาแป๋วๆ จ้อง ด้วยความรักลึกซึ้ง เขาดึงเนกไททคอออก : “เธอละสายตาไม่ได้หรอ” เฮ่อหยินเม้ม ปาก เขายิ้มละลายจนวิญญาณของเจียนเจียหรูโดนดึงออกไป แล้ว พอดึงสติกลับมาได้เจียนเจียหรูก็รีแลคลง ชมตัวเองว่าสม บรูณ์แบบแล้ว พูดมาถึง เฮ่อหยินหล่อมาก คิ้วราวกับวาด เดินไป ที่ไหนก็มีอาร่า เขาจะมาเลี้ยงตัวเองทำไม? เธอเคยเดาว่าเอ หยินคงจะเอาชาติตระกูลมาเลือก แต่งงานกับลูกสาวที่ครอบครัว เทียบเท่ากัน ถึงแม่จะสวยแต่หยิ่ง สองคนก็ต่างเคารพกัน นอน เตียงเดียวกันแต่มีความฝันที่แตกต่างกัน เขาเลยออกมาหาเศษ หาเลยข้างนอก เหมือนตัวเองที่เป็นผู้หญิงอ่อนแอ หนึ่งไม่กล้าทำ สองไม่กล้าทะเลาะ ได้แต่ใช้คำพูดดีๆ ใช้ความอ่อนโยน เพื่อ เติมเต็มส่วนขาดหายไปเจียนเจียหรูยิ่งคิดยิ่งเข้าใจว่าเป็นแบบ นั้น ถ้าเป็นแบบนั้นทำไมถึงอยู่ด้วยกันสามปีแล้วละ เธอยังไม่ โดนเมียหลวงมาตบเลย?