บทที่ 2 ไส้กรอก

“หึ?!?”

เอาแล้วไง…เด็กมันเรียกร้องจนได้ ไอ้เราก็อุตส่า ว่าจะทะนุถนอมโลมาน้อยซะหน่อย ทำไมต้องทำหน้า ทำสายแบบนั้น ฉลามบุกที่ชอบจู่โจมอย่างเราไม่ได้ มีความอดทนในการล่าเหยื่อขนาดนั้นหรอกนะ นี่จะ อดใจไม่ไหวแล้วนะโว้ยยยยยย

“กินก่อนสิ เดี๋ยวต้องใช้แรงเยอะนะครับ” เขา ขยับเข้ามาใกล้และกระซิบที่ข้างหูของเขาอีกครั้ง ทําเอาเขาหน้าแดงฉ่าขึ้นมาทันที

“แล้วตอนนี้หยุดไว้ก่อนใช่มั้ยครับ”

“อั้ม พักก่อน” โลมาไม่ได้พูดอะไรแต่สายตาฉาย ออกมาถึงความผิดหวัง

นั่นประไร…สีหน้าแบบนี้ ยังไม่ทันไรก็โดนเด็กมัน ยั่วซะแล้ว แล้วเราจะไม่ใจอ่อนได้ยังไง เขาใช้มือข้าง หนึ่งหยิบผ้าที่โต๊ะมาวางที่ตักของชายตัวเล็ก ก่อนใช้ มือหนาหลบภายใต้ผ้าขาวบางกันเปื้อนนั้นแล้วล้วงลึก เข้าไปภายในกางเกงในผืนเล็กของเขา ล่นมันออกจาก โลมาน้อยของเขา

ชายตัวเล็กหันมามองหน้าเขาเล็กน้อย ก่อนขยับ ช่วงล่างอย่างรู้งาน พร้อมกับส่งสายตาหวานเยิ้มให้กับ ชายที่อยู่ด้านข้าง กัดที่ริมฝีปากเล็กน้อย ชายร่างสูงยังคงใช้มือละเลงบนโลมาน้อย รูดมันขึ้นลงๆ จนคนตัวเล็ก ถึงกับขบเม้มริมฝีปาก บิดตัวลงไปกับโต๊ะเพราะความ เสียว พร้อมกับใช้มือเล็กๆจิกไปที่ขาของตัวเอง

ชายตัวเล็กขยับตัวไปมากับการลูบไล้โลมาน้อย ของเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเพื่อไม่ให้ใครสงสัย แต่ยิ่ง ขยับก็ยิ่งทำให้เขาได้ใจใช้นิ้วเรียวของเขาค่อยๆเลื่อน ลูบไล้ไปบริเวณส่วนหัวของไส้กรอกชีส ก่อนจะละเลง เล่นอยู่แบบนั้น ไส้ที่กำลังเหยิ้มเหลวออกมาทำให้เขา ยิ่งชอบใจขยับเขยื้อนหาไส้ภายในของไส้กรอกชิ้นนี้ มากขึ้น ก่อนที่ไส้นั้นจะทะลักออกมา ชายร่างสูงค่อยๆ ดึงมันออกเพราะต้องการชิมความหวานของไส้ชีท แต่ ชายร่างเล็กเหมือนจะรู้ทันรีบคว้ามือที่เต็มไปด้วยไส้ชีส นั้น พยายามจะเช็ดมันกับกางเกงของเขา แต่ชายคน นั้นไม่ให้เขาทําแบบนั้นแน่ ยิ่งเป็นชีสที่ตัวเองประณีต บรรจงสร้างสรรค์มันขึ้นมา ยิ่งไม่มีทางยอมเด็ดขาด ยื้อ กันไปยื้อกันมาอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็นึกอะไรบางอย่างได้

“ก้มลงไปเก็บกระเป๋าสตางค์ให้ผมหน่อยสิครับ”

เขาจงใจหยิบกระเป๋าสตางค์ในกระเป๋ากางเกง ปล่อยมันลงไปกับพื้นใต้โต๊ะ ก่อนจะรีบดึงร่างของชาย ที่นั่งอยู่ข้างๆนั้นลงไปกับพื้น และปล่อยมือให้ชายคน นั้นได้ลิ้มรสกับความหวานของไส้ชีสที่เลอะเต็มมือนั้น ได้อย่างเต็มที่

“ฟู่วววววววววว!!” เขาถอนหายใจให้กับความเปิดเผยของชายร่างสูงที่อยู่ใต้โต๊ะตอนนี้ แต่ก็โล่งอกที่คิด หาวิธีรับมือสถานการณ์นี้ไปได้ ไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้จะ เป็นคนเปิดเผยมากขนาดนี้

ชายที่อยู่ใต้โต๊ะด้านล่างลอบมองเขามาด้วย สายตาที่มีเลศนัย ก่อนจะจ้องหน้าเขาและส่งสายตา ปริบๆ สายตามีเลศนัยแบบนี้ นี่เขาคิดจะทำอะไรอีก

