บทที่20 เธอคลอดลูกให้เขา แต่เขากับโหดร้ายกับเธอ

เพียงพริบตา หัวใจของเขาราวกับถูกฉีกขาด

สิ่งที่ภัทรภรพูด ไม่ผิดเลยสักนิด เมื่อก่อนเขาเคย เกลียดชังเธอขนาดไหน ตอนนี้เขายิ่งรู้สึกตัวเองไม่ควร เกลียดเธอเลยสักนิด เขารู้สึกผิดมาก

จู่ๆเขาก็คิดถึงตอนแรกที่เขาเจอกับภัทรภรครั้งแรก

ตอนนั้นเธอถูกไล่ออกจากบ้าน เธอเดินลากกระเป๋า เดินทางเก่าๆ เธอไปอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเก่าๆ เขาไปตอน คํา ทางคับแค้น ไฟทางเดินก็เสียหมด ทำให้เขาจำเป็น ต้องเปิดแฟลชโทรศัพท์ขึ้นมาส่องทาง

พอไปถึงที่ๆเธอเช่าอยู่ เมื่อเธอเปิดประตูออกมา ดวงตาคู่สวยที่เป็นประกาย มันสว่างกว่าไฟทุกดวง เพียง แค่พริบตามันทำให้หัวใจขอเขารู้สึกอบอุ่นขึ้น ทำให้เขา ลืมความแค้นที่มีต่อแม่ของเธอ

แต่พอเขาหันไปเห็นรูปถ่ายของภัทรภรกับแม่ที่ตั้งอยู่ บนโต๊ะ เขาก็รู้สึกตัวขึ้นมาว่าเธอเป็นลูกสาวของฆาตกรที่ ฆ่าพ่อของเขา!

ความรู้สึกดีๆถูกความแค้นกลบไปหมด เขาเริ่มมีแผน บางอย่าง
เขาจะแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้แล้วทรมานเธอ ทำให้ เธออับอาย

ตอนนั้นเขาคิดว่านี่เป็นวิธีที่โหดร้ายที่สุดที่จะเอามา ลงโทษเธอ แต่พอตอนนี้เขาคิดได้ขึ้นมาอีกว่าถึงจะไม่ แต่งงานก็สามารถทรมานเธอได้

บางทีตั้งแต่ตอนนั้น เขาไม่ได้เกลียดเธอ แต่ชอบเธอ เข้าแล้วสินะ?

ไม่อย่างงั้น ถึงแม้หลายปีมานี้ทรมานเธออย่างไม่มี เยื่อใย ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและผู้หญิงคน อื่นก็แค่การแสดง เขาไม่เคยสนิทสนมกับผู้หญิงพวกนั้น แม้แต่หฤทัยก็ไม่เคย…

ถ้าเขามั่นใจวาภัทรภรมีความผิดจริง สิ่งที่เกิดขึ้น เขา จะไม่มีทางเสียใจทีหลัง แต่ความจริงมันไม่ใช่ เขาไม่มี สิทธิที่จะไปทำแบบนั้นกับภัทรภร

ในตอนนี้ ความรู้สึกที่เขามีต่อภัทรภรที่พยายามปิด มันไว้ มันได้ประทุออกมาจนทำให้เขารู้สึกจมไปกับมัน

ไม่ใช่ว่าเขาไม่ชอบผู้หญิงคนนั้น

เธอใจดี เข้มแข็ง โดนเฉพาะกับเขา เธอดีแสนดี
หลายปีก่อน เธอยังเคยมาที่บริษัทแล้วออกความเห็น ดีๆ เธอดูแลบ้านได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าเขาจะกลับดึกแค่ไหน ก็จะมีอาหารร้อนๆให้เขารับประทาน ที่อ่างอาบน้ำก็มีน้ำ ร้อนเตรียมไว้ ชุดนอนก็จัดเตรียมไว้ข้างๆ หรือไม่บางครั้ง เขาดื่มจนเมากลับบ้าน เขาก็จะได้ดื่มซุปเพื่อสร่างเมา

ไม่ว่าเขาจะเย็นชากับเธอขนาดไหน ไม่ว่าเขาจะ ทําร้ายเธอแค่ไหน เธอก็ทําเหมือนเธอไม่เจ็บปวด ไม่ เสียใจ

เธอที่เป็นแบบนี้ทำให้เขาหงุดหงิด แต่เขาก็ปักใจ เชื่อว่าเพราะเธอมีความผิด เธอถึงยอมรับมัน

เธอดีกับเขาขนาดไหน เขาก็จะโหดร้ายกับเธอขนาด นั้น แม้แต่ตอนที่เธอตั้งครรภ์ก็ไม่เว้น แม้แต่ตอนที่เด็กคน นั้นคลอดก่อนกำหนดแล้วต้องอยู่ในตู้ก็ตาม คุณปู่ยังต่อว่า เขา เขาก็พูดแค่ว่า สมน้ำหน้าแล้ว

ใครใช้ให้เธอคลอดเด็กคนนี้มาเพราะอยากจะสนอง แผนร้อยล้านแผนกันล่ะ

อยากจะใช้เด็กมาผูกมัดเขา มาหลอกให้เขาให้อภัย เธอ มันเป็นไปไม่ได้ไ

เธอคลอดลูกให้เขา เขากลับโหดร้ายกับเธอมากกว่าเดิม

เขาพาเธอกับลูกออกจากบ้าน บอกคุณว่าอยากจะ ทำดีกับแม่ลูกคู่นี้ แต่ความจริง เขาก็แค่ทิ้งแม่ลูกคู่นี้ไว้ ในบ้านว่างๆหลังหนึ่ง ทิ้งไว้หลายปีแล้วก็ไม่ยอมให้ภัทร ภรทํางาน ถ้าเธออยากมีเงินเลี้ยงลูก ก็ต้องมาทำตัวน่า อับอายกับเขาเหมือนโสเภณี