ตอนที่1เพราะเงิน

ตั้งแต่เด็กอานซินไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นที่รักของพ่อกับแม่เท่าไหร่ แต่ก็ถือว่าอยู่ในระดับที่ดีเพราะยังมีที่คอยรักและเอ็นดูแต่ไม่ นึกฝันว่า ในภาวะคับขันเขาจะขายเธอได้ลงคอ

ตั้งแต่ที่รู้ว่าพ่อแม่และได้ขายตัวเองให้กับคุณชายรองคน ปัญญาอ่อนแห่งตระกูลเพื่อเงินแล้วเธอก็รู้สึกท้อแท้ใจ โกรธจน ไม่ได้กลับบ้านมาเป็นสัปดาห์แล้ว

คาดหวังไว้ว่าหากตัวเองต่อต้านอย่างรุนแรงที่รักเธอยิ่งจะ ยอมเปลี่ยนความตั้งใจแต่ไม่คิดว่าพอผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้ว ที่อายุ80ปีแต่ยังคงแข็งแกร่งราวกับเสือของเธอจะไม่มีท่าที ลดละเลยแม้แต่น้อย

เพื่อเงินแล้วถึงกับยอมขายหลานสาวที่รักของตัวเองให้แต่ง กับคนปัญญาอ่อนเลยหรือบนโลกนี้ยังมีใครที่โหดร้ายได้ มากกว่าคนแก่คนนี้หรือไม่

ยามเที่ยงคืนอานซินเริ่มเมามายเพราะฤทธิ์เหล้าเธอกะพริบ ดวงตาแดงก่ำมองหยางเหมียนเหมียนที่นั่งอยู่ตรงข้ามเอ่ยถาม สิ่งที่สับสนและหนักอึ้งอยู่ภายในใจ เหมียนเหมียนเธอว่าผู้ชาย จะเห็นแก่ตัวกันทุกคนไหม”

เธอเคยมีแฟนหนุ่มคนหนึ่งชื่อเฟิงเฉินเป็นลูกติดของแม่เลี้ยง แม่เลี้ยงได้พาเขามาด้วย ในวันที่แต่งเข้าตระกูลอานทันใดนั้น อานซินก็มีพี่ชายเพิ่มอีกหนึ่งคนพวกเขาหลงรักและต่างเชื่อมั่นว่าจะรักกันจนกว่าชีวิตจะหาไม่แต่เพิ่งเฉินได้หนีเธอออกนอก ประเทศไป

ไม่มีข่าวคราวตลอดสามปีที่ผ่านมา

พี่ชายของเธอทั้งโหดร้ายและอำมหิตนัก

พี่ชาย…ทำไมถึงไม่ใช่สายเลือดเดียวกันนะหากเป็นสายเลือด เดียวกันเธอคงไม่หลงรักอย่างโง่ๆและเจ็บปวดถึงเพียงนี้

เหมียนเหมียนลูบมือของเธอเพื่อปลอบใจ”ซินซินถ้าจะต้อง แต่งงานจริงๆก็ยอมเป็นของคนนั้นเถอะ

เขาที่เหมียนเหมือนพูดถึงไม่ใช่เฟิงเฉินแต่เป็นแฟนคนที่สอง ของเธอหลันหยางเป็นคนที่หล่อและฉลาดแต่ก็เป็นผู้ชายที่เห็น แก่ตัวเช่นกัน

เพียงเพราะอานซินเคร่งครัดในขนบธรรมเนียมประเพณีและ ไม่เคยให้เขาได้ก้าวข้ามเส้นมาเขาจึงตัดสินไปว่าเธอไม่รักและ ไม่ยอมมอบคำขอแต่งงานที่เธอต้องการเสียที

“เหมียนเหมียนความคิดนี้มันจะดีหรือ”หยางซวงซวงผู้เป็น แฝดพี่ของเหมียนเหมียนเอ่ยถามอย่างสับสน

“ไม่มีปัญหาหรอกเมื่อถึงเวลาซินซินก็ไปรอเขาที่ห้อง1201 ให้ หลันหยางได้เห็นถึงความจริงใจของเธอดูสิว่าเขายังจะพูดหรือ หาเหตุผลอะไรมาปฏิเสธการแต่งงานได้อีก”หยางเหมียนเหมีย นพูดพร้อมเทไวน์แดงให้กับทั้งสองคนไปด้วยดวงตามีประกาย ของความเจ้าเล่ห์พาดผ่าน
“ต้องเป็นเช่นนี้หรือ”อานขึ้นถือแก้วไวน์แดงที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมา ประกายของคลื่นเล็กๆ สะท้อนมาบนใบหน้าทำให้คนที่เห็นรู้สึก ปวดใจ

หยางเหมือนเหมือนยังคงปลอบต่อ “ซินซินสบายใจเถอะคุณ ชายหลินหยางนอกจากความเห็นแก่ตัวแล้วทุกอย่างก็ไม่ได้เลว เลยบ้านก็มีฐานะไม่ได้น้อยหน้าไปกว่าตระกูลเลยเมื่อถึงตอน นั้นของเธอจะต้องดีใจเป็นแน่

เงินใช่ทั้งหมดเพราะเงิน

เพราะเงินเธอถึงต้องแต่งกับคนปัญญาอ่อนที่ไม่เคยได้พบหน้า เงินคือสิ่งที่สำคัญที่สุด

อานซินกระดกดื่มไวน์แดงอีกหนึ่งแก้วใบหน้าที่เห่อร้อนยังไม่ ร้อนเท่ากับภายในใจของเธอเธอรู้สึกว่าไฟในกายของเธอได้ถูก จุดขึ้นมาแล้ว

“แต่หลันหยางเป็นคนที่น่าเบื่ออยู่นะ”หยางซวงซวงกล่าว

ตั้งแต่ที่พี่น้องบ้านหยางเริ่มพูดอานซินเพียงแค่ฟังเท่านั้นไม่ แม้แต่ฟังเธอยังขี้เกียจแต่ต่อให้ฟังและคิดตามเรื่องราวจะจบลง อย่างสวยงามหรือก็ไม่เธอรู้ดี

“นั่นก็ยังดีกว่าแต่งงานกับคนปัญญาอ่อนนอกจากป่วยเป็น โรคแปลกๆ แล้วภรรยายังหายไปตั้งห้าคน

“นั่นก็จริง”หยางซวงซวงคล้อยตาม ในที่สุดไม่ว่าหลันหยางจะ เป็นคนเช่นไรแต่ก็ย่อมดีกว่าคนปัญญาอ่อนแค่จุดนี้เท่านั้นที่ทำให้เขาเหนือกว่า