บทที่ 4 หลี่โม่ คุณกลับเป็น

บทที่ 4 หลี่โม่ คุณกลับเป็น

ตระกูลหลี่?

ทุกคนในตระกูลกู้ต่างสงสัยและคิดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ

ตระกูลหลี่อะไร?

“คุณซ่ง ตระกูลหลี่นี้ … “คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้โน้มตัวเล็กน้อย และยิ้ม เขาเข้าใจจากคำพูดของลูกหลานจากตระกูลกู้ในตอนนี้ ตระกูลหลี่ส่งอุปกรณ์ทางการแพทย์และยาราคาแพงจำนวน มาก ซึ่งเพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่า สถานะและความแข็งแกร่ง

ของตระกูลกู้นั้นเทียบไม่ได้กับตระกูลหลี่

จากนั้น คุณซ่งก็ยิ้มและมองไปที่หลี่โม่และพูดว่า “ผมมาที่นี่เพื่อ ส่งของเท่านั้น นอกจากนั้นผมไม่รู้อะไรอีก”

หลังจากนั้นก็ออกจากห้องคนไข้

สักพัก ทุกคนในห้องคนไข้ก็เงียบ
ตระกูลหนี้เก่งกาจมาจากไหนกัน ทำไมถึงได้ส่งสิ่งเหล่านี้มา ในพวกคุณใครรู้จักคนในตระกูลหลี” คุณท่านใหญ่ตระกูลถาม

ลูกหลานของตระกูลต่างก็ส่ายหัว

คุณปู่ คงไม่ใช่หลี่โม่มั้ง” ซิงเวียหัวเราะอย่างไม่ไยดีในขณะนี้ ” ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย

หลี่โม่ ?

ทุกคนหันมามองหลี่โม่ที่ยืนอยู่ด้านข้าง

ฮ่าๆ

จะเป็นเขาได้ไง คนไร้ประโยชน์อย่างเขาที่ทำให้ตระกูลเสีย หน้าในเมืองอ่าน จะมีความสามารถช่นนี้

“ซิงเอ๋ย อย่ามาล้อเล่นเลยนะ พวกเราทุกคนรู้ดีว่าหลี่ไม่คืออะไร มันเป็นขี้ดินไร้ประโยชน์เท่านั้น” หวังฟางผู้เป็นแม่ยิ้มเยาะ

เธอดูถูกและไม่ชอบขี้หน้าหลี่โม่มาก เธอไม่รู้ว่าลูกสาวของเธอ ชอบเขาจุดไหน
“คืน ช่วงนี้พวกคุณไปตรวจสอบดูว่าในเมืองฮานมีตระกูลหลี่เพิ่ม มาตั้งแต่เมื่อไหร่ คุณท่านใหญ่ตระกูลกล่าว

“หยุนหลัน คุณคงไม่ได้เกาะคนรวยจากข้างนอกมาใช่ไหม?

ในขณะนี้ กู้ชิงหลินลูกสาวของบ้านน้องสามตระกูลกู้ที่อยู่ข้างๆ

พูดเหมือนยิ้มไม่ยิ้ม

เธอดูหมิ่นลูกพี่ลูกน้องของเธอคนนี้ เมื่อก่อนตอนที่เคยอยู่ใน ตระกูลหยุนหลันเป็นที่ชื่นชอบ

มากกว่าตัวเธอ

เมื่อเติบโตขึ้น หยุนหลันมีชื่อเสียงที่ดีในเมืองอ่าน ยังได้รับ การขนานนามว่าเป็นเทพธิดาที่สวย

ที่สุดในเมืองอ่าน มีชื่อเสียงในฐานะสวยที่สุดในสาวงาม

อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี้จบลงหลังจากที่เธอแต่งงานกับไอ้ขยะ ไร้ประโยชน์

เมื่อพูดคำเหล่านี้ของกู้ชิงหลินออกมา ทุกคนในตระกูลกู้ก็มอง ไปที่กู้หยุนหลับกับหลี่ไม่อย่าง
ล้อเลียน

มีชู้เหรอ?

