เจ้าชายมัจจุราช Vs นางซินผู้ต้อยต่ำ (60%)

“เบลล่า…มาหลบอยู่นี่เอง ผมตามหาซะทั่ว” วูล์ฟกระซิบริมหู น้อยน่ารัก กลิ่นกายหอมยั่วใจที่ลอยมาปะทะจมูกตั้งแต่เดินมา ถึงทำให้เขาอดไม่ไหว จนต้องปรี่เข้าจู่โจมสาวเจ้าทันควัน ทั้งที่ เขาไม่เคยออกอาการคลั่งเพราะอิซาเบลล่าแบบนี้มาก่อน…ไม่ เคยเลยจริงๆ ให้ตายสิ

มะลิร้อยรู้ทันทีว่าเจ้าของเสียงทุ้มเจือหวานละมุนน่าฟังคือใคร ด้วยแอบหลงรักอีกฝ่ายเสียงของเขาจึงเขย่าหัวใจเจ้ากรรมให้ เต้นไม่เป็น า ดวงหน้าแฉล้มแดงซ่าน

“เอ่อ…ฉันไม่ใช่…” เธอกำลังจะบอกว่าตนไม่ใช่อิซาเบลล่า ทว่าพ่อเจ้าประคุณกลับสวนขึ้นเสียก่อน

“ชูว์…อย่าเพิ่งพูดอะไรเลยทูนหัว ขอผมชื่นใจก่อน” คนที่ เข้าใจว่าอีกฝ่ายเป็นว่าที่เจ้าสาวของตนเอ่ยเสียงห้าวเจือแหบ ขาดคำเขาก็ลดใบหน้าหล่อลากไส้ลงมาหา ลมหายใจผ่าวระอุ ราดรดต้นคอส่งผลให้เธอขนลุกซู่ และเผลอกลั้นใจ แล้วก็ต้อง เบิกตากว้าง ตัวแข็งทื่อ เมื่อชายหนุ่มซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่น อย่างอุกอาจ การจู่โจมแบบถึงเนื้อถึงตัวในชั่วเสี้ยวนาทีทำให้ มะลิร้อยแทบช็อก เพราะไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะมือไวถึงเพียงนี้ สาวน้อยมัวแต่ตกตะลึงจนลืมปัดป้องและห้ามปรามไปเสียสิ้น ทว่าที่สุดมะลิร้อยก็ควานหาเสียงตัวเองเจอ

“อย่าค่ะ อย่า…” เธอห้ามปรามได้เพียงเท่านั้นก็ต้องอ่อนระทวย เพราะมือกระด้างที่ลนลานลูบไล้ไปทั้งสรรพางค์กายส่วน บนอย่างกระหายจัด ประกายพิศวาสแล่นปราดไปทั่วทุกอณูขุม ขน ความอ่อนเดียงสาและไม่เคยต้องมือชายทำให้สาวน้อยหมด สิ้นเรี่ยวแรงที่จะต่อต้านสัมผัสจาบจ้วงหยาบคายทาวาบหวาม เกินห้ามใจ หนำซ้ำยังเผลอครางกระเส่าออกมาอย่างน่าละอาย

“อ๊า …คุณวูล์ฟ”

ฝ่ามือใหญ่เคลื่อนมากอบกุมเต้าทรวงนุ่มหยุ่น แล้วเคล้นคลึง หนักๆ ขณะตวัดปลายลิ้นสากระคายเล่นงานติ่งหูบอบบางไวต่อ สัมผัส ทําเอาคนไม่ประสาครวญคร่ำด้วยความเสียวซ่านสุดขีด ดวงหน้าหวานใสเห่อแดงสายสะบัดอย่างทรมานแทบขาดใจ ขณะเอนกายทิ้งน้ำหนักมาฟังแผ่นอกกว้าง แล้ววาดแขนเรียว โอบรั้งลำคอแกร่งของพ่อตัวโตที่ยืนประกบอยู่ทางเบื้องหลัง อย่างใช้เป็นหลักยึด

