ตอนที่4 50%ว่าด้วยเรื่องของความเจ้าสําออยและ หาเรื่องเก่งงงง!!

“โอ๊ย! นายหยุดเดินทำไมเนี่ย”ผมยืนลูบหัวป๋อยๆ หลัง จากเดินชนหลังแกร่งของฮิวโก้ นี่หลังคนหรือกำแพงวะ เจ็บชิบ!

“มึงตามกูมาทําไม?” เจ้าของร่างสูงเอ่ยถามด้วยเสียง เย็นๆ ประกอบกับสายตาดุๆที่เจ้าตัวกำลังส่งมา เหมือน เป็นการสื่อความหมายทางอ้อมว่าอย่ามายุ่งกับกู!’

เหอะ!ถ้าเป็นคนอื่นคงเผ่นแนบไปแล้ว แต่นี่ใครครับ ฟิล์ม ภวินทร์ซะอย่าง กลัวที่ไหนล่ะค้าบบบ

“ก็ไม่อยากไปยุ่งกับพวกนั้นไง ขอลี้ภัยมาอยู่กับนายสัก พักนะ”ผมพูดด้วยความหน้าซื่อตาใส แต่ดูเหมือนอีกฝ่าย จะไม่เล่นด้วยเท่าไหร่ แถมยังขมวดคิ้วเป็นปมแน่นกว่าเดิม อีกด้วย

“ถามจริง…สมองมึงกลับขั้วหรอวะ” อีกฝ่ายเลิกคิ้วถาม

“ก็…คงจะแบบนั้นแหละมั้ง”ผมยักไหล่ตอบอย่างไม่ยี่หระ
ผมเข้ามาในห้องซ้อมพร้อมกับฮิวโก้เป็นคนแรก วันนี้ พวกเรามีซ้อมก่อนจะถ่ายรายการต่อในวันพรุ่งนี้ ซึ่งการ ถ่ายทําที่จะมีในครั้งต่อไปนั้น จะเป็นการประเมินทักษะการ เต้น กติกาก็คงเหมือนกับสัปดาห์ก่อนๆที่มีการทดสอบการ ร้องและการแร็ปไปแล้ว ซึ่งก็มีคนโดนเด้งออกไปแล้ว2คน ทําให้ตอนนี้ในรายการเหลือผู้เข้าแข่งขันเพียงแค่10คน เท่านั้น ซึ่งถ้าผมไม่มาเข้าร่างของโนอาร์ซะก่อน คนที่มี แววจะโดนเด้งเป็นคนที่สามมากที่สุด ก็คือตัวของโนอาร์ เอง เพราะสองครั้งที่ถ่ายรายการมา โนอาร์คือคนที่อ่อน ที่สุดถ้าไม่นับคนที่โดนคัดออกไปแล้ว แต่ก็นะ… ทุกอย่าง มันกำลังจะเปลี่ยนไป เพราะผมไม่ใช่โนอาร์คนเดิมอีกแล้ว

พอเข้ามาได้ไม่นาน ครูสอนเต้นที่ชื่อว่ามาร์คก็สั่งให้เรา ทั้งสองไปยืดเส้นยืดสาย แล้ววอร์มร่างกายก่อนต่อท่าเต้น อีกที ในความทรงจำของโนอาร์นั้น มีบอกเอาไว้ว่าอยู่แล้ว ว่าผมต้องทำอะไรยังไงบ้าง ผมก็เลยไม่ต้องเหนื่อยที่จะ ต้องตีเนียนแอบดูคนข้างๆเหมือนที่แอบคิดเอาไว้

