บทที่ 5 ผมสัญญากับคุณ
บทที่ 5 ผมสัญญากับคุณ
หลี่โม่ตกตะลึงเล็กน้อย มองไปที่สายตาแปลกๆของกู้หยุนหลัน ที่จ้องมองเขา
ทำไมคุณยังอยู่ที่นี่?คุณท่านคนนี้เป็นใคร?” คู่สีหน้าของกู้หยุน ” หลันดูแย่เล็กน้อย
เธอปฏิบัติต่อหลี่โม่ไม่ได้ดีมากนัก ยังไงก็เป็นเวลาสี่ปีแล้ว เธอ โดนคนอื่นประณามและเย้ยหยัน เธอจึงตายใจกับหลี่โม่ไปนาน แล้ว
แต่ว่า ตอนนี้ หลี่โม่ยืนอยู่ข้างรถโรลส์ – รอยซ์
หลี่โม่เกาหัวอย่างทำตัวไม่ถูก สายตาของเขามองไปที่เฉียนผู้ที่ อยู่ด้านข้าง
เฉียนฝูยิ้มทันทีและกล่าวว่า “น้องชาย ขอบคุณสำหรับการนำ ทางของคุณนะ หากภายหลังคุณมีธุระอะไร ก็สามารถโทรหาผม ได้ตลอดเวลาเลยนะ”
หลังจากพูดจบ เฉียน ก็เข้าไปในรถ
รถโรลส์ – รอย ขับออกจากที่นี่อย่างช้าๆ
หลี่โม่ยิ้มและอธิบายว่า “ชายชราท่านนั้นไม่รู้ทาง ผมจึงบอก ทางให้เขา”
เมื่อได้ยินคำอธิบายนี้ กู้หยุนหลันก็ไม่มีข้อสงสัยใดๆ
ลองคิดดูแล้วมันก็เป็นไปไม่ได้ หรือว่าสามีของเธอจะเป็นคน ร่ำรวยรุ่นที่สองที่ซ่อนอยู่หรือไม่?
ในขณะนี้ คำพูดที่เฉียบคมและไร้ความปรานีส่งมา”หยุนหลัน นี่ เป็นสามีที่น่าสังเวชของคุณหรือ?”
คนที่พูดเป็นผู้หญิงที่สวยและทันสมัย ผมหยักศก ริมฝีปากสี แดงจํา แว่นกันแดดทรงกว้างและชุดเปรี้ยวจี๊ด เสื้อซับในสีดำกับ กางเกงสีขาวที่สั้นเป็นพิเศษ ขาเรียวตรงและผิวสีขาวถูกหักเห ออกมาภายใต้ดวงอาทิตย์
ใบหน้าของอู๋หยุนหลันเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอคลี่ยิ้มและรวบผม ที่ห้อยไว้ข้างหูของเธอ พูดว่า “อืม เขาชื่อหลี่โม่ ฉัน ….
ดูเหมือนเป็นเรื่องยากที่จะบอกว่าเป็นสามีของเธอ
ผู้หญิงคนนั้นเอามือกอดอก หน้าอกของเธอดูอวบอิ่ม เธอก็ หัวเราะเยาะหยุนหลัน คุณก็ง่ายเกินไปจริงๆ กลับแต่งงานกับ ผู้ชายที่ไม่ได้เรื่องเช่นนี้ หรือว่า ผู้ชายดีๆในประเทศตายกันหมด แล้วหรือ?”
จินซ่านน่าลูกสาวของตระกูลจินในเมืองฮาน ซึ่งเป็นผู้ที่เดินทาง กลับจากต่างประเทศ ได้ไปศึกษาต่อในต่างประเทศเมื่อสี่ปีก่อน และเพิ่งกลับมาในประเทศในวันนี้
เดิมทีอยากพบกับสามีของกู้หยุนหลันที่ไม่ได้เรื่องตามข่าวลือ คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะได้พบ
เมื่อมองดู ก็เป็นคนขี้ขลาดจริงด้วย
กู้หยุนหลันไม่ได้อธิบาย เธอมองไปที่หลี่โม่ที่ทำหน้าไม่สนใจ อะไร
ทำไมเขาจึงไม่มีความละอายใจเลย
ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ตัวเธอคงไม่ต้องอับอายต่อหน้าเพื่อนสนิท
หรอก
หลี่โม่ยิ้มและกล่าวว่า “หยุนหลัน ผมจะกลับไปทำงานก่อน ปัญหาการรักษาของซีซีผมแก้ไข
เรียบร้อยแล้ว ใช้ไขกระดูกของผม”
แก้ไขแล้วหรือ?”กู้หยุนหลันรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและ ” กล่าวว่า “คุณปู่จะยอมให้ใช้ไขกระดูก
ของคุณได้อย่างไร?”
