บทที่ 8 พี่ชื้ออิสรภาพให้นาย

บทที่ 8 พี่ชื้ออิสรภาพให้นาย

ห้อง A66 ของร้านคาราโอเกะดี้เล่สิงซิง เคยแต่ได้ยิน แต่ไม่ เคยเห็น ในที่สุดวันนี้ก็ได้เห็น

ถ้าหากเอาร้านคาราโอเกะดี้เล่สิงซิง เปรียบเทียบกับโรงแรม ห้าดาวล่ะก็ห้อง A66 ก็สามารถพูดได้ว่าเป็นห้องชุดของ ประธานาธิบดีเลยเชียว

ฉันสูดหายใจก่อนจะเปิดประตูเข้าไป พลางปัดด้านหลังอย่าง สะอาดสะอ้าน จากนั้นก็เคาะประตูด้วยใจที่กระวนกระวาย ก่อนจะ เดินเข้าไปข้างใน

ยังไม่ทันจะมีเวลาได้สํารวจด้านในห้องที่หรูหรานี่ เพราะข้างมา ฉันก็เห็นเชิงโถงนั่งอยู่บนโซฟาที่ใหญ่ ๆ พอกับเตียง

แต่จะพูดไปแล้ว ดี้ชิงโถงก็สวยจริง ๆ อายุก็ราว ๆ ยี่สิบเจ็ดยี่สิบ แปด มันคืออายุที่สิ้นสุดความเป็นเยาวชนและมีวุฒิภาวะ ใบหน้าที่ สวยงาม และรูปร่างที่สง่างาม เมื่อเทียบกับหญิงมันก็ดูพอจะสูสี กัน เพียงแค่ขาดรสชาติความบริสุทธิ์และดูเป็นผู้ใหญ่ไปหน่อย

ฉันมองเธอ จากนั้นก็ก้มหัวให้เธอ ราวกับนักเรียนที่กำลังทำผิด

“ทำไม โดนจางหงหวู่อบรมมาแล้วใช่ไหม ว่าไม่ควรขัดใจฉัน !?

น้ำเสียงของดีชิงโถงฟังดูไม่ดีนัก และเห็นได้ชัดว่าเธอยังโกรธ เคืองเรื่องที่ฉันไปหักหน้าเธอไว้เมื่อคืน

ฉันไม่ได้พูดอะไร ได้แต่เงียบอย่างกระสับกระส่าย

ดิ์ชิงโถงหัวเราะเย้ย ” เมื่อคืนปฏิเสธฉันไปถึงกับพูดไม่เป็นเลย เหรอ เมื่อคืนโดนข้างล่างของยัยกับหมูหยู่ถึงทำให้เป็นใบ้เลยเห รอ ? ”

ฉันก็ยังคงไม่พูดอะไร และเงียบต่อไป แต่ดูเหมือนจะทำให้ดื่ ชิงโถงรู้สึกโกรธ

*นายเป็นใบ้เหรอ ? พูด !!! ”

ในขณะที่เธอออกคำสั่งด้วยความโมโห ฉันก็พูดออกไปเบา ๆ ว่า ‘จางหงหวู่ไม่ได้อบรมผม เพียงแค่บอกผมเกี่ยวกับฐานะของคุณ ชิงโถง ให้ผมปรนนิบัติคุณดี ๆ และอย่าได้ขัดใจลูกค้ารายใหญ่ ของเธอ ”
* เมื่อคืนนี้ผมโดนตบไปสองครั้ง ครั้งแรกคือคุณชิงโถงตบผม และอีกครั้งคือหญิงตบผม เพราะว่าผมก็ปฏิเสธเธอเหมือนกัน ก่อนจะไปงานเลี้ยงนั้น ผมไม่รู้เลยว่ามันเป็นงานเลี้ยงแบบไหน และไม่รู้ด้วยช้าว่าเป็นงานเลี้ยง ”

ดิ์ชิงโถงที่ใส่รองเท้าส้นสูงเดินมาข้างหน้าฉัน กางเกงยีนส์เก้า ส่วนที่รัดรูปทำให้เห็นเรียวขาของเธออย่างชัดเจน

“ ทำไม ฟังความหมายที่นายพูดแล้ว เหมือนฉันต้องขอบคุณ นายที่หลังจากปฏิเสธฉัน ก็ยังปฏิเสธยัยกีบหมูนั้นด้วย ? ”

