บทที่ 2 เป็นคำสั่งของ คุณเงินทั้งหมด

สายตาของเงิน วจีน พาดผ่านความประหลาดใจ…….จนถึงตอน นี้ ยังต้องพยายามรักษาศักดิ์ศรีของเธอหรือ?

ก็ใช่ เธอคือเจียนถุง ผู้หญิงคนนี้หยิ่งผยองและทะนงตัวมา

ตลอด แม้ว่าสารภาพแล้วถูกเขาปฏิเสธ ก็ไม่เป็นไรเลยสักนิด เสิ่นซิวจิ่นจับคางที่บอบบางของเธอไว้อย่างว่องไว

“อืม ~ เจ็บ!” มือที่จับคางไว้ เหมือนกับดื่มเหล็ก แรงที่จับคาง ของเงี่ยนถงไว้ ราวกับจะบดขยี้คางของเธอ เจียนถึงเจ็บจน น้ำตาเอ่อล้น

อีกฝ่ายไม่ทะนุถนอมเลย บีบคางเธอแรงขึ้นเรื่อยๆ “ใครจะคิด ว่า ภายใต้ใบหน้าที่สวยงามนี้ ซ่อนจิตใจที่เลวทรามอำมหิตไว้?”

“ฉันไม่เคยทําร้าย เวยเหมิงจริงๆ!! เจียนองกัดฟันไว้ เจ็บ ปวดจนสีหน้าขาวซีด “คุณส่งฉันเข้าคุกอย่างนี้ไม่ได้ ไม่มีหลัก ฐาน”

“ไม่ ฉันทำได้ เสิ่นซิวจิ้นหัวเราะเยาะ พูดทีละคำอย่างโหด ร้าย “ถ้าอย่างนั้น เงี่ยนถง คุณเจียน ต่อไปก็เชิญคุณใช้ชีวิตใน ทุกอย่างมีความสุข” เสิ่นชิวจิ้น ปล่อยคางของเธอออก หันหลัง โบกมือ เดินอย่างสง่าผ่าเผยยิ่งนัก

เขากําลังแก้แค้นเธอ ใบหน้าของเงี่ยนกง ขาวซีด ไม่สามารถ

พูดอะไรได้ กา
เรือนจำหญิงไม่ได้สงบสุขอย่างที่คิด ในคืนแรกที่เธอเข้ามา ในเรือนจำ ถูกคนลากขึ้นมาจากความฝัน

“พวกคุณ พวกคุณจะทำอะไร?” เงี่ยนลงมองผู้ต้องขังที่มี เจตนาร้าย ได้ล้อมรอบเธออยู่ตรงหน้าอย่างระแวง

“พวกคุณอยากทําอะไรนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะเรียกผู้คุมเรือน จ๋า”

นักโทษหญิงที่อยู่รอบข้าง ได้ยินคำพูดของเธอ ไม่เพียงแต่ไม่ จะกลัว แต่ละคนยังมองหน้ากันไปมา “ฮ่าๆๆ” หัวเราะเสียงดัง สาวใหญ่หนึ่งในนั้น ชี้ไปที่ใบหน้าของเงี่ยนถง “แกพูดอะไรนะ? เรียกผู้คุมเหรอ? ฮ่า?……ฉันได้ยินไม่ผิดใช่ไหม? แกจะเรียกผู้ คุม?” ขณะที่พูด ตบหน้าของเงี่ยนลงอย่างรวดเร็ว “ร้องเลย! แก จะเรียกผู้คุมไม่ใช่เหรอ?”

เงี่ยนถังโดนตบจนแทบจะล้มทั้งยืน หูอื้อ “เสียงดังวิ้งๆ

เขียนถึงมือข้างหนึ่งดันกำแพงไว้ หลังจากที่พยายามยืนได้ มั่นคง ก็ลงมือกะทันหัน โดยที่ทุกคนไม่คาดคิด

“เพี้ยะ!”

ทันทีที่ตบลงไป ในห้องขังก็เงียบไปชั่วขณะ ไม่มีใครคาดคิด เลยว่า ผู้หญิงที่ดูอ่อนหวานคนนี้ จะมีความกล้าที่จะต่อสู้กลับ

ผู้หญิงร่างใหญ่คนนี้ โดนเจียนถึงตบจนบ้าคลั่ง ตาแดง ตะคอก ระยำ! นางสารเลว เพื่อนๆ จัดการมัน! ตบตีจนพิกล พิการก็ไม่เป็นไร เพราะยังไง คุณเล่น ก็ได้รับสั่งไว้แล้ว ไม่ต้อง
เกรงใจ ดูแลต้อนรับนางสารเลวนี้ให้ดีๆ เพียงแค่ไม่เล่นมันถึง ตายก็พอ!”

