ตอนที่8ท้องเหรอ

ตอนที่ 8 ท้องเหรอ

“ขอบ…ขอบคุณค่ะท่านประทาน” ถังซินรีบลุกขึ้นยืน ส่วนที่ถูกเล็บของเขาสัมผัส ตอนนี้ยังสั่นอยู่ “ฉันมาจากแผนก นักแปลชื่อถังซิน การเจรจาการค้าในครั้งนี้ ฉันรับหน้าที่เป็นผู้ แปลให้กับท่าน

เฉินหยวนเพียงแค่ “อืม” ด้วยเสียงโทน แฝงด้วยมี ความสนใจเป็นอย่างยิ่ง “ถ้างั้นก็รบกวนคุณถางด้วย

“ท่านประทานถ่อมตัวแล้ว” ถังซินฝืนยิ้ม

ยังดีเฉินหยวนไม่ทำเธอลำบากใจ พูดเสร็จก็เดินไป พร้อมกับตัวแทนของอีกฝ่าย ทำให้ถังซินรู้สึกสบายใจมากขึ้น

ถังซินเร่งฝีเท้าเดินนำไปช่วยนำทางให้พวกเขา

การเจรจาทั้งสองฝ่ายคนค่อนข้างเยอะ ถังซินจึงตั้งใจจอง เป็นห้องอาหารส่วนตัว หลังจากพาคนเข้าห้องอาหาร เธอก็ ออกไปพูดกับพนักงานบริการว่า อีกยี่สิบนาทีเสิร์ฟอาหารได้

เมื่อเธอกลับเข้าไปห้องอาหารอยากจะนั่งพักสักครู่ ก็ได้ พบว่าที่นั่งมีคนนั่งเต็มหมดแล้ว

“คุณถาง เชิญทางนี้” ผู้ช่วยจางยกที่นั่งของเขาให้กับเธอ การเจรจาครั้งนี้รบกวนคุณมาเป็นผู้แปล ฉันมีธุระจะต้องออกไปจัดการ

ที่นั่งของผู้ช่วยจางก็อยู่ด้านข้างเฉินหย่วน ถัดไปจาก เฉินหยวนก็เป็นตัวแทนของสวิตเซอร์แลนด์ ถังซิ่นทำยังไงก็ไม่ สามารถปฏิเสธได้ เพียงได้แต่นั่งลงไปดีๆ

การเจรจาครั้งนี้เกี่ยวกับค่าขนส่งทางทะเล บริษัทอีกฝ่าย ได้ซื้อสินค้าของบริษัทในเครือของบริษัทมู่ชื่อในระยะยาว การ มาในครั้งนี้ต้องการซื้อเพิ่มอีกหลายงวด แต่ว่าค่าขนส่งทาง ทะเลค่อนข้างแพง หวังว่าบริษัทมู่ชื่อจะลดราคาให้

คำพูดภาษาโรมานซ์เป็นภาษาที่อ่อนโยน ดังนั้นการพูด ของตัวแทนอีกฝ่ายในบางครั้งจะพูดค่อยๆ ถังซินเพื่อที่จะฟัง ให้ชัดเจน จําเป็นต้องโน้มร่างกายเอียงไปข้างหน้า

ด้านข้างของเธอก็คือเงินหยวน บางที่ศอกก็ไปกระทบ โดนเฉินหยวน เพียงแค่กั้นด้วยเสื้อเชิตบางๆ ถังซินสามารถ สัมผัสถึงความร้อนในร่างกายของชายหนุ่ม มันร้อนมากจริงๆ

ถังซินบางครั้งก็สติเหม่อลอยคิดถึงเรื่องที่โรงแรม ในคืน วันนั้น ทำให้ทั้งเนื้อทั้งตัวร้อนตามขึ้นมา

เธอทําไมถึงคิดถึงเรื่องที่ไม่ควรคิดนะ!

