ตอนที่ 12 เพื่อนเก่ากำลังจะมา
“กร๊อบ! ” เสียงของกระดูกหักดังสวนขึ้นอีกครั้ง ชายคนที่ล้อมอยู่ ก็ได้ร้องด้วยความหวาดกลัว ทั่วทั้งร่างเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
สนามต่อสู้เต็มไปด้วยความชุลมุน คนสิบกว่าคนตอนนี้ล้มลง ไปแล้วเจ็ดแปดคน ไม่กี่คนที่เหลืออยู่ ได้แต่ยืนมองไปยังจึงเห ยียน ไม่กล้าที่จะก้าวออกไป แต่ได้ถอยกลับไปด้านหลังแทน
ใบหน้าของจึงเหยียนไม่ได้แสดงออกถึงความรู้สึกใดๆ ดวงตาอันเยือกเย็นและเฉยเมยนั้นเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น ซึ่งน่ากลัวมาก
“อย่า อย่าฆ่าพวกเราเลย พวกเราไม่กล้าแล้ว กลัวแล้ว” มองไปยังมู่จิ้งเหยียนที่ใกล้เข้ามาทีละก้าว ผู้ชายกลุ่มสุดท้าย
ที่เหลืออยู่ร้องขอย่างหวาดกลัว
“ใช้อะไรทำร้ายเธอ” จึงเหยียนพูดด้วยความเย็นชา แล้ว ไปยังเหลิงเซียนเชี่ยน ที่กำลังล้มตัวบาดเจ็บสาหัสอยู่บนพื้นด้าน หลัง
“นี่ ตรงนี้ ตรงนี้ ” หลายคนตะโกนและต่างไปที่มือของตัว เองหน้าตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“ยังมีอีกมั้ย”
“ยังมีตรงนี้ เราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ คุณผู้หญิงยกโทษให้พวกเราเถอะ!”
กลุ่มคนพวกนั้นร้องขอความเมตตา ด้วยความกลัวว่าจะถูก จึงเหยียนหักมือหักขาบนสนามอันน่าหวาดกลัวนี้ ก้นบึงหัวใจ ของผู้หญิงตรงหน้าคนนี้ ช่างน่ากลัวไม่มีอะไรจะเปรียบ
พวกเขานึกว่าจะเจอกับผู้หญิงหัวอ่อน และรับเงินกำไรงามๆ แต่คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะเหมือนปีศาจร้าย ที่ทำให้พวกเขา ต้องหวาดกลัวมาก
“ฉันยกโทษให้พวกแกก็ได้ ใครสั่งให้พวกแกมาจัดการฉัน ฉันจะจ่ายเงินให้พวกแกเป็นสองเท่า แล้วพวกแกก็ใช้วิธีการ เดียวกันนี้จัดการกับมัน ว่าไง”
จิ้งเหยียนเลิกคิ้วอย่างเย็นชา แล้วถามออกไป
“เอ่อ…” คนเหล่านั้นเริ่มลังเล ไม่รู้ว่าควรจะตอบตกลงไป
“หรือว่าพวกแกอยากจะโดนหักมือหักขาเหมือนไอ้พวกนั้น “ เมื่อเห็นหลายเริ่มคนลังเล จึงเหยียนจึงได้ออกไปอย่างเย็น
ชา
ตอนนี้หลายคนหน้าเริ่มถอดสี รีบพยักหน้าตอบรับทันที “ได้ๆ
พวกเราตกลง!”
