บทที่3 เธอทำหมาที่บ้านท้องหรอ

เป็นคู่นอนแต่ก็ไม่ได้เปล่าประโยชน์ เฮ่อหยินจ่าย เงินที่พ่อเธอเป็นหนี้ให้ทั้งหมด ยังซื้อบ้านให้เธอ และ ยังให้เงินกับเธอทุกเดือน ที่แท้ที่ทำดีกับเจียนเจียหรู ก็เพราะอยากพาเธอไปขายในตลาดมืด!

ตายเสียยังดีกว่า “แยกไม่ได้ อยากจะเห็นคุณไป ตลอดชีวิต” นอกจากขะไม่ต้องทำงานหาเงินแล้ว เจียนเจียหรูก็ต้องการที่จะเรียนเพิ่มความรู้ให้ตัว เองด้วย น่าเศร้าที่เจ้านายใจร้ายมาก ทุกวันเปลี่ยน ลวดลายที่ทำกับเธอ เวลาเข้าเรียนก็นอนหลับ จะ เรียนรู้เรื่องได้ยังไง? พอคิดถึงเส้นเลือดก็สูบฉีด เจียนเจียหรูอดไม่ได้ที่จะคิดถึงอดีตและโทษเขา “คะแนนฉันไม่ดีหรือเป็นเพราะนาย?” เจ้านายยิ้ม แบบมีเลศนัย : “อืมม ฉันต้องรับผิดชอบ ถ้างั้นหาครู มาสอนพิเศษให้เธอแล้วกัน” เจียนเจียหรูรีบหุบปาก เห้ออออ เธอก้มหน้าก้มตา เฮ่อหยินหน้าหล่อๆ นั่นไม่ ยิ้ม เขายิ้มทีนึงดอกไม้บานเลย เจียนเจียหรูนอนกับ เขาสามปี หน้าตาดูมีน้ำมีนวล ทุกครั้งที่เขายิ้ม เธอ ก็จะเป็นเด็กดีขึ้นมาทันที เฮ่อหยินพาเธอมาดินเนอร์ ที่ร้านอาหารหรู ความสนใจของเจียนเจียหรูก็อยู่บน อาหารในจาน “วันนี้เรามาฉลองอะไรกันหรอ” เฮ่อ หยินเงยหน้าขึ้นมา ความหล่อความนิ่งของเขาตาที่ ดำเหมือนหมึกมองจ้องมาที่เธอ เขาก็ยังไม่มีความ รู้สึกใดใดออกมา ทำให้คนที่ถูกมองเหมือนถูกสะกด เจียนเจียหรูตาขาวและตาดำหันไปหันมา ปรับตัว ให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลง “คุณได้งานใหญ่หรอ?”“ฉลองครบรอบบริษัท?” “เป็นวันเกิดปู่ย่าพ่อแม่ลุง ป้าคุณ?” “เธอท้องหรอ?” เฮ่อหยินตบโต๊ะ ไม่แรง และไม่เบาเกินไป เจียนเจียหรูตกใจ ตกใจว่าพูด อะไรผิดไปหรอเปล่า รีบแก้ตัว “เธอท่าหมาที่บ้าน ท้อง?” เฮ่อหยินยิ้ม : “เรารู้จักกันสามปีแล้ว” เจียน เจียนหรูฟุ้งซ่าน เจ้านายนี่คุณเอาใจตัวเองไปไหม? ครบรอบหนึ่งไม่ฉลอง ครบรอบสองปีไม่ฉลอง อยู่ ดีๆ ปีที่สามมาฉลอง? ขับรถกลับบ้าน ในรถยนต์ ไม่ต้องเปิดแอร์เย็น แต่ว่าเฮ่อหยินไม่ทําตามที่เธอ ขอกลับเปิดแอร์เย็นมาก เจียนเจียหรู มองไปหน้าที่ เย็นชานั่น ก็ไม่กล้าพูด ได้แต่ใช้ตาแป๋วๆ จ้อง ด้วย ความรักลึกซึ้ง เขาดึงเนกไทที่คอออก : “เธอละ สายตาไม่ได้หรอ” เฮ่อหยินเม้มปาก เขายิ้มละลาย จนวิญญาณของเจียนเจียหรูโดนดึงออกไปแล้ว พอ ดึงสติกลับมาได้เจียนเจียหรูก็รีแลคลง ชมตัวเอง ว่าสมบรูณ์แบบแล้ว พูดมาถึง เฮ่อหยินหล่อมาก คิ้ว ราวกับวาด เดินไปที่ไหนก็มีอาร่า เขาจะมาเลี้ยง ตัวเองทำไม? เธอเคยเดาว่าเฮ่อหยินคงจะเอาชาติ ตระกูลมาเลือก แต่งงานกับลูกสาวที่ครอบครัวเทียบ เท่ากัน ถึงแม่จะสวยแต่หยิ่ง สองคนก็ต่างเคารพ กัน นอนเตียงเดียวกันแต่มีความฝันที่แตกต่างกัน เขาเลยออกมาหาเศษหาเลยข้างนอก เหมือนตัว เองที่เป็นผู้หญิงอ่อนแอ หนึ่งไม่กล้าทำ สองไม่กล้า ทะเลาะ ได้แต่ใช้คำพูดดีๆ ใช้ความอ่อนโยน เพื่อ เติมเต็มส่วนขาดหายไปเจียนเจียหรูยิ่งคิดยิ่งเข้าใจ ว่าเป็นแบบนั้น ถ้าเป็นแบบนั้นทำไมถึงอยู่ด้วยกัน สามปีแล้วละ เธอยังไม่โดนเมียหลวงมาตบเลย?