สายตาแปลกๆนี้ ทําให้กู้หยุนหลันรู้สึกอึดอัดมาก พูดด้วยใบหน้า เย็นชาทันที “กู้ชิงหลิน คุณอย่าพูดไปเรื่อยนะ ฉันไม่รู้จักตระกูล หลี่อะไรนั่น!”

เมื่อเธอพูดเช่นนี้ เธอก็เหลือบไปที่หลี่โม่ที่อยู่ด้านข้าง

จะเป็นเขาหรือเปล่า?

ถ้าเป็นเขา ทําไมเขาต้องทนทุกข์ทรมานมา ปีด้วย

“เอาล่ะ ไม่ต้องพูดแล้ว” คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ขัดจังหวะการ สนทนาของทุกคน สายตาของเขาหยุดลงที่หลีโม่ เขาพูดอย่าง เคร่งขรึมว่า “สัญญาหย่า ลงนามหรือไม่ลง?

“ไม่ลง”

หลี่โม่ปฏิเสธทันที “ผมยืมเงินมาแล้วและไขกระดูกที่ใช้รักษาซี ก็สามารถใช้ของผมได้เช่นกัน”

ฮ่าๆ
คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้หัวเราะเยาะอย่างเย็นชาสองครั้งและดูว่า “แม้ว่าคุณจะยืมเงินมาได้แล้วจะ

ยังไง?ผู้อำนวยการของโรงพยาบาลนี้เป็นเพื่อนของผม ผมบอก ว่าไม่อนุญาตให้การรักษาแก่คุณ คุณก็จะไม่ได้รับการรักษา!”

ไอ่คนไร้ประโยชน์เช่นนี้ ต้องการใช้ไขกระดูกที่ต่ำต้อยของเขา เพื่อรักษาหลานสาวของเขาหรือ?

อย่าได้หวัง!

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หัวใจของหลี่โม่ก็จมลงและพูดว่า “คุณปู่ ซีซีเป็น ลูกสาวของผม ทำไมคุณถึงไม่ใช้ของผม?”

ทำไมไม่ใช่?ก็เพราะคุณเป็นขยะไร้ค่าที่ไม่ได้เรื่องไง ทำให้ ” ตระกูลกู้ของพวกเราเสียหน้าหมด!”

หวังฟางผู้เป็นแม่เอามือกอดอกของเธอไว้ ด่าว่าประชดประชัน

ถ้าไม่ใช่เพราะเขา สถานะของเธอในตระกูลกู้คงไม่ดึงลงขนาด

นี้
“ฮ่าฮ่า นั่นสิ หลี่โม่ คุณคิดว่าคุณเป็นใคร คุณเป็นแค่สุนัขตัวหนึ่ง เท่านั้น ยังอยากให้ไขกระดูกแก่ซีซี ถ้าคุณมีความสามารถก็เรียก ผู้อ่านวยการมา !

ซิงเว้ยเยาะเย้ยอย่างไม่สนใจอะไร เพียงแค่ผู้อำนวยการบอก ว่าจะใช้ไขกระดูกของคุณตระกูล

ของเราก็ไม่คัดค้าน ใช่ไหม คุณปู่

คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้พยักหน้าแล้วพูดว่า “ใช่ เพียงแค่ผู้อำนวย การของโรงพยาบาลนี้บอกว่าจะใช้ไขกระดูกของคุณ ผมหงไท่ ก็ไม่มีความเห็นใดๆ

นั่นเป็นไปได้หรือ?

กู้หงไท่ได้ตกลงและคุยกับเขาก่อนหน้านี้แล้ว

ผู้อำนวยการหลิวซินหมินเป็นเพื่อนที่ดีของเขาอีก

หลี่โม่อยากเอาไขกระดูกของตนเองให้ซีซี มันยากกว่าการปืน ขึ้นไปบนฟ้าเสียอีก!

กู้หยุนหลันเห็นสิ่งนี้ ในดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตา จ้องไปที่หลี่โม่ อย่างไม่พอใจ ขึ้นไปตบหน้าและด่าว่า “หลี่โม่ ทำไมคุณ
ถึงไร้ประโยชน์เช่นนี้!”