หลี่โม่อธิบายว่า “ผู้อำนวยการของโรงพยาบาลแห่งนี้บอกแล้ว ว่าให้ปฏิบัติตามกฎและข้อบังคับของทางเขา”
หลังจากนั้น เขาก็มองไปที่จินซานน่าด้วยความหมายที่ลึกซึ้ง จากนั้นก็จากไป
จนหลี่โม่จากไป กู้หยุนหลันก็ยังคงตกตะลึงเล็กน้อย เธอรีบ เข้าไปในโรงพยาบาลพร้อมกับเพื่อน
สาวสองคนของเธอ หลังจากยืนยันสิ่งนี้แล้วเธอก็ถอนหายใจ ด้วยความโล่งอก
“หยุนหลัน ไม่ใช่ว่าฉันว่าคุณนะ รีบหย่ากับไอ้ขยะหรี่โม่คนนั้น เถอะ ฉันจะแนะนำคนดีๆให้คุณรู้จัก พวกเขาล้วนเป็นคุณชายที่ร่ำรวยและมีอำนาจในเมืองอ่าน ถ้าไม่ได้จริงๆ ฉันยังมี เพื่อนต่างชาติ หล่อ รวยและมีเทคนิคที่ดี”
ในห้องคนไข้นานนา นอยู่ข้างๆ มองดู หยุนหลัมดูแล อย่างอ่อนโยนและระมัดระวัง
ซุนเจ๋หญิงสาวอีกคนก็พูดว่า” ใช่ หยุนหลัน สี่ปีแล้ว ฉันรู้สึกไม่ ตุ้มแทนคุณจริงๆ สิ่งที่ควรติดก็ติด
กู้หยุนหลันตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง มองไปที่ซิชีซึ่งหลับไปแล้วบน เตียงในโรงพยาบาล แตะเบาๆที่หน้าผากเรียบเนียนของเธอ พูด ด้วยดวงตาที่คลอเบ้า “ฉันจะไม่หย่ากับเขา เราแต่งงานกันมา ปีแล้ว ถ้าไม่มีความรักต่อกันนั้นเป็นของปลอม นอกจากนี้ เขาจะ เป็นพ่อของซีซีตลอดไป เว้นแต่ว่าเขาจะไม่ต้องการเราอีกต่อไป ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ จินซ่านน่าก็กระทืบด้วยความโกรธและพูดว่า “หยุนหลัน ทำไมคุณถึงโง่จัง! ไอ้ผู้ชายขี้ขลาดคนนั้นมีอะไรดี?”
หยุนหลันหันกลับมามองจินซานน่าที่กำลังเสียอารมณ์และพูด ว่า “พอละ น่าน่า ฉันรู้ว่าคุณทำเพื่อ
ฉัน แต่นี่เป็นเรื่องของฉันเอง”
จินซานน่าอ้าปากอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็กลั้นไว้และพูด
ว่า “แล้วแต่คุณ ฉันจะทําทุก
วิถีทางให้พวกคุณแยกทางกัน! คุณเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณงมงายไปแบบนี้! ”
กู้หยุนหลับไม่ได้พูดอะไร เธอเข้าใจว่าจินซ่านน่าทำเพื่อเธอ เพื่อเธอจริงๆ
อย่างไรก็ตาม มีบางสิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งความรู้สึกของเธอกับ หลี่โม่ กู้หยุนหลันเองก็สับสน
เช่นกัน
ในตอนกลางคืน หลี่โม่กลับบ้านพร้อมกับแอปเปิ้ลหนึ่งถุง ก่อน เข้าประตูเขาก็ได้ยินเสียงทะเลาะกันในบ้าน
“หยุนหลัน เรื่องนี้คุณต้องฟังแม่ พรุ่งนี้คุณไปหย่ากับไอ้ขยะนั่น! ตระกูลกู้ของเรา ไม่มีที่ยืนสำหรับเขา!”
