ตอนที่8 50%ว่าด้วยเรื่องของตัวร้ายที่กำลังจะทำตัว ร้ายๆให้เหมือนนางร้ายในละครหลังข่าว

1 2 3 4 5 6 7 8″ ผมปรบมือพร้อมนับจังหวะให้ฮิวโก้ไป ด้วย เพลงที่ฮิวโก้เลือกเป็นเพลงเร็วเพราะฉะนั้นจังหวะ จึงเร็วมาก ผมก็ไม่เจ้าใจเหมือนกันว่าทําไมเขาต้องเลือก เพลงที่ยากเกินไปสําหรับเขาด้วย ไม่ใช่เรื่องดีเลย

“ฮิวโก้ ทำไมนายถึงเลือกเพลงนี้ล่ะ” ผมที่กำลังนั่งปรบ มืออยู่ เอ่ยถามขึ้นมา

ฮิวโก้หยุดเต้นแล้วเอี้ยวตัวจากกระจกมามองผมที่นั่งอยู่ ข้างหลัง

“ทําไม?” เขาถามเสียงเรียบ ผมว่าเขามีพัฒนาการอยู่ อย่างนึงนะ เขาคุยกับผมโดยไม่ขมวดคิ้วให้ผมแล้ว

“ฉันว่าเพลงนี้มันยากไปสำหรับพื้นฐานนายนะ” ผมพูด แนะนําด้วยสีหน้าจริงจัง

“เพลงนี้กูเคยทำพลาดตอนที่กูออดิชั่นเข้ามา กูเลยอยาก จะแก้ตัว” อีกฝ่ายพูดได้สีหน้าราบเรียบเหมือนเคย
“นี่นายไม่รู้รึไงว่านายควรเลือกเพลงที่ถนัดเข้ามาออดิชั่น นะ จากที่ฉันดูนายเต้นเมื่อฉันว่านายเต้นได้ดีเลยแหละ แต่นายแค่ไม่ทันจังหวะ นายลองเปลี่ยนเป็นเพลงที่จังหวะ ช้ากว่านี้อีกนิคมั้ย ผมแนะนำ

“เพลงอะไรล่ะ” อีกฝ่ายเลิกคิ้วถาม

เออว่ะ! เพลงอะไรล่ะ เราไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าในนิยายเรื่อง นี้มันมีเพลงอะไรบ้าง แล้วถ้าให้ผมทายมันคงไม่ได้มีตัว เลือกมากนัก ผมถึงจะต้องกลับไปทำเพลงเองคืนนี้ไง แล้ว เขาถามว่ามีเพลงที่ดีกว่านี้มั้ยงั้นหรอ?

เป็นคําถามที่ผมไม่สามารถตอบได้…..

“นั่นน่ะสิ นายพอรู้จักเพลงอื่นบ้างมั้ยล่ะ?” ผมลองหลอก ถามฮิวโก้ดู เขาน่าจะรู้สึกว่าผมนะ เขาเป็นตัวละครในนิยาย เรื่องนี้นี่ แต่เอ๊ะ!ผมก็เป็นตัวละครนี่ ทำไมในความทรงจำ ของโนอาร์ถึงไม่มีเพลงอะไรน่าสนใจเลยนะ

“ไม่รู้ดิ กูรู้จักแค่เพลงนี้” เขาทำหน้าสับสนก่อนจะตอบ ออกมา
แหงล่ะ! แสดงว่านักเขียนไม่ได้ใส่รายละเอียดเรื่องเพลง ไว้จริงๆ ผมคงหวังมากไปที่จะได้คำตอบดีๆจากฮิวโก้จน ลืมคิดไปว่าเขาเองก็เป็นแค่ตัวประกอบ บางทีเขาอาจจะรู้ อะไรในนิยายน้อยกว่าผมที่เป็นตัวร้ายด้วยซ้ำ