หลังจากนั้น เธอก็ร้องไห้ด้วยความโกรธ หันหลังโดยปิดหน้า ของเธอไว้และวิ่งออกไป

หลี่โม่โดนตบ แก้มของเขาแดงระเรื่อ มองไปที่กู้หยุนหลันที่วิ่ง ออกไป เขาอยากตามเธอไป

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ มีหมอสองคนในเสื้อคลุมสีขาวเดินเข้า มาที่ห้องผู้ป่วย

“เอ๋ ผู้อำนวยการหลิว ทำไมคุณถึงมาที่นี่ เพื่อมาดูหลานสาวของ ผมเป็นพิเศษหรือ?”

คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้เห็นคนที่ยืนอยู่ที่ประตู ก็ยื่นมือออกมา ทันทีและเรียกด้วยความเคารพ

บอกว่าเป็นเพื่อน แต่ กู้หงไท่ยังคงให้ความเคารพแก่หลิวซินหมิ

นอยู่

อย่างไรก็ตาม หลิวซินหมินมีชื่อเสียงอย่างมากในเมืองอ่าน

ผู้ประกอบการรายใหญ่และผู้ร่ำรวยหลายคนในเมืองอ่าน ได้มา รักษาในโรงพยาบาลของหลิวซินหมิน พวกเขาก็ได้มีโอกาสพบปะกับหลิวซินหมินบ้าง

นี่คือนามบัตรเพื่อการเข้าสังคม

นอกจากนี้ หลิวซินหมินยังมีชื่อเสียงที่ดีในประเทศอีกด้วย ใน ด้านการแพทย์ เขาเชี่ยวชาญในการรักษาโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว ได้รับการยกย่องให้เป็นผู้นำทางการแพทย์

ในเมืองฮาน มีแปดในสิบที่ให้ความเคารพและให้หน้าแก่หลิวซิ นหมิน

ต่อหน้าบุคคลเช่นนี้ กู้หงไท่ก็ยังต้องเคารพเจ็ดส่วน ประจบสาม

ส่วน

หลิวซินหมินอายุประมาณ 50 หรือ 60 ปี โดยมีแผ่นป้ายของผู้ อำนวยการแขวนอยู่บนหน้าอกของเขา เขามองไปที่สถานการณ์ ในห้องคนไข้ ดูเหมือนว่าจะมองหาใครบางคน จากนั้นเขาก็ยิ้มให้ คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้และพูดว่า “คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้เกรงใจ เกินไปแล้ว ผมมาที่นี่เพื่อบอกเรื่องๆหนึ่งให้แก่ท่าน

“ผู้อำนวยการหลิว ถ้าคุณมีอะไรให้พยาบาลมาแจ้งให้ผมทราบ ก็พอแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องมาด้วยตัวเอง” คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ พูดอย่างประจบ
หลิวซินหมินยิ้มและจ้องมองหลี่โม่ เดินไปข้างหน้าไม่กี่ก้าวแล้ว สะบัดมือของกู้หงไททิ้ง กล่าวกับหลี่โม่อย่างเคารพ “คุณหลี่ใช่ ไหม สวัสดี ผมชื่อ หลิวซินหมินผู้อำนวยการของโรงพยาบาล แห่งนี้”

หลังจากนั้น เขาก็ยื่นมือทั้งสองออกไป

หลี่โม่ไม่ธรรมดา

ห้านาทีที่แล้ว เขาได้รับโทรศัพท์ในห้องทำงานของผู้อำนวย

การ

นั่นคือเบอร์โทรของสมาคมใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังของโรง พยาบาล!

แค่พูดว่า มีคุณชายผู้ที่สำคัญอยู่ในโรงพยาบาล ดังนั้น หลิวซิ นหมินจึงต้องปฏิบัติตามคำสั่งของเขา!

