บทที่ 13 ผู้ชายคนนี้ใจดำ

มู่จ้านเป่ยทิ้งเสื้อเชิ้ตเปียกฝนลง หลังจากนั้น ยื่นมือปลดเข็มขัด เพชรที่เอว

“นายคิดจะทำอะไรกันแน่ ?” อานหยาน ไม่ทันระวังมองเห็น

กล้ามเนื้อที่หน้าอก สูดหายใจทันที

เขารีบปิดตา ไม่กล้ามองความหล่อที่เวลาเขาถอดเสื้อทำให้ คนอดไม่ได้ที่จะกระโจนเข้าไปใส่

“คุณชายใหญ่ ฉันผิดไปแล้วจริง ๆ นายจะลงโทษยังไง ฉันรับ ได้หมด แต่ ฉันรู้ว่านายไม่ได้คิดจะหมั้นกับฉันจริง ๆ”

เขาไม่มีความรู้สึกดี ๆ สักครึ่งนึงกับเขา ก็ไม่รู้คืนนี้เป็นอะไรที่

ไม่ชอบมาพากล จนต้องการเขาจริง ๆ

แต่ที่ชัดเจนมาก ทั้งหมดนี้ก็แค่เป็นความผิดพลาดที่ไม่คาดฝัน

เขาพูด “ส่วนคุณนายมู่ ที่นั่น ฉันสามารถไปถึงประตูบ้านขอ ขมาด้วยตัวเองได้ รับประกันว่าจะทำให้คุณนายม่เข้าใจเรื่อง ราวกับนายไม่เกี่ยวข้องกัน

“เพราะฉะนั้น ?” มู่บ้านเปียโยนเข็มขัดทิ้งไปบนเสื้อเชิ้ต หัน หลัง สบตาเขา “เธอยังคิดที่จะถอนหมั้น ?”

“เปล่า ฉันไม่ได้อยากที่จะถอนหมั้น ?” อ่านหยานเข้าใจ สำหรับผู้ชายที่มั่นใจอย่างมู่บ้านเป่ย ถูกผู้หญิงถอนหมั้นเป็นความอัปยศจริง ๆ

“คุณชายใหญ่ ฉันแค่ไม่อยากทำให้เธอลำบากใจ เราไม่ เหมาะสมกันหรอก……

“ฉันกลับรู้สึก” มู่บ้านเปียพูดตัดบทเขา เดินไปห้องอาบน้ำ อย่างใจเย็น “เราสองคนเหมาะสมกันมาก ไม่ว่าจะเป็นขนาด หรือว่าจังหวะ”

ประตูห้องอาบน้ำถูกปิดลง แรก ๆ ได้ยินเสียงของฝักบัวดังมา

กู้อานหยานองเต็ม ๆ สามวินาที ถึงจะตอบสนองกลับมาค พูดของมู่บ้านเป่ยเมื่อกี้หมายความว่าอะไร

ขนาดและจังหวะ…..ไอบ้าเอ๊ย ! คำพูดแบบนี้เป็นคำพูดของ ชายใหญ่ตระกูลมู่ ผู้ที่สูงศักดิ์หรอ ? ทำไม คุณชายใหญ่ กับ ความประทับใจของเขาไม่เหมือนกันเลยสักนิด

ใบหน้าเล็ก ๆ อานหยาน แดงขึ้น คำพูดที่ทะลึ่งแบบนี้ หลุด ออกมาจากปากคุณชาย ไม่อยากจะจินตนาการเลยจริง ๆ !

เขามีความเสียใจนิดหน่อย ตอนนี้ควรจะอาศัยตอนเขาอาบ

น้ำ รีบหนีหายไป ใช่มั้ย ?

แต่ ไม่รู้ว่าข้างนอกจะมีหรือไม่มีคนของเขา ถ้าหากหนีไม่พ้น ถูกจับกลับมา จุดจบน่าจะอนาถมาก

ทำยังไง ? ต้องหนีมั้ย ?

