ความรักที่ไม่ดี

Chapter 3 พิ้งค์พราวดาราสาว



Chapter 3 พิ้งค์พราวดาราสาว

~Chapter 3~

หลายนาทีต่อมา…

ติ้ง!

“ยัยพิงค์ นอนหรือยังพรุ่งนี้มีถ่ายงานตอนเช้า

ติ้ง!

“มีคนอัพรูปแกว่าแกอยู่ร้านเหล้า จริงปะเนี่ย ตอบไลน์ ด่วน” ฉันค่อย ๆ กินเหล้าใส่แก้วก่อนจะยกมันขึ้นดื่ม ขณะที่ ไลน์ของฉันก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่ฉันก็เลือกที่จะไม่ตอบ ตอบไปก็โดนพี่ผู้จัดการของฉันด่าน่ะสิ

ฉันเครียด…

เรื่องเงิน ฉันโอนเงินให้แม่ไปตั้งเยอะแหนะ

หาเงินได้มากแค่ไหนก็หมดไปกับคนที่ฉันเรียกว่าแม่ และ แม่ที่กรอกหูฉันทุกวันเรื่องที่เลี้ยงดูฉันมา ฉันรับงาน และ ทำงานตัวเป็นเกลียวเลย แม้มันจะดีที่งานของฉันมันได้เงิน เยอะ แต่เงินที่เยอะมันหมดไปกับอะไรหลาย ๆ อย่าง สังคมที่ ฉันอยู่มันชักจูงให้ฉันเป็นแบบนั้น แต่ก็โทษไม่ได้หรอกก็ต้อง โทษตัวเองนี่แหละที่ฟุ่มเฟือย
แต่หลังจากนี้พิ้งค์พราวคนนี้จะเก็บตังค์แล้วนะ เพื่อข้าง หน้าฉันกลายเป็นพิงค์พราวดาวดับทำไง และวันนี้ฉันจะดื่มให้ เดี๋ยงไปเลย จากนั้นพรุ่งนี้จะตั้งใจทำงาน อ้อ แล้วก็จะไปเรียน ด้วย ฉันไม่ได้ไปเรียนเพราะเขาคนนั้นหรอก อย่าเข้าใจผิด

ฉันกำลังนั่งรินเหล้าใส่แก้วใบเล็กก่อนจะเงยหน้าขึ้น พร้อมกับฟังเพลงจากวงดนตรีสดไปด้วย และขณะนั้นเองที่ฉัน กำลังเห็นใครบางคน

คนที่ชื่อวิลล์…

เขามากับเพื่อนของเขามั้ง เป็นผู้ชายทั้งหมดรวมเขาแล้ว ก็สี่คน หน้าตาดีทั้งนั้นเลย ถ้าไม่ติดว่าฉันมาดื่มนะฉันจะโทร บอกผู้จัดการให้มาที่นี่เพื่อดูพวกเขาแล้วพาเข้าวงการซะเลย

พริบ!

“แย่แล้วไง… อาจจะเป็นเพราะฉันต้องพวกเขานานเกินไป ทำให้พวกเขาทั้งหมดหันหน้ามามองฉันเป็นตาเดียว ให้มันได้ อย่างนี้สิพิงค์!

ฉันพยายามทำตัวให้ไม่มีพิรุธ โดยการเสมองไปทางอื่น พลางยกแก้วเหล้าขึ้นซด ความขมของมันที่บาดคอทำให้ฉัน ทำหน้าแหย่ ๆ ออกมา แต่แล้ว…

“โทษนะครับ” ฉันหันหน้าไปตามเสียงเอ่ยทักของใครบาง คน ก่อนจะชะงักไปชั่วขณะเมื่อคนที่เดินเข้ามาทักคือหนึ่งในกลุ่มเพื่อนของเขา มันทำให้ฉันยิ้มให้เขาบาง ๆ อย่างเป็นมิตร

“ผมเห็นคุณมาคนเดียว บางทีถ้ามีผมนั่งด้วยมันจะดีนะ ครับ” ฉันขมวดคิ้วเล็กน้อยให้กับคำพูดของเขา เขามาขอนั่ง ด้วยอย่างนั้นใช่ไหม นี่คือจะมาจีบฉันใช่ไหม ซึ่งเขาก็ไม่ได้แย่ และก็ดูดีมากอีกต่างหาก ฉันก็เลยคิดว่าน่าจะได้นะ

“เอ่อ ก็ได้ค่ะ”

“ใจดีจังครับ ถ้ามีคนบอกผมว่าคนสวยมักใจร้าย ผมจะ ขอเถียงหัวชนฝาเลย ฉันหัวเราะออกมาเบา ๆ ให้สิ่งที่เขาพูด ก่อนที่ร่างสูงนี้จะนั่งลงข้าง ๆ ฉัน มันทำให้ฉันขยับออกเล็ก น้อยเพราะรู้สึกว่ามันใกล้เกินไป