และคุณชายคนสำคัญคนนี้ ก็คือลูกเขยขยะของตระกูลกู้ หลี่โม่! และสุภาพบุรุษคนนี้คือลูกเขยของตระกูลกู้ หลี่โม่! สามารถทำให้ผู้สนับสนุนรายใหญ่ของโรงพยาบาลโทรมาแจ้งให้ตัวเขา เห็นได้ชัดว่าหลี่โม่ไม่ได้เป็นไอขยะไร้ค่าดั่งคนใน เมืองอ่านได้กล่าวไว้

ฉากนี้ทำให้คนในตระกูลกู้ที่อยู่ในห้องคนไข้ตกตะลึง!

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ เขาแทบไม่เชื่อ สายตาตัวเองเลย

สถานการณ์ตอนนี้คืออะไร?

หลิวซินหมินกลับสุภาพกับคนไร้ประโยชน์ ยิ่งไปกว่านั้นเขายัง ยื่นมันออกไปด้วยมือทั้งสองข้าง

ผู้อ่านวยการหลิว คุณกำลังทำอะไร? ไมคุณถึงสุภาพกับคน ขี้ขลาดคนนั้นขนาดนี้?”

คุณท่านใหญ่ตระกูลขมวดคิ้ว ถามอย่างสงสัย

กู้ชิงเอ๋ยที่อยู่ด้านข้างก็พูดตาม “ใช่ๆ ผู้อำนวยการหลิว หลี่โฟ เป็นเพียงลูกเขยแต่งเข้ามาในตระกูลของเรา ไม่มีทักษะความ สามารถอะไร คุณไม่จําเป็นต้องเป็นสุภาพกับเขาหรอก”

“นั่นสิ ผู้อำนวยการหลิว ลูกเขยของฉันคนนี้ ก็แค่เด็กยากจนคน หนึ่ง ทําไมคุณถึงสภาพกับเขาขนาดนี้?”
หวังฟางก็ประชดประชัน ชี้ไปที่หลี่โม่ทันทีและดุว่า “หลี่โม่ คุณ กำลังทำอะไรอยู่ เห็นผู้อำนวยการหลิว ทำไมยังไม่รีบกล่าว ทักทาย ทำไม ให้หน้าคุณแล้วยังจะรอให้คนอื่นจับมือทักทายกับ ไอ้ขยะอย่างคุณเหรอ?”

แต่ว่า

ทันใดนั้น ใบหน้าของหลิวซินหมินก็จมลงและเขาก็ตะโกนว่า “บังอาจ! คุณคุยกับคุณหรี่ยังไง?อะไรขยะไม่ขยะ พวกคุณรู้ไหม ว่าคุณหลี่คือ …”

แก๊กๆ!

หลี่โม่ก็ไอและขัดจังหวะหลิวซินหมินทันที เขายื่นมือออกไป และจับหลิวซินหมินด้วยรอยยิ้มบน

ใบหน้าของเขา กล่าวอย่างถ่อมตัว “สวัสดี ผู้อำนวยการหลิว อาการลูกสาวของผมเป็นอย่างไรบ้าง?

หลิวซินหมินตกใจ หันหน้าไปอ่านบางอย่างในดวงตาของหลี่โม่ แล้วกล่าวว่า “คุณหลี่ ไม่ต้องกังวล ลูกสาวคุณ ทางโรงพยาบาล ของเราจะรักษาอย่างเต็มที่”

ดูเหมือนว่าคุณหลี่ไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนต่อหน้าคนเหล่า
ผัวะ!

ทันใดนั้น หวังฟางก็ตบมือหลี่โม่ที่จับมือของหลิวซินหมินไว้และ ด่าว่า”ทําอะไร มือของ

ผู้อำนวยการหลิวคุณมีสิทธิ์จับเหรอ ไอ่ขยะ!”

หลิวซินหมินโกรธมาก ดวงตาของเขาเบิกกว้าง จ้องมองไปที่ หวังฟาง หญิงวัยกลางคนที่ไม่มีเหตุผล!

เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่คุณหลี่จับมือกับเขา!