“ไส้ชีสหวานนุ่มลิ้นสุดๆ อยากกินอีก”

ไม่นะ…อย่าพึ่งสิ นั่นเป็นสิ่งที่เขาคิดแต่ไม่ทันที่จะ พูดออกไป สัญญาณบ่งบอกว่าเขาจะไม่หยุดลงตรงนี้ ได้เริ่มขึ้นแล้ว ชายร่างสูงล่นกางเกงของเขาลงไปอีก พอสมควร แยกขาออกอีกเล็กน้อย ก่อนที่ใบหน้าหล่อๆ ของเขาเข้าไปจ่อรอระหว่างขาทั้งสองข้างของเขา พร้อมกับส่งสายตาลุกวาวกลับมาเป็นสัญญาณให้กับ เขาอีกครั้ง

ชายร่างสูงไม่รอช้าใช้ริมฝีปากขบเม้มให้เป็นรอย ตั้งแต่ขาอ่อนด้านในใกล้กับโลมาน้อยของเขา ประโลม จูบและใช้ลิ้นสัมผัสลองเชิงวนไปมาบริเวณรอบๆ ก่อน ที่ความชุ่มชื้นของโลมาน้อยนั้นกำลังได้ที่ มือหนาข้าง หนึ่งค่อยๆเลื่อนเข้ามาภายในเสื้อเชิ้ตตัวเก่งของเขา ก่อนบีบเข้ากับยอดกันของเขาให้ได้พอเสียวซ่าน ร่าง ของคนตัวเล็กเอาแต่บิดตัวเป็นเกลียวอยู่ด้านบน มอง ไปโดยรอบเห็นมีคนมองเหลือบมองมาเล็กน้อย เขาจึง ต้องพยายามยืดตัวตรง ทำให้เหมือนเป็นปกติที่สุด
“อื้มมม อื้อ” เสียงอื้ออึงในลำคอทำเอาคนที่อยู่ใต้ ล่างแอบหัวเราะเบาๆ เพราะการกระทำของเขาที่ทำให้ ชายร่างเล็กออกอาการขนาดนี้

เขาเห็นว่าชายร่างเล็กพยายามใช้มือปิดปากของ ตัวเองเพื่อไม่ให้เสียงเล็ดลอดออกไป คงจะใกล้เสร็จ จริงๆแล้วล่ะ เดี๋ยวจะทําให้เด็กคนนี้ลืมทางเดินกลับ ออฟฟิสตัวเองเลยคอยดู เขาเร่งจังหวะในการถูไถเจ้า โลมาน้อยมากขึ้น ลิ้นร้อนนั้นก็ไม่หยุดที่จะดูดดุลอยู่กับ แก่นกายนั้น เวลานี้จะให้เขาหยุดตรงนี้ก็คงจะไม่ไหว เพราะสวรรค์กำลังอยู่ตรงหน้ารำไร ได้เพียงแต่ถือผ้า สีขาวนั้นมาบังคนใต้ล่าง ส่วนตัวเองนั้นก็ทำหน้าให้นิ่ง ที่สุด เพื่อไม่ให้ใครจับสังเกตได้

“ผะ ผมจะ ไม่ไหว แล้ว ออกไปครับ ออกไป เดี๋ยว คุณเลอะ” ชายตัวเล็กก้มลงมาพูดเตือนกับเขา พร้อม กับยื่นกระดาษชำระในมือให้กับชายคนนั้น แต่เขากลับ ไม่หลบออกไปอย่างที่คิด ยังคงสาวมันขึ้นลงอีกหลาย ครั้ง พร้อมอ่าปากนั้น รอรับสายธารขาวข้นที่มันพุ่ง ออกมา ก่อนที่จะรีบดูดกลืนมันและไล่เลียมันเข้าไปทุก หยาดหยด

“แหะๆ” ชายร่างสูงส่งยิ้มออกมาจากใต้โต๊ะ ก่อน ที่จะยันตัวเองขึ้นมาและหันหน้ามองคนตัวเล็กอยู่แบบ นั้น
“นี่พร้อมจะต่อตรงนี้เลยเหรอครับ จะไม่ใส่กางเกง แล้วใช่มั้ย” เขาพูดกระซิบในขณะที่เห็นคนตัวเล็ก เอาแต่เขิน ไม่กล้าสบตา

“เอ๊ะ?!?” เขายังอึ้งกับการกระทำของชายที่อยู่ ตรงหน้า แต่ก็พยายามขยับตัวเองและใส่กางเกงในและ กางเกงนอก พร้อมกับรูดซิบมันกลับให้เหมือนเดิม

“เป็นไงครับ จะกินข้าวต่อหรือจะไปต่อตอนนี้เลย ของผมมันก็ชักไม่ไหวแล้วนะครับ”