เงี่ยนถงตะลึง ความเจ็บปวดสุดหัวใจ กระจายจากหัวใจไปสู่ แขนขาและกระดูกทั้งร่าง….เนซิวจิ้น เส้นวจีน!! คุณเงินรับ

…….นซิวจิ๋น!!!

สั่งแล้ว

แขนขาของเงี่ยนกงสั่นสะท้าน หัวใจเกาะตัวเป็นน้ำแข็ง

ไม่แปลกใจเลย ความเคลื่อนไหวที่ใหญ่ขนาดนี้ ไม่มีผู้คุมมา ไม่แปลกใจเลย นักโทษหญิงรูปร่างกำยำที่ล้อมรอบเธอพวกนี้ ไม่มีความเกรงกลัวเลย!

เงยหน้าขึ้นมองนักโทษหญิงพวกนั้น เธอยืนขึ้น วิ่งไปทาง ประตูห้องขังทันที เธอจับราวเหล็กที่ประตูห้องขังไว้แน่น เรียกขอ ความช่วยเหลือเสียงดัง “มีคนไหม? ทําร้ายคนแล้ว! ช่วยด้วย! รีบมาเร็ว!” รู้ดีว่าจะไม่มีผู้คุมมา เธอก็ทำได้เพียงขอความช่วย เหลืออย่างไร้ประโยชน์

เธอกำลังพนัน พนันว่าเงินชิวลิ่นไม่ได้ให้พวกนักโทษหญิง “ดูแลต้อนรับ” เธออย่างดี แม้ว่าความเป็นไปได้อย่างนี้ จะน้อย มากก็ตาม……..เธอยังคงเพ้อฝันว่า เงินซิวจีนไม่ได้ลงมือโหดร้าย กับเธอเจียนถง ยังคงเหลือทางรอดให้

“อ๊าก…….!” ผมถูกคนกระชากอย่างแรง เธอถูกกระชากจนล้ม ทั้งยืน หน้ากระแทกล้มลงกับพื้น เงี่ยนถึงไม่เคยทุลักทุเลเช่นนี้

วินาทีต่อมา เขียนลงถูกคนกระชากผมแล้วดึงตัวขึ้น ทั้งเตะทั้ง ต่อย คร่ำครวญกองกับพื้นอย่างน่าอนาถ “อืม ”
เจียนถง ตั้งตารอคอยไม่ถึง “ทางรอดที่เสิ่นซิวจิ้นเหลือให้

เธอไม่ตะโกนแล้ว ปล่อยให้คนเหล่านี้ชกต่อยกันตามอำเภอ ใจ ข้างหูมีเพียงเสียงหัวเราะร่าเริง

เธอขอความช่วยเหลือ ไม่ใช่เพราะกลัวการถูกทำร้าย หรือ กลัวความเจ็บปวด แต่เพราะยังคงเชื่อมั่น ความหวังและจินตนา การเล็กๆในใจ

คนพวกนี้เตะต่อยจนเหนื่อยล้าแล้ว ก็ขึ้นเตียงไปเข้านอนเอง

เงี่ยนถงเจ็บปวดจนกองอยู่กับพื้น น้ำตาไหลจากหางตา เปื้อนทั้งใบหน้า

เธอไม่เคยถูกคนรังแกแบบนี้มาก่อน ไม่เคยทุลักทุเลหมด สภาพแบบนี้มาก่อน เธอแค่ตกหลุมรักเงินซิวจิ้น เท่านั้น ผู้ชาย ที่ไม่ควรรักคนนี้!

เหตุใดทันทีทีเซียเวยเหมิง เกิดเรื่อง เธอก็ต้องมาแบกรับ ความโกรธแค้นและความเกลียดชังที่มาจากเงินซิวจีน

หลังจากที่ เซี่ยเวยเหมิง เกิดเรื่อง เจียนถึงได้อธิบายให้กับทุก คนรอบตัว “ฉันไม่เคยทําร้าย เวยเหมิง”

ต่อให้เธอพยายามอธิบายแค่ไหน ไม่มีใครยอมที่จะเชื่อ

เธอพยายามอธิบายสุดชีวิต ไม่ใช่เธอนัด เวยเหมิง ไปที่ เยอ” แต่เป็นเวยเหมิงที่อยากรู้อยากเห็นว่า “บาร์” เป็น อย่างไร เลยนัดเธอไปที่ “เปลื้อ”
ในสายตาของคนอื่น เธอเงี่ยนถง คุณหนูของตระกูลเจียน เปิดเผยและทําเริบเสืบสาน เวยเหมิงไร้เดียงสาเชื่อฟังและขี้กลัว จะเป็นคนขอไปสถานที่ชั้นต่ำอย่างพวกบาร์แบบนั้นได้อย่างไร

