บทที่ 10 ผู้ชายคนนั้น คือเขา
คืนนั้นอานหยานดูไม่ค่อยมีแรงจริงๆ ตอนนี้เธอก็ฝืนทนอยู่
เย่สุ่ยซิงเดินเร็วเกินไป พอถึงตอนที่อานหยานรู้ว่าตรงคอต้อง มีอะไรแน่ๆ ปกคอก็ถูกเย่สุ่ยซิ่งดึงไว้ในมือแล้ว
เยี่สุ่ยซึ่งไม่มีความปราณีต่อกู้อ่านหยานเลย เธอใช้แรงดึง คอ เสื้อของอานหยานก็เปิดออกให้ทุกคนเห็นหมด
เวยจือแอบยิ้ม แต่ทำเป็นเหมือนตกใจ: “โอ้ฟ้า! อานหยาน เธอ…ที่คอเธอทําไมมีรอยเยอะขนาดนี้?”
กู้อานหยานหลบไม่ได้ ถูกเย่สุ่ยชิงดึงลงมาจากบันได ยังไม่ ทันๆ อธิบาย หมิงห้าวก็เดินมาถึงตรงหน้าของเธอ
“เธอ…เธอ…ทำไมถึงเป็นแบบนี้!” กู้หมิงห้าวจ้องรอยดูดตรง
คอและตรงไหปลาร้าของอานหยานไว้ โมโหจนนิ้วสั่น
ที่เห็นได้ก็เยอะขนาดนี้แล้ว ที่เหลือที่ถูกปิดซ่อนไว้ในเสื้อไม่รู้ ว่ายังมีอีกเท่าไหร่!
เวยจือทำตัวเป็นคนดีขึ้นมา พูดด้วยน้ำเสียงที่สงสาร: “อาน หยาน เธอคงไม่…กับผู้ชายพวกนั้น…..
เวยจอมองที่กู้หญิงห้าว สุดท้ายก็โมโหจนเกือบจะเป็นลม
ลูกสาวคนนี้ของเขาคนนี้ ก็ต้อง “คิดถึงพ่อก่อนทุกเรื่อง” : “เธอเป็นแบบนี้ จะให้พ่อเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?
เย่สุ่ยชิงรีบพูดขึ้นมา: “กู้อานหยาน เธอทําแบบนี้เท่ากับกำลัง ทําลายพ่อเธอ ทำลายตระกูลกู้ของเรา? ถ้าคุณชายใหญ่ของตระ กูลมู่รู้ถึงการกระทำในคืนนี้ของเธอ เขาต้องทำให้ตระกูลของ เราตายหมดแน่!”
“นี่เธอ…นี่จะทำให้เราตระกูลทั้งบ้าน ต้องตายเพราะการกระ ท่าของเธอ!”ๆ ห
คำพูดเดียว ทำให้กู้หญิงห้าวโมโหขึ้นมาอีก
ลูกสาสคนเล็กทำตัวไม่ดี นี่จะทำลายเขาจริงๆ ทำลายตระกูล
“แกมันลูกอกตัญญู แก!” เขาโมโหมาก ยกมือขึ้น ตบลงตรง หน้าเธอแรงๆ
“รู้ได้ยังไง ว่าผู้ชายที่อยู่กับฉันคืนนี้ไม่ใช่คุณชายใหญ่ของ
ตระกูลมู่?”
กู้อานหยานพูดแค่คำเดียว ทำให้ผู้หญิงห้าวที่ยมมือต้องหยุด ไว้ ตีไม่ลง “เธอว่า….คนที่อยู่กับเธอคืนนี้คือคุณชายใหญ่ของ ตระกูลมู่?”
กู้อานหยานไม่ได้ตอบ ถ้าเป็นไปได้ เธอไม่ยอมมีส่วนเกี่ยวข้อ งกับมู่บ้านเปียแน่นอน
แต่ร่างกายที่มีแต่รอยของเธอตอนนี้ เยี่สุ่ยซิงกับเวยจือสอง แม่ลูกคู่นี้? ไม่รู้เรื่องนี้จนได้ พวกเธอไม่ยอมหยุดแน่
หรือว่า จะรอให้พวกเขาเปิดเสื้อผ้าเธอออกหมดหรอ?
