ตอนที่2 ว่าด้วยเรื่องของตัวร้ายที่ชื่อโนอาร์

ในขณะที่บรรยากาศโดยรอบเย็นยะเยือกจนบาดผิว สายตาคู่หนึ่งก็เบิกโพลงขึ้นใต้น้ำ

ฟิล์มรู้สึกตัวขึ้นอีกครั้งหลังจากจำได้ลางๆว่าก่อนหน้านี้ ตนเองกำลังขึ้นโชว์อยู่บนเวที แล้วจู่ๆสปอร์ตไลท์ก็หล่นลง มาทับ แต่ไหงตอนนี้กลับมาโผล่ใต้น้ำซะได้วะเนี่ย

เขาพยายามดิ้นทุรนทุรายอย่างทรมานเพราะรู้สึกถึงขาที่ เป็นตะคริวและกำลังจะตายเพราะขาดอากาศหายใจในอีก ไม่ช้า หรือนี่จะเป็นแค่ความฝันวะ ฟิล์มคิดแบบนั้นก่อนจะ ค่อยๆหลับตาลงช้าๆ และหวังให้ตัวเองตื่นจากฝันร้ายแสน ทรมานนี้เสียที

แต่จู่ๆเขาก็รู้สึกถึงท่อนแขนของใครบางคนเข้ามารวบเอว ของเขาเอาไว้ ร่างของเขากำลังถูกดึงขึ้นจากใต้น้ำ ฟิล์ม ค่อยๆลืมตามองภาพตรงหน้าแต่ทว่าภาพตรงหน้ามันพรา มัวไปหมดจนเขาไม่รู้ว่าคนที่มาช่วยเขาคือใคร พอนึกขึ้น ได้ว่านี่อาจจะเป็นความฝัน เขาจึงค่อยๆปิดเปลือกตาลง หวังให้ตัวเองตื่นจากฝันนี้เสียที…
แค่ก..แค่ก..แค่ก

หลังรู้สึกตัวขึ้นมาอีกครั้ง ผมก็รู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อ ก็มันไม่ใช่ความฝัน เพราะอะไรน่ะหรอครับ แสบคอแสบ จมูกสำลักน้ำขนาดนี้คงไม่ใช่ความฝันแล้วล่ะ

ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมา ในขณะที่สายตายังไม่ปรับสภาพดี ผมจึงเห็นทุกอย่างเป็นภาพเบลอๆ

“วันหลังก็อย่าโง่ลงไปที่ลึกๆอีกล่ะ ขาสั้นแล้วยังกระแดะ ไปลงที่ลึกอีก ไอ้เวร!” ชายผมสีทองกล่าวก่อนจะเดินออก ไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

นี่ขนาดเห็นหน้าไม่ชัดผมยังรู้สึกได้ว่าเขาน่าจะเลี้ยงหมา

ไว้ในปากแน่ๆ พูดจาดีๆไม่เป็นรึไงวะ

รู้จักมั้ย?
ก็ไม่!

สนิทมั้ย?

ก็ไม่!

แถมยังมาด่าผมว่าโง่อีก แล้วตัวผมไปอยู่ในน้ำได้ยังไงวะ แล้วที่นี่มันที่ไหน ไม่เห็นรู้จักหรือเคยมาสักครั้ง

ไม่ปล่อยให้ตัวเองสงสัยนาน ผมก็ค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้น จากพื้น ก่อนจะมองไปรอบๆ ตรงที่ผมอยู่น่าจะเป็นสระ ว่ายน้ำชั้นดาดฟ้าของตึกอะไรสักอย่าง ผมลองพยายาม นึกจนปวดหัวว่าผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ก็เมื่อกี้ผมยังแสดง คอนเสิร์ตอยู่บนเวทีอยู่เลยนี่

ผมค่อยๆลองนึกไล่ลำดับเหตุการณ์อย่างช้าๆ ไล่เรียง ไทม์ไลน์ตั้งแต่ไปส่งน้องสาวไปโรงเรียน แล้วก็ตรงไปที่ที่ จัดคอนเสิร์ต แล้วก็รอซ้อม พอซ้อมการแสดงเสร็จก็ลงมา เตรียมตัวก่อนขึ้นแสดงจริง หลังจากนั้นผมก็ขึ้นไปบนเวที แล้วก็….

โครม!
จู่ๆภาพสปอร์ตไลท์ที่กำลังหล่นลงมาก็แล่นเข้ามาในหัว ของผมอีกครั้งพร้อมกับความเจ็บจี๊ด

ผมถึงกับลงไปนอนตัวงออยู่ที่พื้นด้วยความทรมาน บ้า เอ๊ย!นี่มันอะไรกันวะเนี่ย!

เพียงไม่ถึงหนึ่งนาทีที่ภาพเหตุการณ์พวกนั้นเข้ามาสร้าง ความทรมานให้ผม พอเริ่มรู้สึกว่าอาการเริ่มจางหายไป ผม ก็นอนนิ่งอยู่สักพักเพื่อให้มั่นใจว่ามันดีขึ้นแล้วจริงๆ จาก นั้นผมจึงค่อยๆยันตัวลุกขึ้นเพื่อเดินกลับห้องของตัวเอง ตามเส้นทางที่คุ้นเคย

เดี๋ยวนะ…..

