ตอนที่3 ฉันไม่ใช่ฆาตกร

เวินซินรับแหวนของเจียงอี้ไป แต่ก่อนวันแต่งงานหนึ่ง วันเธอกลับหายตัวไปเสียก่อน

เวินซินทิ้งจดหมายไว้หนึ่งฉบับ ในจดหมายมีแต่คำขอ โทษเต็มไปหมด แล้วบอกว่าเธอกับเจียงอี้ไม่เหมาะสม กัน ขอให้พ่อกับแม่ยกโทษให้เธอด้วย

เมื่อครอบครัวของเธอเห็นจดหมายที่เธอทิ้งไว้เช่นนั้น ทําเอาพวกเขาแทบเป็นบ้า พวกเขาไม่กล้าเอาเรื่องนี้ไป บอกกับครอบครัวของเจียงอี้ เพราะครอบครัวของเขา เป็นนักธุรกิจลำดับต้นๆของเมืองAแห่งนี้ หากบอกพวก เขาไปว่าเวินซินหายตัวไปแล้วนั้น พวกเขาคงจะต้อง รู้สึกขายหน้าเป็นอย่างมากแน่ๆ แต่ระหว่างพวกเขาสอง ครอบครัวยังมีเรื่องธุรกิจที่ต้องเกี่ยวข้องกันอยู่ ครอบ ครัวของเวินซินก็กลัวจะเสียโอกาสนั้นด้วยเช่นกัน

หลังจากการคิดพิจารณาแล้วนั้น บิดาของเป็นหน่วนก็ หาแนวทางโดยการให้เงินหน่วนแฝงตัวเป็นเวินซินเพื่อ แต่งงานกับเจียงอี้ไปก่อน และเมื่อหาตัวเวินซินเจอแล้ว สองพี่น้องค่อยสลับตัวกันกลับคืน

เวินหน่วนเองก็ลังเลอยู่นาน จนก่อนหน้าที่จะแต่งงาน เพียงสองชั่วโมง เธอถึงได้รับปากว่าจะปลอมตัวเป็นเวิน ซินแล้วแต่งงานกับเจียงอี้

ที่เธอรับปากสวมรอยเป็นเวินซินเพื่อแต่งงานกับเจียง อี้นั้น ไม่ใช่เพียงเพราะแค่จะกู้หน้าให้กับครอบครัวของเธอเท่านั้น แต่อีกสาเหตุหนึ่งเป็นเพราะเธอไม่อยากเห็น เจียงอี้หาเงินซินไม่เจอในวันแต่งงานของเขาแล้วต้องมี ท่าทางสิ้นหวัง

เวินหน่วนได้แต่งงานกับเจียงอี้ เขาสวมแหวนเพชรอัน วาววับลงบนนิ้วนางของเธอ แล้วจูบที่หน้าผากของเธอ พลางกล่าวกับเธอว่า “เวินซิน ผมสัญญาว่าจะทำให้คุณ มีความสุขตลอดไป

เงินหน่วนขอบตาร้อนผ่าน ในใจเจ็บปวดราวกับโดน มีดกรีด เจียงอี้ใช้ริมฝีปากจูบน้ำตาของเธอเบาๆ เขา คิดว่านี่คงเป็นน้ำตาแห่งความสุขของเธอ

หลังจากงานแต่งงาน เงินหน่วนใช้ข้ออ้างที่ว่าตัวเอง ไม่สบายเพื่อหลบหน้าเจียงอี้

เธอเองคิดว่าจะหาเวินซินเจอในไม่ช้า แล้วถึงเวลานั้น

พวกเธอสองคนก็สลับตัวกัน

แต่เธอไม่คิดเลยว่าที่เธอเพิ่งจะแต่งงานกับเจียงอี้ ไปเพียงวันที่ห้า แต่สิ่งที่เธอรอคอยนั้นกลับเป็นร่างไร้ วิญญาณของเวินซิน

เวินซินถูกฆ่า ตายอย่างน่าเวทนา ศพถูกไฟเผา เสีย จนจำหน้าจำตาไม่ได้ หากไม่ใช่เป็นเพราะหลักฐานที่ทิ้ง ไว้อยู่ในสถานที่นั้น ก็จะไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเป็นเงิน ซิน

การตายของเวินซินกระทันหันราวกับฟ้าผ่า ครอบครัวของเวินหน่วนต้องเละเป็นโจ๊กแน่ๆ เรื่องใหญ่เช่นนี้พวก เขาจะปิดบังเจียงอี้ได้อย่างไรกัน?