“เอ๊ะ?!? ตะ ตอนนี้ เลย เหรอครับ” คนตัวเล็กพูด ตะกุกตะกัก หลังจากที่ถูกเขาถามแบบนั้น

“หึ หึ!!…กินข้าวก่อนเถอะครับ คุณยังไม่ได้ตัก เข้าปากสักนําเลยนะ เดี๋ยวได้เป็นลมคาอกของผม พอดี”

อึก!!…นี่เขาพูดอะไรออกมา ทำตัวถูกแล้ว โดน จู่โจมขนาดนี้ ตั้งรับยังไม่ทันเลย แล้วจะเอาความกล้า ที่ไหนไปปฏิเสธเค้า อย่าอ้างความกล้าเลย เขาเองนี่ แหละที่ไม่อยากปฏิเสธ

“เขินจนหน้าแดงหมดแล้ว กินสิ” ช้อนที่มีข้าวอยู่ ประมาณหนึ่งถูกจ่ออยู่ที่ปากเล็กๆของเขา ก่อนที่เขา จะอ่าปากกินอาหารที่อยู่ปากเขาแต่โดยดี
“น่ารักจัง” เขาไม่พูดเปล่า จ้องหน้าของเขาที่ กำลังตักข้าวเข้าปากอยู่แบบนั้นตลอด ที่บอกว่าตลอด นี่คือตลอดจริงๆ ตั้งแต่ข้าวเข้าปากคําแรกจนเขาอิ่มก็ ยังจ้องไม่เลิก แล้วแบบนี้เขาจะพูดอะไรได้ ในเมื่อมีคน มาจ้องเขาอยู่แบบนี้

“เลิกจ้องสักทีเถอะครับ”

“กินข้าวเสร็จ ไปต่อกันเถอะ ผมเริ่มไม่ไหวแล้ว ครับ แล้วนี่เตรียมตัวมาแล้วใช่มั้ย”

“เอ๊ะ?!?”

เมื่อวานจะว่าเชื่อก็ไม่เชื่อ จะว่าเตรียมมาก็เตรียม มาตั้งแต่เช้า เขาเตรียมด้านหลังพร้อมรับวันนี้เต็ม ที่ นี่เขาหวังว่าวันนี้จะมาเจอคนคนนี้จริงๆเหรอเนี่ย แล้วที่สำคัญคือหวังจะทำเรื่องอย่างว่าด้วยนี่สิ โอย ยยยยย…นี่เขาคิดอะไรของเขาอยู่

หลังจากที่พวกเขาสองคนทานอาหารเสร็จ เขาก็ ถูกชายร่างสูงลากเข้ามาภายในห้องน้ำของห้องอาหาร ทันที ซึ่งเขาเลือกห้องที่เป็นห้องอาบน้ำ เพราะเป็นพื้นที่ โล่งกว้าง พร้อมสำหรับปฏิบัติภารกิจ

“เดี๋ยวผมช่วยเตรียมด้านหลังของคุณให้นะครับ ของผมไม่ต้องเตรียมแล้ว มันพร้อมเต็มที่แล้ว ไม่เชื่อ ลองจับดูสิ” ชายร่างสูงไม่ว่าเปล่าคว้ามือเล็กๆของเขาไปสัมผัสกับแก่นกายที่มันกำลังคับแน่นภายใต้กางเกง ของเขาคนนี้ ทำเอาชายที่อยู่ตรงหน้าสะดุ้งเล็กน้อย

ไม่ทันได้ตั้งตัวเสื้อเชิ้ตของเขาก็ถูกปลดกระดุม ออกจนหมด นี่เขาตกอยู่ในภวังค์ความหล่อของผู้ชาย คนนี้จนเขาสามารถปลดกระดุมได้หมดแล้วเหรอเนี่ย

ชายที่อยู่ตรงหน้าเขาค่อยๆส่งลิ้นร้อนลงมายัง ยอดถันทั้งสอง ขบมันเล็กน้อยให้เขาได้กระสันและร้อง กระเส่าออกมาอย่างเสียวซ่าน ซึ่งเสียงนั้นมันดังก้อง เหมือนเสียงที่เรียกร้องแก่นกายของเขาอยู่ตลอดเวลา เขาพึ่งจะรู้ตัวเองรีบลดระดับเสียงทันที เพราะกลัวว่า คนภายนอกจะมาได้ยินและรับรู้เรื่องของพวกเขาทั้ง สองคน

เขายังคงเล้าโลมอยู่กับเรือนร่างของชายที่อยู่ ตรงหน้า จูบพรมไปตามเรือนร่างนี้ ขบเม้มให้เป็นรอย แดงบ้างจุดบ้าง เหมือนประกาศให้โลกรู้ว่าเขาคนนี้ คือ…เมียของเขา เฮ้อออออออ!!…นี่เรากำลังคิดอะไร อยู่เนี่ย ผู้ชายคนนี้ไม่ได้คิดอะไรกับเราขนาดนั้นสัก หน่อย