“คุณวูล์ฟ อื้อ…อา”

เสียงครางหวานซ่านทรวงในหอบพร่าทำให้วูล์ฟเกิดความ ย่ามใจ ลากไล้เรียวลิ้นร้ายกาจจากใบหูน้อยลงมายังลำคอเรียว ระหง ก่อนจะดูดเม้มหนักๆ จนเกิดเป็นรอยประทับตีตรา จากนั้น ก็ฟอนเป็นหน้าอกอวบสล้างอย่างเมามัน บ้างก็บดขยี้ปลายกัน ชันที่ยังคงมีอาภรณ์ห่อหุ้ม เรียกเสียงหวีดร้องด้วยความรัญจวน ใจให้เล็ดลอดออกมาจากเรียวปากสีระเรื่อ คนตัวเล็กแอ่นกายสู้ ฝ่ามือมากพิษสงอย่างขาดสติ ทำเอาชายหนุ่มคำรามกระหึ่มกลั้ว ล่าคอหนาด้วยความพึงพอใจกับการตอบสนอง ในแบบไร้เดียง สา
ลมหายใจของนางซินตัวน้อยพลันสะดุดขาดเป็นห้วงๆ ทันทีที เขาล้วงเข้าไปในเสื้อยืดสีดตัวเก่า แล้วรุกรานเรือนร่างเนียน ละมุนตามอำเภอใจ ครั้นอีกฝ่ายเคลื่อนฝ่ามือผ่าวระอุมาโจมตี เต้าทรวงอวบอิ่มภายใต้บราเซียร์ตัวจิ๋วอย่างเร่าร้อนระคนดิบ เถื่อน มะลิร้อยก็สูดปากครางระงม รู้สึกทุรนทุรายเหมือนจะ ขาดใจเสียให้ได้

“อูยยยย…ซี้ดดดด”

อารมณ์พิศวาสอันแสนวาบหวามเข้าครอบงำจนสาวน้อยม อาจควบคุมตัวเองได้ เธอบิดกายส่ายไหวดั่งใบไม้ต้องลม ท้อง น้อยปั่นป่วนระคนร้อนวูบวาบ ซอกสาวเริ่มชุ่มฉ่ำอย่างน่าประ หลาดพอๆ กับน่ากระดากอาย ขาทั้งสองข้างแทบทรงตัวไม่อยู่ และคงจะทรุดลงไปกองกับพื้นหากวงแขนทรงพลังไม่เหนี่ยวรั้ง เอาไว้เสียก่อน จากนั้นวูล์ฟก็ทำท่าว่าจะเลิกชายกระโปรงทรงสุ่ม ขึ้น แต่แล้วจู่ๆ เขาก็เปลี่ยนใจหันมากระชากมันออกจากร่าง อรชรแทน และอาการกระแทกกระทั้นใจร้อนยิ่งกว่าไฟของพ่อ ยอดชายก็ทําให้เธอได้สติอีกครา

“ยะ..อย่าค่ะ” มะลิร้อยละล่ำละลักห้ามปรามเสียงหวิวไหว ราวกับกระซิบ ขณะพยายามขืนกายให้หลุดพ้นจากพันธนาการ ร้อนร้าย ทว่าไม่เป็นผล

วูล์ฟชะงักไปชั่วขณะ แต่ก็ไม่คิดจะหยุดการกระทำวาบหวาม ลง เพราะเขายังคงล็อกเอวบอบบางเอาไว้อย่างแน่นหนา ส่วน ฝ่ามือกระด้างก็ยังคงที่ชายกระโปรงของอีกฝ่ายไม่ปล่อย ก่อนที่จะกระซิบออดอ้อนชวนใจสะท้าน
อย่าห้ามผมเลยนะทูนหัว พรุ่งนี้สองคนจะแต่งงา นกันแล้ว” กลิ่นสาบสาวทำให้พ่อหนุ่มรัก โยนความเป็น สุภาพบุรุษนรกทันควัน วูล์ฟเหมือนต้องมนตร์สะกดในเสี้ยวนาที ประหนึ่งมีแรงดึงดูดอย่างระหว่างสาวเจ้าเขา ในที่เคยเป็นมาก่อน หรือจะเพราะเขายังได้ อิซาเบลล่า กรุ่นมือไม้ของเขายิ่งก่อนอยู่หลายหน ทว่าวูล์ฟยังอดใจแต่แล้ววันเกิดอะไรขึ้น เป็นบ้าอะไรถึงได้กระหายอยาก ร่วมรัก กับฝ่ายเดี๋ยวนี้