“พ่อ เป็นไปไม่ได้….จะเป็นคุณชายใหญ่ไม่ได้ คุณชายใหญ่ ไม่มีทางชอบ…ผู้หญิงแบบอานหยาน?”
“ทำไมถึงจะไม่มีทางชอบฉัน? หรือว่า พี่คิดว่าฉันไม่สวยเท่า
คำพูดนี้ หลังจากที่เธอล้างเครื่องสำอางอย่างสะอาดหมดแล้ว ก็เป็นแรงโน้มน้าวใจได้ดีเลย
สวยหรือไม่สวย ผู้ชายแยกออกได้ดีที่สุด กู้หญิงห้าวไม่ได้ ตาบอด
เวย อพูดไม่ออก ดูเย่สุ่ยซิงด้วยตาที่แดงก่ำ
เย่สุ่ยชิงรีบพูดขึ้น: “คิดว่าพวกเราโง่หรอ? คุณชายใหญ่เป็น คนยังไง? ตระกูลใหญ่ขนาดนั้น เป็นห่วงเรื่องหน้าตาที่สุด เขาจะ ทําเพื่อกับเธอ…
เธอนิ่งไป เพราะยังไงก็เป็นคนมีหน้าตาฐานะที่ดี คำพูดบางคำ พูดพูดออกมาก็สกปรกปากของตัวเอง
แต่ ก็ต้องพูด!
“เขาต้องใจร้อนถึงขนาดนี้เลยหรอ ต้องทำเรื่องไม่ดีแบบนี้ใน คืนสำคัญแบบนี้ จนทำให้งานหมั้นถูกยกเลิก?”
เธอดูหมิงห้าว แล้วก็เปลี่ยนสีหน้าทันที “หมิงห้าว ทั้งนี้ต้อง โกหกแน่ๆเลย!”
กู้หมิงห้าวไม่รู้จะทำยังไงดี แต่คิดๆแล้วก็คิดว่าที่เยี่สุ่ยชิงพูดก็มีเหตุผล
คนมีฐานะแบบคุณชายใหญ่ของตระกูลมู่ ไม่มีทางทำเรื่องแบ บนี้แน่นอน
“เธอรู้จักคุณชายใหญ่ดีหรอ? เธอรู้หรอว่าทำแน่นอน?” อาน หยานปัดมือของเยี่สุ่ยชิงที่ดึงคอเสื้อเธอออก
“คุณชายใหญ่เคยบอกไว้ว่า พรุ่งนี้จะมาจัดการเรื่องนี้ให้ทุก คนเอง ก็ไม่ใช่แค่รอคอนฟ้าสว่างเองหรอ ทำไมไม่รออีกแค่ไม่กี่ ชั่วโมง ฟังว่าคุณชายใหญ่จะพูดยังไง?”
“ไม่ นังเด็กนี้จะใช้เวลานี้ แอบหนีออกจากบ้าน หมิงห้าว เรื่อง เบบนี้ก็เคยทำมาแล้ว!
คืนนี้เย่สุ่ยชิงต้องฆ่าเธอให้ตายซะ จะไม่ให้โอกาสเธออีกแน่
นอน!
แค่ใบหน้าของอานหยานตอนนี้ ก็สามารถทำให้คนอยากจะ ให้เธอตายเป็นพันรอบหมื่นรอบแล้ว!
“หมิงห้าว นั่งเด็กนี้ทำผิดยังไม่รู้จักแก้ไข คืนนี้ ต้องสั่งสอน เธอ! ไม่อย่างนั้น เธอก็ไม่มีวันพัฒนา
“คุณผู้ชาย” ทางด้านนอก พ่อบ้านวิ่งเข้ามา พูดด้วยความ เหนื่อย: “คุณผู้ขาย คุณชายใหญ่ของตระกูลมู่มา”g
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