ผู้หญิงโง่คนนี้ อาจจะยังไม่รู้จักตัวตนของคุณหล

เหอะๆ

เมื่อหวังฟางเห็นความโกรธของหลิวซินหมิน เธอก็คิดว่าเขา โกรธหลี่โม่และรีบพูดว่า “ผู้อำนวยการหลิว ท่านอย่าโมโห เขา เป็นแค่ขี้โคลน อย่าถือสาเขาเลย”

หลิวซินหมินทำเสียงเย็นชา หันศีรษะและพูดกับคุณท่านใหญ่ ตระกูลกู้ว่า “คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ ผมมาที่นี่ครั้งนี้ เพื่อ
แจ้งให้ทราบว่า การใช้ไขกระดูกของซีซี ควรใช้ของญาติสนิท ที่สุด ”

ทันทีที่พูดคำเหล่านี้ คุณท่านใหญ่ตระกูล ก็ไม่สงบ

“ผู้อำนวยการหลิว นี่ … เราได้คุยกันก่อนหน้านี้แล้วไม่ใช่เหรอ ว่าให้ใช้ไขกระดูกที่ผมซื้อมาไม่ใช่เหรอ?” คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ เป็นกังวล

หากใช้ของญาติที่สายเลือดใกล้ชิดที่สุด ก็ต้องใช้ของไอ้ขยะ หลี่โม่คนนั้นละสิ !

ไม่ได้ ไม่ไดอย่างแน่นอน!

ผู้อำนวยการหลิวมองไปที่คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้อย่างเย็นชา และกล่าวว่า “นี่เป็นข้อบังคับของโรงพยาบาล ก็เพื่อประโยชน์ ของผู้ป่วย ความเป็นไปได้ที่จะมีการปฏิเสธไขกระดูกของคนที่ เป็นญาตินั้นต่ำมาก!”

ทันใดนั้น ใบหน้าของคุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ก็ดูแย่มาก

เขาขมวดคิ้วและมองไปที่หลี่โม่ด้วยความสงสัย ทำไมผู้อำนวย การถึงเปลี่ยนใจ
* คผู้อำนวยการ เราคุยกันหน่อยได้ไหม?” คุณท่านใหญ่ตระกูล อยากจะพูดอะไรบางอย่าง

อย่างไรก็ตาม หลิวซินหมินก็ปฏิเสธและกล่าวว่า “ไม่ต้องแล้ว เรื่องนี้เอาแบบนี้แหละ ไขกระดูก ใช้ของคุณหลี่คนนี้ เนื่องจาก เป็นพ่อของเด็ก คุณไม่ควรขัดขวาง

เมื่อกู้ซิงเอ๋ยเห็นหลิวซินหมินไม่ไว้หน้าคุณปู่ของเขา เขากระซิบ ทันทีว่า “แม่ง! อวดดีอะไร อย่างมาก พวกเราก็แค่เปลี่ยนโรง พยาบาลอื่น”

สักพัก บรรยากาศในห้องคนไข้ก็เย็นลงอย่างรวดเร็ว

ดวงตาที่เย็นชาของหลิวซินหมินจ้องมองไปที่กู้ซิงเวียที่อยู่ใน ฝูงชน

หัวใจของ กู้หงไท่กระตุก หันกลับไปตบปากและก็ด่าว่า “ไอ้ สารเลว! ใครให้คุณพูดดูหมิ่นผู้อำนวยการเช่นนี้

หลังจากนั้น เขาก็รีบขอโทษหลิวซินหมินและกล่าวว่า “ผู้อำนวย การหลิว ผมขอโทษแทนหลานชายของผม เขายังเด็กและเป็น เรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เขาจะวู่วามไปบ้าง เขาทำให้ผู้อำนวยการ หลิวขุ่นเคือง โปรดยกโทษให้เขาด้วย”
คนโง่คนนี้ ทำให้หลิวซินหมินขุ่นเคือง ในเมืองอ่าน โรง พยาบาลไหนจะรับซีซี?