ไม่รู้ว่าลังเลนานเท่าไหร่ ประตูห้องอยู่ดี ๆ ถูกเคาะดังขึ้น หลีเยเอาเสื้อผ้าของมู่บ้านเปี่ยมาส่งให้

กู้อานหยานทําหน้าเหมือนจะร้องไห้ “หลีเย่ ฉันรู้ว่าคืนนี้ฉันผิด

แต่ คุณชายของบ้านพวกเธอคิดจะทำอะไรกันแน่ ? เขาไม่ชอบเอาความในใจของคนอื่นที่สุด โดยเฉพาะ เหมือน

ผู้ชายที่มองออกยากอย่างมู่บ้านเปีย

หลีเย่ประหลาดใจกับเขาที่สนิทคุ้นเคยกับตัวเองนิดหน่อย เห็น ๆ อยู่แค่เจอกันเพียงสองรอบ กลับเหมือนคบกันมานาน

แต่ เขายังคงเอาความแปลกใจทิ้งไป พูดอย่างเคารพ “ว่าที่ คุณผู้หญิงในอนาคต พวกเราของบ้านคุณชายแค่กลัวว่าเธอจะ โดดเดี่ยว เลยมาอยู่เป็นเพื่อนเธอเป็นพิเศษ

ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่างานหมั้นเกิดเหตุไม่คาดคิดถูกยกเลิก ตอนนี้ ก็ควรจะเป็นคุณหญิงเข้าอยู่ในคฤหาสน์ตระกูลแล้ว

อีกอย่าง คุณชายกับคุณหญิงคนนี้เพิ่งจะ……….นิบัติต่อกัน อย่างตรงไปตรงมา ตอนนี้ ไม่ปกติที่จะรำลึกนิดหน่อย?

ถึงแม้ เขาก็ไม่รู้คุณชายที่หลังจากโมโห มาถึงคฤหาสน์ ตระกูลตกลงจะทำอะไรกันแน่……..

ความในใจของนายใหญ่ท่าน ทายง่ายซะที่ไหน ? เขาพูด “ฝาก ดูแลคุณชายด้วยครับ ผมขอตัวไปก่อน

“หลีเ…….”

“ใช่แล้ว คุณหญิง คุณชายพูดแล้วว่า ถ้าหากคืนนี้คุณหญิงอยากจะเล่นเกมส์วิ่งหนีอะไรอีก พรุ่งนี้สถานีอินเทอร์เน็ต ใหญ่ ๆ ของเมืองเป่ยหลิง จะมาอัดเสียงความรักใคร่ อันนั้น…….ของคุณ หญิงกับคุณชาย !”

“เธอพูดอะไรนะ ?” กู้อานหยาน ตะลึง ปลายนิ้วเย็นขึ้นมาทันที

“อืมบอกคุณหญิงเลย บนรถของคุณชายมีคุณสมบัติการ บันทึกการขับขี่รถที่สมบูรณ์ ถึงแม้ไม่สามารถถ่ายวิดิโอได้ แต่ คุณภาพการบันทึกเสียงสุดยอดเลย

สุดยอดกับผีอะไรล่ะ ! อานหยานเกือบอดไม่ได้ที่จะระเบิด !

นี้ไม่เป็นการรุกรานหรอ ?

เดิมที่เขากะว่าคืนนี้จะหนีออกจากบ้านไปจริง ๆ แต่ผู้ชาย ใจด่าคนนั้น ขนาดก้าวนี้นับได้หมด!

“คุณหญิงครับ ผมขอตัวกลับก่อน ท่านกับคุณชายรีบพักผ่อนนะครับ”

หลีเยโบกมือ ๆ ทิ้ง “บ๊าย บาย” ที่แทนความเป็นมิตรที่ดี มือ ปิดประตูให้พวกเขาเลย

กู้อานหยานยังไม่ตื่นจากความโกรธ เสียง “แก๊ก” ข้างหลัง ประตูห้องอาบน้ำถูกเปิดออก……..