“ไปสิ เรื่องเรียบร้อยแล้วโทรมาหาฉันด้วย แล้วฉันจะให้เงิน พวกแก ถ้าพวกแกกล้าที่จะหลอกฉัน ฉันก็จะทรมานพวกแก เหมือนอย่างวันนี้” เสียงที่เยือกเย็นของวิ่งเหยียนเผยให้เห็นถึงความอาฆาตและเย็นชา
“ได้ ได้ พวกเราจะทําเรื่องนี้ให้ดีที่สุด!” พวกเขารีบตอบออก ไปอย่างรวดเร็วด้วยความกลัว เกรงว่าถ้าจึงเหยียนทำอะไร พวกเขาขึ้นมาจริงๆ ไม่รู้สภาพจะเป็นยังไง
เห็นพวกเขาพยักหน้ายอมรับ วิ่งเหยียนจึงหันกลับไปด้วย ความพอใจ แล้วอุ้มร่างที่หมดสติของเหล่งเรียนเชี่ยน ขึ้นแบกไว้ บนหลัง
สภาพของเหลิงเซี่ยนเรียน ในตอนนี้ คงไม่สามารถที่จะพาก ลับไปมหาวิทยาลัยได้ จึงเหยียนได้แต่มุ่งหน้าพาเธอไปส่งโรง พยาบาล
หลังจากส่งเหลิงเซี่ยนเชี่ยนเข้าห้องฉุกเฉิน จึงเหยียนได้มา นั่งอยู่ที่เก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉิน ขมวดคิ้วแน่น ทั่วทั้งร่างแสดงออก ถึงความเยือกเย็น
เมื่อนึกถึงเรื่องที่เขียนเชี่ยนจะต้องมาบาดเจ็บเพราะตนเอง สายตาที่มีความรู้สึกปวดใจ โดยเฉพาะ บาดแผลบนใบหน้าที่ดู แล้วเหมือนจะรุนแรง และยังคงมีเลือดไหลอยู่ โดยยังไม่รู้ว่ามี อะไรแตกหักหรือเปล่า
ขมวดคิ้วอย่างเคร่งเคียด คิดอยู่สักพัก จึงเหยียนตัดสินใจ หยิบโทรศัพท์ออกมา และกดไปหาเบอร์โทรที่คุ้นเคย
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นสองครั้ง ก่อนจะมีคนรับสาย ปลายสาย รับด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด “นั่นใคร”
มู่นิ่งเหยียนเงียบไปสองวินาทีก่อนพูดออกไปด้วยน้ำเสียงนิ่ง เฉย “โรเบิร์ต ฉันเอง” เมื่อได้ยินเสียงของมู่จิ่งเหยียน ปลายสายที่มีน้ำเสียงหงุดหงิด
ก็กลับกลายเป็นความตื่นเต้น
“เด็กดีของฉัน นังหนูในที่สุดก็คิดจะโทรมาหาพวกเรา รอ เดี๋ยวๆๆ ฉันขอออกไปดูก่อนว่าวันนี้พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวัน ตกรึเปล่า
จะว่าไป เธอไม่โทรติดต่อพวกเรามาหลายปีแล้วนะ ตอนนี้จู่ๆ ก็โทรมา ฉันตกใจแทบตาย เฮ้ เฮ้ แกจะทําอะไรเนี่ย มาแข่ง โทรศัพท์ฉัน”
โรเบิร์ตตะคอกเสียงดังสวนมา จากนั้นก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย อีกเสียงในสาย
หัวใจของมู่จึงเหยียน รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาเล็กน้อย คนเหล่านี้ยัง คงเป็นส่วนที่ดีที่สุดในชีวิตของเธอ แม้ว่าเธอจะไม่ได้ติดต่อกับ พวกเขาเลยเป็นเวลาเกือบสามปี
“ฮัลโหล มู่มู่ ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน จู่ๆเธอก็หายตัวไปตั้งสามปี ตอนนี้คิดจะกลับมาก่อเรื่อง ใช่มั้ย รีบบอกที่อยู่เธอมาฉันจะรีบ บินไปหาเธอแล้วพาเธอมาอยู่ในอ้อมกอด
เสียงที่กระตือรือร้น และหล่อเหลาที่สวนมานั้น ทำให้ ประหลาดใจไม่น้อย
“เส้าชิง ตอนนี้ฉันอยู่ที่ ประเทศ 2 เพื่อนฉันถูกทำร้ายแทนฉันฉันก็เลยต้องการให้โรเบิร์ตมาหาสักหน่อย!”
มู่วิ่งเหยียน ไม่ต้องการบอกพวกเขาเกี่ยวกับสาเหตุที่หายไป ในช่วงสามปีที่ผ่านมา และไม่ต้องการให้คนพวกเขาต้องมาอยู่ บนความเป็นความตายแทนตัวเองอีก
“บาดเจ็บมากมั้ย เธอส่งพิกัดมา ฉันจะพาเขาไปหาเธอ!” โอ หยางเส้าชิงได้ฟังมู่จึงเหยียนเล่าแล้ว ก็ได้พูดออกไปอย่างจริงจัง โดยทําอะไรไม่ถูก
“โอเค ฉันจะรอพวกคุณ เร็วๆนะ!” มู่วิ่งเหยียนพูดจบก็วางสาย ไป มองไปยังไฟห้องฉุกเฉิน แล้วรู้สึกสบายใจขึ้น ถอนหายใจ เบาๆไปครั้งหนึ่ง
ไม่ว่าจะยังไง ขอเพียงแค่โรเบิร์ตมาถึง เขียนเชี่ยนจะไม่มีทาง ไม่เป็นอะไร!
