ตอนที่ 8 1.8 ล้าน

ทนาย ? ทนายมาที่นี่ทำอะไร ?

ไป๋เฟิงหันกลับมา กดเสียงต่ำลงขมวดคิ้วพูดกับฉันว่า : “เธอหาทนายแล้วเหรอ ? ”

“ เปล่านะ ” ฉันพูดพร้อมส่ายหัว

ฉันก็อยากจะไปหาทนายนะ แต่ก็ต้องให้เวลาฉันด้วย

สิ!

ไป๋เฟิงมองฉันด้วยสายตาลังเลสงสัย เห็นได้ชัดว่าไม่ เชื่อที่ฉันพูดเลย

สำหรับฉันแล้ว ถึงเขาไม่เชื่อฉันก็ไม่สำคัญอีกแล้ว

คุณไป๋เฟิงอยู่ไหม ? ” หลังจากที่ทนายยืนมองอยู่ หน้าประตูชั่วครู่ สายตาจับจ้องไปที่ไป๋เฟิง

ในห้องนี้ ก็มีแค่เขาที่เป็นผู้ชายเท่านั้น

อยู่ ”

เป็นไปได้ว่าจะกลัวทนายอยู่บ้าง ไป๋เฟิงเลยล่อยฉัน เดินไปทางนั้น

ทนายเฉินยื่นนามบัตรให้เขาก่อนหลังจากนั้นจึงยื่น เอกสารไปให้เขาหนึ่งชุด
“ นี่เป็นจดหมายดำเนินคดีของคุณหลินยังถิง จากที่ คุณไปขีดรถของเขา เขาจะเรียกร้องค่าเสียหายจาก คุณ นี่เป็นใบเสร็จของบริษัทประกันภัยยังมีใบรับรอง ของบริษัท อมรถยนต์ต่างชาติ ถ้าคุณไม่สามารถ ชดใช้ค่าเสียหาย 1,807,654 หยวนภายในเวลาที่ กำหนด คุณลู่มีสิทธิ์ดำเนินการกับคุณตามกฎหมาย ”

1.8 ล้าน ?

ในขณะที่เหม่อนั้น ฉันคิดว่าฉันฟังผิดไป

ชั่วชีวิตนี้ ฉันยังไม่เคยทำเงินได้มากขนาดนี้เลยนะ ก็ ยากที่จะไม่ตกใจล่ะนะ

ไป๋เฟิงตกตะลึงอยู่ตรงนั้น เป็นเวลานานที่สติยังไม่ กลับมา

หลังจากทนายเฉินพูดจบก็จากไป หลังจากไป๋เฟิง เห็นเอกสารในมือเดินเข้ามาก็โยนของให้ฉัน

“ เป็นแกทําความเสียหาย แกก็ชดใช้เองสิ ! รถอะไร ” แม่งแค่รอยขีดข่วนกับรอยบุบนิดหน่อยจะใช้เงินตั้ง 1.8 ล้านกว่าวะ ? !”

ไป๋เฟิงนั่งไปบนเก้าอี้ด้านข้าง นวดขมับตัวเองอย่าง เอาเป็นเอาตาย ดูแล้วคงจะกังวลสุดๆเลย

แต่สีหน้าของฉันกลับผิดหวังหดหู่ ด้านบนบอกว่าไป เฟิงถีบรถเขาจนพัง แต่เกี่ยวอะไรกับฉันล่ะ ?
” ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันสักหน่อย ฉันไม่รู้เรื่อง ”

ฉันก็วางของไว้บนโต๊ะ ไม่คิดจะรับเรื่องนี้

ล้อเล่นหนา 1.8 ล้าน จนฉันตายก็ใช้ไม่หมดหรอก

ไป๋เฟิงหัวเราะเย็นชา มองมาที่ฉันแล้วพูดว่า : “ก็ รถของผู้ชายที่เธอนั่งไปวันนั้นไง ตอนนี้เธอยังจะบอก กับฉันว่าไม่รู้เรื่องไหม ? ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ฉันจะโกรธ จนไปพังรถเขาไหม ? เงินตรงนี้ฉันจะไม่ออกสักสตางค์ แดงเดียวเลย เธอหาเรื่องใส่ตัวเองนะ !

แม่ง ไป๋เฟิงนายมันไม่ใช่คน ! ”

น้อยมากที่ฉันจะสบถคำหยาบ โกรธมากที่สุดก็แค่ด่า ในใจก็จบ แต่ตอนนี้ฉันทนไม่ไหวแล้วจริงๆ

“ ฉันจะบอกนายให้นะ สู้ฉันอย่ากับนายรับภาระหนี้ สินครึ่งหนึ่ง ก็ไม่ต้องไปชดใช้กับนายด้วยแล้ว !”

ถ้ารู้ก่อนว่าฉันจะต้องแต่งงานกับผู้ชายแบบนี้ ในตอน แรกฉันควรจะตาสว่างสักหน่อยจริงๆ

สายตาของไป๋เฟิงเปลี่ยนไปเยือกเย็น หัวเราะใส่ฉัน อย่างประหลาด

เห็นท่าทางเขาแบบนี้แล้ว ฉันรู้สึกว่าเขาต้องคิดอะไรไม่ดีอยู่แน่ๆ
แล้วก็จริงๆด้วย พอเขาเอ่ยปากก็ทำให้ฉันรู้สึกถึง ความชั่วร้ายได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น

สู้ไปนอนกับเขาอีกครั้ง ให้เขาไม่ต้องรับผิดชอบ กลับกันดูท่าทางเขาแล้ว ก็ไม่น่าจะขาดเงินนักหรอก ”

ฟางฟางที่พยักหน้าอย่างต่อเนื่องอยู่ข้างๆ ดูเหมือน ว่าจะเห็นด้วยมากๆกับวิธีของไป๋เฟิง 2 แม่ลูกคู่นี้ ไม่ใช่ ความชั่วร้ายทั่วไปเลยจริงๆ !

“ ไป๋เฟิงนายยังเป็นผู้ชายอยู่ไหม ? คำพูดที่พูดออก มาจากปากนายนี่นะ ! นายสวมเขาให้ตัวเองก็ยังมี ความสุขอยู่ได้จริงๆ ! เป็นผู้ชายที่ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ ในใจก็บิดเบือน ” ฉันพูดพร้อมยิ้มอย่างเย็นชา

คาดว่าน่าจะทิ่มแทงความเจ็บปวดของไป๋เฟิง เขายืน ขึ้นตบฉัน

ฉันรองรับอารมณ์เขาซะแล้วสิ ทำไมต้องมาถูกเขา ตบแบบนี้ ก็โง่ซะจริงๆเลย

ผู้ชายเหรอ ไม่ว่าจะทำหรือไม่ทำ แต่มีที่ที่หนึ่ง อย่าง นั้นก็อ่อนแอที่สุด

กลับกันฉันไม่เคยคาดหวังให้ไป๋เฟิงดีกับฉันเลย ถีบ เท้าออกไปข้างหนึ่ง เตะไปตรงนั้นของไป๋เฟิงเต็มแรง