เสียงของแม่ยายหวังฟาง ซึ่งฟังดูโกรธมาก
“ดูไอ้หมอนั่นสิ วันนี้ที่อยู่ในโรงพยาบาล เขาทำให้ฉันอับอายแค่ ไหน เหลือเพียงเป่าประกาศทั่วเมืองอ่านเท่านั้นพวกคุณก็เห็นแล้วว่าท่าทีของหลี่โม่ที่มีต่อคุณท่านเป็นอย่างไร นี่มันผลักดันบ้านเราไปในกองไฟชัดๆ ! อีกไม่กี่วัน ก็จะเป็นการ ประชุมสรุปกลางปีของตระกูลกู้ ต้องเลือกรองประธาน บริษัท คนใหม่ ณ จุดนี้ หลี่โม่ไม่เคารพคุณท่านเลย หากหวังให้หยุน หลันในครอบครัวเราได้ขึ้นครองตำแหน่งหรือ?ก็ต้องหย่ากับเขา เท่านั้น! ”
หวังฟางโมโหจนจะระเบิด หันหลังออกจากประตูห้องที่ปิดสนิท ของกู้หยุนหลันและตะโกนใส่กู้เจี้ยนหมินสามีของเธอที่นั่งอยู่บน โซฟาที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์
กู้เจี้ยนหมินก้มหน้าลงแสร้งทำเป็นอ่านหนังสือพิมพ์อย่าง จริงจังและไม่พูดอะไร
เขาเป็นผู้ชายแบบภรรยาคมเข้ม ไม่มีอำนาจในครอบครัว ไม่ว่า จะเรื่องเล็กหรือใหญ่ ภรรยาหวังฟางก็เป็นคนจัดการหมด
ยิ่งไปกว่านั้น เขาเกิดมาพร้อมกับนิสัยที่อ่อนแอ ต่อหน้าเสือ อย่างหวังฟางเขาโงหัวไม่ขึ้นเลย
เมื่อกู้เจี้ยนหมินไม่พูดอะไร หวังฟางก็ยิ่งโกรธ เธอเดินไป ฉีก หนังสือพิมพ์ในมือของเขาและด่าว่า “อ่านๆๆ ทุกวันก็มีแต่อ่าน หนังสือพิมพ์เมื่อคุณกลับบ้าน ทำไมคุณไม่สนใจครอบครัวของ เราเลย
หยุนหลันไม่ใช่ลูกสาวของคุณเหรอ?”
กู้เจี้ยนหมินจึงค่อยพูดอย่างทำอะไรไม่ได้ ทำไมผมจะไม่สนใจ ล่ะ เรื่องนี้ไม่ใช่สิ่งที่เราสามารถทำ
อะไรได้ ต้องรอให้หยุนหลันตอบตกลงถึงจะได้
หวังฟางไม่สนใจ ตะโกนทันทีว่า “ฉันไม่สน ลูกสาวของเราต้อง หย่ากับไอ้ขยะนั่น สี่ปีแล้ว
ครอบครัวของเราถูกคนอื่นเยาะเย้ยมาตั้งมากมาย คุณยังทน
ไหวอีกเหรอ?”
หลังจากนั้น หวังฟางก็หลั่งน้ำตาออกมาและนั่งลงบนโซฟา จากนั้นร้องไห้อย่างขมขื่น “กู้เจี้ยนหมุนถ้าคุณยังเป็นผู้ชาย เรื่อง นี้คุณควรดำเนินการอย่างเด็ดขาดเพื่อฉัน! ลูกสาวของเราเหนื่อย ขนาดนี้
ตอนนี้ซีซีเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวอีก ทั้งหมดนี้ เป็นเพราะไอ้ขยะ ไร้ค่าหลี่โม่คนนั้น! ทั้งๆที่เธอ
สามารถที่จะแต่งงานกับตระกูลที่ร่ำรวย ฉันก็สามารถไปอยู่ อย่างสุขสบายกับเธอ หรือว่าคุณจะทนดูหยุนหลันเหนื่อยแบบนี้ ไปตลอดเหรอ ทุกวันยังต้องทนรับคำเยาะเย้ยของญาติๆเหรอ?คุณไม่สงสารเธอ ฉันสงสารเธอนะ! ”
ตระกูลกู้ ซึ่งเป็นธุรกิจอุปกรณ์ทางการแพทย์หลักในเมืองฮาน จริงที่กู้หยุนหลันต้องไปโรงงาน
สถานที่วัสดุยาและตลาดทุกวัน ซึ่งเป็นเรื่องที่เหนื่อยมาก
ยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากสาเหตุของหลี่โม่บ้านพี่รองตระกูลกู้จึงมี สถานะต่ำมากในตระกูลกู้ แม้แต่ข่าวเรื่องมรดกของท่านปู่ มีข่าว ปล่อยออกมาว่ากู้หยุนหลันไม่มีส่วน
เมื่อได้ยินเช่นนี้ กู้เจี้ยนหมินก็เงียบเช่นกัน เพราะนี่เป็นลูกสาว ของเขา
เขากำลังจะลุกขึ้น แต่กู้หยุนหลันที่ปิดตัวเองอยู่ในห้องก็เปิด ประตูออกมา เดินไปที่ห้องนั่งเล่น
เธอมองไปที่หวังฟางที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความโมโหและกู้ เจี้ยนหมินที่ขมวดคิ้วและเศร้าหมองอย่างจริงจังและพูดว่า “พ่อ แม่ ฉันจะไม่ยอมหย่ากับหลี่โม่แน่นอน!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หวังฟางรู้สึกหงุดหงิดและตะโกนว่า “หยุนหลัน คุณกำลังพูดบ้าอะไรอยู่?คุณไม่หย่ากับเขา คุณอยากจะอยู่กับไอ่ ขี้ขลาดนั้นไปตลอดชีวิตหรอกเหรอ?!”