ตัวแทนอีกฝ่ายได้ฝากคำพูดให้เธอแปลให้เฉินหย่วนอีก ครั้ง ถังขึ้นขยับตัวมาทางด้านหลัง หน้าแดงผิดปกติ เพื่อที่จะ ปกปิดความเขิน เธอก็ได้หยิบแก้วไวน์บนโตะมาดื่ม

ในวินาทีนั้นถังซันรู้สึกมีสายตากำลังจดจ้องตนเองอยู่ค่อยๆ หันหน้าไปกลับพบว่าเป็นเฉินหย่วนกำลังเอาหนึ่งนิ้ว แตะไว้ที่คางแล้วมองเธอด้วยสายตาที่แปลกประหลาด เอานิ้ว เขียที่ริมฝีปากเบา ๆ

ทำไมเขาถึงมองเธอแบบนี้ ?

ในใจถังซันคิดแล้วรู้สึกมีความตึงเครียดอย่างบอกไม่ถูก สายตาก็เหลือบไปบนโต๊ะพบว่าแก้วไวน์แดงของเธอ ใบนั้นยัง วางอยู่ด้านซ้ายของมืออยู่เลย แล้วแก้วที่ถือในมือดูเหมือนจะ เป็นแก้วของเฉินหยวน

ที่แท้เธอได้ดื่มไวท์ของเฉินหย่วน มิน่าหล่ะเขาถึงมอง

เธอแบบนี้

ขณะนี้รู้สึกขึ้นมาทันทีไวท์แดงที่อมอยู่ในปากร้อนเหมือน กับก้อนเหล็กที่เดือดอยู่ กลืนก็ไม่ดี ไม่กลืนก็ไม่ได้ ท้ายสุดเธอก็ ต้องกลืนไวท์ลงไป ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นวางแก้วไว้บน โต๊ะเหมือนเดิม

เฉินหยวนมองดูการกระทำเล็กน้อยของเธอ ทำตากลิ้ง ไปกลิ้งมาแล้วยิ้มอย่างชอบใจ

ผู้หญิงคนนี้ช่างนิ่งจริง ๆ

เฉินหยวนมีความใจกว้าง ตอบตกลงตัวแทนอีกฝ่ายลด ภาษีศุลกากรท้องทะเล การเจรจาจบลงก่อนครึ่งชั่วโมง ทั้งสอง ฝ่ายก็ได้รับประทานอาหารด้วยกัน บรรยากาศสนิทสนมกลมกลืนกัน

ห้องอาหารห้องใหญ่มีคนเยอะ ดังนั้นจึงเปิดแอร์ความเย็น ต่ำ ถังชินกินข้าวได้ไม่กี่คำ ก็รู้สึกมวนท้อง หน้าผากมีเหงื่อไหล มาไม่หยุด เฉินหย่วนก็ยังสังเกตเห็น

มู่เฉินหยวนพูดด้วยเสียงเรียบ ๆ ” ไปพักผ่อนเถอะ การ เจรจาได้จบลงแล้ว

“ขอบคุณค่ะท่านประทาน” ถังในขอบคุณและซาบซึ้ง เป็นอย่างมาก อยากจะไปอ้วกจริง ๆ เธอเอามือทั้งสองข้าง ปิดปากรีบวิ่งไปข้างนอก

ชายหนุ่มมองเธออย่างไม่ระสายตา หัวคิ้วมีรอยย่นเล็ก

น้อย

พอเข้ามาในห้องน้ำ ถังซินไม่ทันได้ปิดประตู โอบกอด ชักโครกอ้วกอย่างหนักหน่วง หลังจากอ้วกเสร็จกระเพาะ สบายขึ้นมาไม่น้อย เธอกดชักโครก พอหันมาก็เจอกับคนๆ หนึ่ง

“ท่าน…ท่านประทาน” มองเห็นชายหนุ่มจึงอยู่ตรงวงกบ ประตู ถังซินพูดออกมาจนเกือบกัดลิ้นตัวเอง “นี่มันห้องน้ำหญิง านข้าง นะ ห้องน้ำชายอยู่………

เฉินหยวนเงยหน้าขึ้นมา ใช้สายตาอันเฉียบแหลมมอง ท้องทราบเรียบของเธอขึ้นลงไปมา

ถังนเริ่มรู้สึกอึดอัดขึ้นมา
เฉินหยวนเดินเข้ามา มือของเขาข้างหนึ่งสอดไว้ใน กระเป๋า เดินมุ่งมายืนด้านหน้าถังซิ่น ใช้สายตามองเหมือนจะ กด เธอ ถามด้วยความเย็นชา

“ท้องเหรอ”