บทที่ 6 เซ็นชื่อ

เมื่อเห็นสองคนนั้นลงมาจากรถ สีหน้าของเจียงหยุนเอ๋อก็ดู เคร่งขรึมลง หันหน้าไปก็ไม่ได้เตรียมที่จะทักทาย

เมื่อพูดถึงคนประเภทไร้ยางอายเช่นนี้เจียงหยุนเอ๋อก็พยายาม ที่จะทำเหมือนมองไม่เห็นเสมอมา

ชูเหมยเหลือบมองเธอด้วยสายตาเย็นชา ในแววตาแฝงไป ด้วยความดูถูก แล้วจึงหันกลับไปมองเจียงเย่เฉิง

“เย่เฉิง ถึงแม้ว่าคุณจะหวังดี แต่ฉันว่า มีใครบางคนไม่รู้สึก ซาบซึ้งเลย คุณก็คงจะทำอะไรไม่ได้ ที่พวกคุณคุยกันเมื่อฉันเอง ก็ได้ยินทั้งหมด เป็นเธอเองที่เลือกละทิ้งทุกอย่าง

ชูเหมยพูดพลาง ก็หยิบเอกสารหนึ่งฉบับขึ้นมาจากใน กระเป๋า แล้วหัวเราะอย่างภูมิใจ “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ทำตาม ความปรารถนาของเธอเถอะ สําหรับเอกสาร ฉันเตรียมไว้ เรียบร้อยแล้ว วันนี้บังเอิญมาพบกันที่นี่พอดี ก็เซ็นชื่อเสียเลย แล้วกัน”

บังเอิญ? คำพูดของ ชูเหมยช่างฟังดูไม่มีน้ำหนัก เมื่อกี้เจียง เย่เฉิงเป็นคนพูดเองว่า ครั้งนี้ตั้งใจมาหาตน

เจียงหยุนเอ๋อหัวเราะเยาะอยู่ในใจแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา เจียงหนิงเอ๋อเองก็ยืนปิดปากหัวเราะอยู่ข้างๆ: “พี่สาว ไม่คิดว่า เธอจะเป็นคนใจกว้างขนาดนี้ สิ่งที่พ่อต้องการให้เธอ เธอบอกว่าไม่รับก็คือไม่รับ แต่ว่า…….เป็นเช่นนี้ก็ดี ในเมื่อเธอไม่เอาแล้ว ของทั้งหมดก็คงต้องตกมาเป็นของฉัน”

พูดจบ เจียงหนึ่งเอ๋อก็หัวเราะออกมาอย่างภาคภูมิใจ

เดิมทีคิดว่าถ้าหากต้องการให้เจียงหยุนเอ๋อยอมสละทรัพย์ สมบัติทุกอย่างด้วยตัวเอง คงต้องออกแรงเหนื่อยเล็กน้อย คิดไม่ ถึงว่าจะกลับตาลปัตรเป็นง่ายดายเช่นนี้

ตอนนี้ดวงตาของเจียงหยุนเอ๋อเบิกโพลง พอจะเริ่มเข้าใจถึง แผนร้ายของพวกเขา ชูเหมยแสดงออกให้เห็นว่าเตรียม เอกสารฉบับนี้มาเป็นอย่างดี ส่วนเจียงเย่เฉิงถึงแม้พูดต่อหน้าตัว เธอเองว่าอยากจะยกของบางอย่างให้ แต่ในที่สุดก็ยังพยายาม อย่างสุดความสามารถที่จะบังคับให้ตัวเธอเองยอมละทิ้งทุกสิ่ง

สองแม่ลูกนี่ ช่างร้ายกาจจริงๆ แต่ว่าเธอไม่มีทางจะปล่อยให้ พวกเขาดีใจได้นานนักหรอก

เจียงหยุนเอ๋อหัวเราะขึ้นทันใด เป็นการหัวเราะที่ไม่มีเหตุผล ทำให้เจียงหนิงเอ๋อและ ชูเหมยรู้สึกเย็นวาบที่หลัง

“เจียงหยุนเอ๋อเธอคงไม่ได้คิดจะเล่นลูกไม้อะไรหรอกนะ เมื่อกี้ เธอเป็นคนพูดเองทั้งนั้น เพราะฉะนั้นรีบเซ็นชื่อตัวเองลงบน เอกสารซะ” ฝู ชูเหมยมองเจียงหยุนเจือด้วยสายตารังเกียจ แล้ว ยื่นเอกสารไปให้ คิดเพียงว่า ให้เจียงหยุนเอ๋อรีบเซ็น ตัวเองจะได้ รีบไป

เจียงเย่เฉิงมอง ชูเหมยด้วยแววตาที่สลับซับซ้อน แต่ก็ไม่ได้ ขัดขวางสิ่งที่เธอทำ ในเมื่อความหวังดีของเขาไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น แล้วเขาจะออกหน้าแสดงความเป็นห่วงเป็นใยไปทำไม?

