บทที่ 15 ทำลายที่นี่
บทที่ 15 ทำลายที่นี่
คลับป่ายลี่เหริน?
หยุนหลับขอความช่วยเหลือ
เขาไปสถานที่แบบนั้นได้ยังไง
หลี่โม่ไม่มีเวลาคิด หันหลังแล้ววิ่งออกจากห้องผู้ป่วย กระวนกระวายใจมาก!
กู้หยุนหลันห้ามเป็นอะไรนะ ห้ามอย่างเด็ดขาด!
หวังฟางยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เห็นแค่หลี่โม่รีบวิ่งออกไป
ทันใดนั้น เขาก็ชี้ไปที่หลังของหลี่โม่และตะโกนด่า “หลี่โม่ ไอ้ เศษสวะ แกจะไปไหน
น่าโมโหชิบหาย!
นี่ไม่ใช่เพราะตัวเองด่าไปไม่กี่ครั้ง ก็จะล้มเลิกไม่ทำแล้วใช่มั้ย?
ช่างเป็นขยะที่หมดหนทางช่วยเหลือแล้วจริงๆ!
หลี่โม่ที่เพิ่งวิ่งออกจากโรงพยาบาล กำลังจะเรียกรถแท็กซี่ เฟอร์รารีคันใหม่เอี่ยมและแพรวพราวก็หยุดตรงหน้าของเขา อย่างรวดเร็ว
ในรถ ผู้หญิงคนหนึ่งเดินลงมาในชุดกันลมสีแดงเพลิง จับคู่เสื้อ กล้ามคอวีเว้าลึก ด้านล่างเป็นกางเกงทรงกระบอกสีฟ้าอ่อน ขา เรียวยาวที่ทำให้ชวนหลงใหล ช่างมีเสน่ห์และเซ็กซี่อย่างเป็น ธรรมชาติ
“คุณหลี่ คุณจะไปไหน
ริมฝีปากสีแดงของหญิงสาวเปิดออกเล็กน้อย เดินสองสามก้าว ขึ้นไปหาหลี่โม่ แล้วโค้งคำนับทักทายอย่างเคารพ
ด้วยการคำนับนี้ ทำให้สิ่งที่อยู่ด้านหน้าของเธอ มีเสน่ห์มากยิ่ง
ขึ้น
“คุณเป็นใคร” หลี่โม่ชำเลืองมอง และถามอย่างสงสัย
“คุณหลี่ ฉันชื่อฉินถั่วลั่ว ลุงเฉียนสั่งให้ฉันมา” ฉินถั่วลั่วตอบ
เขาคือนายน้อยเหรอ?
ฉินลั่วลั่วรู้สึกหวาดกลัว ท่านนี้คือนายน้อยที่ลุงเฉียนหมายถึง ห้ามล่วงเกินเด็ดขาด!
ทั้งเมืองอ่าน ไม่มีใครเทียบเขาได้
หลี่โม่ไม่รอช้า รีบเข้าไปนั่งบนที่นั่งข้างคนขับทันที “คลับป่ายลี่ เหริน”
ฉินถั่วลั่วไม่ได้ซักไซร้ ขึ้นรถ สตาร์ทรถเฟอร์รารี่อย่างรวดเร็ว เสียงนิ่งๆของมอเตอร์ฟังดูเหมือนเสียงคำรามของสัตว์ร้าย เฟอร์ รารีก็พุ่งไปเหมือนดาบสีแดง ม้วนฝุ่นตลบ และหายไปจากประตู โรงพยาบาลทันที!
ฉากนี้ เห็นโดยซูไห่เทียนที่บังเอิญลงจากรถและเดินเข้ามาใน
โรงพยาบาล
เขางงงวย นั่นไม่ใช่หลี่โม่เหรอ?
เขาไปอยู่กับผู้หญิงแปลกหน้าได้ยังไง?
เศษสวะเช่นเขา เอาปัญญานี้มาจากไหน ได้นั่งเฟอร์รารีเลยเห
รอ? !
ชิบหาย!
หรือหลี่โม่มีเมียน้อยรวยเลี้ยงเหรอ?
