บทที่ 12 แสดงเป็นภรรยา

แม้ว่า ชูเหมยและเจียงหนิงเอ๋อจะจากไปด้วยความไม่เต็มใจ แต่การเผชิญหน้ากับชายสองคนที่ไม่น่ามีปัญหาด้วย พวกเธอได้ เพียงจําใจออกไปจากบ้านของเจียงหยุนเอ๋อ

ทั้งสองลงด้านล่าง ชูเหมยยังไม่สามารถตอบสนองต่อ สถานการณ์เมื่อครูได้: “หนิงเอ๋อ เธอว่าช่วงนี้เกิดอะไรขึ้น? อยู่ ดีๆ เจียงหยุนเอือมีที่พึ่งพิงมาจากไหน?

เจียงหนิงเอ๋อสีหน้าคิดหนัก เห็นชัดเจนว่ากำลังคิด ทันใดนั้น สายตาของเธอก็หยุดอยู่ที่รถหรูที่วิ่งออกจากไปด้านล่างเมื่อครู

นั่น………นรถคันที่จนถึงขับ ตอนเจียงหยุนเอกลับจากต่าง

ประเทศครั้งนี้รึเปล่า!

หรือว่า เจียงหยุนเอ๋อไม่ได้โกหก เธอกับจุนถึงมีความ สัมพันธ์อะไรกันจริงๆ

นึกถึงความเป็นไปได้นี้ เจียงหนิงเอ๋อก็หงุดหงิดขึ้นมาทันที ไม่! เป็นไปไม่ได้! ตรงไหนที่เธอด้อยไปกว่าเจียงหยุนเอ๋อ ทำไม จุนถึงถึงได้สนใจผู้หญิงคนนั้น

ท่าทางของเจียงหนิงเอ๋อทำให้ ชูเหมยตกใจ นึกว่าเธอ โมโหกับเรื่องที่เจียงหยุนเอ๋อผลักเธอเมื่อกี้นี้ รีบพูดปลอบ: “หนิง เอ๋อ ลูกอย่าโกรธเลย เราค่อยคิดหาวิธีอีก ไม่มีทางให้ผู้หญิงคน นั้นอยู่เป็นสุขแน่”
“คิดหาวิธีบ้าอะไร! ผู้หญิงคนนั้นได้แต่งกับมหาเศรษฐีแล้ว

ฉะนั้นจึงไม่สนใจสมบัติทรัพย์สินแค่นั้นของเรา!” เจียงหนิงเอ๋อก ระทืบเท้าด้วยความโกรธ เหมยอื่นที่อยู่ข้างๆ ถาม: “หนิงเอ๋อ ลูกพูดแบบนี้

หมายความว่าไง?”

“เมื่อกี้หนูเห็นหมดแล้ว รถของคุณชายใหญ่ตระกูลลี่เพิ่งขับ ออกไป บอดี้การ์ดเมื่อกี้ก็เป็นคนของตระกูลลี่ นึกไม่ถึงว่าเจียง หยุนเอ๋อคนนี้จะมีปัญญาขนาดนี้ พอกลับประเทศก็ยั่วจนได้ของดี ทันที หนูจะหยุดไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นแน่นอน!! เจียงหนิงเอ๋ อกหมัดแน่น แผนการร้ายก็ได้ก่อตัวขึ้นในใจ

ณ เวลานั้น เจียงหยุนเอ๋อและถวนจื่ออยู่ในบ้านทันในนั้นเห็น บอดี้การ์ดสองคนปรากฏ ยังคงยังตกใจไม่หาย

เจียงหยุนเอ๋อมองถวนจื่อในอ้อมแขน กวนจื่อเบะปากพูด “หยุนเอ๋อ ผมไม่เป็นไร

เจียงหยุนเอ๋อสำรวจครู่หนึ่งอย่างไม่ค่อยวางใจเลย หลังจาก ให้แน่ใจว่าถวนจื่อนั้นปลอดภัยจริงๆ แล้วในที่สุดก็ถอนหายใจ ด้วยความโล่งอก

เธอหันสายตาไปยังบอดี้การ์ดที่ราวกับตกลงมาจากสวรรค์ ยังคงกังวลเล็กน้อย หากไม่ใช่เพราะพวกเขาจะปรากฏขึ้นทัน เวลาพอดี ก็ไม่รู้ว่า ฝู ชูเหมยและเจียงหนิงเอ๋อจะก่อเรื่องอะไรขึ้น มาอีก

ถวนจื่อจ้องมองบอดี้การ์ดทั้งสอง และจำได้แล้วว่าลุงทั้งสองคนนี้ที่ติดตามอยู่ข้างกาย จนถึง แสดงความขอบคุณต่อพวก เขาอย่างสุภาพ: “ขอบคุณคุณลุงทั้งสองครับ!”