คิดถึงเพื่อนรักที่ไม่ได้เจอกันหลายปี แต่วิ่งเหยียนก็ทำอะไร ไม่ได้ได้แต่เพียงคิดถึง ตอนนี้จึงเหยียนเริ่มจะอ่อนโยนขึ้นเล็ก น้อย
โอหยางเส้าชิงและโรเบิร์ตได้มาถึงอย่างรวดเร็ว ก็เกือบจะ เป็นเช้าวันที่สองที่มู่วิ่งเหยียนอยู่มาโรงพยาบาล
ไม่เจอกันสามปี วันนี้ก็ได้พบกัน โอหยางเส้าชิง ก้าวไปข้าง หน้าและโผกอดจึงเหยียน ด้วยสีหน้าที่มีความสุข
“ในที่สุดฉันก็ได้เจอเธอ สามปีมานี้พวกเราตามหาเธอทุกที่ ถ้าไม่ใช่เพราะเชื่อมั่นว่าเธอเอาตัวรอดได้ พวกเราคงคิดว่าเธอจะต้องประสบเหตุอะไรแล้วแน่ๆ!
เมื่อมองไปยังโอหยางเส้าชิงและโรเบิร์ต มู่จึงเหยียนรู้สึกผิด อยู่เล็กน้อย “จริงๆได้เกิดเรื่องนิดหน่อย ทำให้สูญเสียความทรง จำไปสามปี ฉันเพิ่งจะฟื้นความทรงจำขึ้นมาได้ ก็เมื่อสองวันก่อน เกิดเหตุครั้งนี้แหละ ฉันก็เลยโทรหาพวกคุณ!
“สูญเสียความทรงจำ โอ้มายก๊อด เป็นไปได้ไง ใครกัน ใคร กล้าทําร้ายเธอ คอยดู กูจะไปลอกหนังมันเอง!
เมื่อได้ฟังเรื่องที่เกิดขึ้นกับมจึงเหยียน ทำให้สูญเสียความทรง จำไปถึงสามปี จู่ๆ โอหยางเส้าชิงก็ได้โกรธขึ้น โรเบิร์ตเริ่มมี สีหน้ากังวลใจ แล้วรีบไปจับชีพจรของมู่จิ้งเหยียน
โรเบิร์ตเป็นศัลยแพทย์ที่มีชื่อเสียงระดับโลก เขาเชี่ยวชาญ ทั้งการแพทย์แผนจีนและตะวันตก
“ร่างกายกระทบกระเทือนมากเกินไป จำเป็นต้องพักฟื้น ตอน นี้ยังไม่มีโรคอื่น ถ้าว่างแล้วกลับไปที่อิตาลี ฉันจะได้ตรวจให้ อย่างละเอียด อีกอย่างฉันกลัวผลกระทบที่ตามมา!” โรเบิร์ต ปล่อยมือมวิ่งเหยียนแล้วพูดขึ้น
” โอเค ไปดูเพื่อนฉันก่อนเถอะ อาการไม่ได้มีอะไรมาก แต่ ใบหน้ามีบาดแผลที่ค่อนข้างใหญ่ มันต้องทิ้งรอยแผลเป็นไว้ แน่ๆ ฉันไม่เชื่อมือหมอคนอื่น ฉันเชื่อแต่คุณคนเดียว ช่วยฉัน รักษาเขาเถอะนะ!”
“ปัดโธ่ ฉันก็คิดว่าเรียกฉันมาจะมีเรื่องใหญ่อะไร ไม่คิดเลยว่า เป็นเรื่องเล็กๆแค่นี้เอง!”
โรเบิร์ตไม่พอใจเล็กน้อย เขาเป็นถึงศัลยแพทย์ที่มีชื่อระดับ โลก จริงๆแค่จะให้ศัลยกรรมความงาม พูดจบก็หัวเราะเห็นฟัน
“เขาสำคัญกับฉันมาก เขาดูแลฉันดีมากในช่วงสามปีที่ฉัน ความจําเสื่อม ครั้งนี้เขาถูกทำร้ายบาดเจ็บเพราะฉัน คุณคง เข้าใจนะ!” จึงเหยียนพูดออกไปพลางแตะไหล่โรเบิร์ต
“งั้นก็ได้ เห็นแก่ว่าทําเพื่อเธอนะ ฉันรับรองว่าจะทำให้เขาสวย กว่าเมื่อก่อนเลย!” พูดจบโรเบิร์ตก็เข้าไปในห้องพักของเหลิง เซียนเชี่ยน
“เชี่ยนเรียน นี้เพื่อนของฉัน ชื่อโรเบิร์ต เขาเป็นศัลยแพทย์ ระดับโลกเลยนะ ต่อไปเขาจะเป็นคนดูแลอาการบาดเจ็บของ เธอ” มู่วิ่งเหยียนแนะนำ “ส่วนนี้ก็คือเพื่อนที่ดีของฉัน ชื่อโอ หยางเส้าชิง”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