ดวงตาคมของซูไห่เทียนฉายแววเคร่งขรึม เขาบีบกำปั้นอย่าง หนัก จากนั้นก็หันศีรษะ ถือของบำรุงร่างกาย และรีบเดินเข้าโรง พยาบาลพร้อมรอยยิ้มเหอะๆบนใบหน้า
ไม่ถึงสิบนาที เฟอร์รารี่ของฉันถั่วลั่ว ซึ่งบรรทุกหลี่โม่ก็มาถึง ประตูของคลับป่ายลี่เหริน ดึงดูดผู้คนที่เดินผ่านไปมาในทันใด
คลับป่ายสี่เหรินเป็นศูนย์กลางของคลับที่มีชื่อเสียงในเมืองฮาน ซึ่งมีการผสมผสานระหว่างด้านมืดและด้านสว่าง
โดยเฉพาะเจ้าของที่อยู่เบื้องหลัง เขาเป็นพี่ใหญ่ที่มีชื่อเสียงใน เมืองฮาน โหหยวนหย่ง ท่านโห!
ในเมืองฮานนี้ มีพี่ใหญ่สังคมอิทธิพลมืดทั้งหมดสี่คน และเฮีย สังคมอิทธิพลมืด
หนึ่งคน
โหหยวนหย่งคนนี้ เป็นหนึ่งในสี่พี่ใหญ่ เล่ห์เหลี่ยม
แพรวพราว และมีความเฉียบขาด
หลี่ไม่รู้สึกร้อนใจมาก ลงจากรถ และรีบพุ่งไปที่ประตูหน้าของ คลับ
อย่างไรก็ตาม ทางเข้าประตูหน้ามีผู้ชายรูปร่างหยาบคาย กำยำ สองคนยืนอยู่
นี่คือมืออันธพาลในคลับชัด ๆ
เต็มไปด้วยแรงอำมหิต ทำให้ไม่กล้าเข้าใกล้
“จะทำอะไร ไอ้หมอนี่มาจากไหน ใครบอกให้เข้ามา ไสหัวไป ชายบึกบึนคนหนึ่ง ที่มีสีหน้าดุร้าย จับไหล่ของหลี่โม่ และผลัก เขาออกไป
ในขณะที่พูด เขาเหล่ตาวางมาดยโสโอหัง มองรอบๆหลี่โม่ ด้วย ท่าทีหยิ่งผยอง
เมื่อมองแวบเดียว เขาก็มองว่าหลี่ไม่เป็นคนประเภทขยะ และ เขาไม่จำเป็นต้องยิ้มต้อนรับ
ผู้ที่มาที่คลับป่ายเหริน ล้วนเป็นบุคคลสำคัญ ปกติพวกเขาจะ ก้มหัวนอบน้อมอย่างมาก
แต่ตอนนี้ ผู้ชายตรงหน้า แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าแผงลอย ดูก็รู้ว่าเป็น
คนจน
ไม่สมควรได้รับความเคารพจากพวกเขา
การตัดสินคนจากรูปลักษณ์ภายนอก เป็นความถนัดของพวกเขา และมันก็แม่นยำมาก
แต่ว่า เห็นได้ชัดว่า วันนี้พวกเขาเดาตัวตนของหลี่โม่ผิด
หลี่โม่ขมวดคิ้วเล็กน้อย มุมของดวงตาของเขาฉายแววเย็นชา และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “หลบไป!”
“อะไรนะ ไอ้หมอนี่พูดเหี้ยอะไรเนี่ย มึงเป็นใคร กล้าบอกให้ก หลบไป!”
ชายล่ำสันกำลังโกรธเกรี้ยว ดวงตาของเขาจ้องมองไปที่หลี่โม่ อย่างเย็นชา ร่างกายที่แข็งแรงดั่งเหล็ก เข้ามาปิดกั้นหลี่โม่เอาไว้
ตราบเท่าที่เขาต้องการ หมัดเดียวก็สามารถทำให้หลี่โม่ล้มลงกับพื้นได้!
“หยุดนะ! ใครให้พวกแกพูดกับนายหลี่แบบนี้?”
ทันใดนั้น ฉินถั่วลั่วก็รีบวิ่งออกมาจากด้านข้าง
เมื่อกี้เธอไปจอดรถที่ลานจอดรถอยู่ เห็นบางอย่างเกิดขึ้นกับหลี่ โม่ จึงรีบวิ่งเข้ามา
เมื่อชายล่ำสันทั้งสองเห็นใบหน้าเย็นชาของฉันถั่วลั่ว พวกเขาก็ ตกใจทันที ใบหน้าหวาดกลัว
ในวงการนี้ มีใครไม่รู้จักฉินถั่วคั่วบ้าง?!
เฮียสังคมอิทธิพลมืดของเมืองอ่าน คนสนิทของฉู่จงเทียน
เขายังเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ฉู่จงเทียนไว้วางใจ
ในการจัดอันดับของอิทธิพลมืดของเมืองอ่าน ฉู่จงเทียนไม่เป็น สองรองใคร เป็นเฮียสังคมอิทธิพลมืดทั้งหมดในเมืองอ่าน!