“ปกติมึงตามไอ้ตาตื่นั่นไม่ใช่เหรอวะ”เหมือนเจ้าตัวจะรู้ว่า ผมลอบนินทาอยู่ เจ้าของผมอันเดอร์คัตสึทองหันมาถาม ในระหว่างที่ตัวเองนั้นก็กำลังวอร์มอยู่เหมือนกัน ทำเอาผม หลุดขำกับสรรพนามเรียกแทน อนั่นไม่ได้จริงๆ เออว่ะ!การอ่านนิยายครั้งแรกนึกว่าเกรย์จะเป็น หนุ่มลูกครึ่งฝรั่ง แต่ที่ไหนได้พอมาเห็นหน้าจริงๆถึงรู้ว่า เป็นลูกครึ่งจีน ชื่อฝรั่งแต่เบ้าจีน เชื่อเขาเลยครับ… แต่ไอ้ สรรพนามเรียกแทนเมื่อกี้ผมชอบว่ะ ขอซื้อต่อจากที่แกมา ใช้แล้วกันอิอิ

“เปลี่ยนบรรยากาศบ้างดิ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อก่อน ตามติดไอ้ตาตื่นั่นได้ยังไง ทั้งๆที่นายหล่อกว่าหมอนั่นตั้ง เยอะ เอาเป็นว่าฉันจะตามติดนายแทนก็แล้วกันนะฮ่าๆๆ” ผมแซวอีกฝ่ายแบบขำๆ แต่ไม่คิดเลยว่าจะทำให้อีกฝ่าย นั้นเสียอาการอย่างหนักขนาดนี้ คงไม่มีใครเคยพูดกับเขา แบบนี้มาก่อนสินะ

พอคิดได้แบบนั้น นิสัยขี้แกล้งของผมก็กำเริบขึ้นทันที ใบหน้าของโนอาร์ตอนนี้คงจะปรากฏยิ้มชั่วร้ายออกมาแน่ๆ

“พูดเหี้ยอะไรของมึง ไร้สาระ”เจ้าตัวบอกปัดก่อนเดินหนี

“ฮันแน่…เขินละ….” ผมยังตามไปวอแวต่อ ให้ตายเถอะ! เห็นหน้านิ่งๆตาดๆแบบนี้อ่ะนะตอนเขินน่าแกล้งชะมัด
“เขินเชยอะไรของมึง ไปไกลๆตีนกูเลยไป” อีกฝ่ายถอย ห่างออกจากผมเรื่อยๆ พอผมเห็นแบบนั้นผมเลยเดิน เข้าไปใกล้ๆฮิวโก้อีกสักหนึ่งก้าว พอเจ้าตัวเห็นแบบนั้น ก็ถอยห่างออกจากผมไปอีกหนึ่งก้าว โอ๊ย!ให้ตายเถอะ ผมหยุดหัวเราะกับการแสดงออกของฮิวโก้ไม่ได้จริงๆ ยิ่งได้เห็นอีกฝ่ายทําท่าทางฟีดฟัดแล้วน่าแกล้งชะมัด ชอบ(แกล้ง)จังเลยครับผู้ชายแบดบอยสายซึนเนี่ย

พอผมแกล้งฮิวโก้ได้สักพักจนพอใจ นรกก็เหมือนจงใจ ส่งคนมาขัดจังหวะทันที

เหล่าตัวเอกทั้งหลายเปิดประตูเข้ามาพร้อมกันราวกับเปิด ตัววงบอยแบนด์ เพราะผมรู้สึกเหมือนมีซาวด์เปิดตัวพวก เขาดังคลอขึ้นมาด้วย เพลงดังมาจากไหนวะ? เอ๊ะ!คราว นี้ไม่ได้มาแค่4คนว่ะ มีเพิ่มตั้งอีกคนนึง คนคนนั้นน่าจะชื่อ ดิน หัสดินทร์ พ่อพระรองที่แสนดีหมวดไมโครเวฟเดิน ได้ ขอแอบกระซิบว่าเขาก็ชอบแทยังด้วยเหมือนกันแหละ โห…เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดชัดๆเลยนี่หว่า เพราะนายดิน ก็เป็นเพื่อนสนิทกับพระเอกเหมือนกัน นิยายตาหวานมันก็ สนุกแบบนี้แหละครับ ซึ่งพอมีฉากเปิดตัวแบบนี้แล้ว เดี๋ยว ตัวร้ายก็ต้องมีบทหน่อยถูกมะ
ทุกคนอาจจะคิดว่าผมคงรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า เพราะผม นั้นได้อ่านนิยายเรื่องนี้มาก่อนแล้ว งั้นผมขออธิบายให้ ชัดเจนเลยนะครับ

