ตอนที่5งานแต่ง

ตลอดมาเธอคิดไปว่าเพิ่งเฉันคือผู้ชายที่รูปงามที่สุดบนโลกใบนี้ คิดไม่ถึงว่าเหนือฟ้ายังคงมีฟ้า

เป็นชายหนุ่มที่ไม่สามารถมีคำอื่นมาบรรยายได้นอกจากคำ ว่างดงามถึงแม้จะเป็นคนปัญญาอ่อนแต่พระเจ้าก็ยังคงมีความ เท่าเทียม

แต่ไม่รู้ว่าทำไมเมื่อเห็นรูปร่างที่สูงโปร่งและดูแข็งแกร่งของ เขาพลันรู้สึกคุ้นเคยขึ้นมาอย่างประหลาดอานซินมั่นใจว่าวันนี้ คือครั้งแรกที่เธอได้พบเขาแต่ถึงแม้จะคุ้นเคยเธอก็ไม่มีกะจิตกะ ใจจะมาคิดอะไรในตอนนี้ทั้งนั้น

เมื่อวี่เฉิงหันมาเห็นเธอสายตาที่ทั้งสองสบมองกันในช่วงวินา ทีนั้น ตอนนั้นอานซินรับรู้ถึงสายตาประหลาดใจของฝ่ายตรง ข้ามแต่เพียงแค่กะพริบตาเท่านั้นสายตาของเขาก็ถูกแทนที่ด้วย ความยินดี

อานซินลอบถอนหายใจก่อนจะค่อยๆผละสายตามาจากร่าง

ของเขา

แต่วี่เฉิงกลับตื่นเต้นยิ่งขึ้นทำท่าจะวิ่งปรมายังเธอพร้อม ตะโกนลั่น“แม่รองผมอยากจูบเจ้าสาวพ่อบอกว่าเมื่อพบหน้าเจ้า สาวก็ต้องจูบเลย…

ผู้คนในงานต่างก็ระเบิดหัวเราะ
นายหญิงเริ่มร้อนรนกระชับแขนของเขาไว้แน่นพร้อมกระซิบ เสียงเบา”ยืนนิ่งๆตอนนี้ยังจูบไม่ได้รอเขาเรียกก่อนแล้วค่อยจูบ อีกที”

“แต่ผมกลัวว่าเจ้าสาวคนใหม่จะหนีไป เฉิงเบะปากท่าทาง ราวกับเด็กน้อยที่กำลังเสียใจ

นายหญิงเอ่ยปลอบอย่างอารมณ์ดี ไม่หรอกเจ้าสาวคนใหม่ จะเป็นภรรยาของลูกจะไม่หนีไปไหนแน่นอน”

“จริงหรือ”

เมื่อเห็นนายหญิง พยักหน้าเฉิงก็หันไปกินช็อกโกแลตต่อ อย่างสุขใจ

เหตุการณ์ทั้งหมดที่เห็นด้วยสองตาอานซินได้แต่แอบร้องไห้

ในใจ

นี่คือผู้ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยในวันนี้ผู้ชายที่เธอจะพึ่งพาไป อีกครึ่งชีวิต

พึ่งพา…

พระเจ้า

“ดูสามีหล่อขนาดนี้ทำร้ายลูกตรงไหนกัน”คุณพ่ออานลูบ แขนของอานซินไปมาอานซินได้แต่กัดปากเพียงเล็กน้อยและไม่ ได้กล่าวอะไรออกไปเธอกลัวว่าหากพูดไปเพียงแค่คำเดียวตัว เองจะร้องไห้ทันที
หากเลือกได้เธอจะไม่มีทางมาที่โลกนี้และไม่มีทางเป็นหลาน สาวของนายหัวแห่งตระกูลอานเด็ดขาด

ตลอดทั้งงานอานนท่าตามที่แม่สื่อชี้นิ้วมาแต่สามีสุดหล่อ ของเธอเอาแต่มองหน้าเธอด้วยความประหลาดใจและชอบใจ และผละตัวไปเล่นกับบรรดาพี่สาวน้องสาวในภายหลังสนุกจน ลืมเจ้าสาวคนใหม่ที่อยู่ในที่นี้ไปเสียสิ้น

กว่าที่แขกเหรือจะแยกย้ายท้องฟ้าก็มืดไปเสียแล้วอานซินทาน โจ๊กเม็ดบัวที่สาวใช้นำมาให้โจ๊กเม็ดบัวมีรสหวานแต่กลับให้ ความรู้สึกขมขื่นภายในปากขมขื่นจนแทบจะกลืนไม่ลง

ห้องนอนขนาดใหญ่ที่หรูหราแต่ไม่คุ้นเคยและทุกตารางนิ้ว เป็นสีเทาอ่อนที่เธอเกลียด

อานซินวางถ้วยลงลุกขึ้นไปถึงกระดาษอวยพรซวงสี่สีแดงที่

แปะอยู่ตรงหน้าประตูฉีกเป็นชิ้นๆก่อนจะโยนมันลงถังขยะไป

อารมณ์ที่จุกอยู่ในอกจำเป็นต้องระบายออกเพียงแค่ฉีกชวงศ์ สถานะของเธอและเฉิงจะถูกฉีกไปด้วยหรือไม่นะอานซินรู้ว่า ไม่มีทางเป็นไปได้ดังนั้นเธอขี้เกียจจะฉีกซวงสี่ตัวที่สองตรงหัว เตียงแล้ว

พิธีการตลอดทั้งวันนี้ทำเธอล้าไปทั้งร่างใบหน้าเผยยิ้ม แข็งกร้าวไม่ว่าภายภาคหน้าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นตอนนี้เธออยาก นอนโดยที่ไม่มีเรื่องอะไรมารบกวนเท่านั้น

เพราะว่าเหนื่อยมากอานในหลับสนิททันทีที่หัวถึงหมอนในฝัน ของเธอมีแต่ภาพของสามีสุดหล่อแต่ปัญญาอ่อนคนนั้นเท่านั้นท่าทางอื่นๆของเขาท่าทางตอนกำลังทานช็อกโกแลตและท่าทาง ตอนเขาถูกบรรดาพี่สาวน้องสาวบังคับให้ดื่มเหล้า

ไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไหร่ทันใดนั้นก็รู้สึกว่ามีอะไรขยับอยู่ เบื้องหน้าของเธออานในพลิกตัวด้วยความทรมานความรู้สึก เหน็บชาตามร่างทำให้เธอต้องลืมตาขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้