ปิดท้องฟ้าด้วยฝ่ามือเดียว!
ทั้งสายสว่างและสายมืด เขาเป็นบุคคลในตำนานอย่างแน่นอน!
ที่เมืองอ่าน ไม่มีใครไม่รู้จักชื่อของจ้าวสวรรค์ฉู่จงเทียน!
เริ่มต้นจากนักเลงธรรมดา ไต่ขึ้นมาจนได้นั่งตำแหน่งเฮียสังคม อิทธิพลมืดแห่งเมืองอ่าน!
ทั้งสายสว่างและสายมืด ทุกคนต้องหวาดกลัวจงเทียนไม่มาก ก็น้อย!
กล่าวได้ว่า ตราบใดที่จู่จงเทียนรับปาก ก็ไม่มีเรื่องอะไรที่เขาทำ ไม่สำเร็จในเมืองฮาน ดังนั้น ในฐานะคนสนิทเพียงคนเดียวของ ฉู่จงเทียน สถานะของฉันถั่วคั่วในเมืองอ่าน จึงเพิ่มสูงขึ้นตามไป ด้วย ทุกคนต่างยำเกรง
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่คนนอกไม่รู้ ฉู่จงเทียนและฉินถั่วลั่วเข้าใจ เป็นอย่างดี ว่าทุกอย่างที่พวกเขามี ฐานะ สถานะ เงินทอง ทั้งหมดมาจากที่เดียวกัน สถานที่ที่น่ากลัว!
สำนักหลงเหมิน!
ฉู่จงเทียนเคยกล่าวไว้ว่า “ สาเหตุที่แจงเทียนอย่างผมมีวันนี้ได้ ทั้งหมดมาจากการสนับสนุนของลุงเฉียน และลุงเฉียนเป็นเพียงคนดูแลบ้านของสำนักหลงเหมินเท่านั้น เบื้องหลัง เขา มีนายน้อยคนหนึ่งที่ไม่เคยเห็นหน้า นายน้อยผู้นั้นถึงจะเป็น บุคคลสำคัญตัวจริง! ”
ทันใดนั้น ชายสันทั้งสองจึงลดความเย่อหยิ่งลง และพูดด้วย ความเคารพ “ฉิน … คุณฉิน คุณมาที่นี่ได้ยังไงครับ?”
แต่เดิมคนที่มีความหยิ่งผยองทั้งสอง ตอนนี้กลับเหมือนกับเด็ก ที่เพิ่งทำผิด
ปกติพวกเขาเฝ้าคลับป่ายลี่เหรินทุกวัน จึงคุ้นเคยกับการแสดง
อำนาจ
แต่ถึงอย่างไร เมื่อได้เจอฉินถั่วลั่ว พวกเขาก็หวาดกลัว
นั่นคือคนของฉู่จงเทียน ล่วงเกินไม่ได้เด็ดขาด!
ฉินถั่วลั่วส่งเสียงอย่างเย็นชา ตำหนิไปคำสองสามคำ ไม่ได้ ถือสาอะไรมาก
เพราะว่า เขารู้ว่าตอนนี้คุณหลี่กำลังกังวล ดังนั้น จึงแค่ตะคอก พวกนั้นออกไป และพาหลี่ไม่เข้าไปในคลับทันที
ชายร่างล่ำสันสองคนที่ประตู เกาหัวทันที มองทั้งสองจากไป ด้วยความสงสัย
เฮ้ นายคิดว่าคนข้างๆคุณฉันเป็นใครวะ ถึงขนาดให้เขาขับรถ และคุ้มครองให้ด้วยตัวเอง
* เอาล่ะ อย่าถามสิ่งที่ไม่ควรถามเลย อยากตายรึไง”
การตกแต่งของคลับป่ายเหรินหรูหรามาก ทุกที่เป็นสีทองคำ แกะสลักด้วยมังกรและนกฟีนิกซ์ ช่างหรูหรามากจริงๆ
กลางห้องโถง มีภูเขาเทียมลูกหนึ่ง ซึ่งแกะสลักจากหยกทั้งชิ้น อย่างไรก็ตาม ตอนนี้หลี่โม่ไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะสนใจสิ่ง เหล่านี้