ฉันรีบอธิบาย ” คุณชิงโถง ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น เมื่อคืน พอคุณกลับไป หยู่ถึงก็ขอบคุณผม ที่ผมยังไว้หน้าเธอ แต่ตอนนั้น ก็ทําให้ผมรู้ว่าผมไม่ได้เจตนาจะทําร้ายคุณ ”

“ผมเป็นแค่คนชนบท ถ้าหากไม่ใช่ว่าพ่อผมประสบอุบัติเหตุต้อง ใช้เงินรักษาตัวล่ะก็ ฉันก็คงไม่ได้ไปยืมเงินจากจางหงหวู่แล้วเดิน สายนี้หรอก คุณชิงโถง ผมไม่กลัวเรื่องตลกของคุณหรอก เมื่อ คืนที่ผมปฏิเสธคุณ ในใจก็คิดว่ามันน่าตลกจริง ๆ ผมคิดว่า ผมเป็น ผู้ชาย ผมมีศักดิ์ศรีของตัวเอง ผมไม่ได้สิ่งของ ผมไม่ยอมรับการ โดนเสนอราคา ถึงแม้ว่าจะเป็นราคาที่สูงก็ตาม ! ”

“ แต่ว่าหลังจากที่ปฏิเสธไปแล้วก็พบว่า ไม่ว่าจะยอมหรือไม่ยอม สุดท้ายผมก็คือแมงดาอยู่ดี เมื่อเป็นแมงดา ก็ไม่ควรจะพูดถึง เรืองศักดิ์ศรี เพียงแค่ต้องปรนนิบัติพวกคุณให้ถึงใจก็พอแล้ว แต่ ว่า ฉันก็ลังเลมากจริง ๆ ฉันไม่อยากคิดอย่างนั้น แต่มันก็ไม่สมัคร ใจ คุณชิงโถง คุณบอกผมที ผมควรจะทำยังไง ผมลังเลมากจริง ๆ รู้สึกทรมานใจ! ”

พูดไปพูดมา น้ำตาแห่งความเสแสร้งของฉันก็ไหลลงมา

เมื่อเห็นดี้ชิงโถงตกตะลึงเล็กน้อย ฉันจึงตีเหล็กในขณะที่ร้อน ทันใดนั้นเธอก็ถึงฉันเข้าไปกอดไว้ในอ้อมกอด ฉันก็ยิ่งร้องไห้ ออกมาอย่างโศกเศร้า

ดีชิงโถงยิ่งตกตะลึงเข้าไปอีก ไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ยืนโง่อยู่ อย่างนั้นให้ฉันร้องไห้ในอ้อมกอดของเธอ

ผ่านไปสักพักใหญ่ เธอก็เรียกสติกลับมาและผลักฉันออก ” ก็แค่ กลอุบาย จะมาหลอกฉันเหรอ ? แล้วยังมาเล่นละครตบตาอีก ? ”

ฉันไม่ได้พูดอะไร พลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วโทรหาพ่อต่อ หน้าเธอ และบอกเขาไปว่าคืนนี้คงไม่ได้ไปเฝ้า ให้เขาพักผ่อน เยอะ ๆ และที่บังเอิญไปกว่านั้นคือ พ่อของฉันบอกว่าพรุ่งนี้ต้อง ออกจากโรงพยาบาลแล้ว ฉันจึงถามไปว่าทำไม เขาก็บอกว่า หมอบอกว่าได้เวลาต้องจ่ายเงินแล้ว
“ ไม่เป็นไร ผ่าตัดเสร็จแล้วก็คงไม่มีอะไร มีคนให้ยืมเงินมาผ่าตัด ก็ดีแล้ว ส่วนพวกเราก็ตั้งใจทำงานหาเงินมาคืนหนี้ต่อไป..….….….