หลิวซินหมินสะบัดมือ ส่งเสียงเย็นชาแล้วพูดกับหลี่โม่ด้วยรอย ยิ้ม ภายใต้ดวงตาที่ตกตะลึงของทุกคน “คุณหลี่ ผมขอตัวก่อนนะ

หลี่โม่พยักหน้าอย่างทำอะไรไม่ถูก

จนกระทั่งหลิวซินหมินจากไป คนในตระกูลกู้จ้องมองหลี่โม่ อย่างไร้จุดหมาย

“หลี่โม่ คุณทำอะไรไปกันแน่ ผู้อำนวยการหลิวจึงได้ช่วยคุณ!” กู้ ซิงเวยนวดใบหน้าของเขาในใจ

รู้สึกโกรธมาก

เขาไม่กล้าที่จะเกลียดหลิวซินหมิน ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงแค่ กระจายความคับแค้นใจไปที่หลีโม่

อย่างไรก็ตาม หลี่โม่พูดแค่ว่า “กู้ชิงเอ๋ยไม่มีประโยชน์ที่คุณจะ ทะเลาะกับผม ถ้าคุณมี

ความสามารถ คุณก็ไปหาผู้อำนวยการเลย”
“คุณ!” กู้ชิงเวยร้อนใจ

คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ดีอย่างเย็นชาว่า “พอแล้ว!”

จากนั้น เขาจ้องไปที่หลี่โม่ด้วยสายตาที่ไม่พอใจและกล่าว ว่า”เนื่องจากเป็นความตั้งใจของ

ผู้อำนวยการหลิว แน่นอนว่าผมจะไม่ขัดขวางมันอยู่แล้ว แต่อย่า คิดว่าถ้าคุณทำเช่นนี้ ผมจะยอมให้ซีซีเรียกคุณว่าพ่อ! ”

หลังจากพูดจบ คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ก็นำคนเหล่านั้นออกจาก ห้องคนไข้

หลังจากรอคนเหล่านั้นจากไป หลี่โม่มองไปที่ลูกสาวที่นอนอยู่ บนเตียงในโรงพยาบาลอย่างอ่อนแอ ยิ้มและเดินไปแตะหัวของ เธอเบาๆ พูดว่า “พ่อจะรักษาคุณให้หายอย่างแน่นอน”

ซีซีเป็นเด็กดี เมื่อกี้ไม่ร้องไห้โวยวายเลย

ในขณะนี้ เธอมุดตัวเข้าไปในอ้อมแขนของหลี่โม่ เริ่มร้องไห้และ ตะโกนอย่างอ่อนแรงว่า “พ่อ พ่อ … ”

หัวใจของหลี่โม่แตกสลาย เมื่อได้ยินเสียงนี้และดวงตาของเขา ก็เป็นสีแดง
ไม่นานหลังจากนั้น หลี่ไม่ได้รับข้อความสั้นๆ จากนั้นออกจาก ห้องคนไข้

อุปกรณ์ทางการแพทย์และยาของเมื่อสักครู่ ได้รับการเก็บกวาด แล้ว

เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ระดับผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้น ก็ถูกหลิวซิ นหมินจัดอยู่ในโรงพยาบาลเช่นกัน

หลี่โม่เดินออกจากโรงพยาบาล ในอีกด้านของทางเดิน เขาเห็น เฉียนผู้ที่รอคอยมานานและรถโรลส์-รอยซ์คันนั้นที่ดูเท่

เขากำลังจะเข้าไปในรถ เสียงที่คุ้นเคยและน่าสงสัยดังขึ้นจาก ด้านข้าง “หลี่โม่?ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่?”

หลี่โม่ก้าวไปข้างหน้าโดยไม่รู้ตัวและเห็นกู้หยุนหลันจ้องมองตัว เขาและเฉียนพู่กับรถโรลส์-รอยซ์ที่อยู่ข้างๆด้วยท่าทีที่สงสัย ข้างๆเธอ ยังมีเพื่อนสาวของเธออีกสองคน ดูตกใจเช่นกัน หลี่โม่ตกใจมาก ตายละ หยุนหลันคงจะเดาตัวตนของเขาได้ ละ!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