ดูก็รู้ว่าเขาเจ้าชู้อย่าบอกใคร แววตาท่าทางของเขานี่ พร้อมฟันฉันมาก แต่บอกเลยว่าพิงค์พราวคนนี้ไม่เคยหลงกล

ใครง่าย ๆ

“ถ้าผมจำไม่ผิด พิงค์พราวหรือเปล่าครับ

“โอ๊ะ คุณรู้จักฉันด้วย

“หึ เปล่าหรอกครับ แต่ไอ้นั่นมันพูดถึงคุณทั้งวันเลย ฉัน ขมวดคิ้วให้กับสิ่งที่ได้ยิน ไอ้นั่นที่เขาคนนี้หมายถึงคือใครกัน วิลล์เหรอ เขาจะพูดถึงฉันทำไม

“เอ่อ คือยังไงเหรอคะ”

“ผมว่าช่างมันเถอะครับ มาเรื่องของเราดีกว่า
“หะ เรื่องของเรา โทษทีนะคะมันยังไม่มีเรื่องของเราเลย

นะคะ”

“งั้นพรุ่งนี้อาจจะมีเรื่องของเราเกิดขึ้น

“หึ พูดมาตรง ๆ เลยก็ได้นะคะถ้าจะขนาดนี้แล้ว

“ได้เหรอครับ ผมนึกว่าผู้หญิงทุกคนจะชอบแบบอ้อม

ซะอีก”

“ไม่ใช่ฉันแล้วล่ะค่ะ ถ้างั้น

“เหรอครับ ว่า ผมประเมินคุณต่ำไปสินะ ” ฉันเผลอ ออกมาพร้อมกันกับเขา และขณะนั้นเองที่สายตาของฉันมันดัน ไปเผลอสบตากับใครอีกคนที่นั่งอยู่ไกลออกไป จะว่าบังเอิญ มันก็ดูจะเกินไปหน่อยที่อยู่ ๆ ก็จะมาสบตากันแบบนี้ ราวกับว่า เขามองฉันอยู่ก่อนแล้ว

“ผมยังไม่ได้บอกชื่อคุณเลยนะ

“ฉันก็ลืมถามไปเลย

“หึ พอตเตอร์ครับ

“หือ? แฮรี่ พอตเตอร์ น่ะนะ”

“คุณชอบเหรอ”

“เปล่า ก็แค่สงสัยอ่ะค่ะ เพราะไม่ค่อยมีคนชื่อแบบนี้เลย

“นึกว่าชอบซะอีก”
“แล้วถ้าชอบล่ะคะ”

“มันก็จะง่ายที่คุณจะชอบผมน่ะสิ” ให้มันได้อย่างนี้! ผู้ชาย คนนี้อันตรายที่สุด ฉันกระพริบตาถี่ ๆ ให้กับมุขจีบสาวของ เขา แต่ความรู้สึกของฉันตอนนี้มันอดไม่ได้เลยที่จะมองผ่าน ร่างหนานี้ไปมองใครอีกคนที่นั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนเขา

“เฮ้ ผมไม่เคยถูกปฏิเสธเรื่องวันไนท์เลยนะ

“หือ?” ฉันหันกลับมามองเขาคนนี้อีกครั้ง ฉันยังไม่ได้ ปฏิเสธอะไรเลย หรือว่าเขาดูออก

“ดูคุณจะสนใจไอ้ที่มันอยู่ข้างหลังผมเหลือเกินนะ

“ฉันเหรอคะ”

“หึ ไม่รู้ตัวเลยเหรอ”

“เปล่าค่ะ แต่ดูออกขนาดนั้นเลยเหรอคะ” ฉันน่ะรู้ตัวดีเลย รู้ตั้งแต่ว่าวันนี้ฉันรำพึงรำพันหาเขาทุกวินาที มันเป็นความรู้สึก ยังไงไม่รู้ เหมือนกับถูกชะตา ใจสั่นแปลก ๆ เวลาเห็นหน้า เหมือนกับตอนนี้เลย และอีกอย่างฉันก็รู้สึกเฉย ๆ กับผู้ชาย ตรงหน้าฉันมาก แม้เขาจะหล่อมากก็ตามเถอะ

“จีบมันสิ ถ้าจะชอบขนาดนั้น

“ไม่หรอกค่ะ ฉันเป็นดาราที่ใคร ๆ ก็เข้าหา ฉันจะเข้าหา เขาก่อนไม่ได้หรอก” นั่นสิ พิงค์พราวคนนี้เคยจีบใครซะที่ไหน เกิดมาก็มีแต่คนมาจีบ แต่แล้วคำตอบของพอตเตอร์ก็ทำให้ ฉันนึกสับสนทันที
“ งั้นก็ต้องรออยู่ตรงนี้แหละครับ คนอย่างไอ้ห่าวิลล์ ชาตินี้มันก็ไม่จีบคุณ”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