พ่อพูดเสียเยอะ จนทำให้ฉันร้องไห้ออกมาจากความรู้สึกที่แท้ จริง ไม่ใช่เรื่องโกหก ทำเอาฉันที่ร้องไห้ออกมาพูดอะไรแทบไม่ ออก พ่อพูดให้กำลังใจเยอะมาก จากนั้นก็วางสายไป

แล้ว ฉันก็เห็นมีทิชชู่ยื่นมาตรงหน้าฉัน

“ พอแล้ว เป็นผู้ชายเสียเปล่า จะมาร้องไห้อะไร ไม่เหมาะเอา เสียเลย

ฉันรับทิชชู่มา แล้วก็พูดขอบคุณดี้ชิงโถง หลังจากเช็คน้ำตา เสร็จก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

ดิ์ชิงโถงกลับไปนั่งที่โซฟา พลางยกขาขึ้น แล้วใช้มือข้างหนึ่ง จับหน้าผากค่อย ๆ แล้วฉันก็ได้ยินเสียงสะอื้นขึ้นมา เธอก็ร้องไห้ เหมือนกัน

คุณชิงโถง พ่อผมหายดีแล้ว คุณไม่ต้องเสียใจไป……..

* บ้าซิ ฉันคิดถึงแม่ฉัน เกี่ยวอะไรกับพ่อของนาย!!”
ใบหน้าที่กําลังร้องไห้ของดีชิงโถงพูดด่าทอออกมา หลังจากนั้น ก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้น ยิ่งร้องไห้ยิ่งเสียใจ จนแทบจะหยุดไม่อยู่

ฉันยื่นทิชชู่ไปให้เธอ แต่ทว่าเธอกลับไม่รับมัน แต่กลับรับฉันเอา ไว้แทน เธอยืนขึ้นแล้วพุ่งเข้ามาในอ้อมกอดของฉัน

ฉันตบหลังเธอเบา ๆ เพื่อเป็นการปลอบใจเธอ

จากนั้น -ชิงโถงก็พูดถึงแม่ของเธอขึ้นมา เธอสูญเสียพ่อไป ตั้งแต่เรียนมัธยม และก็อยู่กับแม่ของเธอมาโดยตลอด หลัง จากสอบเข้ามหาลัยได้ก็คิดว่าจะได้มีงานดี ๆ ทําเพื่อเลี้ยงดูแม่ สุดท้ายแม่ของเธอก็เป็นโรคมะเร็ง

แต่เพราะไม่มีเงินมารักษา ทำให้ดีชิงโถงได้รู้จักกับสามีของคน ปัจจุบันของเธอ ดังนั้นเพราะเงิน เธอจึงยอมแต่งงานกับชายอายุ หกสิบปลาย ๆ

แน่นอนว่า เรื่องพวกนี้ฉันรู้อยู่แล้ว จากรูปภาพที่มีรายละเอียด ของจางหงหวู่ ไม่อย่างนั้นฉันจะร้องไห้เรื่องพ่อออกมาทำไม

และเห็นได้ชัดว่า ความรู้สึกสงสารจากคนที่พบเจอเรื่องคล้ายๆ กันมา ทําให้ฉันกับดี้ชิงโถงใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น
เมื่อเธอร้องไห้เสร็จ ฉันก็ช่วยเธอเช็คน้ำตา จะว่าไปแล้ว เมื่อ มองเธอจะระยะใกล้ อี้ชิงโถงก็สวยไม่ใช่เล่น สวยราวกับงูขาวที ดูบริสุทธิ์ผุดผ่อง ทั้งร่างกายของเธอส่งเสน่ห์ของหญิงสาวที่พึ่ง มีวุฒิภาวะ

ฉันจ้องมองดีชิงโถง ส่วนดี้ชิงโถงก็จ้องมองฉัน ภายในดวงตา ที่สวยงามและกลมโตของเธอ ฉันเห็นความอ้างว้างเดียวดายอยู่ ภายในใจของเธอ

หลังจากนั้น ฉันก็หลับตาลง แล้วจูบไปที่ริมฝีปากสีแดงก๋าของ เธอ เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธ

ริมฝีปาก ชมชื่น อ่อนโยน ทำให้การจูบของฉันยิ่งดูดดื่ม แต่ที่ ยิ่งดูดดื่มไปกว่านั้นคือ ทันใดนั้น ก็มีลิ้นราวกับงูพิษที่ ลื่นไถล เข้า มาในปากของฉัน ในขณะที่ไม่ทันได้ตั้งตัวนั้นก็ดูดดื่มไปกับลิ้น ของฉัน……..