แม่ ฉันไม่ได้พูดไปเรื่อย ฉันรักหลี่โม่ เพราะเขา แม้ว่าฉันจะถูก ” ญาติและเพื่อนๆของฉัน
วิพากษ์วิจารณ์และเยาะเย้ยมาตลอดสี่ปีที่ผ่านมา แต่ยังไงเขาก็ เป็นสามีของฉันและเป็นพ่อของซีซี!”
“สี่ปีแล้ว ที่เขาเฝ้าอยู่บ้านนี้อย่างเงียบๆ ไม่เคยมีคำพูดไม่พอใจ ใดๆ ”
“พวกคุณดูถูกเขา คุณปู่ดูถูกเขา ทุกคนดูถูกเขา แต่ฉันไม่ทำเช่น
นั้น!”
หลี่โม่ที่ยืนอยู่ที่ประตู ถือแอปเปิ้ลอยู่ในมือ สูดหายใจเข้าไป ดวงตาของเขาชุ่มชื้นด้วยน้ำตาและมองขึ้นไปบนท้องฟ้า
เขาหัวเราะ สี่ปีแล้ว ที่แท้เธอรักตัวเองมาตลอด แม้ว่าเขาจะ ทำให้เธอมีแต่ความเสียใจไม่สิ้นสุดก็ตาม
ผู้หญิงคนนี้ ทำไมโง่จัง
ครั้งหนึ่งเคยสัญญากับเธอถึงชีวิตที่รุ่งเรือง แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า ทุกอย่างไร้ผล
หลี่โม่กำหมัด ดวงตาของเขาแสดงความจริงจัง กู้หยุนหลัน
เชื่อใจผมเถอะ ที่ผมสัญญากับคุณจะไม่มี
วันเปลี่ยนแปลง เธอจะกลายเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดใน
โลก!
และในห้องรับแขก กู้หยุนหลันได้หลั่งน้ำตาออกมาแล้ว ดั่ง ดอกสาลี่ต้องหยาดฝน มองไปที่หวังฟางกับกู้เจี้ยนหมินแล้วพูด ว่า “แม่ พ่อ พวกคุณไม่เข้าใจ ฉันรักเขา ฉันรอเขามาตลอด รอให้ เขา
สามารถบอกใครๆได้อย่างเปิดเผยว่า เขาเป็นพ่อของซีซีและ เป็นสามีของฉันกู้หยุนหลัน … ”
ในห้องเงียบลง
แม้ว่าหวังฟางยังคงมีความไม่พอใจอยู่บนใบหน้าของเธอ แต่ เธอก็ไม่สามารถพูดอะไรได้หลังจาก
ได้ยินคำพูดของกุ้หยุนหลัน
ในเวลานี้ หลี่โม่เปิดประตูและยืนอยู่ที่ประตูด้วยรอยยิ้ม ที่มุมปาก เหมือนดวงอาทิตย์อุ่นๆ มองไปที่ กู้หยุนหลันที่ใบหน้าเต็มไปด้วย น้ำตา เขาเดินขึ้นไปหาเธอและเช็ดน้ำตาออกจากขอบตาของเธอ.
“หลี่โม่ คุณสัญญากับฉันได้ไหม?เพื่อฉันและซีซี”
“ฉันไม่ต้องการที่จะทนต่อคำเยาะเย้ยเหล่านั้นอีกต่อไป ไม่อยาก ให้ซีซีเรียกคุณว่าคุณลุงทั้งต่อหน้า
และลับหลังผู้คน ฉันอยากให้ทุกคนรู้ว่า คุณคือพ่อของซีซี สามี ของกู้หยุนหลัน ไม่ใช่ขยะไว้
ประโยชน์ ”
ดวงตาของกู้หยุนหลันเป็นสีแดง ในดวงตาของเธอเต็มไปด้วย
หมอก
“ผมสัญญา.”
หลี่โม่พูดอย่างจริงจัง พลางมองไปที่กู้หยุนหลับอย่างอ่อนโยน และหันหลังจากไป
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