บทที่ 6 ยกเลิกกิจการชั่วคราว

“ประธานห……….เทียนเฉิง”

อินป่ายมองหลี่เทียนเฉิงที่คุกเข่าให้กับอินซินด้วยใบหน้าที่ ร้องไห้

เขาไม่อยากจะเชื่อเลย

นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย?

หลี่เทียนเฉิงเป็นถึงประธานใหญ่ของบริษัทซึ่งหยางกรุ๊ป บริษัทซิ่งหยางกรุ๊ปไม่ได้ใหญ่มาก ในเมืองเจียงเฉิง แต่ถ้าเทียบ กับบริษัทซานหยวนกรุ๊ปแล้ว ขนาดของมันใหญ่กว่าห้าถึงหกเท่า แต่เพราะมีประธานแบบนี้ ตอนนี้เลยต้องคุกเข่าต่อหน้าผู้หญิง อย่างอื่นซิน ร้องไห้และขอให้อินซินเซ็นสัญญาเงินทุน

สามร้อยล้านไม่เพียงพอ บริษัทของพวกเขาต้องเพิ่มอีก “นี่มันเรื่องอะไรกัน?”

ไม่ใช่แค่คนของคณะผู้บริหารเท่านั้นที่ลง รวมถึงอินซินด้วย เธอรู้จุดยืนของประธานหลี่คนนี้เป็นอย่างดี รวมถึงการแสดงออก ที่เย่อหยิ่งเมื่อวาน แต่มาวันนี้กลับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

“ประธานหลี่ คุณทำอะไรคะเนี่ย รีบลุกขึ้นเถอะค่ะพื้นมันเย็น

อิ่นปายรีบเข้ามาเพื่อที่จะพยุงหลี่เทียนเฉิง แต่กลับถูกหลี่ เทียนเฉิงสะบัดแขนออกอย่างแรง จากนั้นก็ถลึงตาใส่อนบ่ายกับฉัน ฉันไม่มาหรอก

เกิดขึ้น”

อินป่ายรู้สึกงงงวย

“ของเรากดโดยสมาคมจุด เพียงแค่สามชั่วโมงเพิ่มขึ้นทุกวินาที ”

จากนั้น เว็บไซต์ทางการของบริษัทถูกแฮ็กจํานวนมาก ท่า ให้โฮสล่ม ใช้งานทุกอย่างห้างสรรพสินค้าขายตอนนี้ ราคาทั้งหมดคือหยวน ภายในกี่การซื้อหลายรายการ ขายขาดไปห้าร้อยล้าน ”

อีกอย่าง มีหลายบริษัทเราเจรจาพูดคุยว่าจะร่วมมือแล้ว เหลือเพียงแค่เซ็นสัญญาปฏิเสธการทำสัญญา และยั่วโมโหใครเข้าแล้ว และจะเอาสัญญาเงินทุนไปขอโทษอินซิน

นายบอกว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันกำลังล้มละลายแล้ว” หลี่เทียนเฉิงตะโกนใส่อินปาย ไม่ใช่เพราะอินปาย เขาจะไม่ล่วงเกินอิ่นซิน ทำให้บริษัทกลายเป็นแบบนี้

หลังด่าจบ หันกลับพูดกับในทันทีว่า คุณนาย…อื่น เมื่อวานเป็นความผิดของผมเอง ผมเองที่ทำตัวไม่ดี สมควร โดนสั่งสอน สัญญาฉบับนี้ ขอร้องล่ะคุณช่วยเซ็นหน่อยเถอะ เงิน ทุนของบริษัทหมุนไม่ทันจริงๆ ผมให้คุณก่อนสามร้อยล้าน ส่วนที่ เหลือผมจะค่อยๆทยอยโอนคืนให้

เขาพูดไปด้วย ตบหน้าตัวเองไปด้วย

ทุกคนตกตะลึง

บริษัทชิ่งหยางกรุ๊ปกำลังจะล้มละลาย เพราะว่าไปล่วงเกินอินซิน?

อินซินมีอำนาจมากขนาดนั้นเลยเหรอ?

สามารถทำให้คนอย่างหลี่เทียนเฉิงที่หยิ่งยโสอย่างนั้นเอา สัญญาให้อินซินด้วยตัวเอง แล้วยังเพิ่มราคาขึ้นอีกสองร้อยล้าน สามร้อยล้าน ห้าร้อยล้าน ราวกับว่าเงินเป็นเพียงแค่กระดาษ

ต้องรู้ว่า ในตอนที่บริษัทซานหยวนกรุ๊ปอยู่จุดสูงสุด ก็มีเงิน รวมเพียงห้าร้อยล้านเท่านั้น

เหลือก็แค่สามร้อยล้าน อัดฉีดสามล้านทันทีที่มา ทำให้พวก

เขานั้นตกใจมาก

อย่างไรก็ตาม อินซินคือคนที่ตะลึงมากที่สุดในเวลานี้ เธอยัง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งเธอก็มองไปที่ดิน เฟิง
อื่น เมื่อวานเป็นความผิดของผมเอง ผมเองที่ทำตัวไม่ดี สมควร โดนสั่งสอน สัญญาฉบับนี้ ขอร้องล่ะคุณช่วยเซ็นหน่อยเถอะ เงิน ทุนของบริษัทหมุนไม่ทันจริงๆ ผมให้คุณก่อนสามร้อยล้าน ส่วนที่ เหลือผมจะค่อยๆทยอยโอนคืนให้

เขาพูดไปด้วย ตบหน้าตัวเองไปด้วย

ทุกคนตกตะลึง

บริษัทชิ่งหยางกรุ๊ปกำลังจะล้มละลาย เพราะว่าไปล่วงเกินอินซิน?