ตอนนี้บอดี้การ์ดข้างกายลจนถึงกับถวนจื่อถือว่าค่อนข้างสนิท กัน ดังนั้นใบหน้า ในตอนแรกที่ไม่ยิ้มแย้มก็ปรากฏรอยยิ้มขึ้น “ไม่เป็นไรครับ เป็นคุณชายที่ขอให้พวกเราอยู่ที่นี่เพื่อคุ้มกัน ความปลอดภัยของคุณ

ได้ยินดังนั้น เจียงหยุนเอ๋ออดไม่ได้ที่จะเหลียวดูถวนจื่อ ใน ดวงตามีความชื่นชมเพิ่มมากขึ้น นึกไม่ถึงเลยนึกไม่ถึง จนถึง ยังให้ความสำคัญกับถ้วนจื่ออย่างมาก ไม่รู้เลยจริงๆ ไหนของถวนจื่อเข้าตาเขา ส่วน

ในขณะที่ชื่นชม เจียงหยุนเอ๋อก็เกิดความรู้สึกอิจฉาลูกชายตัว เองขึ้นมา

เจียงหยุนเอ๋อกระซิบเบา ๆ : “ก็แค่เล่นเกมเป็นไม่ใช่เหรอ? ถ้า หากการเล่นเกมจะมีประโยชน์ขนาดนี้ ฉันก็จะฝึกเล่น”

ได้ยินดังนั้น ถวนจื่อจึงเงยหน้ามองเจียงหยุนเอ๋อ ดวงตาที่เต็ม ไปด้วยการดูถูก: “พอเถอะหม่า แค่เทคนิคเท่านั้นของแม่ เซียน เกมอย่างผมยังช่วยแม่ไม่ได้เลย แม่ก็อย่าคิดอะไรที่เป็นไปไม่ได้ เลย”

เจียงหยุนเอ๋อหดหู่เล็กน้อยและหยุดพูด เพราะเธอรู้ดี คำที่ถ วนจื่อพูดล้วนแต่เป็นความจริง…..เธอไม่มีความสามารถในด้าน การเล่นเกมจริงๆ และไม่รู้ว่าทำไมถวนจื่อจึงมีพรสวรรค์ขนาดนี้ ทำให้เธออิจฉาเหลือเกิน
วันถัดมา อากาศปลอดโปร่ง ณ สนามกอล์ฟ ลี่จุนถึงรับผ้า ขนหนูจากผู้ช่วยแล้วเช็ดเหงื่อ

ลีจุนถึงแหงนหน้าขึ้นแล้วดื่มน้ำ การกระทำที่เรียบง่ายดึงดูด ความสนใจของสาวๆ หลายคนในสนามกอล์ฟ

ลี่จุนถึงเคยชินกับการได้รับความสนใจแบบนี้มานานแล้ว แรกๆ ก็รู้สึกเบื่อ แต่มาวันนี้ไม่มีผลกระทบอะไรใดๆ ต่อจิตใจ แล้ว

“ใช่แล้ว คุณชายลี่ เมื่อคุณสมิทธ์โทรมา น่าจะมาเร็วๆ นี้ แล้วครับ”

ฟังผู้ช่วยพูดจบ ลีจุนถึง การเคลื่อนไหวของมือหยุดชะงัก ขมวดคิ้วชนกัน

ดูสายตาของลี่จุนถึง ผู้ช่วยก็รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

สมิทธ์เป็นพันธมิตรทางธุรกิจและคู่แข่งที่ดีที่สุดของจุนถึงมา โดยตลอด และยังเป็นสามสิบอันดับแรกของมหาเศรษฐีในยุโรป ในขณะเดียวกัน ตอนที่จุนถึงเรียนต่างประเทศก็เป็นเพื่อนกับ สมิทธ์ ดังนั้นพวกเขาจึงมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง และมีความ สัมพันธ์ที่ดีเสมอมา

ตามหลักแล้ว เผชิญกับการมาเยือนของเพื่อนรักที่ไม่เจอกัน มาเป็นปีกว่านี้ จนถึงก็ควรดีใจ แต่ตอนนี้เขาดูเศร้าหน้านิ่วคิ้ว ขมวดเล็กน้อย

สาเหตุที่แท้จริงคือ สมิทธ์คนนี้แทบจะดูไม่ออกว่ามีจุดบกพร่องอะไร แต่ก็คือมีอะไรบางอย่างที่ผิดปกติอยู่ ก็คือชอบ เปรียบเทียบกับ ลีจุนถึง ในทุกๆ เรื่อง เปรียบเทียบผลการเรียน ตอนอยู่ที่โรงเรียน เรียนจบแล้วเปรียบเทียบการงาน ตอนนี้ สมิทธ์พาครอบครัวมาเยี่ยมเยือน ในหัวของจุนถึงก็เกิดภาพ สมิทธ์อวดความภาคภูมิใจของภรรยาและลูกต่อหน้าตัวเอง

นึกถึงจุดนี้ จนถึงส่ายหัวด้วยอาการปวดหัว

ทีนี้ สมิทธ์ต้องเอาเรื่องที่ตัวเองยังโสดมาหัวเราะเยาะตนเป็น

แน่

ไม่ได้ ต้องคิดว่าวิธีให้ได้เท่านั้น………

ลี่จุนถึงครุ่นคิด

ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ มองแวบเดียวก็ดูความคิดของเขาออก ช่วย เขาคิดเสนอแผน: “คุณชาย ถ้าไม่อยากขายขี้หน้าคุณสมิทธ์ อันที่จริงแล้วก็มีหลายวิธีนะครับ”

“อย่างเช่นอะไร?” ลี่จุนถึงมองไปรอคอยคำตอบจากผู้ช่วยที่ จะทําให้เขาพึงพอใจ “เราสามารถหาใครสักคนมาแสดงเป็นภรรยาของคุณ ตอก

กลับคุณสมิทธ์เขาไปครับ” ผู้ช่วยกล่าว

ลี่จุนถึงขมวดคิ้วคิด ก็รู้สึกเหมือนจะความสมเหตุสมผล แล้ว พูดกับผู้ช่วย “งั้นคุณก็จัดการเรื่องนี้เลยแล้วกัน คุณลองเลือกดู ว่ามีคนที่เหมาะสมหรือเปล่า”

“ครับ” ผู้ช่วยตอบรับ พร้อมที่จะไปดำเนินการ