บทที่ 16 ข่าวสำคัญ พลิกสถานการณ์ให้กลับมามีชัย

หวางหนุนหนันกลับบ้านด้วยความสิ้นหวัง ทั้งตัวเปียกไปหมด และกระอักกระอ่วนใจมาก

เมื่อเข้าบ้าน พ่อแม่และน้องชายหวางเท้าที่อยู่ในห้องนั่งเล่น ต่างก็ลุกขึ้นยืน

“ในที่สุดคุณก็ยอมที่จะกลับมาซะมี? “จางซิ่วจือกล่าวอย่าง เคร่งขรึม แค่ให้คุณไปนัดบอด คุณยังใส่อารมณ์อีก?”

ร่างกายของหวางหนุนหนันสั่น มองไปที่จางซิ่วจือด้วยความ ประหลาดใจ “แม่ คุณรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง?

“รู้สิ เสี่ยวเห้ากลับมาก็บอกกับฉันแล้ว”

จางซิ่วจือชี้ไปที่หวางเท้า ประโยคต่อมาทำให้หวางหนุนหนัน น้ำตาไหลอย่างห้ามไม่ได้ “แค่สัมผัสจะทำไม? ยังไงก็แค่ไปนัด บอด ถ้าคืนนี้คุณไม่กลับมา ฉันก็รู้สึกโล่งใจ ถือว่านัดบอดสำเร็จ เราจะได้มีเงินค่าสินสอดสําหรับเสี่ยวเห้า ”

“แม่ คุณคิดว่าฉันเป็นสิ่งของเหรอ?” หวางหนับหนุนร้องไห้

ใบหน้าของหวางเต๋อจมลง แล้วมองไปที่จางซิ่วจือ ต่อหน้าลูก คุณพูดเช่นนี้ทำไม?”

“ฉันเป็นคนให้กำเนิดเธอเอง ฉันจะพูดไม่ได้หรือไง?” สีหน้า จางซิ่วจือเปลี่ยน แล้วมือเท้าเอวพูด “เธอทำเรื่องนัดบอดเสียหมด แล้วเงินค่าสินสอดของเสียวเจ้าล่ะ? แค่ให้เธอช่วยน้อง ชายแค่นี้ยังทําไม่ได้ ยังจะไม่ให้ฉันพูดอีก?”

คำถามทั้งหมดนั้น ทำให้หวางเต๋อพูดอะไรไม่ออก

แต่หวางหนุนหนันฟังออกว่า หวางเท้าต้องไม่รู้แน่ว่าเกิดอะไร ขึ้นในร้านอาหาร หลังจากนั้นเธอวิ่งหนีไปแล้ว หวางเท้าต้องไป ฟังคำพูดของหลีต้าเป่าที่พยายามหลีกเลี่ยงประเด็นที่สำคัญที่สุด แอบหงุดหงิดอยู่คนเดียว หวางหนักหนันกำลังจะอธิบาย

“พี่สาว คุณจะช่วยผมไหมนิ?”

จู่ๆหวางเค้าก็เริ่มร้องไห้ขึ้นมา “ผมเป็นน้องชายของพี่นะ ถ้าพี่ ช่วยผมไม่ได้ ผมกับเสาเอ๋อก็จะแต่งงานกันไม่ได้ แล้วผมยังมี ชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร? ผมตายไปซะยังดีกว่า!”

“เสี่ยวเห้าตายไป งั้นไอ้แก่อย่างเราทั้งสองมีชีวิตไปก็ไม่มี ความหมาย ตายๆไปด้วยกันซะยังจะดีกว่า!”จางซิ่วจือเห็นด้วย และเริ่มร้องไห้

วุ่นวายกันทั้งบ้าน

เมื่อเผชิญกับแม่และน้องชายที่กำลังอยากตาย หวางหนัน หนันใจล่มสลาย ก้มศีรษะและนั่งยองๆบนพื้น แล้วร้องไห้เสียง ดัง

