บทที่ 10 ความคลุมเครือที่คาดไม่ถึง

บทที่ 10 ความคลุมเครือที่คาดไม่ถึง

แต่โชคดียังดี ทีอีกฝั่งหนึ่งของถนน คนสองคนก๋าลังเรียก แท็กซี่ และเมื่อขึ้นแท็กซี่แล้ว แท็กซี่ก็เร่งรีบออกรถไป

หลังจากนั้น พวกกลุ่มอันธพาลที่ตามพวกเรามาบางคนก็เดิน กลับเข้าไปในร้านคาราโอเกะพร้อมกับด่าทอ บางก็ขับมอไซด์ ออกไป บางก็ขับรถออกไป ไล่ตามอย่างบ้าคลั่ง

ฉันเอามือปิดปากหวูเจิ่นดงไว้ เมื่อเห็นพวกเขาค่อย ๆ ไกลออก ไปจึงปล่อยมือออก

“นายลากฉันออกมาทำไม ไอพวกลูกเต่าน้อยพวกนั้น ถ้าฉันชก มันไม่ขี้แตก แสดงว่าพวกมันท้องผูก ! ”

ตอนที่หนูเจิ่นดงยังไม่ได้ดื่มเหล้าเข้าไป ฉันเชื่อ แต่ตอนนี้สภาพ เขา ถ้าโดนอันธพาลพวกนั้นจับไป ก็กลัวเขาจะโดนชกจนขี้แตก หรือแม่ว่าจะท้องผูก

เมื่อลากหนูเจิ่นดงและหญิงสาวคนนั้นออกมาจากพุ่มไม้ ฉันก็รีบ ไปเรียกแท็กซี่

โชคดีที่มีแท็กซี่ว่างมาขับมาพอดี ฉันจะรีบกลับไปรับหนูเจิ่นดงมาขึ้นรถ แต่พอหันกลับไป โธ่เว้ย เขาหายไปแล้ว!

ฉันมองไปรอบ ๆ สุดท้ายก็พบว่ามีสุนัขดีกันอีกครั้ง เป็นโชคร้าย ของหนุ่มรอยสักนั้น ที่พอออกมาจากร้านคาราโอเกะ หนูเจิ่นดง ก็เห็นเขาทันที คนเมาเจอกับคนเมา พลางซัดหนุ่มรอยสักร่วงไป บนพื้น

จากนั้นฉันก็รีบลากหวูเจิ่นดงทั้งด่าทั้งลากขึ้นรถแท็กซี่ไป หญิง สาวคนนั้นนั่งอยู่เบาะหน้า และนี่ก็ทำให้ออกห่างจากอันตราย หน้าประตูร้านคาราโอเกะได้

ระหว่างทาง ฉันก็เห็นคนเรียกรถแท็กซี่สองคนทีโดนอันธพาล นับสิบพวกนั้นไล่ตาม จากนั้นก็ขับผ่านไป โธโธโธ่ น่าสงสารจริง

หลังจากลงจากรถ ก็พลางหาโรงแรม ฉันกับหญิงสาวคนนั้น ช่วยกันพยุงหวเจิ่นดงไปที่เตียงนอนในห้องพัก

แต่ทว่าเป็นโชคร้ายของหญิงสาวคนนั้น ที่โดนหวูเจิ่นดงอ้วกใส่ และที่บังเอิญก็คือเขาอ้วกเข้าในเสื้อของหญิงสาวคนนั้นในขณะ ที่เธอกำลังโค้งเอาลงมาเพื่อช่วยพยุง อ้วกครึ่งหนึ่งอยู่ด้านนอก อีกครึ่งอยู่ด้านใน ทำให้ความสวยของหญิงสาวเซ่อซ่าคนนั้น เปลี่ยนเป็นความอับอายทันที

ฉันรีบขอโทษเธอแทน หวูเจิ่นดง “ ขอโทษ ขอโทษ เขาเมามาก เธออย่าถือสาเขาเลยนะ

หญิงคนนั้นโค้งเอว ไม่กล้าจะยืดตัวขึ้น พอยืดตัวขึ้นอ้วกก็ไหล ลงมา

ฉันก็รีบชี้ไปทางห้องน้ำ เธอจึงรีบวิ่งเข้าไป แล้วปิดประตู

จากนั้นฉันที่ดูแลหวูเจิ่นดง เมื่อเก็บกวาดทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวคนนั้นก็ออกมาจากห้องน้ำพอดี