เมื่อเจียงอี้รู้ความจริงเรื่องที่เป็นหน่วนปลอมมาเป็น เวินซินแล้วแต่งงานกับเขา แล้วยิ่งเห็นร่างไร้วิญญาณ ของเวินซินที่ถูกฆาตกรรมเช่นนั้น เขาราวกับสัตว์ร้ายที่ กำลังจนตรอก จึงพุ่งไปบีบคอของเวินหน่วน แม้กระทั่ง ปลายนิ้วของเขาก็แทบจะจิกเข้าไปที่ผิวหนังของเธอ แล้วด้วย

“ทำไม ทำไมคุณต้องหลอกผม?”

“คุณหลอกผมทำไม?”

เจียงอี้ย้ำคำถามนั้นกับเป็นหน่วน

เวินหน่วนรู้สึกหายใจไม่ออก เธอรู้สึกว่าวินาทีนั้น เหมือนเธอกำลังจะตาย เจ็บปวดเหลือเกิน

“ถ้าคุณบอกผมเร็วกว่านี้ว่าเวินซินหนีไป ผมก็จะไป ตามหาเธอ และถ้าผมไปตามหาเธอ ก็คงไม่เกิดเรื่อง แบบนี้ เวินหน่วน คุณเป็นฆาตกร…

แววตาของเจียงอี้แดงกล่ำ ราวกับมีไฟลุกขึ้นมาที่ อยากจะแผดเผาเงินหน่วนให้มอดเป็นขี้เถ้า

เวินหน่วนไม่คิดเลยว่าเวินซินจะต้องมาตายแบบนี้

สิ่งที่ทำให้เธอคิดไม่ถึงไปอีกนั่นก็คือ เธอไม่รู้ว่าเจียงอี้ไปรู้มากจากที่ไหนเรื่องที่เธอแอบรักเขามาโดยตลอด

เจียงอี้ราวกับคนบ้าดึงผมเธอแล้วเหวี่ยงเธอลงไปที่ พื้นอย่างแรง จ้องมองเธอแล้วพูดกับเธอว่า “การตาย ของเวินซิน คุณหนีไม่พ้นหรอกคุณต้องรับผิดชอบ เพราะคุณเป็นคนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้”

เขาพูดกับเธอ”คุณรักผมขนาดนั้นเลยหรือ? เพื่อให้ ได้แต่งงานกับผม ถึงกับต้องฆ่าพี่สาวแท้ๆของตัวเองได้ อย่างไร?”

เขาพูดกับเธอ เงินหน่วน ผมจะเอาคุณเข้าคุกด้วยตัว ของผมเอง”

เขาพูดกับเธอ “ชีวิตนี้ผมจะทำให้คุณได้ลิ้มลองกับ ความยากลําบาก…”

คำพูดทุกคำราวกับเป็นมีดกรีดลงกลางใจของเธอ แม้แต่คำพูดที่จะโต้แย้งเขากลับไปเธอกลับพูดออกมา ไม่ได้เลย เพราะเธอรู้ว่าถึงพูดไป เขาก็คงไม่เชื่อเธอ อยู่ดี

คืนนั้น ไม่มีความอ่อนโยน อีกทั้งยิ่งไม่มีแม้แต่ความ สงสารหรือเห็นอกเห็นใจ มีเพียงแต่ความเกลียดชัง และความโกรธแค้น เขาบีบคางเธอเพื่อให้มองหน้าเขา หัวเราะด้วยความเย็นชาแล้วจึงเข้าไปในร่างกายของ เธอ