คุ้นเคย…

ผมหยุดนิ่งก่อนจะกวาดสายตาไปรอบๆอีกครั้ง จากที่ตอน แรกสถานที่แห่งนี้คือที่ที่ผมไม่คุ้นเคย แต่ตอนนี้ผมกลับ รู้สึกว่าตัวเองรู้จักที่นี่เป็นอย่างดี และมันก็อยู่ในความทรง จําของผม

ไม่สิ…
ตอนนี้ผมไม่ใช่ผมอีกต่อไปแล้ว…

พอคิดดังนั้นผมก็หันหลังไปมองเงาสะท้อนจากประตู กระจกด้านหลัง ทำให้ผมได้เห็นร่างของตัวเองในตอนนี้

ใช่หน้าตาของผมตอนนี้ไม่ใช่หน้าตาของฟิล์มภวินทร์ แต่เป็นหน้าตาที่สวยหวานตามแบบฉบับเคะในนิยายวาย และตอนนี้ผมคือโนอาร์ อภิวัฒน์ ตัวร้ายของนิยายเรื่องรัก นะไอดอลเย็นชาต่างหาก

เหี้ย… นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับผมวะเนี่ย….

หลังจากที่ผมนอนคิดทบทวนเรื่องราวทั้งหมดมาทั้งคืน ผมก็ยังไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองตกเข้ามาอยู่ในนิยาย แถม ยังเป็นนิยายวายโลกสวยที่ตัวเองดันเป็นตัวร้ายอีก
ให้ตายสิ! บทเรื่องนี้ยิ่งน้ำเน่าๆอยู่ด้วย ทำไมไม่เป็นแนว อื่นนะ แบบแนวสืบสวนสอบสวนแล้วผมหลุดเข้าไปเป็น ฆาตกรต่อเนื่องเงี้ย สนุกกว่าเรื่องนี้เป็นไหนๆ

แต่มาลองคิดดูดีๆ ผมว่านี่อาจเป็นโอกาสที่ทำให้ผมได้ ทำสิ่งที่รักอีกครั้ง ผมเพิ่งนึกได้ว่าเรื่องราวในนิยายเรื่องนี้ คือการเล่าถึงการแข่งขันในรายการที่จะเฟ้นหาไอดอลจาก ค่ายค่ายหนึ่งที่มีชื่อเสียงมากๆ แล้วรายการที่ผมกำลังแข่ง อยู่ก็คือรายการThe Trainee ตามติดชีวิตเด็กฝึก ไหนๆก็ จะทบทวนละ ลองจดไว้เลยดีกว่าเผื่อลืม ว่าแล้วผมก็เดิน ไปหยิบสมุดกับดินสอที่ลิ้นชักโต๊ะข้างๆเตียง แล้วจัดการ เขียนเรื่องราวที่ผมจำได้เกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้ลงไป

อย่างแรกก็ต้องเขียนประวัติส่วนตัวของตัวเองก่อน ตัว ของผมตอนนี้ชื่อว่าโนอาร์ อภิวัฒน์ เป็นเด็กฝึกของค่ายที่ จัดการแข่งขันขึ้น เข้ามาในค่ายนี้ตั้งแต่อายุ 15 ปีจนตอนนี้ อายุ18ย่าง19ปี วัยกำลังกรุบกริบเลยทีเดียวเชียว

ในนิยายเรื่องนี้ผมรับบทเป็นตัวร้ายหรือเรียกง่ายๆเลยคือ นายอิจฉา ที่ตามติดชีวิตนายเอกแล้วก็ดักทำร้ายเขาเมื่อ มีโอกาส ส่วนเหตุผลที่ต้องทำแบบนี้ก็เพียงเพราะอิจฉาที่ พระเอกรักนายเอกมากกว่าตัวเอง สาสเอ้ย!ยิ่งเขียนยิ่งรู้สึกว่าน้ำเน่า

แต่ไหนๆก็มีโอกาสได้เข้ามาอยู่ในร่างนี้แล้วผมจะไม่ทำ อะไรโง่ๆแบบนั้นเด็ดขาด เพราะไอ้พระเอกนั่นคนเดียวที่ ทำให้โนอาร์เสียผู้เสียคนและเสียโอกาสไป ครั้งนี้ผมจะ ช่วยผลักดันความสามารถของโนอาร์ให้ได้ขึ้นเป็นผู้ชนะ ของรายการนี้เอง

ใช่!ต่อไปนี้เป้าหมายของผมก็คือเป็นผู้ชนะของรายการนี้ ให้ได้ ผมจะไม่มีวันสนใจไอ้พระเอกเฮงซวยนั่นเหมือนโน อาร์เด็ดขาด ผมจะตั้งใจทำเป้าหมายของตัวเองให้สำเร็จ คอยดูเหอะ! เส้นเรื่องของนิยายเรื่องนี้จะต้องเปลี่ยนไป แน่นอน…

ว่าแต่…มันเปลี่ยนได้ใช่มั้ยวะ?

ช่างเหอะ… ไม่ลองก็ไม่รู้ดิค้าบบบ