ฉันลั่วลัวพาหลีโม่เข้ามาในห้องโถง หญิงสาวที่มีเสน่ห์คนหนึ่ง เดินมาด้อนรับ เขาสวมชุดกี่เพ้าแหวกขาสีลายคราม สะโพกบิด ซ้ายบิดขวา แขนขาวๆแกว่งพัดซูโจวไปมา สวมรองเท้าส้นสูงสี แดง เสียงของเธอฟังเหมือนฉินเส้อสอดประสาน “โอ้ คุณฉิน วัน นี้ลมอะไร พัดคุณมาที่สถานที่เล็ก ๆ ของเราได้
นี่เป็นเหมือนผู้หญิงที่เดินออกมาจากภาพวาด สง่างาม มีเสน่ห์ มาก ทุกๆอิริยาบทคือภาพวาด
เธอก็คือแม่เล้าของคลับป่ายลี่เหริน ป้ายเสงี่ยนเอ๋อ ใคร ๆ ก็ เรียกเขาว่าพี่ป้าย
สำหรับสถานะของป้ายเสงี่ยนเอ๋อ ไม่ได้อยู่ในระดับต่ำในเมือง
อ่าน เขาเป็นกิ๊กของท่านโห
เป็นผู้หญิงที่มีความคิดลึกซึ้ง
แต่อย่างไรก็ตาม อำนาจของเขาถูกจำกัดไว้แค่คลับป่ายลี่เหริน ออกไปข้างนอก ทุกคนก็เคารพในฐานะที่เห็นแก่โหหยวนหย่ง เท่านั้น
เมื่อเทียบกับฉินถั่วลั่วแล้ว ยังห่างไกลกันมาก
และเป็นเพราะเหตุนี้ ป้ายเสงี่ยนเอ๋อจึงไม่พอใจกับฉินถั่วลั่วมา โดยตลอด
เป็นผู้หญิงเหมือนกัน เป็นเทพธิดาผู้ยิ่งใหญ่ในสังคมอิทธิพลมืด เมืองฮ่านเหมือนกัน เหตุใดฉินถั่วลั่วจึงอยู่เหนือหัวของตน
ผู้หญิงสองคนนี้ ต่อสู้กันอย่างลับๆล่อๆเป็นเวลาหลายปี
* ป้ายเสงี่ยนเอ๋อ ฉันไม่อยากคุยเรื่องไร้สาระกับเธอ คุณกู้อยู่ใน ห้องไหน” ฉินถั่วลั่วไม่ชินกับท่าทีตาเยิ้มแรดๆของป้ายเสงี่ยนเอ๋อ ได้
“คุณฉิน คุณหมายความว่าอย่างไร มาหาคนที่คลับป่ายสี่เหรินเห รอ ไม่มีคุณกู้อะไรที่คุณพูดถึงนะ
ป้ายเสงี่ยนเอ๋อขยิบตา โบกพัดซูโจวไปมา มือหนึ่งประคอง หน้าอก แลดูมีเสน่ห์มาก พูดจามีจริตจะก้าน
หลี่โม่ไม่มีเวลาต่อปากต่อคำกับผู้หญิงตรงหน้า เขาถามด้วยน้ำ เสียงเย็นชา “ผมจะถามแค่ครั้งเดียว กู้หยุนหลันอยู่ที่ไหน?!”
ป้ายเสงี่ยนเอ๋อเพิ่งสังเกตว่ามีชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆฉินถั่วคั่ว ทันใดนั้นก็หัวเราะเยาะเย้ยและกล่าวว่า “ไอ้ คุณฉิน คุณพาละ อ่อนนี่มาที่นี่ด้วยเหรอ คุณไม่เข้าใจกฏเหรอ ที่นี่เขามีสิทธิ์พูด ไหม?”
ผู้ชายคนนี้เป็นใคร ถึงกล้าพูดกับตัวเองแบบนี้
เจี๊ยะ!
เสียงตบอย่างจังดังขึ้น
“ฉิน วลัว เธอกล้าตบฉันหรือ เธอก็เป็นแค่สุนัขรับใช้ จงเทียน ฉันเป็นคนของท่านโหนะ เธอทำแบบนี้ แสดงว่าท่านโหๆไม่ได้อยู่ ในสายตาของเธอใช่ไหม!” ป้ายเสงี่ยนเอ๋อคําที่แก้มตัวเอง และ พูดอย่างโมโห
“ท่านโหเหรอ ไม่ได้อยู่ในสายตาฉันจริงๆ!” ฉิน วลั่วพูดอย่าง เย็นชา
หากกล้าพูดว่าคุณหลี่เป็นละอ่อนไม่เข้าใจกฎ แค่ตบถือว่าเบาไป ด้วยซ้ำ
ท่านโห?