หลังจากจูบอย่างดูดดื่ม ฉันกับดี้ชิงโถงนอนลงไปบนโซฟา และ ที่น่าอายก็คือ ฉันไม่รู้ว่าถูกเธอกดให้อยู่ใต้เรือนร่างตั้งแต่ตอน ไหน อีกทั้งจุดที่ชูชันขึ้นมาจนแน่นก็ดันไปโดนที่เป้ากางเกงยีนส์ ของเธอ ทําให้พวกเราทั้งสองรู้สึกเขินอายมากขึ้น

ฉันรีบลุกขึ้น พลางกล่าวขอโทษ ชิงโถง

ดี้ชิงโถงก็รีบลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว พลางจัดทรงผม ใบหน้าแดงก๋าราวกับเด็กสาวที่พึ่งมีจูบแรก

” ขอโทษครับ คุณชิงโถง คุณสวยมากจริง ๆ จนผมอดใจไม่อยู่ นี่ คือครั้งแรกที่ผมเคยจูบกับเด็กผู้หญิง และคุณก็ยังสวยมาก ดังนั้น ดังนั้นก็เลยเป็นแบบนั้น แต่ผมไม่ได้ตั้งใจนะ….……..

* เด็กผู้หญิง ? แต่ฉันเป็นโตเป็นผู้หญิงแล้วนะ! ” ในที่สุด ชิง โถงที่เข้ามา ก็ออกจากความรู้สึกนั้นไปได้อย่างรวดเร็ว เธอ มองมาที่ฉัน มองดูสีหน้าแดง ๆ ที่ร้อนผ่าว ส่วนฉันไม่กล้าจะสบ สายตาของเอง ” นี้เป็นจูบแรกของนายจริงเหรอ ? ”

ฉันพยักหน้าด้วยความอับอาย “ คุณอย่างพึ่งหัวเราะผม ตอนผม เรียนมัธยมก็เคยมีแฟน แต่คบกันมาสามปีก็ได้แค่เดินจับมือเธอ ”

* โอมายก๊อด สามปีได้แค่จับมือเหรอ ? แล้วหลังจากนั้นล่ะ ? ”

“หลังจากนั้นเธอก็ฝึกงานตอนปีสี่ ก็มีแฟนใหม่ หลังจากนั้นก็ได้ ยินว่าเธอตั้งท้อง…….

เชิงโถงหัวเราะออกมา พลางเอาตัวเธอฟบมาที่ไหล่ของฉัน ทำให้ฉันรู้สึกว่าเธอกำลังหัวเราะอยู่ หน้าอกที่อวบอิ่มของเธอก็ถู ที่ลำตัวฉันไปมา ทำให้รู้สึกมีอารมณ์จริง ๆ พูดง่าย ๆ ก็คือเธอทำให้คนราวกับถูกไฟลุกใส่

หลังจากผ่านไปสักพักใหญ่ ชิงโถงก็หยุดหัวเราะ ” เฉินเฟิง ฉันไม่ได้จะหัวเราะเยาะนาย แต่ว่านายช่างใสซื่อจริง ๆ แต่ว่าใส ชื่อได้น่ารักมาก พี่ชอบนาย

พูดจบ ชิงโถงก็ยื่นมือที่ขาวใสของเธอออกมาจับที่แก้มทั้งสอง ข้างของฉัน แล้วจูบฉันเบา ๆ หนึ่งครั้ง

และในขณะที่ฉันกำลังจะลิ้มรสของจูบนั้น “ผู้หญิงเลว” คนนี้ก็ เป่าลมเข้าไปในปากของฉัน ทำเอาฉันหายใจไม่ออก หลังจากนั้น เธอก็หัวเราะคิกคักอย่างชอบใจ

“วันนี้ฉันกะจะมามีอะไรกับนายเสียหน่อย แต่ว่าฉันดีใจมาก ที่ ได้รู้จักนายจริง ๆ

พูดจบ ชิงโถงก็เดินไปที่กระเป๋าหนังของเธอ แล้วหยิบบัตร ธนาคารออกมา พลางยัดใส่มือฉัน

* ไม่มีรหัส เป็นหนี้เท่าไหร่ นายก็เอาไปรูดกับจางหงหวู่ พี่ซื้อ อิสรภาพคืนให้นาย!