อภิมหาเศรษฐีหนุ่มแต่ฉงนในความปรารถนาที่เกิดขึ้น อย่างปัจจุบันด่วน โดยไม่นึกเอะใจเลยคนกำลัง ลวนลามและอยาก ร่วมรักด้วยจนแทบนั้น ที่จริงแล้วหาใช่ อิซาเบลล่า พอร์ตแมน แต่อย่างใด

“แต่ฉันใช่เบลล่านะคะ ได้ได้สดับตรับฟังทำให้ความปรารถนาร้อนพลันอันตรธาน ไปในชั่วพริบพ่อจากแน่งน้อยอย่างแล้ว รีบถอยห่างออกมาประหนึ่งโดนร้อน หลัง แวบหนึ่งนึกอยากจะหมุนร่างอรชร หันเผชิญ หน้า ทว่าครั้นนัยน์ตากริบเพ่งพิศสารรูปฝ่าย จอม ยโสก็รีบผลักใสความคิดบ้าออกจากสมอง พร้อมสบถในอก

ฉิบหาย! เมื่อกี้เขาทําตัวเหมือนพวกโรคจิตบ้ากามที่ไม่ได้ฟัด ผู้หญิงมาเป็นชาติ กับแม่สาวร่างเล็กเนื้อตัวมอมแมมแสนสก ปรกเนี่ยนะ บ้าไปแล้ว!

ส่วนคนที่เพิ่งถูกจู่โจมชนิดไม่ทันตั้งตัวไปหมาดๆ ก็ถึงกับ ระบายลมหายใจด้วยความโล่งอก แล้วด่าทอตัวเองในใจที่ เผลอไผลไปกับสัมผัสวาบหวามซึ่งเขาประเคนเข้าใส่อย่างหน้า ไม่อาย เดชะบุญที่พ่อเจ้าประคุณยังไม่ได้ทำอะไรเลยเถิดมากไป กว่านั้น และที่สำคัญคือกระโปรงของเธอก็ยังอยู่ในสภาพที่ถือว่า โอเค เพราะมันไม่ได้ขาดวิ่นหลุดติดมือใหญ่ให้อับอายขาย หน้าหนักเข้าไปอีก ก่อนที่มะลิร้อยจะอ้าปากค้างกับวาจาร้ายกาจ ซึ่งหลุดออกมาจากปากหยัก

“ก็ยังว่าอยู่…เนื้อตัวเหม็นเน่าแบบนี้ไม่ใช่เบลล่าแน่ แถมตัว เตี้ยขนาดนี้เวลาจะ ‘ร่วมรัก” ด้วยคงใช้ท่ายืนไม่ได้ ถ้า อยาก จริงๆ ก็คงต้องอุ้มกระเตง แต่กว่าจะเสร็จ คงเมื่อยตายชัก

ทั้งที่รู้สึกผิดและละอายใจที่เผลอไปทำอะไรบ้าๆ กับเธอเข้า หากแต่แทนที่จะกล่าวคำขอโทษพ่อเจ้าประคุณกลับเลือกพ่นวา จาร้ายๆ ออกมาทิ่มแทงใจคนฟัง เพราะคนอย่างวูล์ฟ แอนเดอร์ ตัน จองหองเกินกว่าที่จะกล่าวขอโทษใครง่ายๆ อีกอย่างเขาก็ นึกหงุดหงิดใจ เพราะจำได้ว่าตนไม่เคยกระทําการหยาบคาย และดิบเถื่อนแบบนั้นกับอิซาเบลล่าเลยสักครั้ง ทว่าเมื่อครู่นี้แม่ สาวน้อยตรงหน้ากลับเหมือนมีแรงดึงดูด ที่สามารถกระตุ้นให้ เขาอยากทํามากกว่านั้นเสียด้วยซ้ำ เธอทำให้เขาไม่เป็นตัวของตัวเองไปชั่วขณะ

