บทที่ 4 ของขวัญวันครบรอบ

ตกกลางคืน นอนกลิ้งไปมา รอให้เฮ่อหยินหลับ สนิท เจียมเจียหรูคลานออกมาจากอกของเขา

เธอต้องหาที่ห้องสักหน่อย ดูสิว่าจะหาเบาะแสบาง อย่างเจอไหม เพื่อพิสูจน์ว่าเขาเคยมาแต่งงานแล้ว

เธอปิดตู้โดยไม่มีเสียง เธอยอมใจตัวเองจริงๆ ที่ ช่างรอบคอบแบบนี้ แสงจันทร์ลอดเข้ามา ที่พื้น เยือกเย็น ข้างหลังของเจียนเจียหรูก็เย็น เธอเหมือน รู้สึกอะไรได้บางอย่าง หันกลับมามองอย่างมึนๆ เธอ เห็นเฮ่อหยินยืนอยู่ตรงนั้น แสงจันทร์ส่องมาที่หน้า เธอยิ่งส่องมายิ่งทำให้เธอสวย เหมือนกับแวมไพร์ เขาสวมใส่ชุดนอน พิงไปบนประตู กอดอก ใช้ สายตายิ้มแห้งๆ แล้วมองไปที่เธอ เจียนเจียหรูช่วงนี้ โชคไม่ค่อยดี ทำอะไรก็ไม่ราบรื่น เธอค่อยๆ คลาน ออกมาจากตู้เสื้อผ้าช้าๆ ยิ้มแช่ง : “จริงๆ แล้วฉัน จำได้ว่าวันนี้เป็นวันครบรอบสามปีที่เรารู้จักกัน ฉัน เตรียมของขวัญไว้ให้เธอแล้วชิ้นนึง ต้องซ่อนเอา ไว้ถึงจะเซอร์ไพรส์” เฮ่อหยินยืนมือมากระดิกนิ้ว เหมือนกับโจรกำลังจะปล้น เจียนเจียหรูยืนที่ออยู่ ตรงนั้นไม่ขยับ ยิ้มแหยๆ เจ้านาย อดใจไว้หน่อยไม่ ได้หรอ? ใจร้อนแบบนี้ รอฉันหน่อยไม่ได้หรอ ! เฮ่อ หยินมองเวลาบนนาฬิกาบนข้อมูล พูดอย่างเย็นชา : “วันนี้ครบรอบสามปี ผ่านวันนี้ไปก็ไม่มีความหมาย เอาออกมาเถอะ” เจียนเจียหรู จิ้งจอกตัวน้อยต้องแพ้ ให้กับจิ้งจอกตัวใหญ่
เธอกัดริมฝีปากล่าง : “ได้ได้ได้ ฉันให้นาย!” รีบ เขาไปในห้องน้ำ หยิบกรรไกรตัดผมมาหยิบนึง ใช้ สองมือทำปมไว้ตรงกลาง ยัดเข้าไปในมือของเฮอ หยิน พูดอย่างเขินอาย : “มัดผมให้แสดงถึงการเป็น สามีภรรยากัน ถึงแม้เราไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน แต่นี่ก็แสดงถึงความในใจของฉัน นายเก็บไว้นะ” พอพูดจบก็รีบวิ่งกลับไปที่ห้อง รีบเข้าไปในผ้าห่ม พระเจ้าอวยพรเธอ เธอสามารถหลอกเขาได้

ผ่านไปสักพัก ผ้าห่มถูกเปิดออก เขาเข้ามากอด จากข้างหลัง : “เจียนเจียหรู” “หะ?” หัวใจดวงน้อยๆ ของเจียนเจียหรูเต้นแรงอย่างมีความสุข รอสักแป๊บ นึงก็ไม่เห็นเขาพูดอะไร เธอหันกลับมาช้าๆ สายตา ก็หยุดอยู่ที่ใบหน้าของเขา ทุกกระเบียดนิ้วถูกแกะ สลักอย่างดีจริงๆ ดึงดูดให้คนมองจริงๆ ขณะที่เธอ กำลังดื่มฉ่ำกับความหล่อจนหยุดมองไม่ได้เลย เขา ก็ลืมตาขึ้นทันที เขาก็สลับขึ้นมาค่อมบนตัวเธอ จูบที่ ปากแดงๆ ของเธอ เหมือนกับเมฆฝน วันที่สองขณะ ที่เจียนเจียหรูนอนอยู่ เขาก็ยื่นกล่องของขวัญมา ให้ : “ของขวัญครบรอบสามปี” ไม่ใช่พ้นเมื่อวานไป แล้ว ของขวัญก็ไม่มีประโยชน์แล้วไม่ใช่หรอ? “ใน บ้านใครเป็นใหญ่? “ความคิดของเธอไม่สามารถ เอาชนะดวงตาที่แหลมคมคู่นั้นของเจ้านายได้เลย” “ผู้ชาย นายไม่ต้องตั้งใจมาเน้นย้ำ ไม่มีใครรู้จักนาย มากกว่าฉันแล้ว นายเป็นผู้ชาย” เจียนเจียหรูพึมพำ ดูสิ ก็แพ้ให้ลัทธิแพ้ผู้ชายอีกแล้ว! เฮ่อหยินขมวด คิ้ว : “นักเรียนเราพูดเรื่องการมีเพศสัมพันธ์กันได้ ไหม?” โอ้โห ทำท่าทางหงุดหงิด ตอนนายมีอะไรกับฉันทำไมไม่บอกว่าฉันเป็นนักเรียนละ? เจียน เจียหรูก็ไม่ต่อปากต่อคำกับเธอ ก้มหน้าลงแกะของ ขวัญอย่างสวยๆ เป็นต่างหูเพชรหนึ่งคู่ ใสมากๆ สวย มากๆ ในสายตาของเธอเป็นประกายมากกว่าเพชร ซะอีก หอมไปที่แก้มของเฮ่อหยินทีนึง “คุณเฮ่อหยิน ฉันรักเธอจะตายแล้ว…….

เฮ่อหยินยิ้มที่มุมปาก กลับมาทำตัวปกติ พูดอย่าง หน้านิ่งๆ : “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่า มัดปมบอกรักนั่นคือ เธอทำตบตาฉัน” เจียนเจียหรูมองเขาอย่างตกอก ตกใจ “ต่อไปตั้งใจหน่อย” เฮ่อหยินมองไปที่ตาของ เธออย่างลึกๆ แล้วเดินออกไป