บทที่ 12 ฉันจะอยู่กับเธอ
กู้อานหยานแต่งหน้าเสร็จค่อยลงมา
การแต่งหน้าที่เร่งรีบนั้น เหมาะกับสไตล์ของยันต์กันผี เมื่อ เทียบกับการแต่งหน้าโทนเทา ๆ ตามปกติ ดูเหมือนว่า……..งไม่
น่าดู
เวยจ๋อ กับเย่สุ่ยชิงใจที่ตึงเครียดก็ผ่อนคลาย
กู้หญิงห้าว ตะลึง ยืนขึ้นอย่างไว “เธอ….อย่างนี้เพื่อ อะไร ?” ยังไม่รีบไปล้างอะไรที่อยู่หน้าออกอีก ?
เมื่อกี้เห็น ๆ อยู่ว่ายังสวยอยู่เลย ตอนนี้กลายเป็นคนน่า เกลียดจริง ๆ !
นี่เป็นความงามอะไร!
ลูกสาวคนนี้ เป็นหนักแล้วจริง ๆ !
กู้อานหยาน ยิ้ม ๆ เดินเข้ามา เหมือนจะไม่รู้ตัวว่าหน้าที่แต่ง มาของตัวเองน่าเกลียดจริง ๆ
เขายิ้มแล้วพูด “พ่อคะ ให้หนูลงมาทำอะไร ?” ทุกคนกำลัง เตรียมตัวจะนอนกันแล้ว ! คืนนี้เหนื่อยมากเลย !
“เธอ……
“ในเมื่อเธอเหนื่อยแล้ว งั้น เรื่องของคืนนี้ยังจะไม่พูดก่อน พัก ผ่อนเถอะ” มู่บ้านเปียยืนขึ้น
แต่เขาไม่ได้กลับไป ก็เดินตามอ่านหยานไป
เห็นได้ชัดของความไม่สนใจของเขา ระหว่างคิ้วไม่มีกลิ่นไอ ของความไม่เบิกบานแม้แต่นิดเดียว แต่ กู้อานหยาน สามารถ ดมได้ถึงกลิ่นของความอันตราย
เขาตัดสินใจถอยหลังสองก้าว ฝน ๆ ยิ้มออกมานิดหน่อย “งั้น………..จะขึ้นไปและ ขอ ขอตัวก่อน
ตอนนั้น มู่บ้านเป่ยเกลียดการแต่งหน้าแบบเข้ม ๆ หนัก ๆ ต่อ มาเพื่อเอาใจเขา สุดท้ายเขาเลือกที่เรียนรู้การไม่แต่งหน้า
คิดไม่ถึงว่า หลังจากไม่แต่งหน้า กลับพบว่าทุกคนรู้สึกว่าเขาดู มาก
ตอนนี้ บนใบหน้าเขาที่แต่งน่าเกลียดจะตาย มู่บ้านเปียต้องไม่ ชอบแน่ ๆ ใช่หรือไม่ ?
มู่บ้านเปียไม่ได้พูดอะไร อ่านหยาน หันหลังคิดอยากจะไป แต่เขาเพิ่งจะหันหลัง ก็ได้ยินเสียงที่ต่ำ ๆ ของผู้ชายอยู่ข้าง หลังดังขึ้น “ฉันจะไปเป็นเพื่อนเธอนะ
เขาไปเป็นเพื่อนเขา ! หมายความว่าอะไร นี่หมายถึงจะขึ้นไป พักผ่อนเป็นเพื่อนเขางั้นหรอ ?
กู้อานหยานเสียงที่ตัวเองได้ยินขอให้เป็นเสียงแว่ว ๆ แต่ม จ้านเป่ยคำพูดที่จะพูดกับกู้หญิงห้าว ต่อไป กลับจุดประกายความ หวังของเขาทั้งหมด
“ค่ำคืนนี้ช่างไร้การควบคุมไปแล้ว สำหรับเรื่องที่ลูกสาวทำตัว ไม่มีมารยาท ทำให้งานหมั้นถูกยกเลิก ขอโทษด้วย
คุณชายใหญ่ เอาความรับผิดชอบของค่ำคืนนี้ทั้งหมดไว้ที่ ตัวเอง ?
กู้หญิงห้าว ตะลึง หลังจากตะลึงแล้ว ช็อค ดีใจ รอคอย ! ความหมายของคุณชายใหญ่ เรื่องของการหมั้นยังสามารถ การปรึกษาหารือกันได้ ?
เวยจ๋อ กับเสียซิงงง ๆ ไปหมด ผู้ชายที่จะอยู่กับกู้อานหยาน ในคืนนี้ เป็นคุณชายใหญ่ จริง ๆ หรอ ?
แต่ จะเป็นได้ไง ? หลังจากแต่งหน้าอ่านหยานที่น่าเกลียด อย่างนี้ คุณชายใหญ่จะแทะลงหรอ จะถูกปากเท่าไหร่เชียว ?
หลีเย่ พูดต่อ “คุณกู้ ความหมายของคุณชายใหญ่ของพวกเรา หวังว่าหลังสามวันไปแล้ว ให้จัดงานหมั้นขึ้นใหม่ ไม่รู้ว่าคุณจะ เห็นด้วยมั้ย ?”
“เห็นด้วย เห็นด้วยแน่นอน” ลูกเขยในอนาคตร้ายกาจอะไร อย่างนี้ จะพลาดได้อย่างไร!
มู่บ้านเป่ยจึงจ้องที่หน้าที่ตกตะลึงของอานหยาน ภายใต้แนว
ตาที่แวววาว
“คืนนี้ทำให้เธอกดดันเลย ตอนนี้ ขึ้นไปพักผ่อนเป็นเพื่อนเธอ
เขาเดินแซงหน้าเขาไป ขึ้นตึกไปก่อน “นำทางสิ
คำพูดนิ่ง ๆ สงบ ๆ กลับแฝงไปด้วยคำสั่ง ทำให้อานหยาน ไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับมา ขาก็ตามอยู่ข้างหลัง ขึ้นตึกไป
ในใจเขาเต้นตุบ ๆ แต่เวลาที่อยู่ต่อหน้ากู้หญิงห้าว กับ
เวยจือคนเหล่านั้น มีคำพูดบางคำพูดที่ไม่อยากพูด
เพิ่งจะขึ้นตึกเข้าห้อง อานหยานก็ปิดประตูห้อง จ้องที่ผู้ชายที่ เดินมาข้างเตียงแล้วถอดเสื้อผ้า รีบพูด “คุณชายใหญ่ ฉันรู้ว่า คืนนี้ฉันผิด ฉันขอโทษนายได้มั้ย ?”
ขโมยรถของเขา ทิ้งเขาไว้ที่ชายหาด แล้วก็ทำร้ายเขาโดย การตากฝน !
ทุก ๆ ข้อหา แทบจะเป็นโทษประหาร !
แต่ถึงจะเป็นโทษ นักโทษก็สามารถตายอย่างทรมานหรอ ? เขาตอนนี้เป็นแบบนี้ กู้อานหยาน ไม่เข้าใจเลยว่าเขาหมายถึง อะไรกันแน่
แล้วก็ เขากําลังถอดเสื้อผ้า ?
เขากระวนกระวาย ถอยหลังไปสองก้าว นึกขึ้นได้กอดที่หัว ไหล่สองข้างของตัวเอง “นาย……..จะทำอะไร ?”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