เธอบอกว่ารถเสียข้างทาง เลยไปที่ “เสื้อสาย

แต่ไม่มีใครเชื่อ ล้านบอกว่าเธอกำลังแก้ตัว เธอจงใจปล่อย ให้เขียเวยเหมิงอยู่ที่ เสื้อคนเดียว เพื่อให้พวกนักเลงที่เธอ จ้าง สะดวกในการย่ำยีเซียเวยเหมิง ทำลายความบริสุทธิ์ของ เซี่ยเวยเหมิง

แต่ตัวเองไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้เลย เซียเวยเหมิง มักจะพูด กับเธอเสมอว่า “พี่เจียนถึง ฉันไม่มีความรู้สึกแบบนั้นกับพี่จิ๋น”

ถ้า เซียเวยเหมิงเป็นแฟนของเส้นซิวจิ้น เธอ เขียนถึงก็จะเดิน อ้อมไปไกลๆจากเงิน วจีนเลย! แต่เวยเหมิงไม่ชอบ เสิ่นซิวจิ้น เลย ไม่ใช่หรือ?

ในสายตาของทุกคน เธอ เจียนอง เป็นนางรองที่ชั่วร้าย ทำ เรื่องเลวร้ายทั้งหมด

น่าจะรู้ว่าเกิดเรื่องใหญ่แล้ว พวกนักเลงหนีไปไม่เห็นเงา ใคร จะไปรู้ว่า พวกมันหนีไปอยู่ที่มุมไหน? ประเทศจีนใหญ่ขนาดนั้น ฆาตกรที่ซ่อนตัวอยู่ในภูเขาป่าลึกไร้ผู้คน นานเป็นสิบหรือยี่สิบปี ก็ใช่ว่าจะไม่มี เงี่ยนถง หวังอยากจะจับนักเลงพวกนั้นได้เร็วๆ ยิ่งกว่าใครเสียอีก

เธอปล่อยให้น้ำตาไหลลง หลังจากเกิดเรื่อง จนถึงวินาทีที่เข้า เรือนจํา เจียนดงเขียนอย่างแน่วแน่ว่า เธอเป็นผู้บริสุทธิ์ เธอไม่ได้ทําผิด

แต่ตอนนี้ เธอเข้าใจแล้ว ตราบใดที่ เสิ่นซิวจนคิดว่าเธอมี ความผิดเธอก็สมควรต้องลงโทษอย่างสาสม ตายไปก็ไม่สาสม กับความผิดที่ได้กระทำ

และทั้งหมดในวันนี้ ล้วนเป็นคำสั่งของคุณเงิน

เงี่ยนถงไม่รู้ว่า ชีวิตในคุกต่อจากนี้ ยังมี “คำสั่งของคุณเงิน อีกนับไม่ถ้วน กำลังรอเธออยู่

ไม่มีตระกูลเจียน ไม่มีประวัติ ไม่มีการศึกษา เคยติดคุก…….. เงินซิวจีนทำลายหลักฐานทั้งหมด ที่เขียนถึงเคยดำรงชีวิตมา เจียนถึง ในวันนี้ เป็นเพียงนักโทษ หมายเลข “926” เท่านั้น!

เจียนถึงคิดทุกอย่างออก กอดเข่าไว้ ขดตัวเองให้แน่นขึ้น…….. เส้นซิวจีน ลบล้างร่องรอยการดำรงอยู่ของเธอโดยสิ้นเชิง!

เช้าตรู่

“นี่ ตื่นแล้ว ไปล้างชักโครก…… นักโทษหญิงผลักเขียนถึง อย่างป่าเถื่อน แต่ต้องกรีดร้องด้วยความตกใจ

“อ๊ะ! มีคนตายแล้ว!

นักโทษหญิงใจกล้าที่อยู่ด้านข้างคนหนึ่ง รีบวิ่งเข้ามา นิ้วมือ วางไว้ที่ใต้จมูกของเจียนถง สักครู่จึงสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่ แผ่วเบา “อย่าเสียงดัง! คนยังมีชีวิตอยู่ รีบเรียกผู้คุม

เขียนถึงดวงแข็ง ชีวิตกลับมาได้ นี่อาจไม่เป็นเรื่องที่ดีความอัปยศอดสู ไม่สิ้นสุด การทรมานอันมืดมิด สามารถบีบคน บ้าคลั่งได้ สามารถจะ……. เปลี่ยนคนคนหนึ่ง โดยสิ้นเชิง