ท่าทีของพวกเขาที่แสดงออกมา เจียงหยุนเอ่อล้วนเห็นทั้งหมด ในใจก็รู้สึกหัวเราะเยาะ ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว เธอคงไม่จำเป็น จะต้องเหลือเยื่อใยให้กับคนพวกนี้อีกต่อไป

เจียงหยุนเอ๋อก้มหน้าลง แล้วเหลือบมองเอกสารที่ ชูเหมย ยื่นมาให้ แล้วยื่นมือออกไปรับมา

เมื่อเห็นว่าง่ายดายเช่นนี้ ใบหน้าของ ชูเหมยก็เต็มไปด้วย ความสุข แต่วามสุขนั้นยังไม่ทันจะปรากฏขึ้นเต็มใบหน้าของเธอ ก็ต้องชะงักลง

แค่ได้ยินเสียง “ฉีก” แค่ครั้งเดียว ! ชูเหมยที่กำลังมองเจียง หยุนเอื้อฉีกเอกสารออกเป็นชิ้นๆ

“เจียงหยุนเอ๋อเธอทำอะไรของเธอ!” เจียงหนิงเอ๋อคิดไม่ถึงว่า เอกสารที่ ซูเหมยวางแผนจัดเตรียมมาอย่างยากลำบาก จะถูก เจียงหยุนเอ๋อฉีกออกเป็นชิ้นๆเช่นนี้ ทำให้โกรธจนโพล่งถาม ออกมา

เจียงหยุนเอือมองเธอด้วยสายตายิ้มแย้ม และพูดอย่างไม่รู้สึก สะทกสะท้านว่า “ในเมื่อพวกคุณพูดเองว่านั่นเป็นสิ่งที่ฉันควรได้ รับ ฉันลองมาคิดดูอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว ก็รู้สึกว่าสิ่งที่พวกคุณ พูดนั้นก็ฟังดูมีเหตุผล ดังนั้นต้องขอโทษด้วย ฉันไม่ต้องการละทิ้ง มันแล้ว”

“เธอ!” เจียงหนิงเอ๋อโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ นิ้วของเธอชี้ไปที่ จมูกของเจียงหยุนเอ๋อแล้วพูดด้วยความโกรธว่า “เจียงหยุนเอ๋ออย่าให้มันมากเกินไปนะ!”

“เกินไป? เธอมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันทำเกินไป?” เมื่อได้ฟังสิ่งที่ เจียงหนิงเอ๋อพูด เจียงหยุนเอ๋อก็รู้สึกว่าช่างน่าขำสิ้นดี ที่ตอนนี้ แม่ของฉันต้องเป็นแบบนี้ คงจะเป็นฝีมือของพวกคุณสองแม่ลูก ดังนั้น ต่อจากนี้ไป ให้พวกคุณผลัดกันดูแลแม่ของฉัน ถ้าหาก พวกคุณทําให้เธอดีขึ้นเมื่อไหร่ อารมณ์ของฉันก็คงจะดีขึ้น พอ อารมณ์ของฉันดีขึ้น ไม่แน่ว่าคิดดูอีกทีอาจจะยอมตกลงก็ได้ พวกคุณว่ายังไงล่ะ?”

“เจียงหยุนเอ๋ออย่าหน้าด้านเกินไปหน่อยเลย!” ผู้ ชูเหมย ใบหน้าเคร่งเครียดและพูดกับเจียงหยุนเอ๋อเสียงเข้ม

จริงๆเธออยากจะไล่ซูม่านออกจากตระกูลเจียงตั้งนานแล้ว หลายปีมานี้ ถึงแม้เธอจะได้เข้ามาอยู่ในตระกูลเจียง แต่ก็ยังมี ฐานะที่ไม่อาจจะเชิดหน้าชูตาได้ อีกทั้งไม่ใช่คุณผู้หญิงที่ถูกต้อง ตามกฎหมาย เธอกระวนกระวาย คิดอยากให้ซูม่านลีตายโดย เร็ว แล้วทำไมถึงจะยอมลดศักดิ์ศรีลงไปดูแลซูม่านด้วยล่ะ!

เจียงเย่เฉิงโกรธจนปากสั่น แล้วจึงพูดตะคอกว่า: “เจียงหยุน เมื่อเธอจะเอายังไงกันแน่? ตอนที่ฉันจะให้เธอก็ไม่เอา ตอนนี้ กลับไม่ยอมละทิ้ง จริงๆแล้วเธอคิดจะทำอะไรกันแน่?”