“หนุนหนัน พ่อขอพูดอะไรสักหน่อย ลูกดูสิแม่กับน้องชายทำ ถึงขนาดนี้แล้ว คนเป็นพี่สาวอย่างลูกก็กล้ำกลืนความลำบากนี้ ช่วยน้องชายหน่อยเถอะ?”
หวางเต่อกล่าวอย่างลึกซึ้งว่า “ที่จริงลูกก็ไปนัดบอดกับหลีต้า เป่าแต่แรกอยู่แล้ว พ่อรู้ว่าลูกปฏิเสธเรื่องแบบนี้ แต่คนเขาอาจจะ จับ โดนมือโดยบังเอิญ แล้วลูกก็หนีแล้วสิ?”

“พ่อ……หวางหนุนหนันขมขื่นสุดๆ นั่นเป็นเพียงการสัมผัส จริงๆหรือ?

ถึงขนาดทําเหมือนฉันเป็นหญิงขายบริการแล้ว! เธอก็รู้ดี ว่าเธอจะอธิบายอะไรตอนนี้ก็สายเกินไปแล้ว เธอไม่ สามารถโต้เสียงได้

ทันใดนั้น เธอนึกถึง วีแชทของเฉินตง และคิดซะว่าลองดูมัน อาจจะดีก็ได้ ร้องไห้และพูดว่า” พ่อ เราไปซื้อบ้านให้เสียวเจ้าที่ ภาคตะวันตกของเมืองดีไหม? บางทีราคาที่บ้านทางตะวันตก ของเมืองสูงขึ้น จะได้มีเงินค่าสินสอดของเสี่ยวเข้าด้วย!!

สีหน้าของหวางเต๋อจมลง

จางซิ่วจือด่าทันที “ซื้อบ้านทางทิศตะวันตกของเมือง นี่แกชื่อ ซื้อหรือไง? ย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมืองที่เก่าๆนั้น ผู้ที่ อาศัยอยู่มีแต่พวกแรงงานที่มาจากเมืองอื่น ราคาบ้านจะสูงขึ้น ได้อย่างไร มันเป็นไปไม่ได้ มีแต่คนโง่ที่จะซื้อบ้านที่นั่น!

“พี่สาว พี่บ้าไปแล้วหรือเปล่า? ย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของ เมืองที่สกปรกยุ่งเหยิงนั่น เสาเอ๋อจะตกลงให้เราซื้อบ้านที่นั่นได้ อย่างไร?” หวางเท้าเห็นด้วยตาม “ผมเป็นน้องชายแท้ๆของพี่นะ พี่ก็เป็นพี่สาวแท้ๆของผม ถ้าไม่อยากช่วยผม ก็อย่าทำร้ายผม สิ?”
ดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาของหวางหนุนหนัน ฟันขบริมฝีปาก สีแดงของเธอแรงๆ แทบจะมีเลือดออกแล้ว

เธอรู้ดีว่าท่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมืองเป็นยังไง และยัง สงสัยในความถูกต้องของข้อมูลวีแชทจากเฉินตง

แต่สิ่งนี้ถือได้ว่าเป็นการแก้ปัญหาความจำเป็นเร่งด่วน ราคา บ้านในย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมืองราคาถูก และเงินที่ เหลือหลังจากซื้อบ้านสามารถนำมาเป็นส่วนหนึ่งของเงินสินสอด

ได้

ไม่อย่างนั้น จะให้เธอทำไงล่ะ?

จะให้ไปขายตัวจริงๆหรือไง?

“พอแล้ว! สองแม่ลูกไม่จบไม่สิ้นแล้วหรือไง บ้านสงบอยู่ดีๆ กลับกลายเป็นวุ่นวายทั้งบ้าน!

หวางเต๋อไม่สามารถทนฟังได้อีกต่อไป ตะโกนไปว่า “ไม่ได้ จริงๆ เราลองคิดวิธีอื่นก็ได้แล้ว”

“นั้นคุณลองคิดมาวิธีนึงซิ? คุณก็แค่ครูสอนหนังสือ นั้นคุณ ควักธนบัตรจํานวนมากออกมา ให้เสียวเจ้าของเราแต่งงาน? ไม่อย่างนั้น คุณจะอยากให้ไม่มีลูกหลานไว้สำหรับสืบตระกูลเลย หรือไง?”