อินซินมีอำนาจมากขนาดนั้นเลยเหรอ?

สามารถทำให้คนอย่างหลี่เทียนเฉิงที่หยิ่งยโสอย่างนั้นเอา สัญญาให้อินซินด้วยตัวเอง แล้วยังเพิ่มราคาขึ้นอีกสองร้อยล้าน สามร้อยล้าน ห้าร้อยล้าน ราวกับว่าเงินเป็นเพียงแค่กระดาษ

ต้องรู้ว่า ในตอนที่บริษัทซานหยวนกรุ๊ปอยู่จุดสูงสุด ก็มีเงิน รวมเพียงห้าร้อยล้านเท่านั้น

เหลือก็แค่สามร้อยล้าน อัดฉีดสามล้านทันทีที่มา ทำให้พวก

เขานั้นตกใจมาก

อย่างไรก็ตาม อินซินคือคนที่ตะลึงมากที่สุดในเวลานี้ เธอยัง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งเธอก็มองไปที่ดิน เฟิง
“เหอะ ฉินเฟิง ชั้นยังไม่ยอมรับในตัวนาย นายอย่ามาเรียกชั้น

ว่าปู่ สุดท้าย คุณปู่ของอินซินก็สะบัดแขนเสื้อแล้วเดินจากไป สำห

รับการเดิมพันนั้น จะไม่ยอมก็คงจะไม่ได้แล้ว เพราะตอนนั้นเธอ

กลัวว่าอินซินจะไม่ยอมรับ จึงเรียกคนมากมายมาเป็นพยาน

แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาต้องขายขี้หน้า

ทําตัวเองแท้ๆ

“ถือว่าแกโชคดี แต่ก็ไม่รู้ว่าใครที่มันกำลังช่วยแกอยู่

อินป่ายมองอินซินอย่างจับผิด แล้วก็เดินจากไป

สุดท้ายอินซินก็เดินออกไปอย่างมีความสุข เมื่อ 7 ปีก่อนเธอ ถูกถีบให้ออกจากคณะผู้บริหาร คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะได้กลับไปที่ คณะผู้บริหารอีกครั้ง ด้วยวิธีที่น่าประหลาดใจแบบนี้

ระหว่างเดินอยู่บนถนนอินซินก็คิดแล้วคิดอีก ในที่สุดอินซิน หันไปมองฉันเพิ่งที่เดินตามหลังเธอ ขมวดคิ้วแล้วถามว่า “คุณ เป็นคนทำใช่ไหม?”

“ใช่ แต่ผมไม่ใช่ลงมือเอง หลายปีมานี้ผมไปเป็นทหาร แล้ว ได้ช่วยคนรวยเอาไว้คนหนึ่ง ที่เขาทำวันนี้ก็เพื่อที่จะตอบแทนผม ฉินเฟิงพูด

“คุณไปเป็นทหาร? ทำไมถึงไปเป็นทหาร?”

หยินซินตั้งคําถามกับฉินเฟิง
“เพื่อที่ผมจะได้ดูเหมาะสมกับคุณไง

คำพูดนั้นทำให้หัวใจของอินซืนสั่นสะท้าน แล้วเธอก็นึกถึงค่า สินสอด และเงินหนึ่งแสนที่ฉินเฟิงยืมแม่ของเธอ หลังจากนั้นเธอ ก็รู้สึกอึดอัดมาก แล้วถามขึ้นว่า “แล้วเงินหนึ่งแสนที่คุณยืมแม่ ฉันล่ะ? คุณกล้าพูดไหมว่าคุณไม่ได้เอาเงินแล้วหนีไป? ”

“เงิน? เงินอะไร?”

ฉินเฟิงรู้สึกงงๆ

“ก็วันที่คุณไป คุณเอาค่าสินสอดทองหมั้นและบัตรเอทีเอ็ม ของฉันไปหมดเลย แล้วยังยืมเงินหนึ่งแสนจากแม่ของฉันด้วย”

อินซินหยุดพูดแล้วมองเขม็งไปที่ดินเฟิง นี่คือสิ่งที่เธอโกรธ ที่สุดตลอด 7 ปีที่ผ่านมา และก็เป็นเหตุผลที่เธอคิดว่าฉันเพิ่งเป็น

คนเลว

“ไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นแน่นอน ผมไปตัวเปล่า ไม่ได้เอาอะไร ไปเลย”

“จริงเหรอ”

“จริงสี”

“คุณสาบานสิ”

“ผมฉินเฟิงสาบานว่า ถ้า ในตอนนั้นผมได้เอาค่าสินสอดทอง หมั้น บัตรเอทีเอ็ม และยังถามยืมเงินหนึ่งแสนจากแม่ของคุณ ขอ ให้ผมไม่ตายดี…
หลังจากได้ฟังฉินเฟิงพูดจบ อินซินก็เงียบไป ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์สายหนึ่งก็เข้ามา แล้วอินซินก็ได้รับสาย “สวัสดีค่ะคุณผู้ หญิง การจดทะเบียนหย่าของคุณ สำนักกิจการพลเรือนได้รับ การจองเรียบร้อยแล้ว เวลา 6 โมงเย็นของวันนี้ขอให้คุณ………