ตอนที่ผมได้หลุดเข้ามาในนิยายเรื่องนี้นั้น มันก็คือตอน ปัจจุบันนั่นเอง ตอนสุดท้ายของนิยายเรื่องนี้ทิ้งท้ายไว้ว่า โนอาร์จะจมน้ำเสียชีวิตในสระว่ายน้ำยังโดดเดี่ยว แม้ตอน นั้นจะมีคนมาเห็น แต่คนคนนั้นก็ไม่ยอมเข้ามาช่วย ปล่อย ให้โนอาร์ตายอย่างโดดเดี่ยว หลังจากนั้นนิยายเรื่องนี้ก็ ตัดจบ แล้วไรท์ก็ไม่เคยมาเขียนต่ออีกเลยตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่เหมือนกับว่าก่อนที่ไรท์เรื่องนี้จะหายไป เขาได้ทิ้งตอน พิเศษเกี่ยวกับการสปอยล่วงหน้าเอาไว้ในเพจส่วนตัว บท สปอยนั้นมีอยู่ว่า’หลังจากที่โนอาร์เสียชีวิต ทางต้นสังกัด ก็ได้ถอดชื่อของโนอาร์ออกจากรายการ และมีการแถลง ข่าวบลาๆๆยกใหญ่ กว่าจะกู้หน้ารายการคืนมาได้ ก็เล่นเอา ผู้บริหารเจ็บไปไม่น้อย เพราะเสียผลประโยชน์ไปจำนวน มาก หลังจากนั้นรายการก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆเหมือนไม่มี อะไรเกิดขึ้น แล้วผู้ชนะในรายการก็คือพ่อหนุ่มแทยัง นาย เอกลูกครึ่งเกาหลีหน้าสวยของเรานั่นเอง เขาได้พิสูจน์ตัว เองให้ทุกคนได้เห็นแล้วว่าถึงแม้เขาจะดูอ่อนแอ แต่เขาก็ ฟันฝ่าอุปสรรคจนสามารถเป็นผู้ชนะในรายการ the idol traineeได้ แล้วหลังจากรายการจบ พระเอกกับนายเอกก็ ครองคู่กันอย่างมีความสุข ส่วนพระรองไมโครเวฟเดินได้ ก็ตัดสินใจจะไปเรียนต่อที่เมืองนอก เพื่อตัดใจจากแทยังอย่างจริงจัง และหลีก ทางให้พระเอกได้ครองคู่กันกับแทยัง จบแบบ happy ending…

เหอะ! แต่ความเป็นจริงแล้วมันไม่เป็นแบบนั้นหรอกโว้ย ยย ผมจะไม่มีวันให้มันเป็นแบบนั้นเด็ดขาด เส้นเรื่องน่ะมัน สมควรถูกเปลี่ยนตั้งแต่ผมมาอยู่ในร่างนี้แล้ว ควรเปลี่ยน ตั้งแต่โนอาร์ยังไม่ตาย การที่จู่ๆผมได้เข้ามาสานต่อบท ของตัวร้ายแบบนี้ มันต้องมีจุดประสงค์อะไรสักอย่างสิ และ จุดประสงค์นั้น ผมว่า…มันต้องเป็นการเปลี่ยนเส้นเรื่อง และทำให้โนอาร์เป็นผู้ชนะในรายการนี้แทนแทยังแน่ๆ