จางซิ่วจือผลักดันหวางเต๋อ ประโยคเดียวทำให้หน้าของหวาง เต๋อดไปเลย

หวางเต๋อเป็นครูสอนหนังสือ เชื่อในหลักเหตุผลที่ว่าความอกตัญญูมี 3 สิ่ง เรื่องไม่มีลูกหลานเป็นข้อสำคัญที่สุด การไร้สิ้น ลูกหลานสำหรับสืบสกุลแบบนี้เป็นอะไรที่อึดอัดยิ่งกว่าฆ่าเขาอีก

หงุดหงิดจนดึงจับผมของเขาแรงๆ หวางเพื่อตบตัวเองแรงๆ นึง “งั้นผม ก็กัดฟันหน้าด้านไปให้สุด ไปขอยืมกับพวกเพื่อนเก่า ยืมคนละนิดๆหน่อยๆมารวมกันยังจะไม่ครบยอดค่าสินสอดมัน หรือไง?

“ยืมแล้วไม่ต้องคืนเหรอ?”จางซิ่วจือตะโกนพูดเสียงดัง

หวางหนันหนันดูซีดเซียว มองแม่ด้วยตาแดง ในขณะนี้จู่ๆเธอ

ก็มึนๆ

ยืมมาต้องคืน?

งั้นก็ให้ลูกสาวตัวเองออกไปขายตัวงั้นเหรอ?

วันถัดไป หวางเต๋อออกไปยืมเงินตั้งแต่เช้า สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ทำให้เขาหัวเสียมาก คำพูดของจางซิ่วจือสะทกสะท้านโดดจุดที่ เจ็บปวดของเขา ทําให้เขาจําเป็นต้องหน้าด้านออกไปยืมเงิน

หวางหนุนหนันไม่นอนทั้งคืน เพราะตาร้องไห้จนบวม เธอออก จากบ้านด้วยร่างกายที่เหนื่อยจนอ่อนแรง แล้วไปทำงาน

แต่งงานกับเฉินตงเป็นเวลาสามปี เธอไม่ได้กลายเป็นแม่บ้าน แต่ได้หางานแผนกต้อนรับส่วนหน้าของบริษัทเป็นงานที่สบายๆ ทำเก้าโมงเช้าถึงห้าโมงเย็น ได้3,000 หยวนต่อเดือน
ยังไงก็มีเฉินตงอยู่ดูแลทางบ้านแล้ว ค่าจ้างที่เธอได้รับล้วน เอามาเป็นค่าขนมสำหรับตนเอง

แต่ หลังจากหย่ากับเฉินตง เงินสามพันหยวนนี้เป็นรายได้ ทั้งหมดของเธอแล้ว

หลังจากเหตุการณ์เมื่อคืน หวางหนันหนันที่เดินอยู่บนถนนยัง คงใจลอย มองดูผู้คนที่เดินไปมา เธอที่สะอื้นหนึ่ง แล้วก็หยิบ โทรศัพท์ออกมาโพสต์ในโซเชียลว่า ท้ายที่สุดก็ต้องเป็นฉันที่ เป็นคนแบกรับทุกอย่าง

สักพัก โพสต์นี้ก็มีคนกดถูกใจและคอมเมนต์ มีค่ปลอบใจ ต่างๆ

สิ่งที่ทำให้อารมณ์ของหวางหนุนหนันสงบลงเล็กน้อย

แต่ในบริษัทไทติ่ง

เฉินตงเห็นที่หวางหนุนหนันโพสต์ในโซเชียล ทันใดนั้นก็รู้สึก ตลกเล็กน้อย

วางโทรศัพท์ลง เขามุ่งเน้นไปที่โครงการปรับปรุงย่านสลัมที่ ภาคตะวันตกของเมือง ในคืนนี้ก็จะปล่อยข่าวแล้ว เขาจะไม่ให้มี ความผิดพลาดใด ๆ