“งั้นก็ฝึกเพลงนี้แหละ เดี๋ยวฉันช่วยปรับให้” ผมถอน หายใจก่อนจะยันตัวลุกขึ้น เตรียมเดินไปปรับท่าให้คนตัว สูง “นายลองเต้นเซตแรกให้ฉันดูหน่อย เดี๋ยวฉันจะปรับให้” เจ้าตัวพยักหน้าแล้วทําตามอย่างไม่ว่าอะไร ส่วนผมก็นับ จังหวะให้เค้าช้ากว่าเพลงเพื่อดูท่าเต้นช้าๆ แล้วค่อยเดินไป ปรับให้แต่ละจุด

เริ่มจากแขน ขา แล้วก็หัว ผมเข้าไปประชิดตัวเขาแล้วจัด ท่าทางให้เป๊ะและสวยขึ้น

“โอเค! เดี๋ยวเอาแขนระดับนี้นะ เอียงคอประมาณนี้ด้วย เอาอีกรอบ 5 6 7 8..” ผมนับจังหวะแล้วให้เขาลองเต้นอีก ครั้ง

“โอเคใช้ได้ คราวนี้ฉันจะเร่งจังหวะให้เท่าเพลงแล้วนะ 5 6..” ผมยืนนับจังหวะแล้วดูไลน์เต้นของเขาไปด้วย ผม ขมวดคิ้วเคร่งเครียด ไม่ใช่เพราะเขาเต้นไม่ทันนะ แต่เขา ยกแขนขึ้นไม่สุดต่างหาก คอก็ไม่เอียง โว้ยยยยยย นายผ่านออดิชั่นเข้ามาได้ไงวะเนี่ย! ฟิล์มมอหอ!!!! ผมเคยเป็นเมนเทอร์และครูสอนเต้นมาก่อน แต่ผมขอพูด ตรงนี้เลยว่าผมไม่เคยเจอใครที่สอนยากสอนเย็นขนาดนี้ มาก่อนเลยจริงๆ

“จ๊!” ผมจี๊ปากด้วยความขัดใจ ก่อนจะเดินไปข้างหลังแล้ว จัดท่าเต้นอีกครั้ง พอผมจัดเสร็จก็หันไปมองกระจกเพื่อ ตรวจเป็นครั้งสุดท้าย

ตึกตัก ตึกตัก…

พอผมได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นแรงของอีกฝ่าย ผมก็แหงน หน้าขึ้นไปมองเขา ผมแทบไม่สังเกตเลยว่าเหงื่อเขาออก เยอะมากแถมหน้าแดงมากอีกด้วย ตัวโตซะเปล่า เหนื่อย ง่ายไปได้ โถ่… พ่อตัวประกอบหัวทอง

“เหนื่อยแล้วหรอ งั้นพักก่อนก็ได้ เดี๋ยวฉันซ้อมรอ” ผมตบ ไหล่อีกฝ่า”นี่ ฉันจะบอกอะไรให้นายอย่างนึงนะเกรย์ รวม ถึงพวกนายทุกคนด้วย… ตอนนี้ฉันไม่ใช่โนอาร์คนเดิมอีก ต่อไปแล้ว ถ้าฉันจะทำร้ายแทยังจริงๆ ฉันทำได้มากกว่า นี้อีก ในเมื่อฉันไม่ล้ำเส้นไปยุ่งกับพวกนายแล้ว พวกนาย ก็อย่าล้ำเส้นมารังควานฉันสิ ถ้าขืนพวกนายยังล้ำเส้นกัน แบบนี้อีก อย่ามาหาว่าฉันไม่เดือนก็แล้วกัน” พอผมพูดจบก็ สะบัดข้อมือออกอย่างง่ายดาย ก่อนจะแสยะยิ้มแล้วเดินออกมาแบบเท่ห์ๆ ทิ้งคํ พูดทุกอย่างให้คนพวกนั้นไปคิดเอาเอง

ถ้าพวกเขาฉลาดพอ คงจะรู้ว่าผมไม่ได้พูดเล่น ถ้ายังมา เส้นกันอีกล่ะก็…ผมคงต้องทำอะไรเพื่อตักเตือนพวก เขาสักหน่อยแล้ว