เหอะ เหอะ ขอโทษนะ สำหรับท่านเทียนแล้ว ก็คือขยะ
แน่นอนว่า สําหรับหลี่โม่แล้ว ก็สู้ขยะไม่ได้ !
หลี่โม่ขมวดคิ้วแน่น เขากังวลความปลอดภัยของกุ้หยุนหลับ มาก เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ผมไม่สนว่าคุณเป็นใคร ใคร เป็นท่านโหที่คุณกล่าวถึง หรือ ใครอยู่ข้างหลังของคุณ ผมขอ เตือนคุณนะ บอกมา.. เมียผมอยู่ไหน! ไม่งั้นผมจะทำลายที่นี่ให้ ย่อยยับ!”
ตูม!
ขนพองสยองเกล้า
หลโม่โกรธมาก ผลที่ตามมาก็ร้ายแรง
นายน้อยสำนักหลงเหมินโกรธ เลือดจะไหลเป็นสายน้ำ
ป้ายเสงี่ยนเอ๋อตกใจ และชี้ไปที่ฉินถั่วลั่วอย่างเย็นชาทันที และ ตะโกนว่า “ฉินถั่วลั่ว ละอ่อนที่เธอพามา พูดแรงเกินไปแล้วนะ! ต้องการทำลายคลับป่ายลี่เหรินเหรอ ไม่ไม่มีใครกล้าพูดแบบนี้มา นานแล้ว เขาเป็นคนแรก!
ฉินถั่วลั่วยิ้มอย่างเย็นชา เขาเชื่อในสิ่งที่หลี่ไม่พูด
นั่นคือนานน้อยแห่งสำนักหลงเหมิน แม้แต่ท่านเทียนก็ยังต้อง ปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพอย่างสูง
สำนักหลงเหมิน ด้วยนิ้วเดียว สามารถก่อกวนสถานการณ์ใน เมืองอ่านทั้งหมดได้ แค่คลับป่ายลี่เหริน สามารถจัดการได้ใน พริบตา
นับประสาอะไรกับการทำลายคลับป่ายลี่เหริน แม้แต่การพังครึ่ง หนึ่งของเมืองอ่าน หลี่ไม่ก็ทำได้!
ทันใดนั้น ฉันถั่วลัวก็กล่าวอย่างเย็นชา “ป้ายเสงี่ยนเอ๋อ ฉัน แนะนำให้เธอเป็นนำทางไป มิฉะนั้นถ้าช้าไปสักนาที เกรงว่าเธอ จะรับผิดชอบไม่ได้!
ป้ายเสงี่ยนเอ๋อรู้สึกหงุดหงิดในทันที ดวงตาของเธอเป็นประกาย ด้วยความไม่พอใจและความโกรธ และพูดว่า “ฉันรั่วมั่ว! เธอฉัน เหรอ อย่าคิดว่าเธอเป็นคนของจงเทียนและฉันจะกลัวเธอวันนี้ ถึงแม้จงเทียนมาด้วย ทุกคนก็ต้องปฏิบัติตามกฎระเบียบ!
“ถ้าจะบอกความจริงกับเธอนะ คุณชายที่อยู่ด้านใน แม้ฉู่จงเทียน เห็น ยังต้องสุภาพกับเขา สำหรับคุณกู้ที่เธอพูดถึง เขาอยู่ที่นี่ จริงๆ แน่นอนว่ากำลังเล่นกันอย่างสนุกกับคุณชาย บางที อาจ
ป้ายเสงี่ยนเอ๋อหัวเราะเยาะคิ้วใบหลิวหยิ่งผยอง
เมื่อฉินถั่วลั่วได้ยินประโยคนี้ รู้สึกขนหัวลุก หันหน้าไปมองหลี่ ไม่แวบนึง
ใบหน้าที่นิ่งสงบ แต่ความโกรธที่น่าสยดสยองอยู่ในดวงตาที่ เย็นชาเหล่านั้น ทำให้ฉันถั่วลัวกลัวจนตัวสั่น
แม้แต่ป้ายเสงี่ยนเอ๋อยังรับรู้ได้การเปลี่ยนแปลงจากร่างกาย ของหลี่โม่
สีหน้าของหลี่โม่หม่นหมองราวกับน้ำอุ่น เขาพูดอย่างเย็นชา “ผมจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย พาผมไปเดี๋ยวนี้ มิฉะนั้น ผมจะปล่อยให้ คุณใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในความเสียใจและเจ็บปวด ทุกนาทีและทุก วินาที !”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