แค่พริบตา ก็เป็นเวลาหกโมงเย็นแล้ว

หลังจากวันที่วุ่นวายทุกคนก็นั่งดูทีวีที่ห้องนั่งเล่น ดูข่าวท้องถิ่น พร้อมกับเป็นการผ่อนคลายและพักร่างกายที่เหนื่อยมาทั้งวัน
“ข่าวล่าสุดของเคอกรุ๊ป กำลังเตรียมจะเข้ามาตั้งหลักปัก ฐานที่เมืองนี้ สร้างศูนย์การค้าพลาซ่าขนาดใหญ่ของเมือง การ เลือกสถานที่เริ่มต้นที่เขตย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมือง ประเด็นและนี่จะเป็นการส่งเสริมพัฒนาเศรษฐกิจของเมือง แล้ว ติดตามรอบๆย่านการค้าของเมือง เคอกรุ๊ปยังมีแผนราย ละเอียดเพิ่มเติม อีกมากมาย สถานีนี้จะติดตามรายงานต่อไป” ข่าวสั้น ๆนี้ กลับเป็นการปล่อยข่าวที่เป็นแก่นสำคัญๆออกมา เหมือนลูกระเบิดขนาดใหญ่ ที่ทิ้งระเบิดทั้งเมือง

เคอกรุ๊ปนั้น ขึ้นชื่อว่าได้เป็นบริษัทอสังหาริมทรัพย์ชั้นนำเป็น อันดับหนึ่งของประเทศ

การจะเข้ามาตั้งหลักปักฐานของมัน ทุกคนรู้ดีว่ามันหมายถึง

อะไร

ย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมือง…..ราคาจะเพิ่มสูงขึ้น ตามข่าวที่ปล่อย ทำให้MG Club นั้นต้องมีเสียงกรีดร้องอย่าง น่าเศร้าแน่

“แม่ง ทำไมเป็นแบบนี้? เป็นแบบนี้ได้ไง? อ๊า……..

และในตระกูลหวาง เมื่อหวางหนันหนันลากร่างกายที่อ่อนล้ากลับถึงบ้าน กลับพบ

ว่าทั้งพ่อและแม่และหวางเท้า กำลังนั่งอยู่หน้าทีวี ทั้งสามคนดูทีวีอย่างตั้งใจ ทั้งครอบครัวเงียบสงบ
“เกิดเรื่องอะไรเหรอ?”หวางหนันหนันถาม

จู่ๆจางซิ่วจือก็กรีดร้องขึ้นมา “ยี่เรือกรุ๊ปจะมาสร้างพลาซ่าใน เมืองของพวกเรา สถานที่รับเลือกแห่งแรกอยู่ที่ย่านสลัมที่ภาค ตะวันตกของเมือง ที่นั่น…….ราคาบ้านที่นั่นต้องเพิ่มสูงขึ้นแน่!”

ยิ่งพูดยิ่งเครียด จางซิ่วจือหน้าเขียวไปหมด

หวางเต๋อถึงกับปิดใบหน้า ถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า

ถ้าพวกเขาฟังคำพูดของหวางหนันหนันเมื่อคืน เช้าวันนี้เขาคง ไม่ต้องไปหายืมเงินหรอก คงไปหาซื้อบ้านที่ภาคตะวันตกของ เมืองแล้ว

งั้นตอนนี้ครอบครัวของพวกเขาเห็นข่าวนี้แล้ว ก็จะเปลี่ยน บรรยากาศเป็นอีกแบบนึงไปเลย

บูม!

ทันใดนั้น ในสมองของหวางหนุนหนันเกือบระเบิด สีหน้า เปลี่ยนไปมาก ยกมือปิดปากแทบกรี๊ดออกมา

เธอตื่นเต้นและรีบหยิบโทรศัพท์ออกมา เปิดดูข้อความวีแชท ของเฉินตง ทุกอักษรบนวีแชทล้วนเหมือนคนที่ตอกลูกตาเธอ อย่างรุนแรง

จริงด้วย เป็นอย่างที่เขาพูดจริงด้วย? !