บทที่ 7 ผู้อาวุโสที่ชื่นชอบ

จึงเรียนยืนหน้าบึงหลังกระถางต้นไม้ ก้มลงมองขายาวของเขา และรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ ในหัวใจเต็มไปด้วยความโกรธ เขาไม่ เคยมีความสุข นั่นเป็นสาเหตุที่เขาไม่ชอบปรากฏในสื่อ แต่นี่ ไม่ใช่เหตุผลสําหรับการที่ตงซินดูหมิ่นเขา

แต่แล้วก็ทำให้ยิ่งโกรธมากขึ้น เพราะว่า ตงซิน พูดนินทา ด้วยรอยยิ้มว่า “ได้ยินแม่ฉันบอกมาว่า เขาอายุ 31 ปีแล้ว ไอห ยา ทำไมแก่ขนาดนี้ ฉันไม่ต้องการแต่งงาน บางทีเขาอาจมีโรค ซ่อนเร้น ยกตัวอย่างเช่นอย่าพูดถึงมันเลย….…..

“ฮ่าๆๆๆตงซินเธอกลับมาต่างประเทศและคําพูดของเธอช่าง ร้ายกาจ ฮ่าๆๆ …

จึงเรียนรู้สึกว่าเส้นเลือดสีฟ้าบนหน้าผากของเขาปูดขึ้น มา ริมฝีปากบาง ๆ บีบแน่นเป็นเส้นตรง มือที่ถือกระเป๋าสตางค์ สีชมพู Hello Kitty บิดจนเกือบบิดเบี้ยว !

ผู้หญิงคนนี้ต้องได้บทเรียน แค่พูดว่าเขาเป็นคนอ้วนน่าเกลียด ไม่มีที่ติและหัวล้านอันนั้นก็ช่างเถอะ กล้าท้าทายศักดิ์ศรีของเขา ในฐานะผู้ชายหรือไม่? ไม่มี? เธอรู้หรือ?

จิ่งเหยนเขาเป็นผู้ชายประเภทที่ว่า เมื่อความโกรธมาถึงจุด สูงสุดก็เงียบ ยิ่งเย็นชา และตอนนี้เขาก็โกรธมาก

หลังจากที่เขายืนอยู่หลังกระถางต้นไม้มองตงซินและยิ้มอย่างเย็นชา จากนั้นก็หันหลังเดินกลับไป

ตงซินยิ้มอย่างเย็นชาและเงยหน้าขึ้นมอง ทันใดนั้นพบเห็น ด้านหลังของผู้ชายที่น่าสนใจมาก ที่จังหวะของการเดินแสดง ให้เห็นถึงความเป็นอิสระและความมั่นคง

หลังทานอาหารกลางวันเสร็จ ตงซินและเพื่อนสามคนก็ไป KTV เพื่อร้องเพลง หลังจากร้องเพลงฉันต้องไปกินข้าวหรืออะไร สักอย่าง

สถานที่รับประทานอาหารค่ำตั้งอยู่ในร้านอาหารบุฟเฟต์ระดับ กลางถึงสูง ในเมือง ที่นั่นบรรยากาศดี อาหารจานเด็ด มีหลาย คนขึ้นแท็กซี่ไปยังสถานที่นั้น ยังไม่ได้เข้าไปในร้านอาหารเพื่อ เลือกอาหารตงซินเจอกับใครบางคน

เมื่อได้เจอคนๆนี้ตงใน ตกตะลึงและหัวใจเต้นไวขึ้น ความรู้สึก ของความสุขจากหัวใจเหมือนน้ำพุเอ่อล้นออกมา

จฉางหนึ่ง คือ ฉางหนึ่งแน่ๆ! ดงซิน มองตรงเข้าไป

ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงขายาวสีดำ ด้วยใบหน้าที่สะอาด และอ่อนโยน อารมณ์นั้นโดดเด่นมากเมื่อเทียบกับผู้คนรอบข้าง

ดวงตาของตงซิน นั้นมีความจู่โจมมากไปหน่อยฉางหนึ่ง ที่ กำลังคุยกับคนข้างๆ หันกลับมามอง เมื่อเห็นเธอจฉางหนึ่งพูด กับคนอื่นหันไปรอบๆ เขาก้มหัวลงแล้วพูดสองสามคำกับคนที่ อยู่ข้างเขาจากนั้นก็เดินมาหาตงซิน

อ่า มาแล้วๆ ตงซินตื่นเต้นและแข็งไปทั้งตัว จนกระทั่งได้เห็นชายผู้นั้นมีรอยยิ้มอันอ่อนโยน เขาก้มหัวลงแล้วพูดเบา ๆ กับตัว เองว่า “น้องสาวเธอกลับประเทศจีนแล้วเหรอ”

งซีนขยิบตา ตอบว่ากลับมาแล้ว และเขินอายเล็กน้อย อืม รุ่นพี่ก็เหมือนเมื่อก่อนเสียงที่อ่อนโยนและมีลักษณะพิเศษ

“ใช่แล้ว” ตงซิน ตอบอย่างตื่นเต้น ในใจของฉันคิดว่ามันไร้

ประโยชน์ที่จะตำหนิตัวเอง ทำไมคุณถึงใจกว้างไม่ได้

เมื่อคิดได้ถึงตรงนี้ เธอวางแผนที่จะเป็นฝ่ายเริ่มที่จะพูดอีกสอง สามคำ “รุ่นพี่มาทานข้าวที่นี่ด้วยเหรอ อาหารที่อร่อยที่สุด ทุก ครั้งที่ฉันกลับมาตอนวันหยุด ฉันต้องมาที่นี่เพื่อกิน ”

ใช่เหรอ ” จี้ฉางหนิง ถามอีกครั้ง ” แล้วเธอคิดว่าร้านอาหาร นี้มีอะไรไม่ดี”

สถานที่ๆไม่ดีเหรอตงชิ้นสงสัยในตัวเขา ฉันคิดอย่างจริงจัง และพูดว่า “อืม … ฉันคิดว่าทุกอย่างสมบูรณ์แบบ แต่การจัดวาง ของหวานและอาหารทะเลค่อนข้างไม่เหมาะสม

“อ๋อ” จี้ฉางหนิง ยกคิ้วขึ้นแล้วถามว่า “ทำไมมันไม่เหมาะสม

ไม่ค่อยมีโอกาสได้คุยกับรุ่นพี่นานขนาดนี้ ตงซิน ตื่นเต้นมาก เธอกลั้วคอของเธอ ตอบว่า” รุ่นพี่ตั้งแต่ที่นี่เป็นร้านอาหาร บุฟเฟต์ จากมุมมองของร้านอาหารต้องหวังว่าแขกกินน้อยลง ใช่ ไหม?