มันน่าประหลาดตั้งแต่ที่ในคราแรกเขาเห็นว่าสาวเจ้านา ปรารถนาจนแทบคลั่ง แถมยังเดินลิ่วเข้ามาสวมกอดและ ลวนลามอีกฝ่ายแบบหน้ามืดตามัว ทั้งที่สัดส่วนของเธอกับอิซา เบลล่าไม่ใกล้เคียงกันเลยแม้แต่น้อย และที่น่าโมโหไปกว่านั้นก็ คือ วูล์ฟไม่สนด้วยซ้ำว่าสไตล์การแต่งกายของหญิงสาวทั้งคู่จะ ต่างกันราวฟ้ากับเหว แต่จะโทษเขาฝ่ายเดียวก็ไม่ถูก เพราะ แม่คุณเล่นครางกระเส่าเรียกชื่อเขาซะเต็มปากเต็มคำ ส่อแววไป ในทางคนที่คุ้นเคยกันนักหนา แล้วแบบนี้จะไม่ให้เขาเข้าใจผิด ได้อย่างไรไหว

จะว่าไปแล้วอีกฝ่ายไม่มีอะไรน่าดึงดูดใจเลยสักนิด สกปรกก็ เท่านั้น ทว่าเขากลับนึกอยากกระโจนเข้าใส่เพียงแค่มองเห็น แผ่นหลังบอบบาง และได้กลิ่นหอมหวานยวนใจจากกายสาว สะพรั่งชวนลิ้มลอง ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วนั้นมันคือกลิ่นอาหาร ซึ่งโชยออกมาจากเนื้อตัวมอมแมมแสนสกปรกของเธอ เหมือน สวรรค์จงใจกลั่นแกล้งให้ประสาทรับกลิ่นของเขาเพี้ยนไปชั่ว ขณะ แต่สรุปแล้วความผิดพลาดทั้งหมดมันเกิดจากความมืด… ความมืดทำให้เขาทำเรื่องน่าบัดซบ! มันไม่ได้เกิดจากความ ‘บ้า ตัณหา’ ของเขาแต่อย่างใด หากไฟที่บริเวณสวนหลังบ้านพอร์ต แมนถูกเปิดให้สว่างเร็วกว่านี้ สาบานได้ว่าเขาจะไม่แตะต้องยัย เด็กนี่แม้แต่ปลายเล็บ

“คุณลวนลามฉัน แล้วยังจะมาพูดจาแบบนี้กับฉันอีกเหรอคะ” มะลิร้อยเอ่ยเสียงเครืออย่างเสียความรู้สึก อยากจะหันไปมองหน้าคนหยาบคายและใจร้ายให้เต็มๆ ตาแต่ก็ไม่กล้าพอ

“ฉันพูดแทงใจ เธอน คราวหลังจะอ่อยใครก็ควรจะดูสาร รูปตัวเองหน่อยนะ ว่ามันชวนดึงดูดใจหรือว่าน่าสะอิดสะเอียน กันแน่” คนโอหังใส่เป็นชุด โดยที่เธอได้แต่ยืนอึ้ง แทบไม่อยาก จะเชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน และวาจาหยามหมิ่นซึ่งลอยมากระแทกโสต ประสาทก็ทำให้สาวน้อยเกือบจะน้ำตาร่วง

