บทที่9 นายเล่นบ้าอะไร

ผลของการดื่มเหล้าทำให้เมาค้างและปวดหัว เจียนเจียหรูลุกขึ้น มาแบบมึนๆ งงๆ บนเตียงรกไปหมด เธอสงสัย ตัวเองนอนหลับ ยังไม่เป็นความจริง ชัดเจนว่าเมื่อคืนเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่เธอนึก ไม่ออก พยายามจะคิด แต่คิดไปคิดมาก็มีอยู่เรื่องเดียว ก็คือ เรื่องที่รับปากพวกรูมเมทว่าจะไปกินข้าวด้วย

เธออาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ไปโรงเรียนไปหาพวกเขา น้ำคนกลุ่ม นึงไปที่โรงแรมตี้เหา พอเข้าประตูไปก็มีคนรอรับ ยิ้มแย้มแจ่มใส ในความคิดอยากจะดึงกระเป๋าของคุณไม่ต้องพูดถึงมีคนรอรับ ที่ นั่งก็ไม่ใช่ที่นั่งธรรมดา แต่เป็นห้อง VIP เจียนเจียหรูหน้าเหมือน โดนบังคับ ตัวเองโดนบีบบังคับแล้วหรือเปล่า? แต่วันนี้ชีวิต เหมือนอยู่บนเส้นด้าย จะหล่นไม่หล่น แต่ยังไงก็ต้องไม่ขายหน้า ต่อหน้าพวกนี้เด็ดขาด! “แฟนเธอนี่ใจดีสุดๆ ไปเลย” หลินถึงตื้น ตัน แก่แต่ก็ใจกว้างละกัน เจียนเจียหรูยังคงยิ้ม แต่ในใจมีเลือด ออก พูดในใจ ฉันเป็นออกเงินเอง ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ถังโม่งยัง ไม่มา เจียนเจียหรูถอดใจกับถังโม่งที่พึ่งพาไม่ได้แล้ว “แฟนเธอ ทำไมยังไม่มาละ คงจะไม่ได้ถูกขัดขาไม่ให้มานะ?” หลินถึงถาม อย่างสงสัย คนที่เหลืออยู่มองหน้ากัน ในใจก็ไม่เท่าพูดเรื่องตลก ขึ้นมา

คนแก่อายุห้าสิงกว่า อย่าพูดว่ามีเมียเลย หลานก็มีแล้ว จะไม่ ถูกขัดขาให้ไม่มาได้ไง เจียนเจียหรูเริ่มใจไม่ดี ตื่นตระหนก แต่ สีหน้ายังยิ้มอยู่ เดินออกไปโทรศัพท์ข้างนอก ดุจนเขี้ยวออกมา :“ถัง โม่ง ฉันขอร้องละมาช่วยฉันสักครั้งนะ ฉันไม่ได้ให้เธอเห็น เรื่องของฉันเป็นเรื่องตลกนะ อยู่หรือเปล่า?”

ถังโม่งพูดแบบไม่มีแรง : “อยู่โรงพยาบาล เจียนเจียหรูตกใจ แปบนึง : “เป็นอะไร?”

ขนาด ในโทรศัพท์ยังรู้สึกถึงความรู้สึกแย่ของอีกฝั่งถังโด่ง บอกว่าวันนี้แต่งตัวหล่อเตรียมตัวจะไปแล้ว สุดท้ายรับโทรศัพท์ ของลู่จื่อเป็นม “ยังไงพวกเราก็เป็นคู่หมั้นกัน ก็ถือว่ายกเลิกงาน แต่ง ต้องไปคุยต่อหน้าเลยหรอ?” ลู่จื่อเป็นที่กำลังคุยโทรศัพท์ เหล่ตา ใช้ชีวิตแบบสุนัขจิ้งจอก เรียกคนออกมา ที่เหลือก็เป็นคน ที่ช่วยไม่ได้ ถังโม่งไม่ได้คิดมาก แค่คิดว่าไม่ได้ต้องรีบไป โรงแรม งั้นก็ไปเจอสักนิดแล้วกัน เพราะเธอจะช่วยเหลือเจียน เจียหรู แต่งตัวซะหล่อเหลา จากที่ตัดผมสั้นอยู่แล้วก็ตัดสั้นไปอีก หล่อและเรียบร้อย สวมเจ็คเก็ต ลงมาจากรถHummer แล้วเดิน เข้าไปในร้านกาแฟ ร้านกาแฟร้านนี้เป็นของคู่จื่อเป็น ก็ไม่เปิด กว้าง ถือเป็นงานอดิเรกที่ได้ช่วยคนอื่น เพราะอยากจะคุยกับถัง โม่ง ก็เลยให้คนในร้านออกไปหมด ใบหน้าของเขายิ้มแย้ม เตรียมตัวใช้เสน่ห์มัดใจผู้หญิง ถึงแม้ คู่หมั้นของเขาจะจัดการ เรื่องไร้สาระเยอะแยะมากมาย ใครจะคิดถึงผู้ชายคนนั้นได้ จื่อเงินรักษาเสน่ห์ของตัวเองไว้ มันง่ายและไม่เคยเขินอาย แต่ ครั้งนี้ทำให้รู้สึกละอายใจ เพราะเสน่ห์ของตัวเองเหมือนจะมี คำถาม คิดก็ไม่ได้คิดไปตรงๆ กำปั้นค่อยไปที่ประตู: “ไอ้ชู้ เรียก ถังโม่งมาคุยกับฉัน” แต่เขาก็มีด้านที่อ่อนโยน แต่ด้านนั้นจะ ใช้ได้กับผู้หญิง เมื่อเขาสนใจเขาจะไม่สนเลยว่ใครมาจากไหนแต่ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า แล้วแก่นแท้ของเขาก็ถูก เปิดเผย ถังโม่งถูกเขาทุบตี โกรธมากๆ และตื่นตระหนก ใช้เท้า แตะไปที่เขา สุดท้ายไม่ต้องพูดถึง