เจียงหยุนเอ๋อมองเจียงเย่เฉิงที่กำลังโกรธตัวเองด้วยท่าที่เย็น ชา ในใจไม่มีความรู้สึกอะไรหลงเหลืออีกแล้ว เพราะเธอเองก็ไม่ ได้คาดหวังว่าเจียงเย่เพิ่งจะเข้าข้างเธออยู่แล้ว ในเมื่อไม่มีความ หวัง แล้วจะรู้สึกผิดหวังได้อย่างไร?
“ฉันจะไปมีแผนการอะไรได้?” เจียงหยุนเอ๋อก้มหน้าลงมามอง กระดาษที่ถูกฉีกอยู่เป็นชิ้นๆที่พื้นอย่างไม่ใส่ใจ “เพียง

แต่……ไม่อยากเห็นพวกคุณมีความสุขก็เท่านั้นเอง? “เธอมันอกตัญญู!” เจียงเฉิงยื่นมือออกไปคว้าข้อมือของ เจียงหยุนเอ๋อไว้ เขาใช้แรงเยอะเสียจนทำให้สีหน้าของเจียงหยุน

เอ๋อเปลี่ยนไปทันที

ความเจ็บปวดบนข้อมือของเธอ ทำให้เธออยากที่จะสลัดออก ไป: “เจียงเย่เฉิง ปล่อยฉันนะ!”

“เหอะ เจียงหยุนเอื้อฉันว่าตอนนี้เธอดูจะไม่เคารพกฎเกณฑ์ เอาเสียเลย เรื่องเมื่อกี้ฉันก็ไม่อยากจะคิดเล็กคิดน้อย แต่ตอนนี้ ฉันคงต้องยกับเธอว่า ฉันเป็นพ่อของเธอ อย่างน้อยเธอก็ควรจะ ให้ความเคารพฉันสักหน่อย!

คำพูดของเจียงเย่เฉิงทำได้เพียงแค่ให้เจียงหยุนเอ๋อรู้สึก หัวเราะเยาะเท่านั้น “คุณคือพ่อของฉัน? คุณคือพ่อของฉันแต่ กลับปล่อยให้คนนอกมาทำแบบนี้กับฉัน? อย่ามาตลกหน่อย เลย”

คำพูดของเจียงหยุนเอ๋อทำให้เจียงเย่เพิ่งรู้สึกโกรธเคือง บน หน้าผากมีเส้นเลือดสีเขียวเป็นริ้วบางๆปูดออกมา: “เจียงหยุนเอ๋ อห้าปีก่อน เธอทำเรื่องเช่นนั้น ทำให้ตระกูลเจียงของเราต้อง อับอาย และทำให้ฉันต้องพลอกขายหน้าไปด้วย ตอนนี้เธอจึง ไม่มีสิทธิ์ที่จะมาเรียกร้องอะไรมากมายขนาดนี้! ตอนนี้เธอรีบ บอกฉันให้ชัดเจน ว่าเธอจะเซ็นหรือไม่เซ็น?”
“ฉันไม่เซ็น คุณจะทำอะไรฉันได้?” เจียงหยุนเอ๋อเสียงแข็งและ พูดอย่างไม่ยอมแพ้ เจียงเย่เฉิงมองเธอด้วยสายตาดุร้าย ตอนนั้นเอง หมอและผู้ ช่วยสองสามคนที่เจียงหยุนเอ๋อเจอในห้องผู้ป่วยเมื่อกี้นี้ก็เดิน

ออกมาพอดี

“พวกคุณกำลังทำอะไรกัน!

เมื่อเห็นคนเริ่มเข้ามาห้อมล้อมหลายคน เจียงเย่เฉิงจึงรีบ ปล่อยมือ แต่ก็ไม่ลืมที่จะพูดทิ้งท้ายว่า “เรื่องนี้ ช้าเร็วก็จะต้อง จัดการให้เรียบร้อย ให้เธอรีบตัดสินใจให้ชัดเจน”

เจียงหยุนเอื้อถอยหลังไปหนึ่งก้าว สายตามองไปที่ข้อมือที่ เขียวของเธอ แล้วก็หัวเราะเยาะ

“ไป พวกเรากลับกัน” เจียงเย่เฉิงพูดกับ ชูเหมยและเจียง หนิงเอ๋อ

เจียงหนิงเอ๋อเปิดประตูรถด้านหลัง แต่ก็หันกลับมามองเจียง หยุนเอ๋อสายตาเหมือนมีเลศนัย

“พี่สาวที่แสนดีของฉัน ฉันสืบข้อมูลมาเรียบร้อยแล้ว ผู้ชายที่ พบครั้งที่แล้วคือคุณชายใหญ่ของบริษัทชื่อกรุ๊ป เธอช่างรู้จัก เลือกคบคนจริงๆเลยใช่ไหม? การแสดงของเธอครั้งนั้นก็ดูไม่ เลว เสียดายที่…….ยังมีช่องโหว่อยู่