บทที่ 12 พวกเขายังไงกันแน่?

เธอมองธาวินไว้อย่างเกรง แค่พูดขอบคุณออกจาก ปากก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ?ยังต้องการให้ขอบคุณแบบไหน อีก?

“เมื่อวานฉันพึ่งฝึกอาหารได้เมนูใหม่หนึ่ง หรือว่า เย็นนี้ฉันทำให้นายแทนคำขอบคุณเป็นไง?

เห็นใบหน้าที่ความตื้นตันของเขา เธอมีความเสียใจ แล้ว ในบ้านมีแม่บ้าน ยังต้องการให้เธอทำอาหารซะที่ ไหนหล่ะ?

“ดีครับ ชิมดูอย่างฝืนใจแล้วกันว่าจะเป็นยังไง

ธาวินพาเธอไปที่โต๊ะอาหารแล้วสั่งขึ้นมา “คุณกิน ตามสบายเลยนะ ผมไปสักพักก็มา

ซัมเมอร์พยักหน้า

วันนี้อารมณ์ดี เลยมีความอยากกินอยู่บ้าง ตอนที่เธอพึ่งกินของหวานได้ชิ้นที่สองนั้น แซมกลับ เดินเข้ามาแล้ว

เขาสวมชุดที่ดูดี หน้าตาสะอาดดูหล่อ เมื่อมอง สักพักแน่ใจแล้วว่าตัวเองไม่ได้ดูผิด เลยเดินมาก้าว ยาว แซับเบอร์เป็นคนจริงๆด้วย
ซัมเมอร์หันกลับไปมอง แล้วรีบหันกลับมา เธอตกใจ จนรีบดื่มน้ำไปคำเยอะๆ ถึงจะตั้งสติได้ แล้วเธอเรียกขึ้น อย่างเกรงๆ คุณแซมก็อยู่ที่นี่เหรอค้า?”

“พึ่งลงเครื่องครับ ก็รีบมาร่วมงานเลย เขาพิงไปที่ ขอบโต๊ะแล้วมองชายหญิงที่เต้นกัน จากนั้นก็พูดขึ้นอย่าง ตกใจบ้าน ธาวินเชิญคุณมาเหรอครับ ช่วงนี้คนพวกนี้มัก จะทำเรื่องที่คาดไม่ถึงกันแฮะ

แซมมาช้าไปหน่อย เลยไม่ได้เจอฉอดเด็ด ในใจ ซัมเมอร์แอบดีใจ ยังดีที่เขายังไม่รู้ว่าเธอคือภรรยาธาวิน ไม่อย่างนั้นเพื่อนร่วมงานเธอต้องรู้กันแล้วแน่นอน

แซมเป็นคนที่พูดไม่ค่อยคิดผ่านสมอง เห็นซัมเมอร์ ก็ได้เพียงแค่ยิ้มแล้วถามขึ้น “คุณรู้ว่างานนี้เขาทำอะไร ไหมครับ?”

ซัมเมอร์มองเขาไว้อย่างไม่ชอบเท่าไหร่

แซมถูกสีหน้าเธอนั้นออกมา “คุณดูสิ คนที่มาวันนี้ ส่วนใหญ่เป็นคุณหนูที่ยังไม่แต่งงาน นี่มันเป็นงานที่หาคู่ ให้เขาชัดๆเลย”

ซัมเมอร์มองไปที่เวทีเต้นแล้วพยักหน้า “ฉันรู้ค่ะ”
“ถึงแม้ว่าจะเป็นการเลือกลูกสะใภ้ให้เขา แต่ก็มี คุณชายที่โสดมาไม่น้อยนะ ไม่มีผู้ใหญ่คนไหนอยาก พลาดโอกาสแบบนี้หรอ”แซมดื่มไปสองคำ เห็นเธอไม่ พูดอะไร เลยขมวดคิ้วขึ้น“ทำไมคุณไม่ไปเต้นละครับ

ซัมเมอร์สายหัว“ฉันไม่เป็น

“แต่ทำไมไม่มีคนมาหาคุณไปเต้นเลยเหรอ?” เขา กำลังสงสัยเรื่องนี้อยู่ คนสวยๆอย่างซัมเมอร์คุณชาย ตระกูลไหนเห็นแล้วยังไม่ใจเต้นแรงอีกหล่ะ?แต่กลับไม่มี คนชวนไปเต้นด้วย นี่ก็ช่างคิดไม่ถึงชะมัด

“พี่ค้า ทำไมพี่นั่งด้วยกันกับเขาค้า?”

ไม่ต้องมองก็รู้ว่าเขาคือใคร น้ำเสียงที่แอ้ปเป็นเสียง สองจนทนไม่ไหวนั้น เธอเงยหน้าอย่างสงสัยที่แท้เขา เป็นน้องสาวคุณนี่เอง

แซมรีบหัวเราะขึ้น“คุณรู้จักน้องสาวผมเหรอครับ? แพนน้องสาวลูกพี่ลูกน้องผมครับ

อินรีบดึงแขนเขาไว้“พี่ค้า เมื่อกี้เขาพึ่งรังแกฉันเอง ถ้าเขาไม่ใช่ภรรยาของธาวินฉันก็ไม่ปล่อยเขาไปแน่หรอก แต่ฉันห้ามพี่คุยกับเขา
“เดี่ยวครับ”แซมขมวดคิ้ว แล้วชีไปที่แพนเธอพูด อะไรนะ?”

“ฉันบอกว่าเขารังแกฉัน เอาน้ำผลไม้แก้วใหญ่ลาด ลงที่ชุดฉันเลยอ่ะ”

“ไม่ใช่ครับๆ คำด้านหลังอ่ะ”

แพนเห็นธาวินเดินมา เลยปล่อยแขนพี่ชายลง พี่ไม่ ไปฉันไปเอง”

คิ้วของแซมชนกันเป็นปริงได้ เห็นธาวินแล้วก็ดึงเขา ไปข้างๆ แล้วแคะๆ “น้องสาวผมบอกอะไรนะ ใครคือ ภรรยานายนะ?”

ธาวินผลักเขาออก แล้วจัดเสื้อทีหนึ่ง จากนั้นก็เดินไป ข้างซัมเมอร์ไปเต้นสักเพลงกันครับ”

“แต่ฉันไม่เป็น เธอพูดขึ้น

“ไม่เป็นไร มีผมอยู่

ก็เพราะคำนี้ของเขา ในใจซัมเมอร์ซึ้งจนอยาก ร้องไห้ออกมา จมูกเบี้ยวทันทีแล้ว ก้มหน้ากั้นน้ำตาไว้

แซมรีบร้อนขึ้นมา มองพวกเขาที่เดินไปเวทีอย่างความรู้สึกช้าๆ แล้วรีบพุ่งไปหาภรรยาตัวเอง แล้วบังคับ ภรรยาตัวเองไปที่เวทีเต้น

“พวกเขามันอย่างไงกันแน่?