“ฉันไม่ได้อ่อยคุณนะคะ และไม่เคยคิดที่จะอ่อย” คนโดนดูถูก ปกป้องศักดิ์ศรีของตัวเองน้ำเสียงสั่นระริก การไม่ตอบโต้ด้วย ถ้อยคำรุนแรงไม่ได้หมายความว่ามะลิร้อยไม่รู้สึกรู้สาอะไร เพียง แต่ไม่อยากให้เขามองว่าเป็นเด็กก้าวร้าว และเอาพฤติกรรมที่ เธอแสดงออกไปเล่าให้ป้าของเธอฟัง เพราะนั่นอาจจะเป็นเหตุ ให้เธอถูกทําโทษยกใหญ่

“ไม่อ่อย…แต่มายืนอยู่ในที่มืดๆ เพียงลำพังแบบนี้เนี่ยนะ จะ บอกให้นะแม่คุณ ว่าถึงฉันจะโปรดปรานเรื่องเซ็กส์แต่ฉันก็เลือก และเนื้อตัวโสโครกแบบนี้ต่อให้เธอแก้ผ้าอ่อยฉันก็ไม่เกิด อารมณ์ บอกตรงๆ ว่า ‘เอา ไม่ลง” น้ำกักขฬะที่คนหลงตัวเอง พ่นออกมาทำให้เธอหน้าตึง ก่อนจะสวนกลับเสียงกระด้าง

“ถ้าการพูดจาดูถูกฉันมันทำให้คุณมีความสุข…ก็เชิญเลยค่ะ เอาที่สบายใจ” กล่าวจบมะลิร้อยก็ทำตาโต เพราะเพิ่งฉุกคิดได้ ว่าตัวเองเผลอพูดอะไรออกไป พร้อมกันนั้นก็รู้สึกหายใจไม่ทั่ว ท้อง หัวใจดวงน้อยเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ

เนื่องจากเคยโดนผู้เป็นป้าตบคว่ำ ในตอนที่ย้ายมาอยู่ออสเตรเลียใหม่เพราะเผลอไปเถียงอีกฝ่ายเข้า มะลิร้อยเคยลืมว่านั้นตนร้องไห้น้ำตานอง และนั่นก็พลอย ทำให้สาวแทบจะไม่กล้ากล้ากับคนในครอบครัวรต์แมน รวมถึงกล้าต่อปากต่อคำกับคนอื่นเท่าที่ควร เพราะ เธอนึกขลาดกลัวกับรู้สึกฝังใจจะทำมันอีกด้วยไม่ อยากตัว ว่าจากน้ำมือของใครก็ตาม เธอไม่ตอบโต้ไอ้เด็กนรกพวกนั้นยิ่งได้ใจ ฉะนั้นเธอจึงต้องสูด หายใจปอดลึกเพื่อเรียกความกล้า แล้วฟันยิบตา เด็กไล่เลี่ยกันมะลิที่จะต่อกร

ทว่าหากเป็นผู้ใหญ่สาวน้อยจะเลือกสงบปากสงบค่าเสีย มากกว่า จะบ้าง ในกรณีอร์ตแมนอย่างวูล์ฟ แอนเดอร์ตัน ทว่าวันเขากลับทำให้ความ อดทนของเธอขาดสะบั้น เพราะร้ายทำลายจิตใจ จน พลั้งปากย้อนกลับด้วยความลืมตัว และในวินาทีถัดมาสาวต้องเฮือกกับน้ำเสียงกัมปนาทที่เข้าอย่างอำมหิต

เธอ!มันมากไปแล้วนะแม่ตัวยัยหนูสกปรกเจ้าของร่างทรงพลังตวาดกร้าว นัยน์ตาวาวโรจน์ ใบหน้าคร้าม ดมพลันถมึงทึง

“ถ้าคุณจะพูดแค่นี้ ฉันขอตัวนะคะหลังจากพยายามข่มกลั้น แม้ตื่นตระหนก ในความกราดเกรี้ยวของเขาจนอะไรไม่ถูก แต่มะลิร้อยก็ยังรู้สึกผิดหวังและไม่พอใจที่อีกฝ่ายไม่ให้ เกียรติเธอเลยสักนิด