ตอนนี้เสื้อผ้าของเธอก็ได้ทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว แต่ทว่า ชุดกระโปรงด้านบนเปียกปอนไปหมด เห็นได้ชัดว่าเธอน่าจะถอด ชุดออกมา แล้วใช้น้ำล้างอ้วกออกไป

แต่ว่า เพราะความเปียก ชุดผ้าก๊อตเดิมทีไม่บาง ตอนนี้ก็แนบชิด ไปบนเรือนร่างของเธอ จึงทำให้เห็นลำตัวที่ขาวใสของเธออย่าง เลือนราง แต่ยกทรงสีชมพูกลับเปิดเผยออกมาอย่างชัดเจน

แต่เมื่อเห็นฉันกำลังสำรวจหน้าอกแรกแย้มคู่นั้นอยู่ หญิงสาวก็ รู้สึกอายขึ้นมาทันที รีบเอามือขึ้นมาปิดเอาไว้อย่างรวดเร็ว

และฉันก็รู้สึกถึงความไม่มีมารยาทของตัวเองขึ้นมาทันทีพลางหันหลังเข้าไปในห้องน้ำ แล้วหยิบผ้าขนหนูยื่นให้เธอ จาก นั้นก็เดินไปเปิดเครื่องปรับอากาศ

* เธอน่าจะถอดชุดออกมาไปแขวนไว้ใต้เครื่องปรับอากาศนะ แป๊บเดียวก็คงจะแห้ง ”

พูดจบฉันก็เดินออกจากห้องไป หลังจากผ่านไปสักพักใหญ่ ก็มี เสียงของหญิงสาวคนนั้นดังมาจากในห้อง “ ฉันเรียบร้อยแล้ว ”

เมื่อฉันกลับเข้าไปในห้อง หญิงสาวคนนั้นก็กำลังขดตัวเองอยู่ ในผ้าเช็ดตัว มีเพียงแค่เท้าทั้งสองข้างที่โผล่ออกมา ค่อนข้าง เซ็กซี่เล็กน้อย

แต่ว่าฉันก็ไม่ได้คิดอะไรมาก พลางช่วยเธอเอาชุดไปแขวนไว้ใต้ เครื่องปรับอากาศให้โดนลมพัด

เมื่อเห็นหญิงสาวคนนั้นรู้สึกประหม่าเล็กน้อย และเพื่อให้เธอ สงบจิตใจลง ฉันจึงแกล้งทําเป็นชวนเธอคุย แล้วก็ขอโทษที่หว เจิ่นดงกระทําใส่เธอในครั้งนี้ด้วย

“ไม่เป็นไรหรอก ฉันต้องขอบคุณพวกคุณต่างหาก ถ้าไม่ได้พวก คุณช่วยไว้ คืนนี้ก็คง…..
ในขณะที่กําลังพูดอยู่ หญิงสาวคนนั้นก็ตัวสั่นเทาขึ้นมา ราวกับ ยังคงตื่นกลัวกับเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้

จากนั้น ฉันก็ชวนเธอคุยอีกครั้ง

ตามที่เธอเล่าให้ฟังว่า เธอชื่อ ป้หนาน เป็นนักศึกษาชั้นปีสอง คืนนี้มีงานเลี้ยงรุ่นมัธยม แต่สุดท้ายเพื่อน ๆ ก็กลับไปก่อน ทําให้ เธอต้องมาจ่ายเงินคนเดียว ดังนั้นจึงเกิดเรื่องขึ้น

เมื่อพูดคุยไปได้ประมาณสิบกว่านาที ภายใต้อากาศที่อบอุ่นของ เครื่องปรับอากาศ ชุดกระโปรงของเธอก็แห้งสนิท

ฉันช่วยหยิบมาให้เธอ จากนั้นเธอก็เข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องนํ้า

เมื่อออกมาจากห้องน้ำเธอก็ขอบคุณฉันอีกครั้ง จากนั้นก็กลับไป

เพียงแต่ว่า เมื่อเธอออกไปได้ไม่นาน ฉันก็ได้ยินเสียง “ โอ๊ย ” ดังมาจากทางเดินด้านนอกประตู จากนั้นก็มีเสียงใครบางคนล้ม ลงไปบนพื้น

ฉันเปิดประตูออกไปดู ก็เห็นลู่หนานบนอยู่นั่งบันได มือที่อ่อน

โยนกําลังจับเท้าเล็ก ๆ ของเธออยู่
ฉันจึงถามขึ้นมาว่าเกิดอะไรขึ้น เธอบอกว่าตอนเดินลงมาไม่ทัน ระวังข้อเท้าเลยพลิก..